نگاه بازجویانه اوین
نامه کیهان سربازجو شریعت نداری به دیروزنامههای زنجیرهای جناح رقیب . 11 اردیبهشت - 99
سرویس سیاسی ـ
در حالی که پیش از انتخابات، عناصر مدعی اصلاحات، شکست در انتخابات را به دلیل کارنامه خالی و غیرقابل دفاع خود پیشبینی کرده بودند، یک مدعی اصلاحطلبی با وارونهنمایی، مدعی شد کاهش مشارکت مردم در انتخابات نشانه وفاداری آنها به اصلاحات بود! مرتضی مبلغ، عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان در گفتوگو با روزنامه آرمان در پاسخ به این مطلب که «انتخابات اخير نشان داده سرمايه اجتماعي اصلاحطلبان به طرز محسوسي ريزش کرده و جامعه به نحوي از اصلاحطلبان رويگردان شده است» مدعی شده است: «من فکر ميکنم مشکل کاهش مشارکت مردم را نميتوان به هيچ وجه به رويگرداني مردم از جريان اصلاحات تفسير کرد. اين مغالطه بزرگي است؛ چون اتفاقا مردم بهخاطر اينکه طرفدار و خواهان اصلاحات سازنده در کشور هستند اين رفتار را از خود نشان دادهاند. چون شاهدند که در انتخابات شرکت ميکنند اما سازوکارهاي ساري و جاري در مديريت سياسي کشور بهگونهاي است که براي نهادهاي برخاسته از راي مردم مشکلسازي شده و اجازه ظهور و بروز واقعيت داده نميشود. يعني جرياناتي در کشور هستند که داراي قدرت گستردهاي هستند که براي هرچه با منوياتشان تناسب نداشته باشد، مشکل ايجاد ميکنند و اين موضوع جديد هم نيست. متأسفانه مشاهده ميکنيد که با اين پديده مواجه بودهايم و همين سياستهاي غلط و ناکارآمد و کارشکنيها و موازيکاريها باعث ناراحتي مردم شده است. علاوهبر اينها جنگ رواني گسترده و رفتاري که در انتخابات صورت گرفته و عدمتاييد صلاحيتهاي بيسابقه که از قبل بيش از دو سوم کرسيهاي مجلس را غيررقابتي کرده بود نيز از ديگر مسائل قابلتوجه است. اين امر از جهت کميت و کيفيت بيسابقه بوده است. اينها مردم را ناراضي کرده و به وضعيتي درميآورده که فکر ميکنند چه فايده که در صف بايستند و وقت بگذارند؟» فرافکنی و «اختیار نداریم» حیله مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی در قبال عملکرد فاجعهبار در دولت و مجلس و تحمیل خسارتهای سنگین به معیشت مردم است. این طیف آنقدر در بیاخلاقی غوطهور است و از نداشتن فرهنگ لازم برای مسئولیتپذیری رنجمیبرد که عدم اقبال مردم در انتخابات به خود را که پاسخی کوبنده به ناکارآمدی و بیکارنامگی بود، وارونه جلوه داده و نشانه اقبال به اصلاحات میخواند! این در حالی است که پیش از انتخابات عناصر مدعی اصلاحات، شکست در انتخابات را بهدلیل کارنامه خالی و غیرقابل دفاع خود پیشبینی کرده بودند. افزون بر این، دروغ مدعیان اصلاحات درباره رد صلاحیتها در حالی است این طیف با 6 لیست به میدان انتخابات آمد.
اصلاحطلبان مجلس موفق عمل کردند چون پیگیر رفع حصر بودند!
