نگاه بازجویانه اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری به دیروزنامه‌های
زنجیره‌ای جناح رقیب . 28 فروردین -99
/ دیروز برای حراج ذخایر ارزی کف می‌زدند امروز اشک
می‌ریزند
روزنامه‌های زنجیره‌ای در شماره دیروز با
تیترهایی از جمله «قصه پرغصه گم شدن 4/8 میلیارد دلار ارز دولتی»، «سیاهه تخلفات»،
«شوک دیوان محاسبات به مجلس» و... به گزارش رئیس دیوان محاسبات درباره تفریغ بودجه
سال 97 اشاره کردند که در آن تصریح شده که سرنوشت 4/8 میلیارد دلار ارز واگذار
شده (4200 تومانی) معلوم نیست و واردات کالایی انجام نشده است.
سرویس سیاسی-
واکنش رسانه‌های زنجیره‌ای به گزارش رئیس دیوان محاسبات در حالی است که این طیف پیش از این برای حراج ذخایر ارزی کف می‌زدند. در فروردین ۹۷ و در برهه‌ای که کارشناسان و صاحبنظران بر اشتباه بودن تعیین نرخ دلار ۴۲۰۰ تومانی از سوی دولت تأکید داشتند، فعالین و رسانه‌های مدعی اصلاحات از این اقدام اشتباه دفاع کرده و تصویر جهانگیری را در لباس «سوپرمن» در صفحه اول روزنامه‌های خود کار کردند.
اقدام اشتباه دولت در تعیین دلار ۴۲۰۰ تومانی، ۱۸ میلیارد دلار ارز با نرخ ۴۲۰۰ تومان را بر باد داد.
مسببان وضعیت فعلی خود را به خواب زده‌اند
محمد سالاری، قائم‌مقام حزب همبستگی ایران اسلامی در مطلبی با عنوان «کرونا؛ انزوای ملی یا یکپارچگی جهانی» در روزنامه دولتی ایران نوشت: «جناح تندرو علائم شکست جهانی‌سازی را به نفع ایدئولوژی خود تفسیر می‌کند و انزوا و تنش منطقه‌ای و جهانی را برای در امان ماندن از خطرات و گرفتن امتیاز تجویز می‌کند. این جناح بحران فعلی را فرصت خوبی برای پیشبرد سیاستهای خودش می‌بیند. گفتمان بیگانه‌هراسی (زنوفوبیا) و دیوارکشی رایج در جهان گرچه تا حدودی واکنشی طبیعی به خطری است که از بیرون مرز کشورها به درون آن نفوذ کرده اما با اندکی تدبیر و مسئولیت‌پذیری می‌توان آن را با گفتمان تازه‌ای از همبستگی جهانی جایگزین کرد. همان‌طور که تمام کشورها در معرض این انتخاب هستند ایران نیز با وضعیت از پیش بحرانی خود در ارتباطات بین‌المللی باید انتخاب کند که همراه با سیاستهای ترامپ و جانسون بر طبل گسست و جدایی جهانی بکوبد (البته به علت تحریم‌پذیری اقتصاد ایران این گزینه منافع مشابه بریتانیا و آمریکا را برایش نخواهد داشت) یا با بازگرداندن دستگاه دیپلماسی به جایگاه واقعی خود فعالانه از تمام ظرفیت‌های خود برای شکل‌دهی به همبستگی نوین جهانی وارد عمل شود.»
مدعیان اصلاحات خود را به فراموشی می‌زنند و طوری حرف می‌زنند که گویا نظام اسلامی اساساً ضد مراودات و مبادلات خارجی است و از سوی دیگر جوری وانمود می‌کنند که گویا برجامی امضا نشده، امتیاز نقد داده نشده و وعده نسیه هم گرفته نشده، آمریکا و اروپا هم تعهدات خود را به‌طور کامل انجام داده‌اند! این اوضاع طیفی است که از فرط شکست نسخه‌های ذلیلانه‌‌اش رنج می‌برد و از فرهنگ لازم برای پذیرش مسئولیت آنها و عذرخواهی از ملت برخوردار نیست.
