پرنیان از امروز «عکاس مملکته» 6 آذر -96
وقتی نوجوان 12 ساله حسین فهمیده رهبر خمینی شیاد می شود
چون خودش را زیرتانک عراقی ها درآبادان درزمان جنگ انداخت باید پرنیان 14 ساله هم عکاس مملکت بشود.
همه‌مان بارها و بارها قهرمان‌ها
را در زندگی‌مان دیده‌ایم؛ آن‌هایی که می‌جنگند تا مبادا سایه شکست بر قلبشان
مستولی شود. امروز از قهرمانی حرف می‌زنیم که 10 سال است می‌جنگد. جنگ و جنگ برای
رویاهایش. یک قهرمان کوچک که خیلی خوب بلد است بخندد و چال بیفتد روی لپش.
پرنیان 4 ساله بوده است که پدر و
مادرشان فهمیدند، دختر کوچکشان در بدنش یک میهمان سمج دارد که قصد هم ندارد به این
زودی‌ها بار سفر ببندد. برای همین مسیر زندگیشان تا حد زیادی تغییر کرد اما این
میهمان سمج نه تنها پرنیان را از پا نینداخته بلکه جهان‌بینی پرنیان را گسترده‌تر
کرده و دید او را هم نسبت به زندگی تغییر داده است.
پرنیان برای رویاها و آرزوهایش
ارزش و احترام قائل است و برای به تحقق پیوستن تک‌تک رویاهایش تلاش می‌کند. یکی از
آرزوهای مهم پرنیان عکاس شدن بود. پدر و مادرش برای او یک دوربین خریدند تا
دخترشان از این به بعد تصاویر مورد علاقه‌اش را ثبت کند و او هم از آنجا که علاقه
زیادی به ثبت تصاویر طبیعت دارد، شروع کرد به عکاسی کردن از مناظر مورد علاقه‌اش.
اما آنچه احتیاج داشت، یک معلم عکاسی بود که راه و چاه را پیش رویش بگذارد و عبور
از این مسیر را به او آموزش دهد.
پرنیان آنقدر بر رویایش ممارست
ورزید که یک عکاس خبری پیدا شد تا به رویای او جامه عمل بپوشاند.
پرنیان صفری 14 ساله همین چند روز پیش دوربین عکاسی و کوله‌پشتی‌اش را برداشت و همراه با مادرش راهی خبرگزاری ما شد تا مسیر هنری‌اش را حرفه‌ای‌تر طی کند. یک پیکسل هم وصل کرده به کیفش که رویش نوشته: «عکاس مملکته». پرنیان حکم عکاس افتخاری خبرگزای ایسنا را دریافت کرده و از این به بعد در سرویس عکس ایسنا یکی از عزیزترین عکاس‌های ماست. پرنیان حالا دیگر هیچ آرزویی ندارد، جز اینکه خداوند سلامتی‌اش را بار دیگر به او هدیه دهد.
در ادامه می‌توانید، اولین عکس‌های پرنیان صفری را تماشا کنید که برای انتشار در اختیار ایسنا قرار داده است.
شما از رویاهایتان بگویید. شما هم مثل پرنیان برای رویاهایتان می‌جنگید؟
