گزیده ها قسمت چهارم


گزیده ها قسمت چهارم 14 فروردین - 97
زمستان هم گذشت، اما حصر همچنان پابرجا ماند. بهمن ماه بود که بعضی از نمایندگان مجلس می‌گفتند رفع حصر از اتفاقاتی است که در آخرین ماه سال ۹۶ رخ می‌دهد. اما این اتفاق نیفتاد و حالا بعضی مسئولان کشور ابراز امیدواری می‌کنند که موضوع حصر در سال جدید حل شود.
فرارو- زمستان هم گذشت، اما حصر همچنان پابرجا ماند. بهمن ماه بود که بعضی از نمایندگان مجلس می‌گفتند رفع حصر از اتفاقاتی است که در آخرین ماه سال ۹۶ رخ می‌دهد. علی مطهری، نایب رئیس مجلس از جمله نمایندگانی بود که از وعده مسئولان امنیتی و قضایی برای رفع حصر خبر می‌داد.

علی یونسی، مشاور حسن روحانی در امور اقوام و اقلیت‌های دینی که سابقه وزارت اطلاعات را در کارنامه خود دارد در همین باره گفته بود: در مورد آنچه آقای مطهری درباره رفع حصر گفتند، اطلاع ندارم، اما این را می‌دانیم که محدودیت‌ها رو به پایان است. اگر این فرآیند با تدبیر ادامه پیدا کند شاید تا سال آینده دیگر چنین مشکلاتی، کشور و سیاسیون را رنج ندهد و اساسا معتقدم که رفع حصر مشکلی برای کشور ایجاد نمی‌کند. غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضائیه، اما در یک نشست خبری اعلام کرد که شورای عالی امنیت ملی مصوبه خود درباره حصر را تغییر نداده است.

ابراز امیدواری برای رفع حصر در سال جدید
اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی نیز در آخرین روز کاری دولت در سال ۹۶ ابراز امیدواری کرد که رفع حصر در سال جدید اتفاق بیفتد. او گفت: در مساله حصر دستور‌های مهمی صادر شده و دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی نیز در حال پیگیری است و ما هم باید به این تصمیم‌گیری‌ها کمک کنیم. در این زمینه برخی تصور می‌کردند که تا پایان سال جاری تصمیم‌گیری در این موضوع انجام خواهد شد. نسبت به حل مسئله حصر خوشبین هستم و به نظرم این مسئله قابل تدبیر است.

ذوالنور همه چیز را خراب کرد
اما درباره اینکه چرا رفع حصر در همان اواخر سال ۹۶ اتفاق نیفتاد، بهروز نعمتی، نماینده مجلس توضیحاتی داده است. نعمتی توضیح داده است که موضوع رفع حصر به خوبی پیش می‌رفته، اما دیدار مجتبی ذوالنور عضو جبهه پایداری مجلس با کروبی همه چیز را به هم ریخت. نعمتی گفته: نامه‌ای که آقای کروبی نوشت، حتما بخشی از آن ناشی از انتقال بیانات آقای ذوالنور است. متن آن نامه نشان می‌داد که ایشان تحریک شده است. موضوع رفع حصر داشت به خوبی پیش می‌رفت. یک نفر مشخص شده بود برای ارتباطات میان دو طرف. فقط و فقط یک نفر تا برود و وظیفه‌اش تا رفع کامل حصر انجام دهند. هم از طرف کمیته و هم از طرف بعضی از مجموعه‌ها، کارش هم خوب پیش رفته بود و تقریبا همه برای رفع حصر به نتیجه رسیده بودند، اما ناگهان آن ملاقات انجام شد و همه چیز به هم ریخت.

