گزیده ها قسمت دوم .12 فروردین – 95.
شرکت بزرگ لوازم الکترونیک توشیبا در ژاپن با همکاری دانشگاه اوساکا یک حسگر تولید کردند که ویروس‌های عفونی را ظرف پنج ثانیه شناسایی می‌کند.تشخیص سریعتر نه تنها به جلوگیری از توسعه علائم شدید با درمان به موقع کمک خواهد کرد بلکه همچنین به کاهش احتمال سرایت نیز کمک می‌کند.حسگر جدید، اشکال مختلف ویروس را در چند دقیقه شناسایی می‌کند که در مقایسه، روش‌های موجود از تکثیر ژن استفاده می‌کنند که به حدود هشت ساعت زمان نیاز دارند.دانشگاه اوساکا و شرکت توشیبا که اکنون در حال مذاکره برای فروش شاخه تجهیزات پزشکی خود موسوم به سیستم‌های پزشکی توشیبا است، قصد دارند یک دستگاه تشخیصی را بر اساس این فناوری جدید تا سال 2020 راه‌اندازی کند.شرکت توشیبا اعلام کرده که این تراشه را به عنوان هسته دستگاه مذکور خواهد ساخت.توشیبا و دانشگاه اوساکا در حال کار برای تجاری سازی سیستم تا سال 2017 هستند که به شکل یک کیت با قیمت 9 دلار خواهد بود.شرکت‌های ژاپنی دیگر نیز در حال ساخت فناوری‌های تشخیصی کاربردی هستند که از آن میان می‌توان به شرکت Konica Minolta اشاره کرد که با همکاری موسسه علوم پزشکی شهر توکیو یک سیستم برای شناسایی ویروس آنفلوآنزا ساخته که در آن، فناوری مورد استفاده آزمایش سریع بارداری را تغییر داده است.این سیستم که از یک تراشه با عملکرد بالا با رنگدانه فلورسنت استفاده می‌کند، می‌تواند برای شناسایی بیماری‌های انتقالی با پشه مانند زیکا و تب دانگ مورد استفاده قرار بگیرد.این تحقیق در IANS منتشر شده است.
نماینده منتخب مجلس دهم معتقد است در جریان اتفاقات سال 88 بنزین بر آتش نریخته است و کاسب‌کاران و روزنامه‌های سیاسی برای رای نیاوردن او در انتخابات مجلس دهم، شعار «اشد مجازات برای سران فتنه» را به دروغ به او نسبت دادند.کاظم جلالی در گفت و گوی خود با خبرآنلاین در مورد اتفاقات سال 88 و مطرح شدن این موضوع که در مجلس هشتم خواستار اشد مجازات برای سران فتنه بوده ولی در انتخابات سال مجلس دهم در لیست انتخاباتی ای قرار گرفته است که شعار آن ها رفع حصر است، گفت؟ من نمی‌دانم این حرف را از كجا آورده‌اند، چون من معمولا مواضعم در ایام سال 88 مواضع روشنی است.وي افزود: همیشه شعار من و امثال آقای مطهری و دیگران این بود که باید دادگاهی تشکیل شود و مسائل مورد رسیدگی قرار بگیرد، طبعا من قاضی نیستم که بخواهم حکم صادر کنم که اشد مجازات یا اقل مجازات باشد. این را باید دادگاه تعیین کند که چه کسانی باید چگونه مجازات بشوند. کسانی که با ادبیات من آشنا باشند می‌دانند که من معمولا هیچ گاه ادبیات خیلی تندی را اتخاذ نکرده‌ام. در هر سیستم و نظامی کسانی که خلاف قوانین کشور حرکت کنند، باید در دادگاه صالحه محاکمه شوند و بر اساس آن هم حکم برای‌شان جاری شود. جالب است که اين حرف را برخی از رسانه هايي که خودشان موضع‌شان این بود که همین الان باید سر این افراد را بُرید، برجسته می‌کنند، جای تامل دارد که چطور می‌شود سایت‌های منسوب به برخی جریانات سیاسی و روزنامه‌هایی که مواضع‌شان در مورد امثال ما مشخص است، این موضوع را برجسته می‌کنند و نه طرفداران اين اشخاص! من فکر می‌کنم که احساس کرده‌اند که ما زمینه‌ای برای رای‌آوری در یک جریانی را داشته باشیم، از همين‌رو تلاش می‌کنند که آن را تخریب کنند.اهم سخنان وی به شرح زیر است:**در موضوع فتنه، بحث «کاسب فتنه» را بنده مطرح کردم. در جریان دفاع از کابینه که بعد مشاجره‌ای هم بین من و یکی از نمایندگان ایجاد شد، اتفاقا بر سرهمین موضوع بود که چرا بعضی‌ها از فتنه برای تسویه حساب سیاسی استفاده می‌کنند؟ چرا دایره فتنه را آنقدر گسترده می‌کنند که خیلی از آدم‌ها را می‌خواهند در آن آتش بسوزانند؟
** سال 88 روشن است که ما با چه رویکردی تلاش کردیم که بر روی آن آتش، بنزین نریزیم. من همیشه حرفم این بود که آتش را باید خاموش کرد نه آنکه روی آن بنزین بریزید اما برخلاف ما، دوستانی تلاش کردند که مرتب بر روی آن بنزین بریزند.
