شوخی
نوروزی خمینی با صادق طباطبایی 5 فروردین – 95
صادق طباطبایی فاش کرده است که آخوند
دست به گیر ونه بده دارد . همچنین خوند دلقک محسن قرائتی اوایل انقلاب بی خودی در
جواب مخالفان نگفته بود هرگاه یک آخوند
سوارالاغ بشود . پیاده بشو نیست مگر اینکه یکی از این دوتا بمیرند و افزود
اگر دوتومان به یک آخوند داده شود محال
است بتوان آن را پس گرفت حال شما می خواهید حکومت را از اینان بگیرید که تازه به
قدرت رسیده اند.
جماران خاطره ای از دیدار نوروزی مرحوم
دکتر صادق طباطبائی با خمینی را به نقل از
کتاب خاطرات وی نقل کرده است.
مرحوم طباطبایی در کتاب خاطرات خود می نویسد؛ من در جریان تدارک رفراندوم در روزهای آخر اسفند مرتب به قم رفت و آمد می‌کردم. در روز اول عید سال 58 در بیت امام در قم بودم که هیأت دولت خدمت ایشان رسیدند.
یادم است یک کیسه پلاستیکی کنار امام بود که در آن سکه‌های کوچک یک ریالی بود. مهندس بازرگان خطاب به امام گفتند یک عیدی در شأن انقلاب به ما بدهید. امام به هر کدام از وزرا از این سکّه‌ها دادند. من گفتم جداگانه خدمتتان می‌رسم این فایده ندارد.
وقتی همه رفتند و امام هم رفتند داخل، به آقای صانعی گفتم ببینید اگرآقا اجازه می‌دهند بروم خدمتشان. ایشان از سر لطف گفت شما از ما به امام نزدیکتر هستید ما باید از طریق شما اجازه بگیریم. رفتم نزد امام، داشتند بین دو اتاق قدم می‌زدند. سلام کردم و با حالت خنده و تبسّم پر از مهر و عطوفت گفتند هان چیه؟ گفتم عیدی می‌خواهم. کیسه را برداشتند، گفتم نه اگر همه‌اش را هم بدهید فایده‌ای ندارد. ایشان 5-6 تا از همان سکه‌ها دادند و یک شوخی هم کردند و گفتند: تو باید از پدرت برای ما عیدی بگیری.
«صادق طباطبایی، خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطبایی، موسسه تنظیم و نشرآثار امام خمینی(س)، تهران، ۱۳۸۷، ج3، ص280.»
مرحوم طباطبایی در کتاب خاطرات خود می نویسد؛ من در جریان تدارک رفراندوم در روزهای آخر اسفند مرتب به قم رفت و آمد می‌کردم. در روز اول عید سال 58 در بیت امام در قم بودم که هیأت دولت خدمت ایشان رسیدند.
یادم است یک کیسه پلاستیکی کنار امام بود که در آن سکه‌های کوچک یک ریالی بود. مهندس بازرگان خطاب به امام گفتند یک عیدی در شأن انقلاب به ما بدهید. امام به هر کدام از وزرا از این سکّه‌ها دادند. من گفتم جداگانه خدمتتان می‌رسم این فایده ندارد.
وقتی همه رفتند و امام هم رفتند داخل، به آقای صانعی گفتم ببینید اگرآقا اجازه می‌دهند بروم خدمتشان. ایشان از سر لطف گفت شما از ما به امام نزدیکتر هستید ما باید از طریق شما اجازه بگیریم. رفتم نزد امام، داشتند بین دو اتاق قدم می‌زدند. سلام کردم و با حالت خنده و تبسّم پر از مهر و عطوفت گفتند هان چیه؟ گفتم عیدی می‌خواهم. کیسه را برداشتند، گفتم نه اگر همه‌اش را هم بدهید فایده‌ای ندارد. ایشان 5-6 تا از همان سکه‌ها دادند و یک شوخی هم کردند و گفتند: تو باید از پدرت برای ما عیدی بگیری.
«صادق طباطبایی، خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطبایی، موسسه تنظیم و نشرآثار امام خمینی(س)، تهران، ۱۳۸۷، ج3، ص280.»