 حضرتی: آقای روحانی به وظیفه‌تان عمل کنید
البته در ایام تعطیلات نوروزی بعضی از کانال‌های تلگرامی از رفع حصر تا پایان سیزدهمین روز فروردین خبر داده بودند. این اتفاق نیز رخ نداد، اما در عوض الیاس حضرتی، نماینده مردم تهران به رئیس جمهور نامه‌ای نوشت و از او خواست به وظیفه قانونی خود در رفع حصر عمل کند. حصرتی با اشاره به اتفاقات سال ۸۸ نوشته: روشن است که تحلیل رسمی حاکم، نه با واقعیت رخداد‌ها تناسب دارد و نه مقبول اکثریت جامعه قرار گرفته است و نه می‌تواند راهی برای حل مسائل ایجادشده عرضه کند. تداوم وضع موجود هم به مصلحت جامعه و کشور نیست و شکاف و شقاق میان نیرو‌های درون نظام و وفاداران به انقلاب اسلامی را تعمیق می‌کند. این نماینده مجلس ادامه داده است: بر اساس تحلیل وضعیت درونی کشور و با توجه به این که تداوم وضع موجود نه ممکن است و نه مطلوب و با عنایت با این واقعیت که جنابعالی مسئول اجرا شدن قانون اساسی هستید، بدین وسیله تاکید می‌کنم به وظیفه قانونی خود در قضیه رفع حصر از حجت‌الاسلام‌والمسلمین مهدی کروبی و مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم زهرا رهنورد عمل کنید و مطالبه قانونی اکثریت ملت ایران در این زمینه را مورد توجه قرار دهید.

حضرتی در بخش دیگری از نامه خود نوشته است: مطلع هستم که تصمیم‌گیری در این زمینه با اذن مقامات عالی کشور به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده است و بسیاری از نهاد‌های سیاسی و امنیتی کشور هم معترفند که تداوم حصر نه‌تن‌ها هیچ نفعی برای کشور ندارد بلکه همه‌اش خسارت و ضرر و زیان برای نظام و انقلاب اسلامی می‌باشد و شخصیت‌های سیاسی در حصر هم دلبسته انقلاب و نظام و مردمند و هیچ ضرورتی ندارد که بر خلاف قانون همچنان در حصر بمانند.

به فکر پکیج انسجام ملی باشیم
مسعود پزشکیان نایب رییس اول مجلس نیز رفع حصر را موجب ایجاد وحدت و انسجام ملی می‌داند و با یادآوری مسوولیت رییس‌جمهوری به عنوان رییس شورای عالی امنیت ملی و وعده‌های ایشان در زمینه رفع حصر، تاکید دارد که روحانی باید کمک کند این گره باز شود. او در گفت و گوی خود با ایسنا گفته: ما باید برای پکیچ انسجام ملی فکری کنیم. حصر یکی از اینهاست. نوع گفت‌وگو، موضع‌گیری، ایجاد توقعات و مسائل دیگر هم مهم است. اینطور نیست که فکر کنیم صرفا آزاد شدن این افراد و رفع محدودیت‌ها همه مشکلات را حل می‌کند. ما باید قلب بازتری داشته باشیم، این کار ساده نیست. شاید تحمل برخی سختی‌ها و مشکلات و پذیرش برخی سلیقه‌ها ساده نباشد. باید کاری کنیم که تحمل این‌ها آسان‌تر شود. شاید گاهی سخت باشد که برخی چیز‌ها را بپذیریم، اما وحدت و انسجام ملی باارزش‌ترین چیز‌ها برای ماست و باید علیرغم اختلاف سلایق در این جهت گام برداریم. محدودیت‌های آقای خاتمی هم از این جمله است. خاتمی یک فرصت بزرگ برای مملکت است که ما می‌توانیم او را تبدیل به تهدید کنیم. متاسفانه خیلی وقت‌ها فرصت‌ها را به تهدید تبدیل می‌کنیم. ما باید از تهدید‌ها فرصت خلق کنیم نه اینکه فرصت را تبدیل به تهدید کنیم، این برای جامعه و نسل آینده خوب نیست. تصمیم‌گیران و سیاستگذاران هم باید با تمام وجود این هوشیاری را داشته باشند.
سال جدید برای بازار ارز و سکه دستخوش نوسانات زیادی بود. البته تحولات ارز و سکه از اواخر سال گذشته آغاز شد؛ تحولاتی که تقریبا بی‌سابقه بود.
بازار ارز و سکه در ایام تعطیلات نوروز هم از تحولات دست برنداشت تاجایی که دلار برای نخستین بار به ۵۱۰۰ تومان و سکه به بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسید.
به گزارش ایسنا، سال جدید برای بازار ارز و سکه دستخوش نوسانات زیادی بود. البته تحولات ارز و سکه از اواخر سال گذشته آغاز شد؛ تحولاتی که تقریبا بی‌سابقه بود.
