گزیده ها قسمت دوم 27 آبان - 96
یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، دخالت رئیس جمهور فرانسه در موضوع موشکی ایران را به نفع مکرون و این کشور ندانست و با هشدار درخصوص مداخله در امور داخلی کشورمان به او توصیه کرد سعی کند مانند مارشال دوگل، حداقل نیمه مستقل باشد.
به گزارش ایسنا، علی اکبر ولایتی با رد و تقبیح مواضع ضد ایرانی اخیر رئیس جمهور فرانسه افزود: به نفع آقای مکرون و فرانسه نیست که در موضوع موشکی و امور راهبردی جمهوری اسلامی ایران که در آن حساسیت بسیار داریم، دخالت کند؛ این دخالت ها جز کاستن از اعتبار دولت فرانسه نزد جمهوری اسلامی ایران خاصیت دیگری ندارد.
وی گفت: به عنوان فردی ایرانی که با مسائل سیاست خارجی و تاریخ فرانسه آشنایی دارم به رئیس جمهور این کشور توصیه می کنم سعی کند مسیر ژنرال دوگل در دوران ریاستش در سیاست خارجی را طی کند یعنی حالت نیمه استقلال داشته باشد.
ولایتی افزود: ما که برای مسائل و برنامه دفاعی کشورمان از دیگران اجازه نمی گیریم که موشک داشته باشیم یا نداشته باشیم یا بگویند برد موشک هایمان چند کیلومتر باشد.
وی تصریح کرد: این موضوع به آقای مکرون چه ربطی دارد؟ وی اصلا چه کاره است که دخالت می کند؟ اگر می خواهد رابطه ایران و فرانسه، رابطه ای رو به رشد باشد سعی کند در این نوع امور دخالت نکند زیرا این خلاف مصالح ملی فرانسه هم است.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: معلوم است که پاسخ ما به او منفی است پس چرا این موضوع را مطرح می کند که وقتی پاسخ منفی گرفت بگویند آقای مکرون در سیاستش شکست خورده است؟ کاری کند که بگویند در سیاستش موفق بوده است.
ولایتی بار دیگر خطاب به مکرون تاکید کرد: آقای مکرون این جمله را از بنده به عنوان شهروندی ایرانی بشنود و بپذیرد که اگر به این امور وارد شود پاسخ ما حتما منفی است و حتی یک درصد هم احتمال ندارد که به خواستی که دخالت در امور داخلی ماست، پاسخ مثبت بدهیم.
بنابراین گزارش، رئیس جمهور فرانسه در ادامه اظهارات مداخله آمیزش در امور داخلی کشورمان، دیروز در اجلاس اتحادیه اروپا در گوتنبرگ سوئد خواستار شفاف سازی در خصوص " راهبرد ایران در برنامه موشکی بالستیک " شد. مکرون همچنین مدعی شد که ایران باید " سیاستی کمتر تهاجمی " در منطقه اتخاذ کند.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین با رد توصیه برخی در داخل برای مذاکره موشکی با اروپا تاکید کرد: هیچ کشور مستقلی منافع و مصالح ملی خود را در معرض حراج قرار نمی دهد.
وی درباره انتشار مقاله یکی از استادان دانشگاه تهران در یکی از روزنامه های اصلاح طلب مبنی بر آغاز مذاکره موشکی با اروپا گفت: این یکی از خواص دموکراسی است که هر شخصی می تواند حرفش را بزند منتهی اگر سخن معقولی نباشد مردم از این گوش می شنوند و از آن گوش به در می کنند.
ولایتی تصریح کرد: آیا کسی می آید منافع و مصالح ملی اش را این طور در معرض حراج و تمامیت ارضی اش را در معرض یغمای دیگران قرار دهد؟ کدام کشور مستقل و قدرتمندی در دنیا مسائل دفاعی اش را در بازار مکاره دنیا به حراج گذاشته است؟
وی گفت: عیبی ندارد که او نظرش را گفته، اظهار نظر آزاد است اما حتما بداند که میان عقلا شنونده ای نخواهد داشت.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین در پاسخ به اینکه جاگزینی مذاکره با اروپا به جای آمریکا چه قدر مبتنی بر منافع ملی است ؟ اظهار داشت: این موضوعی متقابل است، اروپایی ها هم از رابطه با ما نفع می برند و جزء آرزوهایشان است که با کشور ثروتمند، بزرگ و قابل اعتمادی مانند ایران که دارای ملتی کارآمد، مومن و مصمم است رابطه داشته باشند.