**ما در سال 88 آمدیم و گفتیم که هر نظام سیاسی باید درون خودش خود ترمیمی داشته باشد، اینکه اگر در درون نظام زخم‌هایی ایجاد می‌شود را بگذاریم تا کهنه شود به ضرر نظام است و یا اگر بگذاریم بیگانگان در خارج از مرزها، سخنگویی درباره این زخم‌ها را به دست بگیرند، این هم اشتباه است.
**با همت آقای دكتر لاریجانی ما دو کمیته تشکیل دادیم، کمیته مربوط به حوادث کوی دانشگاه بود که ما اولین نفراتی بودیم که در کوی مستقر شدیم، دانشجویان به سراغ ما آمدند و گفتند كه چه مصیبتی بر سر آنها آمد که بعدها رهبر معظم انقلاب از آن به عنوان جنایت یادکردند و بعد رفتم خدمت آقاي دكتر لاریجانی گزارش دادم که وضعیت، وضعیت بسیار بدی است که اتفاقا ایشان هم بلافاصله آن گزارش را به مراجع ذی‌صلاح منتقل کردند.
**کمیسیون مشترکی هم بین کمیسیون‌های امنیت ملی و حقوقي-قضایی تشکیل شد که خانواده بازداشت‌شدگان با ما دیدار می‌کردند، كه در آن کمیته ما تلاش کردیم که خیلی فعال باشیم. مثلا یکی از اتفاقاتی که افتاد این بود که می‌گفتند بچه‌های‌مان مفقود شده‌اند، این برای ما پدیده بود که مفقودشدن چه معنایی دارد؟ بالاخره یا دستگیر شده و یا آزاد هستند. ما وقتی به زندان اوین رفتیم با این پدیده مواجه شدیم که بچه‌هایی که دستگیر شده بودند هویت حقیقی خودشان را نمی‌گفتند و تصور می‌کردند که سریع آزاد خواهند شد و دلیلی ندارد که برای آنها پرونده‌ای تشکیل شود، اسم‌شان را به صورت جعلی می‌گفتند. وقتي ما آنجا رفتیم و با آنها صحبت کردیم که خانواده‌هایتان نگران هستند و بالاخره اسم‌های واقعیتان را بگویید تا لااقل خانواده‌ها از نگرانی درآیند، که همین اتفاق هم افتاد.
** موضوع کهریزک را ما به صورت جدي پیگیری كرديم، با آقای بروجردی ملاقات مفصلی با زندانیان کهریزک داشتیم، همچنين با اعضای کمیته بازدیدی از زندان اوین داشتيم که در همان جا مصاحبه‌ای کردم و بحث‌مان این بود كه نیاییم خیلی از افرادی که در این ماجرا وارد شده‌اند را لشگر علیه نظام جمهوری اسلامی درست کنیم. بعضی از اینها ذهنیت‌شان این بود که تقلبی صورت گرفته که باید ذهن‌شان اصلاح شود. به بعضی از آنها هیجاناتی وارد شده بود و مبتنی‌بر هیجانات وارد شده بودند. لذا برخورد خشونت‌آمیز با اینها جواب نمی‌دهد. به همین دلیل گزارش کهریزک را ما تهیه کردیم که در صحن مجلس هم با حمایت رئیس مجلس قرائت شد و در آنجا بیان شد که چه اشتباهاتی صورت گرفته است.
** نفس بردن بچه‌های مردم به کهریزک غلط بود و تصمیم کاملا اشتباهی بود. آن موقع به ما گفتند که زندان اوین جا نداشت ولی ما همان موقع که به زندان اوین رفتیم، دیدیم که اتفاقا اوین جا دارد و ما این موضوع را در گزارش خود آورده‌ایم. در آن دوره از این نوع اتفاقات زیاد افتاد.
** سال 88 روشن است که ما با چه رویکردی تلاش کردیم که بر روی آن آتش، بنزین نریزیم. من همیشه حرفم این بود که آتش را باید خاموش کرد نه آنکه روی آن بنزین بریزید اما برخلاف ما، دوستانی تلاش کردند که مرتب بر روی آن بنزین بریزند.