ادعای رقابت سخت بر سر صندلی مجلسی که هنوز تشکیل نشده!
روزنامه شرق در شماره دیروز خود طبق روندی که این روزها، روزنامه‌های زنجیره‌ای در پیش گرفته‌اند به حاشیه‌تراشی برای مجلس بعدی پرداخت. شرق در گزارشی به موضوع ریاست مجلس یازدهم (مجلس بعدی) پرداخته و نوشته است: «رقابت بر سر صندلی‌ای که سال‌هاست علی لاریجانی در بهارستان روی آن می‌نشیند، گویا روز به روز سخت‌تر می‌شود. اخبار درزکرده به رسانه‌ها البته بیش از همه انعکاس‌دهنده تلاش‌های شهردار سابق تهران برای تسخیر این صندلی است[!!]»
نکته قابل تأمل آن است که از این به اصطلاح رقابت سخت بر سر صندلی مجلسی که هنوز شکل نگرفته را فقط روزنامه‌های زنجیره‌ای باخبر هستند! این یعنی این رقابت سخت در اتاق فکر روزنامه‌های زنجیره‌ای ساخته و پرداخته می‌شود.
روزنامه شرق اما چیزی از اخبار درز کرده ادعایی که نشان‌دهنده رقابت سخت باشد عنوان نکرده و تنها به دو خبر نشست و همفکری نمایندگان اکتفا کرده: «بعد از او این تحرکات مصطفی میرسلیم است که به چشم می‌آید و کمتر از همه از آقاتهرانی و علیرضا زاکانی خبر به گوش می‌رسد. به‌نظر می‌رسد این دو زیرکانه‌تر و چراغ‌خاموش‌تر در حال لابی‌کردن هستند[!!] در روزهای کرونایی، تصویری از محمدباقر قالیباف منتشر شده که او را در یک گعده با نمایندگان شمالی تازه راه‌یافته به مجلس نشان می‌دهد[!!]»
دومین نشستی که شرق به آن اشاره کرده نشست نمایندگان جوان مجلس یازدهم است: «خبر نشست دوم جمعه گذشته هم نشستی با حضور جمعی از منتخبان یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی برگزار شد... نشستی که بدون حضور خبرنگاران برگزار شد و خبرش با تأخیر سر از رسانه‌های اصولگرا درآورد و نامش را نشست «همدلی و آشنایی بیشتر بین منتخبان جوان مجلس، برنامه‌ریزی جهت جهش تولید و همچنین تشکیل مجلس در تراز گام دوم انقلاب» گذاشته بودند... گفته شده دهقان در این نشست در ارتباط با مسائل و اتفاقاتی که ممکن است برای نمایندگان در طول دوران حضورشان در مجلس یازدهم بیفتد، نکاتی را مطرح کرده است.»
جالب است که هدف از برگزاری این نشست نیز توضیح داده شده، که عبارت بوده از آشنایی نمایندگان جوان با مسایل و اتفاقاتی که ممکن است برایشان رخ دهد. جالب‌ترین بخش این گزارش آنجاست که شرق آورده است: «برخی اخبار غیررسمی[!!] حاکی از این است که این طیف از اصولگرایان راه‌یافته به مجلس به‌دنبال راهی‌اند تا دسترسی قالیباف به صندلی ریاست را با طرح یک میثاق‌نامه محدودتر کنند. مشابه آن چیزی که اعضای شورای فعلی شهر تهران [شورای شهر اصلاح‌طلبان] در ابتدای ورود به شورای شهر میان خود عهد کردند تا پایان دوره نمایندگی، آن را ترک نکنند و به عهد خود با مردم وفادار باشند، یکی از دلایل آن البته این بود که کسی از میان اعضای راه‌یافته به شورا هوس شهردارشدن به سرش نزند...»