ولایتی افزود: من سال ها با اروپایی ها در موقعیت های رسمی و غیررسمی سر و کار داشته ام، آنان هم از داشتن رابطه با ایران استقبال می کنند مگر این که زیرفشار آمریکا باشند و نتوانند این کار را بکنند. اکنون می بینیم که به رغم فشارهای آمریکا، برخی کشورهای اروپایی، سرمایه گذاری در کشورمان را آغاز کرده اند.
وی گفت: البته چاره ما نیز صرفا منحصر به ارتباط با غرب نیست، آمریکا نباشد با اروپا کار می کنیم، اروپا نیز نه صرفا اروپای متحد که متشکل از 27 کشور است بلکه با تک تک کشورهای اروپایی دارای روابط مجزا هستیم همچنان که با کلیت اتحادیه اروپا نیز رابطه داریم.
ولایتی افزود: در این چارچوب اگر بخواهیم کار کنیم اولویت بندی می کنیم که چه کشورهایی این ظرفیت را دارند که با آنان روابط جامع تری داشته باشیم بنابراین صرفا به سیاست کلی رابطه با اتحادیه اروپا بسنده نمی کنیم بلکه طبق محاسباتمان با تک تک کشورهای اروپایی نیز ارتباط داریم.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: البته رابطه ما صرفا به غرب منحصر نمی شود بلکه با دیگر کشورها اعم از روسیه، چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، آفریقای جنوبی و آمریکای لاتین که دارای ظرفیت های مختلف هستند روابط داریم.
وی افزود: دست ما در این زمینه از برخی کشورهای وابسته بازتر است.
به گزارش ایسنا به نقل از صدا وسیما، ولایتی گفت: البته کشورهای وابسته به نفت چاره ای بجز فروش نفت به آمریکا و خرید سلاح از این کشور ندارند آن هم با شرایطی که قیمت نفت را واشنگتن در پشت پرده تعیین و پولش را نیز برای هرکاری که کاخ سفید مشخص کند، هزینه کنند.
وی اضافه کرد: نوع تسلیحات صادره به این کشورها و قیمت آن را نیز آمریکا تعیین می کند و دست این کشورها خیلی بسته تر از ماست زیرا کاملا وابسته اند و روزی که واشنگتن اراده کند به راحتی می تواند آن ها را ساقط کند مانند حکومت پهلوی.
ولایتی تصریح کرد: اما اکنون حکومت مستقلی در کشورمان برپاست که گرچه تحت فشار آمریکاست اما ظرفیت هایی دارد که در کشورهای جهان سوم کمتر چنین ظرفیت هایی دیده می شود.
وی گفت: جمهوری اسلامی ایران در چارچوب استقلالش می تواند تصمیم بگیرد که با کشورهای مختلف اعم از روسیه، چین، ژاپن، هند، آفریقای جنوبی، آلمان، فرانسه و دیگر کشورها رابطه داشته باشد و هیچ شاخصی بجز منافع ملی ما در این خصوص تعیین کننده نیست.
حمیدرضا جلایی‌پور، استاد دانشگاه و جامعه‌شناس به تحلیل کمک‌های مردمی به زلزله‌زدگان پرداخت.
جلایی‌پور در گفت‌وگو با «شرق» در پاسخ به این سؤال که در‌حال‌حاضر وضعیت دلبستگی مردم به نهادهایی مانند هلال‌احمر چیست، میگوید: «اینکه نهادی مثل سازمان هلال‌احمر چه پایگاهی در بین مردم دارد و یا اینکه نهادهای مدنی و شخصیت‌ها چه جایگاهی بین مردم دارند، جوابش دقیق نیست و درباره آن بررسی و سنجش انجام نشده است. بعضی‌ها می‌گویند پایگاه فلان نهاد دولتی ضعیف شده است یا پایگاه فلان نهاد مدنی خوب است. اینها همه باید بررسی و نظر‌سنجی شود تا بتوان درست جواب داد. ما اصلا نمی‌دانیم و اصلا بستگی دارد که چه کسی اینها را میگوید. اگر کسی مخالف دولت باشد؛ طوری بحث می‌کند که گویی تنها نهادهای مدنی پایگاه مردمی دارند. وقتی شخصیت‌ها مبلغی را جمع‌آوری می‌کنند، این‌طور به نظر می‌رسد که پایگاه اجتماعی قوی دارند. اگر طرف به‌اصطلاح طرفدار دولت باشد، به کمک‌هایی که مردم به دولت می‌کنند، اشاره می‌کند و مثال می‌زنند مردم چقدر پول برای ساخت مدرسه و بیمارستان پرداخت می‌کنند. هر کسی و گروهی از نگاه خودش مثال‌هایی را که دوست دارد، ارائه می‌دهد. اینها دقیق نیست و پایگاه کسی را مشخص نمی‌کند».
