نگذاریم خط
بشکند 31
مرداد – 96
به گنجشک گفته شد مناربه فلان جایت .گفت یک چیز
بگوتا بگنجد .چگونه یک پاسدار تروریست حرفه ای آدمکش که 39 سال درکسوت پاسداری
وجنگ افروزی وتروریستی داخلی وبرون مرزی می تواند کارشناس حوزه های اجتماعی و
اخلاقی و آسیب شناسی باشد؟
تهران- ایرنا- سردار سلیمانی اخیراً در
کنگره جهانی مسجد سخنانی ایراد کرد که نشان می‌دهد او فقط یک سردار یا فرمانده یا
ژنرال کارکشته عرصه جنگ و تاکتیک‌های نظامی نیست. بلکه در حوزه‌های دیگر اجتماعی،
از جمله اخلاق و از جمله آسیب‌شناسی اجتماعی و دینی هم برای خودش یک ژنرال است.
روزنامه اطلاعات دریادداشتی به قلم فتح
الله آملی، آورده است:همه کسانی که او را از نزدیک دیده‌اند از خُلق حُسن او نیز
یاد کرده‌اند که داشتن یک اخلاق خوب و نگاه مهربان منافاتی با سلحشوری و جسارت و
رزم‌آوری یک فرمانده نام‌آشنا آنهم در مقیاس جهانی ندارد. حرف‌هایش درباره مسجد و
امام جماعت و تقسیم‌بندی مردمان به خودی و غیرخودی و لزوم خروج از این بن‌بست جزمی
شقاق‌آلود بسیار درست است. با احترام برای این سردار گرانمایه کلاه از سر برداریم
و ایستاده تشویقش کنیم.
می‌گوید: وقتی مرا مسئول حفظ یک پل می‌گذارند باید بدانم که وظیفه‌ام فقط حفظ همین پل نیست. بلکه این پل محیطی دارد که اگر آن محیط سقوط کرد، پل هم سقوط خواهد کرد... مسجد مانند یک قرارگاه است و بر تمامی جامعه اثر می‌گذارد نه فقط بر محیط خود. اگر مقیاس ما فقط محیط خود مسجد باشد باخته‌ایم... کسی که نتواند سربازانش را حفظ کند خطش سقوط کرده و اگر جوانانی از مسجد رفتند خط آن امام جماعت شکسته و سقوط کرده است... وقتی یک برادر چندشغله و خسته را امام جماعت یک مسجد کنیم این فرد چطور می‌خواهد محیط مسجد را حفظ کند؟...
سردار پس از این اما حرف‌های اساسی‌تری می‌زند که از منظر آسیب‌شناسی اجتماعی بسیار مهم هستند:
اینکه در جامعه مدام بگوییم او بی‌حجاب و این باحجاب است یا اصلاح‌طلب و اصولگراست پس چه کسی می‌ماند؟ اینها همه مردم ما هستند. آیا همه بچه‌های شما متدیّن هستند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه، اما پدر همه اینها را جذب می‌کند و جامعه هم خانواده شماست... اینکه بگوییم من هستم و بچه‌های حزب‌اللهی خودم، اینکه نمی‌شود حفظ انقلاب. امام جماعت باید بتواند باحجاب و بی‌حجاب را باهم جذب کند.
البته سردار سلیمانی در این سخنرانی به تفصیل درباره علت حضور ایران در عراق و سوریه و اهمیت این حضور و نحوه و شکل و ماهیت این حضور و نیز درباره عظمت شهید حججی و سایر شهدای گرانقدر حرم هم سخنانی متناسب با مسئولیت خویش و سپاه قدس سخن گفت که در جای خود هم خواندنی و هم شنیدنی است اما نگاه فرابخشی و جامعه‌شناسانه او به موضوع آسیب‌شناسی علت ناکارآمدی مراکز فرهنگی و دینی و تبلیغی و حتی سیاسی و اجتماعی جامعه از این جنبه مهم است که ما با وجود صدها مسجد و کانون فرهنگی و دینی و تربیتی و هزاران میلیارد تومان صرف هزینه و بودجه برای شکل‌دهی افکار عمومی و نیز ارتقای دین‌مداری آنان، توفیق چندانی در این راه کسب نکرده‌ایم و حتی مرتکب نقض غرض هم شده‌ایم. با تبلیغات اغلب یکسویه، نگاه جزم‌اندیش و محدود، شقّه‌شقّه کردن جامعه به این طرفی و آن طرفی و خودی و غیرخودی، سهم‌خواهی‌های ناشیانه، افراط و تفریط در برخورد با پدیده‌های اجتماعی و صف‌بندی‌های بیهوده سیاسی، عقیدتی و فکری و بی توجهی به توصیه جذب حداکثری و دفع حداقلی عملاً به جای افزایش سرمایه اجتماعی، خود را و نظام و انقلاب را از این سرمایه پایان‌ناپذیر محروم کرده‌ایم.
