امتياز به دشمن» تنها كليد مدعيان اصلاحات براي حل مشكلات!

امتياز به دشمن» تنها كليد مدعيان اصلاحات براي حل مشكلات!
گزارش اوین نامه كيهان از ساز جديد غربگرايان  11 اردیبهشت-98

سناریوسازی اوین نامه کیهان علیه رسانه ها و مهره های مدعی اصلاح طلب با بهانه  سفر ظریف به آمریکا  و چراغ سبز مذاکره دادن  با پوشش پیشنهاد مبادله زندانیان طرفین .

طي روزها ي گذشته و همزمان با حضور محمدجواد ظريف وزير خارجه جمهوري اسلامي در نيويورك براي شركت در نشست «روز بين المللي چندجانبه گرايي و ديپلماسي براي صلح» برخي روزنامه هاي زنجيره اي اصلاحات و همچنين برخي چهره ها و رسانه‎هاي نزديك به دولت موجي از احتمال مذاكره بين ايران و آمريكا به راه انداختند.

سرويس سياسي: بهانه اين رسانه هاي زنجيره اي براي دوباره مطرح كردن موضوع مذاكره با آمريكا نيز آن بخشي از اظهارات وزير امور خارجه كشورمان در جمع خبرنگاران بود كه تصريح كرده بود: «ميز مذاكره هنوز هست، ما ميز مذاكره را ترك نكرده ايم و آمريكا آن را ترك كرد!». گرچه پيش از اين نيز روحاني رئيس جمهور نيز گفته بود، كه «هروقت آمريكايي ها به اين رسيدند كه محاسبه شان غلط بوده و اشتباه كردند و واقعا آماده شدند كه مسائل را از طريق قانون حل بكنند، آن وقت ما مرد مذاكره هستيم.»

بر اساس چنين زمينه اي بود كه از اول هفته جاري تيتر اغلب روزنامه هاي اصلاح‎طلب از جمله سازندگي، شرق، آرمان و همدلي و همچنين روزنامه ايران ارگان دولت معطوف به مذاكره مجدد با آمريكا به بهانه پيشنهاد ظريف براي مبادله گروگان هاي زنداني در ايران با آمريكا بود.

 رسانه هاي زنجيره اي اصلاحات تلاش كردند با پيش كشيدن سايه موهوم جنگ يا شرح موقعيت جمهوري اسلامي و القاي اين نكته كه قدرت آمريكا در سطح بين‎المللي غيرقابل انكار است براي داغ تر شدن ماجراي مذاكره مجدد با آمريكا بسترسازي كند.

اينها همه در حالي است كه مقامات آمريكائي طي هفته هاي گذشته مخصوصا، از هيچ خباثت و اقدام خصمانه اي از جمله گنجاندن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در فهرست گروه هاي تروريستي اين كشور و لغو معافيت هاي تحريم نفتي عليه كشورمان دريغ نكرده اند.

تا دير نشده فرصت مذاكره با آمريكا را از دست ندهيم!

به عنوان نمونه روزنامه ايران ارگان دولت در يادداشتي به قلم يكي از محكومان امنيتي درباره اقدامات خصمانه اخير آمريكا عليه ايران نوشت: «اقدام بي سابقه آمريكا مبني بر قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران در فهرست سازمان هاي تروريستي نشانه اي از جدي تر شدن ابعاد خصومت دولت آمريكا نسبت به جمهوري اسلامي ايران به شمار مي آيد.... ذيل چنين رويكردي منافع حياتي ملي ايران ايجاب مي كند مسئولان امنيت ملي كشور از شرايط موجود و پيش رو درك صحيح داشته و تصميمات درست و به موقع اتخاذ كنند.» در ادامه اين يادداشت آمده است: « محور خط مشي تل آويو- رياض محاصره كامل سياسي- اقتصادي- نظامي- امنيتي و فشار حداكثري به قصد فروپاشي از درون است. هدف آنها گرفتن نتيجه در دوسال باقي مانده دور اول ترامپ است و لذا اگر فشارحداكثري اقتصادي جواب ندهد، به دنبال خلق سناريو براي كشاندن آمريكا به حملات محدود نظامي عليه ايران خواهند بود».