این استاد دانشگاه در ادامه تأکید می‌کند: «نکته دوم اینکه من مخالف هستم که در مواجهه با اتفاقاتی نظیر زلزله افراد فقط دولت‌محور یا فقط جامعه‌مدنی‌محور عمل کنند؛ یعنی عده‌ای می‌آیند کار نهادهای مدنی را بر سر دولت می‌زنند و یا یک عده کارهای جامعه مدنی را بر سر دولت می‌کوبند. ما برای مواجهه با معضلات جامعه نیازمند هر دو نهاد هستیم؛ یعنی هم به نهادهای دولتی و هم به نهادهای مدنی و هم به حمایت شخصیت‌ها نیازمندیم و البته در تمام اینها محتاج نقد همدلانه نیز هستیم. این‌طور نیست که نهادهای مدنی فقط خوب کار می‌کنند و کار نهادهای دولتی بد باشد یا برعکس. ما در هنگام وقوع بلایا به یک همدلی و همکاری متقابل نیازمندیم؛ اما این همدلی باید «توأمان» باشد؛ یعنی نیازمند حمایت از دو نیروی دولتی و مدنی هستیم».
او در پاسخ به این سؤال که انتشار حساب‌های شخصی از سوی چهره‌های مشهور در چنین مواقعی را چگونه تحلیل می‌کنید، میافزاید: «تازه فرض کنید که پایگاه نهادهای دولتی ضعیف است. اتفاقا شخصیت‌ها و سلبریتی‌ها باید بیایند روی نهادهای جامعه مدنی تأکید کنند و مردم را به سوی آنها تشویق کنند. توجه داشته باشید بالاخره هلال‌احمر یک نهاد تخصصی برای کمک‌رسانی است. یک شخصیت که نهاد کمک‌رسانی تخصصی ندارد. مثلا یک شخص که پول مردم را جمع کرده و با خودش می‌برد چه کاری به‌تنهایی از دستش برمی‌آید؟ آنها ممکن است که تخصص و شایستگی این کار را نداشته باشند. ممکن است این پول‌ها در این روند حیف‌ومیل شود؛ بنابراین خود من بشخصه اگر بخواهم کمکی کنم، به هلال‌احمر کمک می‌کنم؛ چون این کمک‌ها به وسیله این نهاد بسته‌بندی و مرتب و مدیریت می‌شود و تجربه و تخصص این کار را دارند. مثلا آنها این همه مواد غذایی و پوشاک را می‌دانند چگونه پخش کنند. نمی‌شود که همه اینها را به مراکز نیازمند برد، پخش این اقلام نیازمند تمرکز و نظارت است و بدون برنامه‌ریزی پخش‌کردن آنها ممکن است باعث شیوع بیماری‌های مختلف شود. این پولی که مردم به کسی می‌دهند را من باید چه کار کنم؟ به چه مدرسه و چه خانه‌ای کمک کنیم؟ اینها تخصص و واردبودن می‌خواهد، بنابراین عقلایی است که نهادهای مدنی و حکومتی را تقویت کنیم نه اینکه از احساسات مخالف حکومت مردم استفاده کرده، تک‌نوازی کنیم و عکس سلفی بگیریم».
مصطفی اقلیما، جامعه‌شناس نیز درباره عدم اعتماد مردم به نیروهای سازمانی میگوید: «وقتی وزارت بهداشت و آموزش‌وپرورش و وزارت علوم هم خودشان به وسیله نماینده خودشان اقلام تهیه‌شده‌شان را با وانت به کرمانشاه می‌فرستند، از مردم چه انتظاری دارید؟ وقتی زمان زلزله ورزقان تمام انبارهای سازمان هلال‌احمر پر از چادر می‌شود، بدون اینکه زلزله دیگری به وقع پیوسته باشد، حالا هیچ چادری نیست، چگونه می‌خواهند جلب اعتماد کنند؟».
وی در ادامه افزود: «این شیوه پول جمع‌کردن و بردن به کرمانشاه و وانت وانت اسباب فرستادن چیزی جز خودنمایی نیست. مردم کرمانشاه را باید دو هفته دیگر دریابید. دو هفته دیگر که سرشان خلوت می‌شود، به قبرهای ردیف شهرشان نگاه می‌کنند. حالا وقت خودنمایی نیست. به مردم فکر کنید».
