نگاهی به خواستههای بخش خصوصی از محسن رضایی
چرا اف ای تی اف را تصویب نکردید؟۱۱-خرداد-۱۴۰۰
محسن رضایی به عنوان یکی از هفت نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری امروز در اتاق بازرگانی ایران حاضر شد تا از نزدیک در جریان خواستهها و دیدگاههای نمایندگان بخش خصوصی قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، او که سابقه فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوره هشت ساله دفاع مقدس را دارد، در سالهای اخیر به عنوان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت کرده و امروز به عنوان یکی کاندیداهای انتخابات در میان اعضای اتاق بازرگانی حضور پیدا کرد. پیش از او، ابراهیم رییسی، دیگر نامزد انتخابات نیز با حضور در اتاق بازرگانی، صحبتهای نمایندگان بخش خصوصی را شنیده بود.
بخش مهمی از صحبتهای امروز فعالان اقتصادی به موضوع محدودیتهای موجود در مسیر تجارت ایران و به طور خاص اف ای تی اف اختصاص داشت که ایران بار دیگر در فهرست سیاه آن قرار گرفته و با وجود گمانه زنیهای فراوان چندی پیش مجمع تشخیص مصلحت نظام سرانجام تصویب عضویت کشور در لوایح آن را رد کرد اما با دستور مقام معظم رهبری، بار دیگر بررسیها برروی آن آغاز شد، هرچند تا کنون جواب قطعی از مجمع در رابطه با آنها بیرون نیامده و همین موضوع بخش مهمی از خواستههای بخش خصوصی از این نامزد انتخابات را تشکیل داد.
حسین سلیمی، رئیس اتاق مشترک ایران و افغانستان گفت: امروز به ۴ میلیون و ۵۰۰ شغل نیاز داریم که ایجاد اشتغال به سرمایه، ماشینآلات، تکنولوژی و جذب سرمایه خارجی نیاز دارد. شما در مراجع بالای تصمیمگیری کشور حضور دارید. سؤال من از شما این است که چرا هنوز FATF در ایران به سرانجام نرسیده است؟ ۱۹۲ کشور در دنیا پیوستن به این معاهده را پذیرفتهاند و تنها ما و شش کشور دیگر دنیا هنوز از این توافق خارج ماندهایم. چرا؟ اگر پیوستن به معاهده بد است پس چرا تمام کشورها به آن پیوستهاند؟ از شما میخواهیم به این موضوع یکبار بهطورجدی رسیدگی کنید.
علیاصغر زبردست، رئیس اتاق همدان خطاب به محسن رضایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ گفت: آقای رضایی! در مواجهه با شما، با فردی روبرو هستیم که با مسائل کشور بیگانه نیست و بهخوبی میداند مشکل چیست. بزرگترین مشکل ما این است که سیاست با مسائل اقتصادی گره خورده است. سه سال است که همه بدنه دولت تلاش میکند که FATF تصویب شود ولی مجمع شما جلوی آن را گرفته است! چرا؟ یا شما و مجمع شما جلوی آن ایستادهاید یا این تصمیم، تصمیم نهایی حاکمیت است. مدام شعار اقتصاد بدون نفت میدهیم. نمیشود با دنیا درگیر باشیم اما توسعه اقتصادی بدون نفت داشته باشیم یا شبکه بانکی ما از قوانین بینالمللی تبعیت نکند.
بخش دیگری از این نشست نیز به بیان خواستههای دیگر فعالان اقتصادی اختصاص داشت. محمدرضا انصاری، نایبرئیس اتاق ایران گفت: در همه جلسههای این چنینی فهرست بلندی از گرفتاریها گفته میشود. درمجموع مسائل متعددی اقتصاد کشور را قفل کرده است؛ شما حتماً فکر کردهاید که این مشکلات اگر حل نشود قفل اقتصاد بازنخواهد شد.
به گفته انصاری یکی از مسائل اقتصاد کشور، فساد و رانت است که متأسفانه این مسئله در اقتصاد کلان و خرد مشکلاتی را ایجاد کرده و منافع فردی و گروهی به رانت گرهخورده است. شما چطور میخواهید با فساد مقابله کنید؟ البته نمیشود انتظار داشت هر کس رئیسجمهور شد باید به همه اجزا اقتصاد تسلط داشته باشد. باید در این مسیر ازنظر صاحبنظران و تجربهداران کف میدان اقتصاد استفاده شود. اگر به این مسائل توجه نشود درنهایت برنامهها مسیر دیگری را طی میکند. باید در تصمیمگیریها انسجام داشت تا با فساد مبارزه شود.
غلامحسین جمیلی، عضو هیات رئیسه اتاق ایران گفت: ثبات در رفتار و ادعاها و برنامههای شما نشان میدهد متأثر از الزامات توده مردم نیست و بر اساس تفکر نظری و منطق اقتصادی تدوینشده است. من این موضوع را به فال نیک میگیرم و این قابلتحسین است. سؤال من این است که نظام درآمدی دولت محدود است و رفتهرفته تنگتر هم میشود؛ اگر عهدهدار ریاست جمهوری شدید، برنامه شما برای جبران محدودیتها چیست تا هزینههای دولت بر دوش جامعه تحمیل نشود؟
او ادامه داد: بورس نماد مشارکت مردم در فضای اقتصادی و تصویر بیرونی فعالیتها و تابلو موردبررسی و ارزیابی وضعیت اقتصاد کشور است و نمادی برای انجام یا عدم انجام سرمایهگذاری. خیلی از سرمایهگذاریها برای مشارکت بر اساس ارزیابی از بورس تصمیمگیری میکنند. نظام مداخلهای دولت را چقدر مؤثر میدانید و اگر مداخله باعث شده به اینجا برسیم، برنامه و پیشنهاد شما برای برونرفت از این وضعیت چگونه خواهد بود؟ خیلیها منتظر هستند با پایان انتخابات معجزهای در بازار بورس اتفاق میافتد.
محسن رضایی در این نشست به بخشی از سوالها و ابهامات نمایندگان بخش خصوصی پاسخ داد و اعلام کرد که در موضوع تصویب اف ای تی اف کم کاری از سوی دولت بوده است. او گفت: درباره اف ای تی اف کوتاهی از سوی دولت بود. چراکه اگر در موعد مقرر مجمع تشخیص مصلحت نظام نظر ندهد، نظر شورا باید مدنظر قرار بگیرد، دولت میتوانست در همان زمان تصمیمگیری کند. ۳۹ توصیه اف ای تی اف را ایران قبول کرده و دو مورد مانده اما این موسسه از این ۳۹ مورد تنها ۱۲ مورد ایران را پذیرفته است. به نظر میرسد دولت کمکاری کرده و تا حدی رفتارهای خوشبینانه داشت.