با وجود اینکه برخی پیش‌بینی‌ها حاکی از آن بود که پس از شروع سال جدید با کاهش تقاضا، بازار ارز با ثبات بیشتری همراه شود اما عملا اینگونه نشد.
در نخستین روز کاری سال جدید، یعنی پنجم فروردین دلار با عبور از ۵۰۰۰ تومان، همه را غافلگیر کرد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که تحرک چندانی در بازار وجود نداشت و بازار در شرایط نیمه تعطیل قرار داشت اما دلالان در بازار حضور پر رنگی داشتند و قیمت در بازار غیر رسمی به ۵۰۰۰ تومان رسید.
مانند سال گذشته دلار با دو نرخ در بازار قابل مشاهده بود؛ یکی دلار بانکی با قیمت حدود ۴۸۰۰ تومان و دیگری دلار آزاد با قیمت بیش از ۵۰۰۰ تومان. این نرخ برای دلار یک رکورد به حساب می آید و در تاریخ دلار بالاترین قیمت برای این نوع ارز تعیین کننده در بازار داخلی بوده است.
در میانه‌های تعطیلات روند صعودی نرخ دلار ادامه داشت و به ۵۱۰۰ تومان رسید و در انتهای تعطیلات اندکی کاهش یافت و روی ۵۰۸۰ تومان ایستاد.
این وضعیت تقریبا بی‌سابقه در مورد بازار سکه هم اتفاق افتاد. جهش بیش از ۱۰۰ هزار تومانی برای بازار سکه غیر قابل پیش‌بینی بود. قیمت سکه تمام در اواخر سال گذشته در حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان بود و در میانه‌های تعطیلات به یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان رسید تا حباب سکه که پیش از این هم وجود داشت، بزرگتر شود که افزایش قیمت دلار یکی از عوامل تاثیرگذار در بازار طلا و سکه است.
در این بازه زمانی قیمت یورو از ثبات بیشتری برخوردار بود. این نوع ارز که مانند دلار در اواخر سال گذشته کمیاب شده بود در ایام نوروز به ۶۱۰۰ تومان رسید، یعنی حدود ۱۰۰ تومان افزایش قیمت پیدا کرد.
در ایام عید این تحولات در شرایطی رقم خورد که بسیاری از صرافی‌ها تعطیل بودند و بیشتر حضور دلالان و دستفروشان در بازار محسوس بود و همین باعث شد که دلال بازی مجدد قوت بگیرد.
در اسفند گذشته دو نرخی شدن دلار و یورو یکی از نکات بارز بود. یکی نرخ بانکی و دیگری نرخ آزاد که برای دلار حدود ۳۰۰ تومان و برای یورو حدود ۴۰۰ تومان تفاوت قیمت آن بود. اتفاقی که به دلال بازی و سود آوری عده‌ای منجر شد. کسانی که دلار و یورو را در صف‌های طولانی با قیمت بانکی خریداری می‌کردند و با قیمت آزاد می فروختند البته این روند در اواخر سال متوقف شد و این دو ارز در بازار آزاد تقریبا یکسان شد.
باید دید با پایان یافتن تعطیلات و بازگشت شرایط بازار به حالت عادی و فعال شدن صرافی‌ها، چه اتفاقاتی در بازار رخ خواهد داد و عرضه و تقاضا و سیاست‌های بانک مرکزی بازار را به چه سمت و سویی می‌برد.
در شرایطی که بازار ارز در وضعیت نیمه تعطیل قرار دارد، بار دیگر دلار و یورو با دو نرخ بانکی و آزاد مشاهده می‌شود که متقاضیان عمدتا برای تهیه این دو ارز به دستفروشان مراجعه می‌کنند.
به گزارش ایسنا، در نخستین روز پس از تعطیلات نوروز، بازار ارز در شرایط ساکن و آرامی قرار دارد و بازار در وضعیت نیمه تعطیل قرار دارد.
بخشی از صرافی‌ها باز هستند و بخشی دیگر از صرافی‌ها تعطیلند. بعضی از صرافی‌ها به دلیل آنچه "تسویه حساب مالی پایان سال" عنوان کرده‌اند، کرکره‌هایشان را پایین کشیده اند.