رابرت موگابه، رییس جمهور زیمبابوه، اخیرا با یک کودتای آرام، به سمت ترک قدرت حرکت داده شده است؛ گرچه ارتش که در روز اول کودتا اعلام کرده بود قصد به دست گرفتن قدرت و برکنار کردن رئیس جمهور را ندارد و تنها می‌خواهد «اطرافیان فاسد» رییس‌جمهور را خلع کند. به نظر می‌رسد رییس‌جمهور موگابه که چهارمین دهه ریاستش بر زیمبابوه را پشت سر می‌گذارد، به سختی بتواند در دهه نهم زندگی‌اش بعد از این بحران قد راست کند.
رابرت موگابه که در ۱۹۲۴ به دنیا آمده، مثل بیشتر رهبران انقلابی دنیا در سال‌های اولیه زندگی دشواری‌های فراوانی را پشت سر گذاشته است. هر چند پدربزرگش در محل زندگی او مردی شناخته‌شده و مورد اعتماد بود، اوضاع مالی خانواده‌اش تا دوران جوانی او چندان مناسب نبود. او که در دوره‌هایی مجبور بود برای تحصیل در مدرسه ابتدایی از خانواده‌اش دور باشد، بعد از اینکه با کمک یک معلم ایرلندی درسش را تمام کرد، توانست وارد مدرسه آموزش معلمان شود و بعد از آن سال‌ها به عنوان معلم کار می‌کرد تا بخشی از خرج خانواده خود و همچنین برادرانش را تامین کند.
بعد از اینکه چند سالی به عنوان معلم کار کرد، وارد دانشگاهی در آفریقای جنوبی شد تا ادبیات انگلیسی و مهندسی بخواند. در همین دانشگاه، تحت تاثیر گروهی از یهودیان آفریقای جنوبی با مارکسیسم آشنا و عضو کنگره ملی آفریقا شد و سپس ایده‌ها و جنبش جدایی‌بخش گاندی در هند را شناخت.
در دهه ۱۹۵۰ وقتی از این شهر به آن شهر می‌رفت، درس می‌داد و درس می‌خواند. آثار مارکس و انگلس را همراه خودش می‌برد تا بیشتر با این ایدئولوژی آشنا شود. یک لیسانس دیگر در زمینه آموزش گرفت و بعد لیسانس دیگری از دانشگاه لندن. در این دوران فعالیت سیاسی نمی‌کرد اما وقتی به غنا سفر کرد و اولین کشور استقلال‌یافته از نظام مستعمراتی را دید، به سیاست مایل شد.
در همین دورانی که موگابه در آن سرگرم تدریس و تحصیل دور از وطنش بود، در ردوزیای جنوبی، جنبش‌های ضد استعماری شکل گرفته بود که یکی بعد از دیگری توسط دولت مستعمراتی غیرقانونی اعلام می‌شد و جنبشی تندروتر جایش را می‌گرفت. در ۱۹۶۰ وقتی موگابه به سرزمین خودش برگشت، قرار بود تنها برای مدت کوتاهی در رودزیای جنوبی بماند اما حزب ملی تازه تاسیس شده بود و دوستانش در ردوزیا از او خواستند که بماند. وقتی سران حزب دموکراتیک ملی بازداشت شدند، راهپیمایی ۷۰۰۰ نفری برای آزادی آنها به راه افتاد که تا روز بعد جمعیتش به ۴۰ هزار رسید. عده‌ای از اعضای حزب دموکراتیک ملی، از جمله موگابه در این راهپیمایی و تجمع سخنرانی کردند و آنجا بود که معلم جوان تصمیم گرفت معلمی را رها کند و وارد سیاست شود. در اکتبر ۱۹۶۰ موگابه به عنوان دبیر حزب دموکراتیک ملی انتخاب شد و شاخه جوانان این حزب را به راه انداخت.
در سال ۱۹۶۱، بریتانیا کنفرانسی در مورد آینده رودزیای جنوبی گذاشت که در آن تصمیم گرفته شد تا اداره کشور به اکثریت سیاه‌پوست سپرده شود اما حزب دموکراتیک ملی غیرقانونی اعلام شد تا اعضای آن ظرف چند روز در غالب تازه‌ای به عنوان اتحاد مردم آفریقایی زیمبابوه دور هم جمع شوند و موگابه به عنوان دبیر مجمع عمومی آن انتخاب شود. این حزب هم ۹ ماه بعد غیر قانونی اعلام شد و رهبرانش برای سخنرانی علیه ملکه الیزابت دوم به زندان افتادند.