اینکه مسجد فقط جای خودی‌هاست، اینکه بسیج مال حزب‌اللهی‌هاست، صدا و سیما هم، فلان کانون مذهبی و فرهنگی هم، متولیان و مسئولان فرهنگی نیز طرف و مخاطب و طرف توجهشان فقط به اینان باشد، پست‌ها و مناصب مدیریتی میانی و حتی پائین هم مال اینها و بسیاری دیگر از این برخوردها، باعث ریا و تظاهر و رواج این رذیله در جامعه شده‌اند.
اینکه در خلوت و فامیل و جمع و خانواده و زندگی شخصی شخصیتی باشیم و در جلسه و سخنرانی و محفل و مجلس سیمایی دیگر و چهره‌ای دیگر که همین نفاق گاه به عنوان یک آموزه غلط تربیتی به فرزندانمان نیز راه بیابد و نسلی را نیز به ریا بکشاند.
ضرورت تغییر دیدگاه و نگاه و عملکرد مدیران و متولیان و سیاستگذاران و واعظان و ذی‌نفوذان حوزه اندیشه، دین، اخلاق و فرهنگ و حتی سیاست، حال بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. درباره جامعه و مردمانمان اشتباه نکنیم.
یادمان باشد که در همین ماجرای شهادت مظلومانه شهید حججی، همین مردم با هر سلیقه و دیدگاهی، باحجاب و بدحجاب، حزب‌اللهی و غیر حزب‌اللهی و شاید هم به تعبیر غلط و جزم‌اندیشانه عده‌ای ضدانقلاب، در کامنتهای بی‌شماری که در شبکه‌های مجازی می‌گذاشتند چه غیرتمندانه و متعهدانه و وطن‌پرستانه اظهارنظر کردند.
اگر در نوع رفتار و کردارمان و نوع نگاهمان تغییر ایجاد نکنیم به قول سردار عزیزمان کسی که نتواند سربازانش را حفظ کند، خطش سقوط خواهد کرد.
*منبع:روزنامه اطلاعات،1396،5،31
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده:شهربانو جمعه
می‌گوید: وقتی مرا مسئول حفظ یک پل می‌گذارند باید بدانم که وظیفه‌ام فقط حفظ همین پل نیست. بلکه این پل محیطی دارد که اگر آن محیط سقوط کرد، پل هم سقوط خواهد کرد... مسجد مانند یک قرارگاه است و بر تمامی جامعه اثر می‌گذارد نه فقط بر محیط خود. اگر مقیاس ما فقط محیط خود مسجد باشد باخته‌ایم... کسی که نتواند سربازانش را حفظ کند خطش سقوط کرده و اگر جوانانی از مسجد رفتند خط آن امام جماعت شکسته و سقوط کرده است... وقتی یک برادر چندشغله و خسته را امام جماعت یک مسجد کنیم این فرد چطور می‌خواهد محیط مسجد را حفظ کند؟...
سردار پس از این اما حرف‌های اساسی‌تری می‌زند که از منظر آسیب‌شناسی اجتماعی بسیار مهم هستند:
اینکه در جامعه مدام بگوییم او بی‌حجاب و این باحجاب است یا اصلاح‌طلب و اصولگراست پس چه کسی می‌ماند؟ اینها همه مردم ما هستند. آیا همه بچه‌های شما متدیّن هستند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه، اما پدر همه اینها را جذب می‌کند و جامعه هم خانواده شماست... اینکه بگوییم من هستم و بچه‌های حزب‌اللهی خودم، اینکه نمی‌شود حفظ انقلاب. امام جماعت باید بتواند باحجاب و بی‌حجاب را باهم جذب کند.