در يادداشت روزنامه دولت همچنين آمده بود: «آقاي روحاني در سخنراني علني گفت كه مقامات دولت آمريكا 8 بار تقاضاي ملاقات با دولت جمهوري اسلامي ايران را داشته اند علاوه بر آن 5 رهبر دنيا واسطه ملاقات شدند، اما اعلام كرديم كه زمان و شرايط مناسب براي مذاكره و ملاقات وجود ندارد. ممكن است ترامپ چنين درخواست هايي را تا شهريور امسال هم مطرح كند به اميد اينكه در حاشيه اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل، ديداري رخ دهد. اما كم كم به زمان پايان چنين درخواست هايي نزديك مي شويم. چون از پاييز امسال بتدريج مبارزات انتخاباتي كانديداها براي كنگره و رياست جمهوري آمريكا در پاييز سال آتي شروع مي شود و براي ترامپ ريسك مذاكره با ايران در دوران انتخابات بسيار خواهد بود. ضمن اينكه نتيجه انتخابات آمريكا نبايد عامل تعيين كننده اي براي تصميمات مقطع فعلي كشور باشد زيرا اولا محبوبيت ترامپ افزايش يافته و هيچ تضميني هم وجود ندارد كه دموكرات ها پيروز انتخابات باشند و ثانيا: تخريب ها در يكي دو سال گذشته و تا پايان دوره اول رياست جمهوري ترامپ به قدري گسترده بوده و خواهد بود كه راه مفري براي منتخب بعدي نماند.»

سوق دادن آمريكا به سمت پيشنهادات دلخواه براي مذاكره!

روزنامه اعتماد هم در يادداشتي با عنوان «فضا سازي ظريف در آمريكا» نوشت: «آقاي ظريف اگر قصد دارد در مسير جدا سازي ميان تيم B (بولتن،نتانياهو،بن سلمان) با ترامپ قدم بردارد به شكلي بايد آنها را به سمت پيشنهادات دلخواه براي مذاكره سوق دهيم... شايد ايران بتواند با ابراز تمايل براي مذاكره درخصوص دو بند (از 12 بند مورد نظر پمپئو) در بين اين جريان ضدايراني شكاف ايجاد كند.»

 اين روزنامه همچنين در يادداشت ديگري با عنوان «گره گشايي، نه گره افزايي» با اشاره به مصاحبه ظريف با شبكه آمريكايي فاكس نيوز مي نويسد: «سخن گفتن با يك رسانه خارجي نه تنها خالي از اشكال است بلكه به مثابه امكاني براي انتشار حق و حقيقت... ما بنا به هر دليلي شايد فعلا امكان گفت و گوي مستقيم با ديپلمات هاي آمريكا و بعضي ديگر از كشورها را نداشته باشيم و وجود بعضي از خط قرمزها در حال حاضر مانع از انجام اين گفت و گو مستقيم شود دراين شرايط ابلاغ پيام به صورت غيرمستقيم و از جمله از طريق رسانه ها يكي از راه هاست. گرچه بر اين باورم كه اين گفت و گوها هم در آينده مي تواند ثمر بخش باشد. ما تا كي بايد از طريق قطر يا با واسطه عمان مذاكره كنيم؟ چرا بايد اين همه هزينه براي مذاكره و روابط غيرمستقيم بپردازيم؟»

مذاكره در سايه مبادله؛ توپ مذاكره در زمين آمريكا!

همچنين روزنامه زنجيره اي همدلي در گزارشي با عنوان «مذاكره در سايه مبادله» نوشت: «ظريف... عنوان كرده كه در اين خصوص اختيار تام دارد كه جاي خوشوقتي است كه رئيس دستگاه ديپلماسي بالاخره اعلام كرد در حوزه اي اختيار تام دارد. با اين همه و با توجه به گفته اخير بيژن نامدار زنگنه وزير نفت كه گفته بود: «تحريم هاي آمريكا بلوف سياسي نيست»؛ شايد ديپلماسي مبادله مانند «ديپلماسي فوتبال» كه در اواخر دهه 70 خورشيدي عقيم ماند، راهي براي كم شدن فشار تحريم ها بر ايران و فروپاشي اقتصادي كشور باشد... حل مناقشات و جنگ تمام عيار اقتصادي بين ايران و آمريكا تنها از راه ديپلماسي ميسر است و ابتكار آن نيز بايد در دست دستگاه سياست خارجي كشور به رهبري ظريف باشد، به خصوص اكنون كه به طور شفاف اعلام كرده در اين خصوص تصميم گيرنده نهايي خود اوست».