در ۱۹۶۲ وقتی یک جریان راست‌گرا در انتخابات پیروز شد، دولت جدید اعلام کرد استقلال از بریتانیا را پیگیری می‌کند اما خواستار ادامه کنترل اقلیت سپیدپوست بر کشور است. اعضای حزب دموکراتیک ملی، از کشور مهاجرت کردند و هر چند دولت در تبعید تشکیل ندادند به مقاومت علیه دولت روی کار در رودزیای جنوبی ادامه دادند. در همین روزها فرزند اول موگابه به دنیا آمد و به اصرار او، همسر و فرزندش به غنا رفتند.
موگابه در ۱۹۶۳ وقتی به کشورش برگشت، زندانی شد. تا ۱۹۷۵ که در زندان بود، یک لیسانس مدیریت، یک لیسانس اقتصاد و دو لیسانس در دو گرایش مختلف حقوق از دانشگاه لندن را به صورت مکاتبه‌ای دریافت کرد. در همین دوران دوره‌هایی از شکنجه را هم پشت سر گذاشت. در حالی که در زندان به دیگران درس هم می‌داد، پسرش را در سه سالگی از دست داد و به او اجازه شرکت در مراسم تدفین را هم ندادند.
از آغاز دهه ۷۰ تا پایان آن، چه زمانی که موگابه در زندان و چه زمانی که آزاد بود، درگیری‌های چریکی بین طرفداران حزب اتحاد مردم آفریقایی زیمبابوه و دولت ادامه داشت. در ۱۹۷۹ دو حزب مخالف دولت، انتخابات این کشور را تحریم کردند اما جامعه جهانی توجهی به وضعیت آشفته در منطقه نکرد تا اینکه دولت تاچر در انگلستان پذیرفت که به زیمبابوه استقلال بدهد و دور تازه‌ای از مذاکرات حاکمیت ردوزیای جنوبی و دولت تاچر آغاز شد. در نتیجه این مذاکرات انتقال قدرت به اکثریت سیاه‌پوست آغاز و تصویب شد که ردوزیای جنوبی به زیمبابوه تغییر نام بدهد. موگابه که از امضاکننده‌های قرارداد لنکستر بود، احساس می‌کرد شکست خورده است؛ هم به این دلیل که نتوانسته بود توفق نظامی بر نیروهای ردوزیای جنوبی پیدا کند، هم به این دلیل که در توافق تاکید شده بود که ۲۰ کرسی مجلس در کشور موگابه باید به سپیدپوستان اختصاص داده شود و مالکیت خصوصی آنها باید محترم شمرده شود. در این دوران موگابه خود را مارکسیست لنینیست، متاثر از استالین و فیدل کاسترو و هوادار تشکیل حکومت تک‌حزبی مارکسیستی در کشور می‌دانست.
در ۱۹۸۰ سرانجام انتخابات مورد قبول احزاب مخالف دولت مستقر زیمبابوه برگزار شد. در جریان رقابت‌های انتخاباتی، موگابه از دو سوءقصد جان سالم به در برد و وقتی حزبش ۵۷ کرسی از ۸۰ کرسی مجلس را به دست آورد، نخست‌وزیر زیمبابوه شد.
نخست‌وزیر جدید و همراهانش که گروه کوچکی از نخبگان بودند، شروع کردند به حرکت دادن جامعه به سمت سوسیالیسم، مصادره زمین و تشکیل مزارع اشتراکی. هم‌زمان خودشان مانند سایر رهبران سوسیالست دنیا از مواهب قدرت و ثروت برخوردار شدند.
در ۱۹۸۷، مجلس زیمبابوه قانون اساسی را تغییر داد و سیستم پارلمانی را به نفع سیستم ریاستی ملغی کرد. رییس‌جمهور، هدایت کشور و نیروهای مسلح را به دست گرفت و «نخست‌وزیر» به «رییس‌جمهور» تغییر عنوان داد. در پی دومینوی سقوط کشورهای تابعه شوروی، موگابه هم رویای کشور تک‌حزبی را رها و دوره‌ای از اصلاحات اقتصادی را آغاز کرد که نتیجه‌بخش نبود. در آغاز هزاره سوم، تقریبا تمام شاخص‌های توسعه انسانی و اقتصادی در زیمبابوه رو به سقوط گذاشته بود. امید به زندگی نسبت به دو دهه قبل از آن کاهش پیدا کرده بود و نرخ بیکاری به ۵۰ درصد رسیده بود. رییس‌جمهور مشکلات اقتصادی را به گردن دولت‌های خارجی و اقلیت سپیدپوست کشور انداخت.