دقیقاً مصداق مصراع معروف مولوی که «هر کسی از ظن خود شد یار من» اصلاح‌طلبان نیز هر آنچه میان خودشان رخ داده را تعمیم می‌دهند و نتیجه می‌گیرند!
وضعیت اقتصادی امروز، پیامد رویکرد و تصمیمات غلط دولت طی سال‌های اخیر
روزنامه دولتی ایران دیروز در مطلبی نوشت: «دولت به دلایل عمدتاًً مالی و لجستیکی ابتدا از قرنطینه سراسری اجتناب کرد اما به منظور حفظ سلامت مردم و پیشگیری از گسترش بیماری، به تدریج توقف بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی را اعلام نمود. دولت و البته کل حاکمیت، به دو دلیل توان محدودی در انجام اقدامات حمایتی همچون برخی کشورها، دارند: 1. محدودیت شدید مالی؛ و 2. محدودیت لجستیکی، اداری و اجرایی... با توجه به محدودیت‌های پیش گفته، [تحریم و محدودیت درآمد نفتی و. ..] توان مالی، لجستیکی و اجرایی دولت برای حمایت اقتصادی از گروه‌های آسیب‌دیده از این بحران، همین است که تاکنون اعلام و اعمال کرده و بیش از این توقع داشتن از دولت، نشان از غفلت از محدودیت‌های حکومت است.
در ادامه این مطلب آمده است: «نکته آخر آنکه، تعدادی از اقتصاددانان به حسب وظیفه، چه به‌صورت جمعی و یا انفرادی در رسانه‌ها راه‌حل‌هایی را ارائه و پیشنهاد داده‌اند که با توجه به شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حاکم بر کشور امکان ناپذیر، و اغلب این راه‌حل‌ها، در تمامی برنامه‌های توسعه یا بودجه‌های پیشین تکرار شده و غیرقابل انجام بودن آنها در ساختار فعلی تأیید شده است. اقتصاددانان حتماً می‌دانند که نسخه‌های پیشنهادی‌شان، یا باید بر اساس واقعیات موجود باشد یا در دل توصیه‌های خود روش‌هایی برای تغییر این واقعیات ارائه کنند تا پیشنهاداتشان در آن بستر قابل اعمال باشد در غیر این صورت نسخه‌هایشان تنها زینت‌بخش صفحات روزنامه‌ها و رسانه‌های مجازی خواهد ماند.»
وضعیت امروز دولت پیامد سوءمدیریت و تصمیمات غلط آن طی سال‌های اخیر است. مواردی نظیر منوط کردن حل مشکلات به توافق هسته‌ای و سپس FATF، رها کردن بخش مسکن و جولان دلالان و سوداگران در آن، زدن چوب حراج به ذخایر طلا و ارز، حقوق‌های نجومی، فرافکنی و عدم پذیرش مسئولیت، بی‌توجهی به‌نظرات متخصصان اقتصادی و... رکودی فراگیر را در کشور حاکم کرد و به تورم و بیکاری دامن زد. به گفته عادل آذر، رئیس دیوان محاسبات، در سال ۱۳۹۷ معادل دو میلیارد و ۷۰۶ میلیون دلار ارز به نرخ دولتی به واردات کالاهای غیراساسی شامل نخ دندان، عروسک، اسباب‌بازی، لوازم آشپزخانه، لوازم بدنسازی، درپوش، غذای سگ و گربه، چوب بستنی، پارچه و انواع پاک‌کننده اختصاص یافته که بعضاً دارای تولید مشابه داخلی بودند.
ادعای تکراری کمبود اختیارات، بهانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «در کشور ما نه دولت از اختيارات کاملي برخوردار است و نه مجلس. بنابراين دولت احساس مي‌کند که تمام اختيارات در دستش نيست و مجلس نيز خود را در جايگاه واقعي نمي‌بيند».
