همه ما می توانیم
بازار را مردمی کنترل کنیم.....
ایمیل دریافتی : پیشنهاد و درد دل مردمی مقابل گرانی آجیل
مراسم جشن نوروزی گرچه ممکن است خیلی مهم
وراهگشا نباشد وموجب ضرر مالی کسبه جز شود .ولی چون تأکید بر کار واعتراض جمعی شده
است . اقدام مثبتی است . برای همین بازتاب داده شده است تا شما چه فکر می کنید وچه
پیشنهاد برای تکمیل و عملی شدن دارید؟
همه ماها خوب میدونیم که اصلاً اوضاع خوبی توی کشور جریان نداره .
قصد نداریم کسی رو متهم کنم . قصد شعار دادن نداریم . مشکل از این حرفا رد شده . این نوشته نه سیاسیه و نه قصد تحلیل اوضاع داره و نه
دنبال متهم میگرده . این نوشته عین یه درده که این روزا داره یواش
یواش عین خوره همه چیزو میخوره و جلو میره . متاسفانه یک مشت دلال مثل زالو و کفتار به جون مردم افتادن و
هر روز یک چیزی بهونه میکنن تا خون بیشتری از بدن بی رمق مردم بکشن . از ارز و طلا و ماشین و مسکن گرفته تا ارزاق عمومی و
... حالا چشممون به جمال آجیل هم روشن شد!!! . من واقعاً نمیفهمم چه
اتفاقی افتاده که آجیل توی یک هفته باید 2-3 برابر بشه!!! اگه تولید کننده سودی
میبرد آدم برای خودش توجیه میکرد که لااقل آدمای زحمت کش سود بردند ولی متاسفانه
زالوها و کفتارها به صف شدن تا شیره جون کشاورزو با مزه خون مردم یکجا بالا بکشن .الان خیلی از هم وطن هامون حتی دیگه توان سیر کردن شکم خودشون
و خانواده شونو ندارن . توان خرید یه دست لباس رو ندارن . توان تامین هزینه
تحصیل بچه هاشونو ندارن ...
حالا چرا بحث آجیلو وسط کشیدم ، شاید هنوز برای خیلی از ماها 300-400
تومن هزینه آجیل عید اونقدر نباشه که توان مالیمونو تحت فشار بزاره اما این پول
میتونه شب عید یه خانواده رو برقرار کنه . میتونه هزینه خوراک 1 ماه یک خانواده رو
تامین کنه . قصدم این نیست که بگم بیاییم پول آجیلو به اونایی که نیازمندن و
آبرودار کمک کنیم .
قصدم اینه که بگم بیاییم
" با هم و برای هم بودنو" تمرین کنیم . نخریدن و نخوردن آجیل کسی رو
نمیکشه . اما خریدنش یک مشت مفت خور دلال رو ( صنف و بازار به دل نگیرن منظورم
دلالهاست ) خرکیف میکنه و صد البته جری تر که دفعه بعد یک چیز دیگه و یک شکل دیگه
براشون عامل مکیدن خون مردم بشه .
قصدم اینه که بیاییم به جای شعار دادن و عمل
نکردن ، اینبار بدون شعار عمل کنیم . بیاییم پوزه دلال جماعتو بمالیم زمین تا حواسش جمع بشه که نه
بابا ، دیگه از اون خبرا نیست .اگر 15 میلیون
خانواده بطور متوسط 100 هزار تومن توی جیب دلالای آجیل بکنن ، همین یک قلم میشه
1500 میلیارد تومن !!! پولی که بلافاصله میره توی یک مسیر دیگه و هر بار فربه تر و
فربه تر میشه و دمار مردمو درمیاره .حرف
ساده است . بیاییم امسال آجیل نخریم و یک نوشته قشنگ روی سفره هفت سین مون ،
میزمون بزاریم که برای چی اینکارو کردیم . اگر کسی دوست داشت ( دوست داشت
بدون هیچ اجباری ) میتونه معادلشو به افراد نیازمند اطرافش یا مثلاً به زلزله زده
هایی که یک زمستون وحشتناک رو گذروندن کمک کنه تا اونها هم یه کمی عید داشته باشن
یه کمی مرهم آلامشون باشیم یه کمی "بگیم" هموطن ما کنارت هستیم .
نه اینکه با یه نوشته توی فیس بوک ... با گفتن 4 تا جمله توی جمع ابراز هم دردی
بکنیم . میتونیم با پولش مواد خوراکی ، لباس ، یا هر چیز ضروری دیگه تهیه کنیم و
ببریم دم خونه یه آدم زحمتکش که نامردان روزگار دستشو خالی کرده ،
زنگ رو بزنیم و بزاریم پشت در و بریم .
اگر هم دوست نداشتیم پولشو
بزاریم جیب خودمون . حداقل نگذاشتیم یه مشت مفت خور بخورن و ببرن و به ریشمون
بخندن .بعضی
ها فکر میکنن : مگه
میشه! عیده! آبرومون...! ... ... ... ما که فکر میکنم میشه و قشنگتر هم هست .
آبروی آدم به اینه که انسان باشه . آبرویی که بند 4 تا تخمه و آجیل باشه همون بره
بهتره .ما
( یه تعدادی از دوستان ) تصمیم گرفتیم هزینه آجیل امسال رو لباس بخریم برای زلزله
زده های ورزقان و ببریم اونجا بینشون تقسیم کنیم و نه خودمون آجیل میخریم و نه
جایی می خوریم . هر جا هم که بریم برای دید و بازدید یه کارت به سینه هامون می
زنیم و روش می نویسیم چرا اینکارو کردیم . سر سفره هفت سین هم یک نوشته خواهیم
گذاشت و موقع پذیرایی مهمون روی میز می گذاریم که هزینه آجیل امسال رو به
نیازمندان دادیم . تا این مسأله جا بیفتهتوی این روزای بی کسی ، یه کمی کس و
کار هم دیگه باشیم . امیدوارم با انتشار این
موضوع و عمل به اون ( 1: نخریدن آجیل ... 2: اگر دوست داشتید هزینه کردن
پولش برای افراد نیازمند دور وبر خودتون ) هر کدوم سهم خودمون رو ادا کنیم . از
آجیل شروع کنیم ، اگر خوب بود سراغ چیزای دیگه هم می ریم.لطفا نگیم "مردم" وقتی می فهمن یه چیزی می خو اد کمیاب بشه میرن
بیشتر می خرن... ما خودمون "مردم" رو تشکیل می دیم... ما حاضر
نیستیم خودمون سختی بکشیم چون فکر می کنیم بعضی ها می رن می خرن و می گیم چه فایده
پس این ها بی نتیجه است...
مشکل
اینجاست که زمانی که وجدانمون بهمون می گه ما باید از یه جا شروع کنیم، با این
تفکرات سر وجدانمونو کلاه می ذاریم...پس همین مردم خود ما هستیم.از خودمون شروع
کنیم. توی این جمعیت اگه خود ما ، کسایی که این متن رو می خونن یه عده شونم این
کارو انجام بدن دفعه ی بعدی چند نفر دیگه باهامون هم راه می شن. اول هر کاری سخته
اما زمانی که وحدت رو یاد بگیریم همه چیز درست می شه.
این چرخه معیوب رو خودمون درستش کنیم. این یک
کار که ازمون بر میاد.