بر اساس مشاهدات از قیمت‌ها بار دیگر دلار و یورو با دو نرخ در بازار عرضه می‌شود. دلار و یورو بانکی و دلار و یور آزاد یا غیر رسمی که بین این دو نرخ حدود ۲۰۰ تومان تفاوت قیمت وجود دارد.
این دو نرخی شدن ارز در بازار آزاد از پیش از عید و در اسفند ماه شروع شده بود که دلال بازی و سودجویی در بازار دامن زد که در روزهای پایانی سال این روند متوقف شد اما در حال حاضر بار دیگر این اتفاق افتاده است و بررسی‌ها از بازار ارز پایتخت و میدان فرودوسی و چهارراه استانبول به عنوان یکی از مراکز اصلی خرید و فروش ارز، نشان می‌دهد که بیشتر صرافی‌ها دلار و یورو نمی‌فروشند و اظهار می‌کنند که این دو ارز را ندارند.
از سوی دیگر خبری هم از صف‌های طولانی و جمعیت‌های انبوه مقابل صرافی‌ها نیست و بازار خلوت است.
نکته بارز دیگر حضور نسبتا گسترده دستفروشان و دلالان است که دلار و یورو را با قیمت غیر رسمی عرضه می‌کنند. هر دلار حدود ۵۱۰۰ تومان و هر یورو حدود ۶۲۰۰ تومان بین دستفروشان و دلالان به فروش می‌رسد و متقاضیان این ارزها مجبور هستند که ارز مورد نیازشان را از دستفروشان تهیه کنند.
حضور دستفروشان در چند هفته پایان سال گذشته کمرنگ شده بود اما بار دیگر تعدادشان زیاد شده است که به نظر می‌رسد دلیل عمده آن نفروختن دلار و یورو توسط صرافی‌هاست که دلیل آن چندان روشن نیست.
تا حدود ساعت ۱۳ بر اساس آنچه روی تابلو اعلان قیمت صرافی‌ها مشاهده شد دلار ۴۸۷۹ تومان خریده و ۴۸۸۹ تومان فروخته می‌شود. همچنین یورو ۶۰۷۶ تومان خریداری و ۶۰۹۱ تومان به فروش می‌رسد که همان طوری که اشاره شد با قیمتی که دستفروشان عرضه می‌کنند حدود ۲۰۰ تومان تفاوت قیمت وجود دارد و قیمت‌ها عمدتا فقط روی تابلوی اعلان صرافی‌هاست و خرید و فروش چندانی از سوی آنها صورت نمی‌گیرد.
«دستگاه کارتخوان نداریم، لطفاً پول نقد همراه داشته‌باشید». این جمله را روی چند کاغذ A4 چاپ کرده‌اند و چسبانده‌اند روی دیواری که مراجعه‌کنندگان و بیماران نشسته‌اند.
به گزارش ایران، مطب شلوغ است، بیشتر کسانی که اینجا آمده‌اند مشکل قلبی دارند. منشی هر بیماری که نوبتش می‌شود صدا می‌زند پول ویزیت را می‌گیرد و راهنمایی‌اش می‌کند به داخل. آنهایی که پول نقد همراه ندارند باید بروند بیرون ساختمان و چند صدمتر بالاتر از دستگاه خودپرداز پول بگیرند.
نوبت به پیرمردی می‌رسد که توان ایستادن روی پایش را ندارد. پسر جوانش دستش را گرفته تا ببرد داخل اتاق دکتر. خانم منشی می‌گوید لطفاً 60 هزار تومان هزینه ویزیت را پرداخت کنید. همراه بیمار کارت بانکی‌اش را روی پیشخوان می‌گذارد. منشی سگرمه‌هایش را توی هم می‌کند و می‌گوید: «دستگاه پزمان خراب است، نوشتیم و زدیم روی دیوار.» مرد جوان که گویی منتظر بوده عصبانیتش را روی کسی خالی کند شروع می‌کند به غرغر کردن:«یعنی چی خانم کارتخوان نداریم؟ مگه اینجا روستاست که می‌گین دستگاه نداریم. من که نمی‌تونم پدرمو ول کنم برم بیرون از بانک پول بگیرم. شما وظیفه دارین برای مطب‌تون دستگاه تهیه کنید.»