مدعیان اصلاحات بارها ادعای مضحک کمبود اختیارات در دولت و مجلس را مطرح کرده‌اند. این طیف از یک‌سو مدعی کمبود اختیارات در دولت و مجلس است و از سوی دیگر در آستانه انتخابات‌های ریاست جمهوری و مجلس، برای پیروزی در انتخابات، سر و دست می‌شکند. مدعیان اصلاحات نه جنبه شکست در انتخابات را دارند و نه ظرفیت پیروزی در انتخابات. ادعای تکراری کمبود اختیارات، بهانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی است.
واکنش رسانه‌های زنجیره‌ای به گزارش رئیس دیوان محاسبات در حالی است که این طیف پیش از این برای حراج ذخایر ارزی کف می‌زدند. در فروردین ۹۷ و در برهه‌ای که کارشناسان و صاحبنظران بر اشتباه بودن تعیین نرخ دلار ۴۲۰۰ تومانی از سوی دولت تأکید داشتند، فعالین و رسانه‌های مدعی اصلاحات از این اقدام اشتباه دفاع کرده و تصویر جهانگیری را در لباس «سوپرمن» در صفحه اول روزنامه‌های خود کار کردند.
اقدام اشتباه دولت در تعیین دلار ۴۲۰۰ تومانی، ۱۸ میلیارد دلار ارز با نرخ ۴۲۰۰ تومان را بر باد داد.
مسببان وضعیت فعلی خود را به خواب زده‌اند
محمد سالاری، قائم‌مقام حزب همبستگی ایران اسلامی در مطلبی با عنوان «کرونا؛ انزوای ملی یا یکپارچگی جهانی» در روزنامه دولتی ایران نوشت: «جناح تندرو علائم شکست جهانی‌سازی را به نفع ایدئولوژی خود تفسیر می‌کند و انزوا و تنش منطقه‌ای و جهانی را برای در امان ماندن از خطرات و گرفتن امتیاز تجویز می‌کند. این جناح بحران فعلی را فرصت خوبی برای پیشبرد سیاستهای خودش می‌بیند. گفتمان بیگانه‌هراسی (زنوفوبیا) و دیوارکشی رایج در جهان گرچه تا حدودی واکنشی طبیعی به خطری است که از بیرون مرز کشورها به درون آن نفوذ کرده اما با اندکی تدبیر و مسئولیت‌پذیری می‌توان آن را با گفتمان تازه‌ای از همبستگی جهانی جایگزین کرد. همان‌طور که تمام کشورها در معرض این انتخاب هستند ایران نیز با وضعیت از پیش بحرانی خود در ارتباطات بین‌المللی باید انتخاب کند که همراه با سیاستهای ترامپ و جانسون بر طبل گسست و جدایی جهانی بکوبد (البته به علت تحریم‌پذیری اقتصاد ایران این گزینه منافع مشابه بریتانیا و آمریکا را برایش نخواهد داشت) یا با بازگرداندن دستگاه دیپلماسی به جایگاه واقعی خود فعالانه از تمام ظرفیت‌های خود برای شکل‌دهی به همبستگی نوین جهانی وارد عمل شود.»
مدعیان اصلاحات خود را به فراموشی می‌زنند و طوری حرف می‌زنند که گویا نظام اسلامی اساساً ضد مراودات و مبادلات خارجی است و از سوی دیگر جوری وانمود می‌کنند که گویا برجامی امضا نشده، امتیاز نقد داده نشده و وعده نسیه هم گرفته نشده، آمریکا و اروپا هم تعهدات خود را به‌طور کامل انجام داده‌اند! این اوضاع طیفی است که از فرط شکست نسخه‌های ذلیلانه‌‌اش رنج می‌برد و از فرهنگ لازم برای پذیرش مسئولیت آنها و عذرخواهی از ملت برخوردار نیست.
ادعای رقابت سخت بر سر صندلی مجلسی که هنوز تشکیل نشده!