البته سردار سلیمانی در این سخنرانی به تفصیل درباره علت حضور ایران در عراق و سوریه و اهمیت این حضور و نحوه و شکل و ماهیت این حضور و نیز درباره عظمت شهید حججی و سایر شهدای گرانقدر حرم هم سخنانی متناسب با مسئولیت خویش و سپاه قدس سخن گفت که در جای خود هم خواندنی و هم شنیدنی است اما نگاه فرابخشی و جامعه‌شناسانه او به موضوع آسیب‌شناسی علت ناکارآمدی مراکز فرهنگی و دینی و تبلیغی و حتی سیاسی و اجتماعی جامعه از این جنبه مهم است که ما با وجود صدها مسجد و کانون فرهنگی و دینی و تربیتی و هزاران میلیارد تومان صرف هزینه و بودجه برای شکل‌دهی افکار عمومی و نیز ارتقای دین‌مداری آنان، توفیق چندانی در این راه کسب نکرده‌ایم و حتی مرتکب نقض غرض هم شده‌ایم. با تبلیغات اغلب یکسویه، نگاه جزم‌اندیش و محدود، شقّه‌شقّه کردن جامعه به این طرفی و آن طرفی و خودی و غیرخودی، سهم‌خواهی‌های ناشیانه، افراط و تفریط در برخورد با پدیده‌های اجتماعی و صف‌بندی‌های بیهوده سیاسی، عقیدتی و فکری و بی توجهی به توصیه جذب حداکثری و دفع حداقلی عملاً به جای افزایش سرمایه اجتماعی، خود را و نظام و انقلاب را از این سرمایه پایان‌ناپذیر محروم کرده‌ایم.
اینکه مسجد فقط جای خودی‌هاست، اینکه بسیج مال حزب‌اللهی‌هاست، صدا و سیما هم، فلان کانون مذهبی و فرهنگی هم، متولیان و مسئولان فرهنگی نیز طرف و مخاطب و طرف توجهشان فقط به اینان باشد، پست‌ها و مناصب مدیریتی میانی و حتی پائین هم مال اینها و بسیاری دیگر از این برخوردها، باعث ریا و تظاهر و رواج این رذیله در جامعه شده‌اند.
اینکه در خلوت و فامیل و جمع و خانواده و زندگی شخصی شخصیتی باشیم و در جلسه و سخنرانی و محفل و مجلس سیمایی دیگر و چهره‌ای دیگر که همین نفاق گاه به عنوان یک آموزه غلط تربیتی به فرزندانمان نیز راه بیابد و نسلی را نیز به ریا بکشاند.
ضرورت تغییر دیدگاه و نگاه و عملکرد مدیران و متولیان و سیاستگذاران و واعظان و ذی‌نفوذان حوزه اندیشه، دین، اخلاق و فرهنگ و حتی سیاست، حال بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. درباره جامعه و مردمانمان اشتباه نکنیم.
یادمان باشد که در همین ماجرای شهادت مظلومانه شهید حججی، همین مردم با هر سلیقه و دیدگاهی، باحجاب و بدحجاب، حزب‌اللهی و غیر حزب‌اللهی و شاید هم به تعبیر غلط و جزم‌اندیشانه عده‌ای ضدانقلاب، در کامنتهای بی‌شماری که در شبکه‌های مجازی می‌گذاشتند چه غیرتمندانه و متعهدانه و وطن‌پرستانه اظهارنظر کردند.
اگر در نوع رفتار و کردارمان و نوع نگاهمان تغییر ایجاد نکنیم به قول سردار عزیزمان کسی که نتواند سربازانش را حفظ کند، خطش سقوط خواهد کرد.
*منبع:روزنامه اطلاعات،1396،5،31
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده:شهربانو جمعه