**ما در سال 88 آمدیم و گفتیم که هر نظام سیاسی باید درون خودش خود ترمیمی داشته باشد، اینکه اگر در درون نظام زخم‌هایی ایجاد می‌شود را بگذاریم تا کهنه شود به ضرر نظام است و یا اگر بگذاریم بیگانگان در خارج از مرزها، سخنگویی درباره این زخم‌ها را به دست بگیرند، این هم اشتباه است.
**با همت آقای دكتر لاریجانی ما دو کمیته تشکیل دادیم، کمیته مربوط به حوادث کوی دانشگاه بود که ما اولین نفراتی بودیم که در کوی مستقر شدیم، دانشجویان به سراغ ما آمدند و گفتند كه چه مصیبتی بر سر آنها آمد که بعدها رهبر معظم انقلاب از آن به عنوان جنایت یادکردند و بعد رفتم خدمت آقاي دكتر لاریجانی گزارش دادم که وضعیت، وضعیت بسیار بدی است که اتفاقا ایشان هم بلافاصله آن گزارش را به مراجع ذی‌صلاح منتقل کردند.
**کمیسیون مشترکی هم بین کمیسیون‌های امنیت ملی و حقوقي-قضایی تشکیل شد که خانواده بازداشت‌شدگان با ما دیدار می‌کردند، كه در آن کمیته ما تلاش کردیم که خیلی فعال باشیم. مثلا یکی از اتفاقاتی که افتاد این بود که می‌گفتند بچه‌های‌مان مفقود شده‌اند، این برای ما پدیده بود که مفقودشدن چه معنایی دارد؟ بالاخره یا دستگیر شده و یا آزاد هستند. ما وقتی به زندان اوین رفتیم با این پدیده مواجه شدیم که بچه‌هایی که دستگیر شده بودند هویت حقیقی خودشان را نمی‌گفتند و تصور می‌کردند که سریع آزاد خواهند شد و دلیلی ندارد که برای آنها پرونده‌ای تشکیل شود، اسم‌شان را به صورت جعلی می‌گفتند. وقتي ما آنجا رفتیم و با آنها صحبت کردیم که خانواده‌هایتان نگران هستند و بالاخره اسم‌های واقعیتان را بگویید تا لااقل خانواده‌ها از نگرانی درآیند، که همین اتفاق هم افتاد.
** موضوع کهریزک را ما به صورت جدي پیگیری كرديم، با آقای بروجردی ملاقات مفصلی با زندانیان کهریزک داشتیم، همچنين با اعضای کمیته بازدیدی از زندان اوین داشتيم که در همان جا مصاحبه‌ای کردم و بحث‌مان این بود كه نیاییم خیلی از افرادی که در این ماجرا وارد شده‌اند را لشگر علیه نظام جمهوری اسلامی درست کنیم. بعضی از اینها ذهنیت‌شان این بود که تقلبی صورت گرفته که باید ذهن‌شان اصلاح شود. به بعضی از آنها هیجاناتی وارد شده بود و مبتنی‌بر هیجانات وارد شده بودند. لذا برخورد خشونت‌آمیز با اینها جواب نمی‌دهد. به همین دلیل گزارش کهریزک را ما تهیه کردیم که در صحن مجلس هم با حمایت رئیس مجلس قرائت شد و در آنجا بیان شد که چه اشتباهاتی صورت گرفته است.
** نفس بردن بچه‌های مردم به کهریزک غلط بود و تصمیم کاملا اشتباهی بود. آن موقع به ما گفتند که زندان اوین جا نداشت ولی ما همان موقع که به زندان اوین رفتیم، دیدیم که اتفاقا اوین جا دارد و ما این موضوع را در گزارش خود آورده‌ایم. در آن دوره از این نوع اتفاقات زیاد افتاد.