یک کودتای نافرجام و تلاش مهم‌ترین احزاب مخالف موگابه هم باعث نشد این رهبر انقلابی از قدرت کناره‌گیری کند. در ۲۰۱۳ آخرین انتخاباتی که موگابه در آن شرکت داشت باز هم به نفع خودش تمام شد. رییس‌جمهور در آستانه ۹۰ سالگی امیدوار بود این آخرین دور ریاست‌جمهوری‌اش، به او کمک کند تا بقای میراثش را بعد از خودش تضمین کند و به نظر می‌رسد همین اتفاق هم افتاده است!
چهارشنبه گذشته، برای رییس‌جمهور ۹۳ ساله زیمبابوه روز سختی بود. در حالی که ارتش اعلام کرده و بارها تاکید کرد که قصد ندارد رییس‌جمهور را به زیر بکشد، ناظران بین‌المللی می‌گویند بعد از کودتای ارتش، رییس‌جمهور این کشور در حبس خانگی است. هر چند در یکی دو مراسم عمومی دیده شده، با تعدادی از رهبران آفریقایی تلفنی حرف زده و در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجویان یک دانشگاه شرکت کرده است.
گفته می‌شود که موگابه از طرف ارتش کشورش تحت فشار است تا از مقام خود کناره‌گیری کند اما در بیانیه ارتش که بعد از کودتا از تلویزیون اشغال‌شده زیمبابوه خوانده شده، تصریح شده است که هدف ارتش نه کنار گذاشتن رییس‌جمهور بلکه دستگیری عده‌ای از نزدیکان به همسر رییس‌جمهور و تحویل آنها به قانون است. ارتش میگوید این افراد باعث و بانی گرفتاری‌های اقتصادی در زیمبابوه هستند.
روزنامه گاردین گزارش داده است که قرار است در روزهای آینده احزاب مخالف موگابه برای برکناری او از قدرت در پایتخت این کشور راهپیمایی کنند. رهبر انقلابی که ۳۷ سال است اداره کشورش را به عهده دارد، در تصاویری که این روزها از او منتشر شده آرام به نظر می‌رسد. در بیانیه روز جمعه کودتاچیان هنوز «فرمانده» خطاب شده است، هر چند از روز کودتا به حال، تصویری از همسرش منتشر نشده است. انتخابات بعدی در زیمبابوه، اواسط سال آینده میلادی برگزار می‌شود و به نظر می‌رسد کودتاچیان و احزاب مخالف همه منتظر هستند تا رییس‌جمهور در ماه‌های آینده به صورت قانونی و همان طور که انتخابات پیش‌بینی کرده است از قدرت کنار برود.
بازسازی و آواربرداری آغاز شده و همه دست‌به‌دست هم داده‌اند تا حداقل سرپناهی برای مردم آسیب‌دیده از زلزله کرمانشاه فراهم کنند.
به گزارش شرق، قرارگاه خاتم‌الانبیا هم از قافله عقب نماند و به‌واسطه پروژه طرح جمع‌آوری رواناب‌های غرب کشور که در منطقه داشت، وارد میدان شد. قرار است طبق تفاهم‌نامه‌ای که بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و قرارگاه سازندگی سپاه امضا کرده‌اند، قرارگاه خاتم‌الانبیا به کمک بنیاد بیاید و در ساخت اسکان موقت و تأمین مصالح به آنها کمک کند.
خبری که البته دیروز از سوی خبرگزاری فارس، با عنوان «احداث اسکان موقت برای زلزله‌زدگان به قرارگاه سازندگی سپاه واگذار شد»، منتشر شد.
در هر حال، معاون بازسازی و مسکن روستایی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی میگوید قرار نیست قرارگاه، به‌صورت مستقیم در این پروژه هزینه کند و هزینه‌ها به‌صورت غیرمستقیم و تأمین ماشین‌آلات و حمل‌ونقل مصالح و... خواهد بود. البته قرار است مصالح هم با قیمت تمام‌شده به فروش برسد و سودی در کار نباشد.
امضای تفاهم‌نامه همکاری خاتم‌الانبیا و بنیاد
عزیز‌الله مهدیان، معاون بازسازی و مسکن روستایی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با «شرق» میگوید: بنیاد مسکن بازسازی را با کمک شش استان معین و هم‌جوار و همین‌طور بنیاد مسکن استان کرمانشاه آغاز کرده است. مقدمه آن نیز، کارشناسی خسارت تک‌تک خانه‌ها و تشکیل پرونده برای آنها به‌منظور بازسازی است.
به گفته او، با توجه به اینکه قرارگاه خاتم‌الانبیا در منطقه امکانات خوبی داشته و در منطقه زلزله‌زده نیز پروژه عمرانی آب‌رسانی دارد، قرار شده در ساخت اسکان موقت به بنیاد کمک کند.
