مقام مسئول
وزارت بهداشت در گفتوگو با ایلنا:
حسنک روحانی نه
رئیس جمهور نماینده مردم که مترسک آلت دست وگوش به فرمان رهبر منفور انتصابی همه
کاره ولی فقیه است .برای همین نه تصمیم گیر که سپر بلای کانون قدرت بالای سردولت
است.
رئیس هیئت امنای صرفهجویی ارزی وزارت
بهداشت پیشنهاد داد؛ دولت با تداوم اعمال محدودیتها ۱۲ میلیارد هزینه روزانه هر
بیمار کرونایی جدید در آیسییو را صرف حمایتهای معیشتی از مردم کند.
«مهدی یوسفی» رئیس هیئت امنای صرفهجویی
ارزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به
این پرسش که با توجه به هزینهکرد حداقل ۱۲ میلیارد تومان روزانه برای حدود ۳
هزار بیمار بخش آیسییو به دلیل کرونا، آیا منطقیتر نیست که دولت با کاهش
محدودیتها و پیشگیری از همین تعداد بستری این هزینه را صرف حمایت معیشتی از مردم
کند، گفت: دولت باید اینطور فکر کند و در حقیقت باید ببیند، سلامت مردم برایش چقدر
اهمیت دارد. یک نگاه این است که برای سلامت مردم هرگونه هزینهای را تقبل میکنیم؛
چنان که خیلی از کشورها این اقدام را کردند.
وی افزود: لازم است، کارشناسان ما
برآوردی از هزینه تختها در مقایسه با هزینه حمایتهای معیشتی داشته باشند تا
بنابر آن بتوانیم بگوییم «آقای رئیسجمهور باور کنید این کار شما اشتباه
است که میخواهید قرنطینه را بردارید.» الان ما در این مرحله هستیم؛ واقعیت
امر این است که با بحث سادهای مواجه هستیم. حاکمیت دو وظیفه مهم یعنی سلامت و
امنیت مردمش را دارد و این دو مقوله ارجحترینها هستند.
یوسفی گفت: اگر حاکمیتها تمام بنیهی
اقتصادی خود را هم برای امنیت و سلامت مردمشان هزینه کنند، رواست. این فلسفه
وجودی یک حکومت است. بنابراین میتواند تمام فعالیتهای عمرانی، تجاری و ... خود
را متوقف کند، و هر پولی که در مملکت هست را برای سلامت مردم خرج کند؛ حالا این
بیماری بخواهد یک، دو یا سه ماه طول بکشد.
رئیس هیئت امنای ارزی بیان کرد: خیلی از
کشورها این تصمیم را گرفتند؛ «تا زمانی که کرونا هست، ما فعالیتهای اقتصادیمان
را تعطیل میکنیم و ماهانه پولی را به حساب افراد میریزیم و بستههای غذائی هم
بین آنها توزیع میکنیم.» حتی نیازی نیست این کمکها نقدی باشند، چراکه بستههای
غذائی در جریان داد و ستد بازار گرانتر میشود و دولت میتواند با هزینه بسیار
کمتر این مایحتاج را تامین کند. بنابراین اینکه ما ۱۲ میلیارد هزینه روزانه بستری
بیماران در آیسییو را صرف این حمایتهای معیشتی کنیم و فاصلهگذاری را محدودتر
نگاه داریم، دور از ذهن نیست.
یوسفی اظهار کرد: باید متوجه باشیم که
ما اگر هزینههای معیشتی را قبول نکنیم، باید همین مبلغ را حفظ کنیم تا برای
بیماران آیسییو در آینده تقبل کنیم. این هزینه میتواند الان برای اقشاری که
آسیبپذیر هستند، هزینه شود. افراد که در شرایط کنونی جز به هزینه امرار معاش خود
نگران چیز دیگری نیستند. منظور بنده این است که کسی نمیخواهد در این شرایط پول
درآورد یا مبل و میز و تلویزیون بخرد. هزینه افراد محدود به قوت آنها است.
مگر یک انسان چقدر غذا میخورد. این مبلغ روزانه چقدر میشود؟ سی هزار تومان؟
براحتی میتوانیم آن را ضرب در جمعیت سیدرصد از جامعه کنیم که نیاز به حمایت
معیشتی، در این شرایط دارند و مقایسه کنیم اگر این عدد تبدیل به بستههای حمایتی
غذا و ملزومات زندگی شود، آیا از هزینه سربار دولت در صورت نیاز ۳ هزار نفر دیگر
به تخت آیسییو بیشتر میشود یا کمتر؟
رئیس هیئت امنای صرفهجویی ارزی وزارت
بهداشت، گفت: باید اینطور حساب شود که آیا بهتر نیست؛ این هزینه معیشتی را تقبل
کنیم تا با هزینه درمانی که به دوش دولت تحمیل میشود، برابر شود، و دو ماه هم
بیماری زودتر مهار شود.. ما نمیتوانیم کشتههای بیشتر یا تنشهای اجتماعی بیشتری
را قائل باشیم و جواب این سوال بدیهی است.
وی در پایان افزود: بحث به راحتی قابل
نتیجهگیری است، البته باید این حریم را برای رئیسجمهور و کلان دولت قائل باشیم
که تصمیم بگیرند، به هرحال به آنها اختیار تنفیذ شده است. به زعم بنده لازم است
به آنها کمک کنیم تا درست تصمیم بگیرند. با اخباری که همین الان داریم، پس از
آنکه رفت وآمدها بیشتر شود و مشاغل باز شوند، اثرش را بلافاصله در میزان بستری،
بستری ویژه و مرگ و میر خواهند دید. این موضوعات آماری و عدد دارد. بنابراین لازم
است بر این مبنا درست تصمیم گرفته شود.