بهشتی
در شمال اروپا با رایحه‌ای ناخوشایند! 9 فرورىين -96
برخی از شهرهای مشهور جهان هستند که از کودکی آنقدر درباره‌ی آن‌ها در شکل‌های مختلف شنیده‌ایم و خوانده‌ایم که برایمان به یک رؤیا تبدیل شده‌اند. بعد، وقتی فرصت دست می‌دهد و به دیدار آن‌ها می‌رویم، با این واقعیت مواجه می‌شویم که برخی تصورهای ساخته شده در ذهن ما دقیق بوده و برخی چندان منطبق نبوده است. آمستردام از آن دسته شهرهاست که تصور آن با گل، آسیاب بادی و نقاشی در ذهن خیلی‌ها درآمیخته است.
هلند در شمال غرب اروپا موقعیت ویژه‌ای از نظر جغرافیایی دارد که آن را به‌عنوان کشور گل‌ها و طبیعتی جذاب شناسانده است. آمستردام، به‌عنوان پایتخت آن، در استان هلند شمالی و در غرب این کشور قرار دارد که آیندهوون و نوتردام، دیگر شهرهای مهم آن هستند. آمستردام یک شهر بندری است که وجود کانال‌هایی در گستره‌ی آن و لابه‌لای خانه‌ها و کوچه‌ها، آن‌را به ونیز شمال اروپا نیز موسوم کرده است.
این شهر مهم اتحادیه‌ی اروپت یک میلیون نفر جمعیت دارد که نیمی از آن‌را مهاجران تشکیل می‌دهند. شهری با ریشه و نشانه‌های قرون وسطایی که سالیانه چهار میلیون نفر گردشگر را پذیرایی می‌کند و از این رو می‌توان گفت، یک شهر هدف گردشگری و مقصدی محبوب برای گردشگران است. آمستردام در بخش مرکزی، بافت قدیمی و تاریخی‌اش را مانند بسیاری از پایتخت‌ها و شهرهای مهم اروپایی حفظ کرده است؛ که مقر اصلی بازدید گردشگران آن است.
ایستگاه مرکزی، میدان رامبراند (نقاش مشهور هلندی)، موزه‌ی ملی، میدان دام، آسیاب بادی دخووایا، بازار گل، موزه‌ی ون‌گوگ (نقاش شهیر هلندی)، خانه‌ی آن فرانک (مخفیگاه زمان جنگ جهانی دوم)، کاخ سلطنتی، میدان لیدز، کلیسای قدیمی، ساختمان قدیمی اداره‌ی پست، موزه‌ی دریایی و چند بنا، برج، پارک و میدان و محله‌ی دیگر، از دیدنی‌های آمستردامِ توریستی هستند.
کشور کوچک اما با قدمت هلند که زمانی ماهیت استعمارگری نیز تا قاره‌های دیگر داشته، در این سال‌ها به چند چیز بیشتر شناخته شده است؛ گل و طبیعت خوشرنگ، نقاشان بنام و تیم‌های فوتبالش. با این حال، قوانین خاص و به‌نسبت آزاد آن نسبت به مصرف مخدرهای گیاهی، موجب شده است که یکی از جاذبه‌های گردشگری آمستردام، بویژه برای جوانان دیگر کشورهای اروپایی که در دسته‌های چند نفره به این شهر سفر می‌کنند، بوی نامطبوعی را هنگام قدم زدن در کوچه‌ها و خیابان‌های آمستردام به مشام برساند که گاه خیلی آزاردهنده می‌شود و در هر حال، خوشایند نیست.
علیرضا بهرامی – ایسنا
انتهای پیام