روزنامه اصلاحطلب اعتماد روز گذشته در مطلبی به قلم یکی از نمایندگان اصلاحطلب رد صلاحیت شده، به دفاع از عملکرد مجلس دهم پرداخت و نوشت: «اين روزها و در فاصله كمتر از يك ماه مانده تا پايان دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي، بسياري از رسانههاي جريان سياسي اصولگرا كنار برخي مسئولان در گزارشها و اظهارات متفاوتي به نقد عملكرد فراكسيون اميد و البته نمايندگان اصلاحطلب پارلمان ميپردازند... به هر حال سهم كساني كه مسائلي چون لوايح در ارتباط با گروه ويژه اقدام مالي، استاني شدن انتخابات و البته رفع حصر را پيگيري كردند و از موضوعاتي سخن گفتند كه تا پيش از مجلس دهم از سوي كسي بيان يا پيگيري نميشد، از قرار معلوم جز اين نيست اما مردم به خوبي بر تفاوتهاي پارلمان دهم با مجالس پيش از آن واقف هستند.»
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشت: «جالب آنكه چندي پيش يكي از رسانههاي اصولگرا عدم رفع حصر را بهعنوان يكي از نقاط ضعف فراكسيون اميد و نشانه عدم وفاي به عهد نمايندگان بيان كرده بود؛ حال آنكه دليل ردصلاحيت شخص من به همراه غلامرضا حيدري، ديگر نماينده تهران پيگيري همين مسئله بود... خوب است كه مردم بدانند فراكسيون اميد بارها مسئله رفع حصر را پيگيري كرد و محمدرضا عارف بهعنوان رييس فراكسيون نيز اقداماتي در اين مسير انجام داد منتها از خارج از مجلس پيامهاي مختلفي در اين زمينه به ما ميرسيد. برخي ميگفتند پيگيريهاي فراكسيون اميد روند پيشرو براي رفع حصر را به تاخير مياندازد و به همين دليل حدود 6 ماه قرار گذاشتيم تا در قبال اين موضوع سكوت اختيار كنيم. اين كار را كرديم ولي باز هم مسئله حل نشد... اگر قرار بر قضاوت منصفانه باشد، بايد بگويم كه همين اندك گشايشهاي ايجاد شده در حصر نيز ماحصل پيگيريها و تلاشهاي فراكسيون اميد بود و اميدوارم مسئولان دريابند كه تداوم حصر شايسته نظام نيست.»
گفتنی است، «کاسبان حصر» واژهای است که به درستی بارها در توصیف جریان اصلاحات و حتی از سوی برخی از چهرههای سیاسی این جریان استفاده شده است. محسن رهامی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی چندی پیش با حمله به مدعیان رفع حصر گفته بود که «در حصر بودن موسوی و کروبی به نفع برخی افراد است چون نان حصر را میخورند». حقیقتا در توصیف جریانی که برای رسیدن به قدرت وعده رفع حصر میدهند و پس از 4 سال و زمانی که از سوی مردم نمره مردودی گرفته و پس زده میشوند، باز هم دلیل آن را پیگیری رفع حصر بیان میکنند، چه واژهای گویاتر از «کاسبان حصر».
کرباسچی: با عارف و یا خاتمی تعارف نداریم
غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران در مصاحبه با روزنامه کارگزاران به موضوع استعفای موسوی لاری از شورای عالی اصلاحطلبان پرداخت و با انتقاد از اصلاحات گفت: «شورای عالی اصلاحطلبان و همه نیروهای سیاسی باید ماهیت، هدف و برنامه خود را تعریف کنند. صرف اینکه یک نفر برود و یک نفر بیاید چندان تأثیرگذار نیست. قبلاًً هم بارها گفتهام که اصلاحطلبان باید اول بگویند که تعریف اصلاحطلبی چیست؟ کجا را میخواهند درست کنند؟ بناست از چه مسیری عبور کنند؟... این یعنی اصلاحطلبان نیاز دارند که در فضای جدید یک بازنگری در اصل مسئله انجام دهند.» کرباسچی در بخش دیگری از مصاحبه در پاسخ به سؤالی درخصوص مختصات سازوکار ایده آل برای اصلاحطلبان، اظهار داشت: «این بحثها زیاده شده، پارلمان اصلاحات و طرحهای دیگری مطرح شده است. بهنظر من باید اینها را کنار بگذاریم و با شخصیتهای محترم سیاسی هم رودربایستی نداشته باشیم. مثلاً اینکه آقای دکتر عارف یک وقتی نامزد ریاست جمهوری شدند و اصلاحطلبان به هر دلیلی دنبال آقای روحانی رفتند نباید باعث این شود که بخواهیم جبران کرده و بگوییم او حتماً رئیس شورایعالی باشد.» وی با بیان اینکه «باید تعارف را کنار بگذاریم» افزود: «کار سیاسی که رودربایستی ندارد. درباره بقیه بزرگان هم همین طور است. حتی دیگر کسانی که شاید برای ما کاریزما بوده و شخصیت مورد علاقه ما باشند. حالا آقای خاتمییا هرکدام از رفقا.... ما به همه شخصیتها احترام گذاشته و دستشان را میبوسیم اما در عرصه سیاست به این شکل نمیتوان پیش رفت.» لازم به یادآوری است که این روزها دعوای کارگزارانیها و سایر مدعیان اصلاحطلبی بهویژه شورای عالی سیاستگذاری و عارف، بالا گرفته است. تیم کرباسچی اخیراً و بهویژه بعد از انتخابات مجلس یازدهم، رکود ایجاد شده در جریان اصلاحات و از دست رفتن پایگاه اجتماعی را از چشم عارف و شورای عالی سیاستگذاری میبینند و از او بهعنوان تندیس سکوت اصلاحات نام میبرند.
عصبانیت اصلاحطلبان از اتحاد رقیب
روزنامه شرق از جمله روزنامههای طیف موسوم به اصلاحطلب که همچون همقطاران خود روزهای گذشته تمام همت خود را مصروف ایجاد تفرقه در میان نمایندگان مجلس یازدهم کرده بود، حالا از اینکه میبیند این کارهای تفرقهافکنانهاش جواب نداده بسیار عصبانی است.
گواه این ادعا گزارشی است که در شماره دیروز این روزنامه نوشته شده است. در این گزارش آمده: «زبان اصولگرایان در برابر قالیباف الکن است و در بزنگاه، منافع سیاسی- جناحی خود را به حقیقت ترجیح میدهند.»
در این گزارش با عصبانیت به احمدتوکلی و میرسلیم تاخته شده که چرا علیه قالیباف موضعگیری نمیکنند! در بخشی از این گزارش گفتههای احمد توکلی رئیس سازمان مردم نهاد دیدهبان عدالت در مورد قالیباف پرسیده شده و رسانههای اصلاحطلب سعی کردهاند تا او را در موضعی علیه قالیباف قرار دهند. او در پاسخ گفته است: «چرا تا پیش از این در این مورد صحبت نمیکردید و سؤال نمیکردید آقای قالیباف پرونده دارد یا نه؟! ما در سازمان دیدهبان عدالت و شفافیت یکبار پروندههای شهرداری را بررسی کردیم، نه کسی مانع ما شد و نه کسی از ما حمایت کرد و هر چیزی هم که در آنجا دیدیم، صراحتا اعلام کردیم... در همان ماجرای شهرداری به فساد شخصی نرسیدیم.» توکلی در بخشی دیگر از گفتههای خود به صراحت اعلام کرده که شهرداری یک مجموعه بسیار بزرگ است و ممکن است در آن تخلفی رخ دهد اما شخص خاصی که مورد نظر جریان اصلاحطلب است در آن دخیل نبوده است. اینها در حالی است که در آن زمان خود قالیباف از سازمان مردم نهاد دیده بان عدالت و شفافیت خواسته بود تا در این پرونده وارد شود. به راستی چرا اصلاحطلبان تا این اندازه از قالیباف وحشت دارند؟ جواب این سؤال را روزگاری نه چندان دور روزنامه آفتاب یزد داده بود. این روزنامه خطاب به اعضای فعلی شورای شهر و شهرداری تهران (که از طیف موسوم به اصلاحطلب هستند) نوشت که آیا حواستان هست که مردم اقدامات شما را با دوره 12ساله پیشین به ریاست قالیباف بر شهرداری مقایسه میکنند. دورهای که از هر جهت برای شهر تهران پر بار بوده است.