روزنامه شرق در شماره دیروز خود طبق روندی که این روزها، روزنامه‌های زنجیره‌ای در پیش گرفته‌اند به حاشیه‌تراشی برای مجلس بعدی پرداخت. شرق در گزارشی به موضوع ریاست مجلس یازدهم (مجلس بعدی) پرداخته و نوشته است: «رقابت بر سر صندلی‌ای که سال‌هاست علی لاریجانی در بهارستان روی آن می‌نشیند، گویا روز به روز سخت‌تر می‌شود. اخبار درزکرده به رسانه‌ها البته بیش از همه انعکاس‌دهنده تلاش‌های شهردار سابق تهران برای تسخیر این صندلی است[!!]»
نکته قابل تأمل آن است که از این به اصطلاح رقابت سخت بر سر صندلی مجلسی که هنوز شکل نگرفته را فقط روزنامه‌های زنجیره‌ای باخبر هستند! این یعنی این رقابت سخت در اتاق فکر روزنامه‌های زنجیره‌ای ساخته و پرداخته می‌شود.
روزنامه شرق اما چیزی از اخبار درز کرده ادعایی که نشان‌دهنده رقابت سخت باشد عنوان نکرده و تنها به دو خبر نشست و همفکری نمایندگان اکتفا کرده: «بعد از او این تحرکات مصطفی میرسلیم است که به چشم می‌آید و کمتر از همه از آقاتهرانی و علیرضا زاکانی خبر به گوش می‌رسد. به‌نظر می‌رسد این دو زیرکانه‌تر و چراغ‌خاموش‌تر در حال لابی‌کردن هستند[!!] در روزهای کرونایی، تصویری از محمدباقر قالیباف منتشر شده که او را در یک گعده با نمایندگان شمالی تازه راه‌یافته به مجلس نشان می‌دهد[!!]»
دومین نشستی که شرق به آن اشاره کرده نشست نمایندگان جوان مجلس یازدهم است: «خبر نشست دوم جمعه گذشته هم نشستی با حضور جمعی از منتخبان یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی برگزار شد... نشستی که بدون حضور خبرنگاران برگزار شد و خبرش با تأخیر سر از رسانه‌های اصولگرا درآورد و نامش را نشست «همدلی و آشنایی بیشتر بین منتخبان جوان مجلس، برنامه‌ریزی جهت جهش تولید و همچنین تشکیل مجلس در تراز گام دوم انقلاب» گذاشته بودند... گفته شده دهقان در این نشست در ارتباط با مسائل و اتفاقاتی که ممکن است برای نمایندگان در طول دوران حضورشان در مجلس یازدهم بیفتد، نکاتی را مطرح کرده است.»
جالب است که هدف از برگزاری این نشست نیز توضیح داده شده، که عبارت بوده از آشنایی نمایندگان جوان با مسایل و اتفاقاتی که ممکن است برایشان رخ دهد. جالب‌ترین بخش این گزارش آنجاست که شرق آورده است: «برخی اخبار غیررسمی[!!] حاکی از این است که این طیف از اصولگرایان راه‌یافته به مجلس به‌دنبال راهی‌اند تا دسترسی قالیباف به صندلی ریاست را با طرح یک میثاق‌نامه محدودتر کنند. مشابه آن چیزی که اعضای شورای فعلی شهر تهران [شورای شهر اصلاح‌طلبان] در ابتدای ورود به شورای شهر میان خود عهد کردند تا پایان دوره نمایندگی، آن را ترک نکنند و به عهد خود با مردم وفادار باشند، یکی از دلایل آن البته این بود که کسی از میان اعضای راه‌یافته به شورا هوس شهردارشدن به سرش نزند...»
دقیقاً مصداق مصراع معروف مولوی که «هر کسی از ظن خود شد یار من» اصلاح‌طلبان نیز هر آنچه میان خودشان رخ داده را تعمیم می‌دهند و نتیجه می‌گیرند!
