دبیر اجرایی
خانه کارگر آمل:
رضازاده از وجود پرستارانی خبر داد که
فقط ماهی ۴۰۰ و ۸۰ هزار تومان درآمد دارند!
به گزارش خبرنگار ایلنا، «رفع تبعیض
شغلی» به خصوص در زیرمجموعههای دولت مانند وزارت بهداشت، وزارت نفت و آموزش و
پرورش، یکی از مهمترین مطالبات فعالان کارگریست.
در سالهای گذشته با رواج پارادایمِ «بیثبات
کاری» در زیرمجموعههای دولت، انواع و اقسام قراردادهای شغلی به وجود آمده است و
به تدریج، فاصله و تمایز میان نیروی کار رسمی و نیروی کار غیررسمی، موقتی یا
پیمانکاری، افزایش گرفته است؛ این در حالیست که براساس تصریحات قانون کار و مقاولهنامههای
بنیادین سازمان بینالمللی کار، رعایتِ الزامِ «کار یکسان-مزد یکسان» چون و چرا
بردار نیست و دولتها ملزم به اجرای این الزام هستند.
در این میان، هادی رضازاده (دبیر
اجرایی خانه کارگر آمل) از وجود پرستارانی در
بابل خبر میدهد که تحت عنوان طرحِ هشتاد و نه روزه – نه حتی نود روزه- مشغول به
کار هستند.
وی با بیان اینکه این پرستاران در
بیمارستانهای مختلف دولتی کار میکنند و با آنها فقط برای ۸۹ روز قرارداد میبندند
تا مجبور به بیمه کردن آنها نشوند، در مورد شرایط کاری این پرستاران میگوید:
اینها صد ساعت در ماه، کار میکنند که مانند پرستاران عادی، شیفت و ساعات کاری در
شب نیز به آنها تعلق میگیرد اما متاسفانه به اینها فقط ماهی ۷۰۰ هزار تومان حقوق
میدهند!
او ادامه میدهد: از این ۷۰۰ تومان، ۲۰۰
و خردهای برای بیمه کسر میشود؛ در نتیجه، در نهایت برای این پرستاران فقط ماهی ۴۸۰
هزار تومان میماند؛ بیش از ۵۰ درصد این پرستاران، ساکنِ روستاهای اطراف بابل
هستند و باید روزانه هزینه کرایهی رفت و برگشت بپردازند و با توجه به افزایش
هزینههای حملونقل، در واقع همه این ۴۸۰ هزار تومان را باید پای کرایه ماشین
بدهند و دیگر چیزی برای آنها نمیماند! در واقع میتوان گفت آنها برای صفر هزار
تومان کار میکنند!
به گفتهی رضازاده، این پرستاران از فرط
ناچاری و از آنجا که شغل مناسب نیست، مجبور شدهاند به این شیوه کار کردن تن بدهند.او تاکید میکند: این پرستاران در وضعیت بسیار
بد شغلی و معیشتی قرار دارند و مسئولان باید به این مساله رسیدگی کنند.