در حالی که پیش از انتخابات، عناصر مدعی اصلاحات، شکست در انتخابات را به دلیل کارنامه خالی و غیرقابل دفاع خود پیشبینی کرده بودند، یک مدعی اصلاحطلبی با وارونهنمایی، مدعی شد کاهش مشارکت مردم در انتخابات نشانه وفاداری آنها به اصلاحات بود! مرتضی مبلغ، عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان در گفتوگو با روزنامه آرمان در پاسخ به این مطلب که «انتخابات اخير نشان داده سرمايه اجتماعي اصلاحطلبان به طرز محسوسي ريزش کرده و جامعه به نحوي از اصلاحطلبان رويگردان شده است» مدعی شده است: «من فکر ميکنم مشکل کاهش مشارکت مردم را نميتوان به هيچ وجه به رويگرداني مردم از جريان اصلاحات تفسير کرد. اين مغالطه بزرگي است؛ چون اتفاقا مردم بهخاطر اينکه طرفدار و خواهان اصلاحات سازنده در کشور هستند اين رفتار را از خود نشان دادهاند. چون شاهدند که در انتخابات شرکت ميکنند اما سازوکارهاي ساري و جاري در مديريت سياسي کشور بهگونهاي است که براي نهادهاي برخاسته از راي مردم مشکلسازي شده و اجازه ظهور و بروز واقعيت داده نميشود. يعني جرياناتي در کشور هستند که داراي قدرت گستردهاي هستند که براي هرچه با منوياتشان تناسب نداشته باشد، مشکل ايجاد ميکنند و اين موضوع جديد هم نيست. متأسفانه مشاهده ميکنيد که با اين پديده مواجه بودهايم و همين سياستهاي غلط و ناکارآمد و کارشکنيها و موازيکاريها باعث ناراحتي مردم شده است. علاوهبر اينها جنگ رواني گسترده و رفتاري که در انتخابات صورت گرفته و عدمتاييد صلاحيتهاي بيسابقه که از قبل بيش از دو سوم کرسيهاي مجلس را غيررقابتي کرده بود نيز از ديگر مسائل قابلتوجه است. اين امر از جهت کميت و کيفيت بيسابقه بوده است. اينها مردم را ناراضي کرده و به وضعيتي درميآورده که فکر ميکنند چه فايده که در صف بايستند و وقت بگذارند؟» فرافکنی و «اختیار نداریم» حیله مدعیان اصلاحات برای فرار از پاسخگویی در قبال عملکرد فاجعهبار در دولت و مجلس و تحمیل خسارتهای سنگین به معیشت مردم است. این طیف آنقدر در بیاخلاقی غوطهور است و از نداشتن فرهنگ لازم برای مسئولیتپذیری رنجمیبرد که عدم اقبال مردم در انتخابات به خود را که پاسخی کوبنده به ناکارآمدی و بیکارنامگی بود، وارونه جلوه داده و نشانه اقبال به اصلاحات میخواند! این در حالی است که پیش از انتخابات عناصر مدعی اصلاحات، شکست در انتخابات را بهدلیل کارنامه خالی و غیرقابل دفاع خود پیشبینی کرده بودند. افزون بر این، دروغ مدعیان اصلاحات درباره رد صلاحیتها در حالی است این طیف با 6 لیست به میدان انتخابات آمد.
اصلاحطلبان مجلس موفق عمل کردند چون پیگیر رفع حصر بودند!