روزنامه سازندگي نيز در گزارشي با عنوان «جنگ ظريف در زمين حريف» نوشت: «ناظران بر اين باورند كه محمدجواد ظريف، وزير خارجه كشورمان كه بسياري از تحليلگران بين المللي چون رابين رايت او را ديپلماتي واقع گرا توصيف مي كنند، با ارائه چنين پيشنهادي آن هم در شرايطي كه به واسطه سياست هاي خارج از عرف ايالات متحده، تنش ميان تهران و واشنگتن به اوج رسيده، توپ را به ميدان حريف(آمريكا) انداخته است».

تناقض گويي جزو لاينفك رفتار مدعيان اصلاحات

اين طيف تا چندي پيش در توجيه شكست و ناكامي برجام، تقصيرها را گردن ترامپ مي انداختند و او را ديوانه و تافته اي جدابافته از حاكميت آمريكا معرفي مي كردند تا مردم از ياد ببرند كه دموكرات ها و جمهوري خواهان در كنگره (سنا و مجلس نمايندگان) و دولت آمريكا، درباره دشمني با ملت ايران متفق القولند؛ حتي اگر سر موضوعات ديگر اختلاف نظر داشته باشند. چرا كه اساسا اولين نقض كننده برجام رئيس جمهور دمكرات اين كشور بود و سال 94 دولت آقاي روحاني تمامي تعهدات خود را پيش از شروع اجراي تعهدات طرف مقابل به صورت شتابزده انجام داد. در قلب راكتور اراك بتن ريخته شد و اعلام شد كه در 27 دي ماه 94 طرف مقابل تمامي تحريم هاي ضدايراني را به يكباره لغو مي كند. اما دولت سابق آمريكا- باراك اوباماي مودب! و باهوش!- در اولين روز اجراي تعهدات خود، ايران را تحريم كرد! و اينجا بود كه اولين نقض فاحش برجام رخ داد. اولين نقض فاحش برجام در اولين روز اجراي تعهدات طرف مقابل!

اما حالا همين ها وسوسه مي كنند كه راه طي شده و به بن بست خورده اعتماد به شيطان بزرگ را دوباره و چندباره تجربه كنيم و طبعا با همان فرمول شيطان پسند، امتيازات نقد جديد - احتمالا اين بار در حوزه امنيت ملي و توان بازدارندگي- بدهيم و مشتي وعده جديد بگيريم؛ در حالي كه تمام وعده هاي قبلي دروغ از آب در آمده يا برعكس عمل شده اند.

سال گذشته نيز در جريان خروج آمريكا از برجام و اعلام بازگشت تحريم ها جمعي از مدعيان اصلاح طلبي به همراه چند تن از اعضاي گروهك نهضت آزادي و برخي گروهك هاي برانداز مقيم خارج (نظير فدائيان خلق و...) كه وجه مشتركشان همكاري در فتنه سبز است، نامه تسليم طلبانه اي امضا كرده و خواستار مذاكره با دولت ترامپ شدند.

جز امتياز دادن و سازش كردن راه ديگري بلد نيستيد؟

نكته قابل تامل ديگر اينكه داغ كرد بازار مذاكره مجدد با آمريكا از سوي اصلاح طلبان پس از اعمال فشار و تحريم هاي ظالمانه اين كشور دقيقا خواست مقامات آمريكا به ويژه ترامپ است. برايان هوك نماينده ويژه آمريكا در امور ايران اخيرا گفته است هدف فشار حداكثري بر جمهوري اسلامي، بازگرداندن ايران به ميز مذاكره است.

در چنين شرايطي بايد از مدعيان اصلاحات كه به جاي پاسخگويي درباره تحميل خسارت محض برجام به ملت و هدر دادن ظرفيت هاي عظيم ملت، براي حل مشكلات كشور دوباره ساز مذاكره با شيطان بزرگ را كوك مي كنند پرسيد آيا تجربه تلخ برجام پيش روي شما نيست؟ آيا غير از اين است كه مذاكره در زمان فشار جز تحقير و تحميل ذلت به مردم و نيز فرستادن سيگنال براي آمريكايي ها براي اعمال فشار بيشتر به مردم نيست؟ و اينكه شما واقعا جز امتياز دادن و سازش كردن راه ديگري براي حل مشكلات كشور بلد نيستيد؟