وزارت دفاع روسیه اعلام کرد یک رزمناو موشک انداز متعلق به ناوگان دریای سیاه این کشور برای انجام ماموریت های تعیین شده به دریای مدیترانه اعزام شده است.به گزارش ایرنا، در گزارش وزارت دفاع روسیه گفته شده است: رزمناو موشک انداز «سرپوخوف» پایگاه دریایی سواستوپول در دریای سیاه را به مقصد مدیترانه ترک کرد.بر اساس اطلاعات شبکه تلویزیونی روسی «زویوزدا»، رزمناو «سرپوخوف» در روزهای آینده در سواحل سوریه مستقر می شود و ناوگروه روسیه در دریای مدیترانه را تقویت خواهد کرد.رزمناو موشک انداز سرپوخوف به نسل جدید رزمناوهای روسی تعلق دارد می تواند اهداف زیردریایی و ناوهای دشمن را در فاصله دور هدف قرار داده و نابود کند.این رزمناو به هشت فروند موشک بالدار کالیبر مجهز می باشد و این نوع موشک ها در سال گذشته در حملات به مراکز گروه تروریستی داعش استفاده شدند.در زمان حاضر بیش از 15 ناو جنگی و کشتی پشتیبانی از ناوگان های شمال، اقیانوس آرام، بالتیک و دریای سیاه بر اساس برنامه دوره ای در ناوگروه روسیه در دریای مدیترانه در حال انجام ماموریت هستند.وزارت دفاع روسیه در چارچوب همکاری با ارتش سوریه علیه گروه های تروریستی به ویژه داعش و جبهه النصره در سوریه که از مهرماه گذشته آغاز شد، یگان های عملیاتی دریایی خود را به عنوان واحدهای آتشباری و پشتیبانی از واحدهای هوافضای روسی به دریای مدیترانه اعزام کرده بود.
یک روانشناس گفت: مردان و زنان در کنایه زدن با هم تفاوت دارند و زنان باید به این موضوع واقف باشند که درخواست‌های غیر‌مستقیم از همسر، راه به جایی نمی‌برد.زهرا شهبازی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: وقتی زنی دایما برای شوهرش از زیبایی و عطر و بوی گل‌ها صحبت می‌کند، نباید مطمئن باشد که همسرش منظور او را متوجه شده و به مناسبت‌های مختلف با دسته گل به خانه می‌آید؛ چراکه چنین مردی در نهایت پا را فراتر گذاشته و برای رضایت خاطر همسرش، یک باغچه گل ترتیب می‌دهد. در حالی‌که اگر خیلی صریح به همسرمان بگوییم که دل‌مان می‌خواهد برایمان دسته گل بخرد، بدون شک به نتیجه مثبت‌تری از این مطالبه دست پیدا می‌کنیم.این روانشناس ادامه داد: مردان به دنبال پیام‌های پنهانی از شنیده‌های‌شان نیستند و در واقع، رابطه عاشقانه و دوستانه برای مردان و زنان مفهوم متفاوتی دارد. به عبارتی، زنان دوست دارند که همسران‌شان ذهن آنها را بخواند و آن‌چه به زبان آورده نمی‌شود را فراهم کند؛ در حالی‌که مردان ترجیح می‌دهند مطالبات را صریح، واضح و روشن دریافت کرده و با کمال میل اجرا کنند؛ چراکه در مواجهه با کنایه و درخواست‌های غیر‌مستقیم و گنگ، احساس کلافه‌گی و سر‌درگمی می‌کنند.وی افزود: متاسفانه بسیاری از زنان در صحبت‌های‌شان بیش از اندازه از عباراتی مثل «نوعی» یا «گونه‌ای» استفاده می‌کنند. در حالی‌که این عبارات هنگام طفره رفتن و اصلاح آن‌چه گفته شده به کار می‌رود و سخنی که به زبان آمده را بی‌اثر می‌کند. به همین‌خاطر، بهتر است هنگام حرف زدن با طرف مقابل، واژه‌ها را آگاهانه انتخاب کنیم و درخواست‌هایمان را طوری عنوان نکنیم که گویی هنوز مردد بوده و مطمئن نیستیم.شهبازی تصریح کرد: همچنین، زیاده‌روی در استفاده از کلمات بی‌معنی و صداهایی که مکث‌های سکوت را پوشش می‌دهند، اثربخشی صحبت‌های ما را کاهش داده و صورت خوشی ندارد. در واقع، کلماتی مانند«واقعا»، «خب» و یا«اوم» نشانه تردید ذهن ماست و اگر بیش از اندازه استفاده شود، شنونده را گیج می‌کند. در مقابل بهتر است در مواقع نیاز واقعا مکث کنیم و با این کار صراحت گفته‌هایمان را افزایش دهیم. به عبارتی، لازم نیست همه جملات خود را با کلمات صوتی پر کنیم.این روانشناس خاطرنشان کرد: از دیگر اشتباهاتی که هر فردی به ویژه زنان در محاوره مرتکب می‌شوند، استفاده مکرر از لحن سوالی برای بیان مطالبات‌شان است. در حالی‌که این لحن نیز، اثرگذاری آن‌چه به زبان آورده‌ایم را می‌کاهد و ما از این طریق به شنونده اعلام می‌کنیم که درباره گفته‌هایمان، اطمینان و اعتماد کافی نداریم. از این‌رو، باید از این عادت مخرب هنگام صحبت کردن دست بکشیم و آن‌چه از همسرمان انتظار داریم را با نهایت محبت، آرامش و صریح عنوان کنیم.