روزنامه اصلاحطلب اعتماد روز گذشته در مطلبی به قلم یکی از نمایندگان اصلاحطلب رد صلاحیت شده، به دفاع از عملکرد مجلس دهم پرداخت و نوشت: «اين روزها و در فاصله كمتر از يك ماه مانده تا پايان دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي، بسياري از رسانههاي جريان سياسي اصولگرا كنار برخي مسئولان در گزارشها و اظهارات متفاوتي به نقد عملكرد فراكسيون اميد و البته نمايندگان اصلاحطلب پارلمان ميپردازند... به هر حال سهم كساني كه مسائلي چون لوايح در ارتباط با گروه ويژه اقدام مالي، استاني شدن انتخابات و البته رفع حصر را پيگيري كردند و از موضوعاتي سخن گفتند كه تا پيش از مجلس دهم از سوي كسي بيان يا پيگيري نميشد، از قرار معلوم جز اين نيست اما مردم به خوبي بر تفاوتهاي پارلمان دهم با مجالس پيش از آن واقف هستند.»
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشت: «جالب آنكه چندي پيش يكي از رسانههاي اصولگرا عدم رفع حصر را بهعنوان يكي از نقاط ضعف فراكسيون اميد و نشانه عدم وفاي به عهد نمايندگان بيان كرده بود؛ حال آنكه دليل ردصلاحيت شخص من به همراه غلامرضا حيدري، ديگر نماينده تهران پيگيري همين مسئله بود... خوب است كه مردم بدانند فراكسيون اميد بارها مسئله رفع حصر را پيگيري كرد و محمدرضا عارف بهعنوان رييس فراكسيون نيز اقداماتي در اين مسير انجام داد منتها از خارج از مجلس پيامهاي مختلفي در اين زمينه به ما ميرسيد. برخي ميگفتند پيگيريهاي فراكسيون اميد روند پيشرو براي رفع حصر را به تاخير مياندازد و به همين دليل حدود 6 ماه قرار گذاشتيم تا در قبال اين موضوع سكوت اختيار كنيم. اين كار را كرديم ولي باز هم مسئله حل نشد... اگر قرار بر قضاوت منصفانه باشد، بايد بگويم كه همين اندك گشايشهاي ايجاد شده در حصر نيز ماحصل پيگيريها و تلاشهاي فراكسيون اميد بود و اميدوارم مسئولان دريابند كه تداوم حصر شايسته نظام نيست.»
گفتنی است، «کاسبان حصر» واژهای است که به درستی بارها در توصیف جریان اصلاحات و حتی از سوی برخی از چهرههای سیاسی این جریان استفاده شده است. محسن رهامی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی چندی پیش با حمله به مدعیان رفع حصر گفته بود که «در حصر بودن موسوی و کروبی به نفع برخی افراد است چون نان حصر را میخورند». حقیقتا در توصیف جریانی که برای رسیدن به قدرت وعده رفع حصر میدهند و پس از 4 سال و زمانی که از سوی مردم نمره مردودی گرفته و پس زده میشوند، باز هم دلیل آن را پیگیری رفع حصر بیان میکنند، چه واژهای گویاتر از «کاسبان حصر».
کرباسچی: با عارف و یا خاتمی تعارف نداریم
غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران در مصاحبه با روزنامه کارگزاران به موضوع استعفای موسوی لاری از شورای عالی اصلاحطلبان پرداخت و با انتقاد از اصلاحات گفت: «شورای عالی اصلاحطلبان و همه نیروهای سیاسی باید ماهیت، هدف و برنامه خود را تعریف کنند. صرف اینکه یک نفر برود و یک نفر بیاید چندان تأثیرگذار نیست. قبلاًً هم بارها گفتهام که اصلاحطلبان باید اول بگویند که تعریف اصلاحطلبی چیست؟ کجا را میخواهند درست کنند؟ بناست از چه مسیری عبور کنند؟... این یعنی اصلاحطلبان نیاز دارند که در فضای جدید یک بازنگری در اصل مسئله انجام دهند.» کرباسچی در بخش دیگری از مصاحبه در پاسخ به سؤالی درخصوص مختصات سازوکار ایده آل برای اصلاحطلبان، اظهار داشت: «این بحثها زیاده شده، پارلمان اصلاحات و طرحهای دیگری مطرح شده است. بهنظر من باید اینها را کنار بگذاریم و با شخصیتهای محترم سیاسی هم رودربایستی نداشته باشیم. مثلاً اینکه آقای دکتر عارف یک وقتی نامزد ریاست جمهوری شدند و اصلاحطلبان به هر دلیلی دنبال آقای روحانی رفتند نباید باعث این شود که بخواهیم جبران کرده و بگوییم او حتماً رئیس شورایعالی باشد.» وی با بیان اینکه «باید تعارف را کنار بگذاریم» افزود: «کار سیاسی که رودربایستی ندارد. درباره بقیه بزرگان هم همین طور است. حتی دیگر کسانی که شاید برای ما کاریزما بوده و شخصیت مورد علاقه ما باشند. حالا آقای خاتمییا هرکدام از رفقا.... ما به همه شخصیتها احترام گذاشته و دستشان را میبوسیم اما در عرصه سیاست به این شکل نمیتوان پیش رفت.» لازم به یادآوری است که این روزها دعوای کارگزارانیها و سایر مدعیان اصلاحطلبی بهویژه شورای عالی سیاستگذاری و عارف، بالا گرفته است. تیم کرباسچی اخیراً و بهویژه بعد از انتخابات مجلس یازدهم، رکود ایجاد شده در جریان اصلاحات و از دست رفتن پایگاه اجتماعی را از چشم عارف و شورای عالی سیاستگذاری میبینند و از او بهعنوان تندیس سکوت اصلاحات نام میبرند.
عصبانیت اصلاحطلبان از اتحاد رقیب
روزنامه شرق از جمله روزنامههای طیف موسوم به اصلاحطلب که همچون همقطاران خود روزهای گذشته تمام همت خود را مصروف ایجاد تفرقه در میان نمایندگان مجلس یازدهم کرده بود، حالا از اینکه میبیند این کارهای تفرقهافکنانهاش جواب نداده بسیار عصبانی است.
گواه این ادعا گزارشی است که در شماره دیروز این روزنامه نوشته شده است. در این گزارش آمده: «زبان اصولگرایان در برابر قالیباف الکن است و در بزنگاه، منافع سیاسی- جناحی خود را به حقیقت ترجیح میدهند.»
در این گزارش با عصبانیت به احمدتوکلی و میرسلیم تاخته شده که چرا علیه قالیباف موضعگیری نمیکنند! در بخشی از این گزارش گفتههای احمد توکلی رئیس سازمان مردم نهاد دیدهبان عدالت در مورد قالیباف پرسیده شده و رسانههای اصلاحطلب سعی کردهاند تا او را در موضعی علیه قالیباف قرار دهند. او در پاسخ گفته است: «چرا تا پیش از این در این مورد صحبت نمیکردید و سؤال نمیکردید آقای قالیباف پرونده دارد یا نه؟! ما در سازمان دیدهبان عدالت و شفافیت یکبار پروندههای شهرداری را بررسی کردیم، نه کسی مانع ما شد و نه کسی از ما حمایت کرد و هر چیزی هم که در آنجا دیدیم، صراحتا اعلام کردیم... در همان ماجرای شهرداری به فساد شخصی نرسیدیم.» توکلی در بخشی دیگر از گفتههای خود به صراحت اعلام کرده که شهرداری یک مجموعه بسیار بزرگ است و ممکن است در آن تخلفی رخ دهد اما شخص خاصی که مورد نظر جریان اصلاحطلب است در آن دخیل نبوده است. اینها در حالی است که در آن زمان خود قالیباف از سازمان مردم نهاد دیده بان عدالت و شفافیت خواسته بود تا در این پرونده وارد شود. به راستی چرا اصلاحطلبان تا این اندازه از قالیباف وحشت دارند؟ جواب این سؤال را روزگاری نه چندان دور روزنامه آفتاب یزد داده بود. این روزنامه خطاب به اعضای فعلی شورای شهر و شهرداری تهران (که از طیف موسوم به اصلاحطلب هستند) نوشت که آیا حواستان هست که مردم اقدامات شما را با دوره 12ساله پیشین به ریاست قالیباف بر شهرداری مقایسه میکنند. دورهای که از هر جهت برای شهر تهران پر بار بوده است.