مهدیان ادامه می‌دهد: توافق شد سپاه در دو مورد به بنیاد کمک کند. نخست در زمینه آواربرداری به واسطه ماشین‌آلاتی که در منطقه مستقر دارند، می‌توانند همکاری کنند و دیگری در زمینه همکاری در ساخت اسکان موقت است. هوا سرد است و دولت در مصوبه‌اش برای بازسازی این مناطق، بودجه‌‌ای را تعیین کرده، بنابراین خانواده‌هایی که می‌خواهند واحد موقتی برای عبور از شرایط سخت زمستان بسازند، می‌توانند اتاق موقتی در زمین خودشان بسازند و بعد از بازسازی هم به‌عنوان انبار از آن استفاده کنند.
به گفته او، برای افزایش سرعت کار، سپاه با بنیاد همکاری می‌کند تا در مدت کوتاهی این اسکان‌های موقت ساخته شود.
معاون بازسازی و مسکن روستایی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با اشاره به بودجه‌‌ای که دولت برای بازسازی منطقه در نظر گرفته، میگوید: به‌ازای هر واحد در مناطق روستایی سه میلیون تومان در مصوبه دولت برای اسکان موقت پیش‌بینی شده است.
همکاری غیرمستقیم سپاه در پروژه
مهدیان در پاسخ به این پرسش که آیا این رقم برای ساخت اسکان موقت کافی است یا در صورت کمبود بودجه قرارگاه خاتم‌الانبیا هزینه آن را متقبل می‌شود، میگوید: قرار نیست سپاه پولی اختصاص دهد بلکه قرار است اقدامات اجرائی و فنی آن را به‌منظور کاهش هزینه پیگیری کند که خود همکاری غیرمستقیم برای این همکاری خواهد بود.
به گفته او، قرار است قرارگاه در بخش‌های دیگر بازسازی نیز همکاری کند، اما تفاهم‌نامه دیروز صرفا یک تفاهم‌نامه کلی بود و در آینده در مورد سایر همکاری‌ها، تفاهم‌نامه امضا خواهد شد.
سپاه مصالح ارزان‌قیمت به خسارت‌دیدگان می‌فروشد
مهدیان با اشاره به تأمین مصالح از سوی قرارگاه سازندگی سپاه میافزاید: وقتی کار بازسازی آغاز شود، حجم زیادی شن، ماسه، بتون و... نیاز است.
با توجه به اینکه قرارگاه خاتم‌الانبیا در آن منطقه حضور داشته و ایستگاه تولید بتون، شن و ماسه دارند، در این بخش هم با بنیاد همکاری کرده و این مصالح را با قیمت تمام‌شده و ارزان به خسارت‌دیدگان عرضه کنند. از او درباره ادامه همکاری‌ها در بازسازی اسکان دائم می‌پرسم. مهدیان میگوید اسکان دائم با همکاری خود مردم خواهد بود و این‌گونه نیست که دولت یا هر دستگاه و نهادی، صفر تا صد کار را در دست بگیرد.
براساس قانون تمام تسهیلات با بهره کم یا بلاعوض در اختیار خود مردم قرار می‌گیرد و آنها هم خودشان این نقدینگی را مدیریت می‌کنند. این مقام مسئول به برآورد تخریب‌های صورت‌گرفته اشاره کرده و میگوید: براساس برآوردی که صورت گرفته برآورد صددرصد تخریب در ١١ هزار واحد روستایی، تخمین زده شده است و این میزان برای شهرها حدود چهارهزارو ٥٠٠ واحد است. همین‌طور برای تعمیر هم، ١٥ هزار واحد شهری و روستایی خسارت دیده‌اند که باید بازسازی شوند.
اختصاص تسهیلات ارزان‌قیمت و وام بلاعوض
مهدیان به میزان تسهیلات ارزان‌قیمت و کمک‌های بلاعوض اشاره کرده و میگوید: برای مسکن روستایی، ٢٥ میلیون تومان وام ارزان‌قیمت چهار درصد، پنج میلیون تومان کمک بلاعوض ساخت مسکن، دو میلیون تومان کمک بلاعوض برای تأمین لوازم زندگی و سه میلیون تومان نیز تسهیلات ارزان‌قیمت معیشتی برای تأمین لوازم زندگی و سه میلیون تومان نیز کمک بلاعوض برای آنها در نظر گرفته شده است. تسهیلات در مناطق شهری ٣٥ میلیون تومان، کمک بلاعوض بخش مسکن شش میلیون، بلاعوض اسکان موقت پنج میلیون تومان، کمک‌معیشتی هم دو میلیون تومان بلاعوض و سه میلیون تومان تسهیلات ارزان‌قیمت محاسبه اولیه شده است.