برخی از بیماران که روی صندلی‌های انتظار تکیه زده‌اند چشم دوخته‌اند به دیالوگ‌های خانم منشی و مرد جوان. زن میانسالی که کنارم نشسته شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند به تجزیه و تحلیل و فرضیاتش را از نبود دستگاه کارتخوان به خوردم می‌دهد: «اینا از قصد کارتخوان توی مطبشون نمی‌گذارن، می‌دونی چرا؟ به‌خاطر اینکه پول زیادی از بیمارها بگیرن. توی روزنامه خوندم هزینه ویزیت پزشکای فوق‌تخصص 45 هزار تومانه ولی اینجا 60تومن می‌گیرن. برای اینکه تخلفشون اثبات نشه کارتخوان روی میزشون نمیذارن.»
حرف‌های او را زن جوانی که همراه پسر 3 ساله‌اش کنارم نشسته‌اند، قطع می‌کند: «به‌نظرم زیاد ربطی به اضافه پول گرفتن نداره. اینا برای اینکه مشخص نشه چقدر درآمد دارن کارتخوان استفاده نمی‌کنن. خانم می‌دونی این دکترها چقدر درآمد دارن؟ حساب کن از عصر تا ساعت 9شب چندتا مریض میاد و میره. تازه این دکتر جای دیگه هم مطب داره. روزی 60-50 تا مریض ببینه میشه 4میلیون تومن. ماهی فقط 30 میلیون تومن از مریض‌ها ویزیت می‌گیره. چندتا هم عمل جراحی داره که پولش از پارو می‌زنه بالا. خب با این درآمد هیچوقت نمیاد کارتخوان بذاره که فردا اداره مالیات بخواد ازش مالیات بگیره خصوصاً دکترهای زنان و زایمان تقریباً 80درصد شون کارتخوان ندارند.»
زن جوان برای خودش همین‌طور حساب و کتاب می‌کند و مرد جوان با چهره‌ای برافروخته پدرش را روی صندلی می‌نشاند و زیرلب غرولندی می‌کند از مطب می‌زند بیرون برای گرفتن پول از عابربانک.
پیش منشی می‌روم و به او می‌گویم چرا دستگاه کارتخوان نصب نمی‌کنند تا بیمارها یا همراهانشان مجبور نشوند بروند دنبال پول نقد. منشی که انگار سؤال بی‌جایی از او پرسیده باشد جواب می‌دهد:«خط تلفن اینجا خرابه نمی‌شه دستگاه کارتخوان وصل کرد.»
-خب چرا درستش نمی‌کنید؟
-فعلاً وقت نیست. بعد از عید.
-خب تا عید 3 هفته وقت هست.
-خانم شما وکیل وصی مردم هستی.
- نه ولی این حداقل کاری است که می‌توانید برای بیماران و مراجعه‌کنندگان‌تان انجام بدهید.
صحبت‌های جدی ما را مردجوانی که چند دقیقه پیش برای گرفتن پول از مطب بیرون زده‌ بود قطع می‌کند. پول را پرت می‌کند روی میز منشی و زیربغل پدرش را می‌گیرد و می‌برد داخل. منشی به طرفش می‌دود که آقا آقا توی اتاق بیمار هست و مرد جوان بی‌اعتنا در را باز می‌کند.
سرکشی‌ام به چند مطب دیگر نشان می‌دهد که بیشتر مطب‌ها کارتخوان دارند ولی گزارش ما معطوف به آنهایی است که از کارتخوان استفاده نمی‌کنند. از بین 10 مطب و 2 مرکز درمانی خصوصی که بازدید کردم 3مطب دستگاه کارتخوان نداشت.
یک منبع آگاه که نمی‌خواهد اسمی از او در این گزارش برده شود درباره تخلفات تعداد اندکی از پزشکان برای فرار مالیاتی می‌گوید: «برخی از پزشکان به خاطر اینکه مالیات ندهند یا کمتر مالیات بپردازند در مطب‌هایشان دستگاه کارتخوان نصب نمی‌کنند یا اینکه دستگاه‌های کارتخوان را به اسم افراد دیگری ثبت می‌کنند تا میزان درآمدشان مشخص نشود. مراکز درمانی خصوصی هم به‌خاطر نظارت‌هایی که بر فعالیت‌شان می‌شود نمی‌توانند چنین تخلفاتی کنند و این نوع تخلف بیشتر در مطب‌های خصوصی صورت می‌گیرد.»