وضعیت اقتصادی امروز، پیامد رویکرد و تصمیمات غلط دولت طی سال‌های اخیر
روزنامه دولتی ایران دیروز در مطلبی نوشت: «دولت به دلایل عمدتاًً مالی و لجستیکی ابتدا از قرنطینه سراسری اجتناب کرد اما به منظور حفظ سلامت مردم و پیشگیری از گسترش بیماری، به تدریج توقف بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی را اعلام نمود. دولت و البته کل حاکمیت، به دو دلیل توان محدودی در انجام اقدامات حمایتی همچون برخی کشورها، دارند: 1. محدودیت شدید مالی؛ و 2. محدودیت لجستیکی، اداری و اجرایی... با توجه به محدودیت‌های پیش گفته، [تحریم و محدودیت درآمد نفتی و. ..] توان مالی، لجستیکی و اجرایی دولت برای حمایت اقتصادی از گروه‌های آسیب‌دیده از این بحران، همین است که تاکنون اعلام و اعمال کرده و بیش از این توقع داشتن از دولت، نشان از غفلت از محدودیت‌های حکومت است.
در ادامه این مطلب آمده است: «نکته آخر آنکه، تعدادی از اقتصاددانان به حسب وظیفه، چه به‌صورت جمعی و یا انفرادی در رسانه‌ها راه‌حل‌هایی را ارائه و پیشنهاد داده‌اند که با توجه به شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حاکم بر کشور امکان ناپذیر، و اغلب این راه‌حل‌ها، در تمامی برنامه‌های توسعه یا بودجه‌های پیشین تکرار شده و غیرقابل انجام بودن آنها در ساختار فعلی تأیید شده است. اقتصاددانان حتماً می‌دانند که نسخه‌های پیشنهادی‌شان، یا باید بر اساس واقعیات موجود باشد یا در دل توصیه‌های خود روش‌هایی برای تغییر این واقعیات ارائه کنند تا پیشنهاداتشان در آن بستر قابل اعمال باشد در غیر این صورت نسخه‌هایشان تنها زینت‌بخش صفحات روزنامه‌ها و رسانه‌های مجازی خواهد ماند.»
وضعیت امروز دولت پیامد سوءمدیریت و تصمیمات غلط آن طی سال‌های اخیر است. مواردی نظیر منوط کردن حل مشکلات به توافق هسته‌ای و سپس FATF، رها کردن بخش مسکن و جولان دلالان و سوداگران در آن، زدن چوب حراج به ذخایر طلا و ارز، حقوق‌های نجومی، فرافکنی و عدم پذیرش مسئولیت، بی‌توجهی به‌نظرات متخصصان اقتصادی و... رکودی فراگیر را در کشور حاکم کرد و به تورم و بیکاری دامن زد. به گفته عادل آذر، رئیس دیوان محاسبات، در سال ۱۳۹۷ معادل دو میلیارد و ۷۰۶ میلیون دلار ارز به نرخ دولتی به واردات کالاهای غیراساسی شامل نخ دندان، عروسک، اسباب‌بازی، لوازم آشپزخانه، لوازم بدنسازی، درپوش، غذای سگ و گربه، چوب بستنی، پارچه و انواع پاک‌کننده اختصاص یافته که بعضاً دارای تولید مشابه داخلی بودند.
ادعای تکراری کمبود اختیارات، بهانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «در کشور ما نه دولت از اختيارات کاملي برخوردار است و نه مجلس. بنابراين دولت احساس مي‌کند که تمام اختيارات در دستش نيست و مجلس نيز خود را در جايگاه واقعي نمي‌بيند».
مدعیان اصلاحات بارها ادعای مضحک کمبود اختیارات در دولت و مجلس را مطرح کرده‌اند. این طیف از یک‌سو مدعی کمبود اختیارات در دولت و مجلس است و از سوی دیگر در آستانه انتخابات‌های ریاست جمهوری و مجلس، برای پیروزی در انتخابات، سر و دست می‌شکند. مدعیان اصلاحات نه جنبه شکست در انتخابات را دارند و نه ظرفیت پیروزی در انتخابات. ادعای تکراری کمبود اختیارات، بهانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی است.