او ادامه می‌دهد: برای تعمیر ١٥هزار واحد مسکونی روستایی و شهری، اعتبار پیش‌بینی شده و ١٢میلیون تومان برای هر واحد و دو میلیون تومان کمک بلاعوض در نظر گرفته شده است. همچنین این ارقام درباره واحدهای تجاری آسیب‌دیده نیز در نظر گرفته می‌شود.
تفاهم‌نامه همکاری به امضا رسید
دیروز درحالی‌که برخی از مدیران ارشد بنیاد مسکن در کرمانشاه حضور داشتند، در تهران یک تفاهم‌نامه همکاری بین علیرضا تابش، رئیس بنیاد مسکن و سردار سرتیپ عبدالله عبداللهی، فرمانده قرارگاه خاتم‌الانبیا به امضا رسید.
در این تفاهم‌نامه مقرر شده است پس از تشکیل پرونده از سوی بنیاد مسکن، قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) سپاه از طریق تأمین ماشین‌آلات سنگین مورد نیاز، تأمین نیروی انسانی متخصص، کمک به مردم برای جمع‌آوری اسباب و اثاثیه و بازیافت تفکیک مصالح، احداث اسکان موقت را انجام دهد.
فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) در این نشست با اشاره به اقدامات این قرارگاه در زمینه خدمت‌رسانی به زلزله‌زدگان، گفت: از زمانی‌که نسبت به زلزله اطلاع‌رسانی شد، دستور آماده‌باش و به‌کارگیری ماشین‌آلات و نیروی انسانی برای امدادرسانی و خدمت‌رسانی به زلزله‌زدگان عزیز صادر شد.
سردار عبداللهی با بیان اینکه براساس تقسیم‌بندی مناطق بین دستگاه‌ها، نهادها و سازمان‌ها، قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) عهده‌دار رسیدگی به ٧٤ روستا با جمعیتی بالغ بر ١٤هزار نفر از شهرستان سرپل ذهاب تا شهر ازگله شد، افزود: علاوه بر مشارکت در امدادرسانی وآواربرداری، بیش از شش هزار تخته چادر، ١٠هزار تخته پتو و روزانه ١٢ تا ١٥هزار غذای گرم در بین زلزله‌زدگان از سرپل ذهاب تا ازگله توزیع شده است.
او ادامه داد: با توجه به استقرار کارگاه‌های ما در استان کرمانشاه به‌دلیل انجام پروژه طرح جمع‌آوری رواناب‌های غرب کشور و وجود ماشین‌آلات و نیروهای متخصص در آن استان، در زمینه احداث اسکان روستاییان زلزله‌زده مشکلی وجود ندارد.
او با اعلام آمادگی قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص) برای احداث هم‌زمان اسکان موقت و اسکان دائم خانواده‌های زلزله‌زده گفت: به فضل الهی از هفته آینده کار احداث اسکان موقت روستاییان را آغاز خواهیم کرد.
رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در این نشست با تقدیر و تشکر از اقدامات قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) در همکاری‌های گذشته به‌ویژه در بازسازی مناطق زلزله‌زده ورزقان آذربایجان شرقی اظهار کرد: پیرو مصوبه دولت مبنی بر واگذاری مسئولیت بازسازی مناطق زلزله‌زده استان کرمانشاه و تأمین اعتبار لازم در قالب وام و واگذاری آن به بنیاد مسکن، ستادها را برای تشکیل پرونده برای مناطق زلزله‌زده مستقر کردیم که از روز شنبه با حضور در آن مناطق برای هر خانوار تشکیل پرونده می‌دهند.
علیرضا تابش افزود: در امر بازسازی در روستاها نیازمند مشارکت و همکاری سپاه هستیم، سپاه امکانات، ماشین‌آلات و تجهیزات مهندسی خوبی در منطقه دارد و قرار است با کمک سپاه این بازسازی را انجام دهیم.
او ادامه داد: در مرحله اول پس از تشکیل پرونده از سوی ستادهای این بنیاد، با معرفی افراد به قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) آواربرداری صورت می‌گیرد و احداث اسکان موقت از سوی قرارگاه انجام می‌شود.
تابش با بیان اینکه برای اسکان دائم هم برنامه‌ریزی کرده‌ایم، گفت: اولویت کار اسکان موقت برای زلزله‌زدگان و خروج آنان از اسکان اضطراری است و البته برنامه‌ریزی‌هایی هم درخصوص اسکان دائم آنان در دستور کار است که متعاقبا اعلام می‌شود.
