دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 17اسفند ماه
سال 1390.
"هدف خط زدن نام مردم از لیست ومطالبات شان می
باشد . زیرا که مصرف این مردم همچون دین ابزاری شده است که صفرهای جلوی اعداد است
که باید تبدیل به سیاهی لشکر های ساندیس خورانی شوندکه در سرفصل ها مورد نیاز
همچون بر پایی نمایشان خیمه شب بازی های می بایست مقابل دوربین های خبر نگاران خارجی
توی صف قرار گیرند تا پوشش تبلیغاتی حماسه سازی تقلبات وحضور دشنمن شکن شوند . تا آنگاه بتوان ادعای مشارکت عمومی بیش از 64% کرد ومشروعیت تراشی کاذب نمود . در غیر اینصورت
این مردم نه محلی از اعراب دارند ونه مطالبات ونیاز های دیگری دارند. برای اینکه نه در مدت تبلیغات شوی خیمه
شب بازی فرمایشی 12 اسفند ونه پس از آن کوچکترین
اشاره ای به برنامه ومطالبات مردم نشد
.حال این مردمی که هر روز وضعیت اقتصاددی ومعیشتی شا بد وبدتر می شود چرا پس از
تجربه ی 33 سال به ویژه پس از کودتای 22 خرداد 88 ووقایع پس آن باز اینان رفته رأی
داده اند پاسخ در این موردهر گز داده نمی شود؟"
گفته می شود صد من گوشت شکار به یک چس تازی نمی ارزد . اکنون در شرایطی که علی
خائنه ای که پس از گلاب زدنی که پس از کودتای 22 خرداد 88 کرد .چونکه قبل از
تأییدیه شورای نگهبان آلت دست وارد معرکه شد و صحه برروی کودتای تقلباتی 22 خرداد
88 گذاشت که منتهی به وقایع پس از آن شد. طوریکه تا پایان سال 59 اعتراضات حکومتی
ادامه داشت وفقط با سرکوب و ضرب وشتم وحشیانه
ی ضد انسانی امکان مهار خشم مردم ناراضی معترض خشمگین بود .اما اکنون پیرامون
فراخوان حضور دشمن شکن ساندیس خوران در 12 اسفند سکوت پیشه کرده است . برای اینکه
هم تجربه ی عجولانه ی پس از کودتای 22 خرداد 88 را دارد .هم اینکه می داند چون
رقابت داخل باندهای مافیایی مدعی اصول گرایی بوده است که در جریان هستند که چگونه
تقلب در پر کردن لیست نامزدان وچند بار رأی دادن وهم در شمارش آرا شده است . به
ویژه اینکه عده ای حذف شدند که اکنون عضو بازار مکاره ی مدعی اصول گرا هستند ودروغ
به خورد اینان دادن آسان نیست . بنابراین هنوز حضور علی خائنه ای و صحنه گذاشتن بر ادعای مشارکت پاسدار نجار وزیر
کشور با مشارکت بیشتر از 64% و تشکر
از ساندیس خوران کردن انجام نشده است . زیرا که واقف است پس از فاش شدن گزارش خبر
گزاری مهر از استان ایلام که کل واجدین شرایط رأی دادن در این استان را 373 هزارنفر اعلام نمود.ولی آرای بیرون کشیده از جعبه های مارگیری این استان
را 380 هزار رأی اعلام کرد . این چنین ادعا کردن بس پر هزینه است .زیرا که تأیید کردن
دروغ اندر دروغ پرداخت هزینه ی مضاعف می طلبد . بهمین دلیل اینگونه نمایش ومانور تبلیغاتی دادن بازی کردن با
چوب وچیز بد بو و بوی گندش بیشتر در آوردن را واگذار به قلم زنان جارچی وارونه گویان دروغ
نامه ی کیهان کرده است. بنابراین به جای ارائه اعداد وآمار ریاضی منطقی ازشرکت کندگان حوزه ها به خصوص اینکه نگوید که
چرا در این نمایش جای جوانان به ویژه دانشجویان خالی بود؟ یاعلت عدم حضور جمعیت
جوانان زیر 30 سال که 70% جمعیت کشور را
تشکیل می دهندچه بوده است؟ در عوض روی به ترفند شامورتی و شعبده بازی وشیوه ی لو
رفته ی بازجویی وتهدید واتهام زنی و کشف
همسویان به دشمنان داخلی و ادعای شناسایی طرح دشمنان و خنثی کردن آن آورده
شده نا که منجر به پاک کردن صورت مسأله شود. در نهایت با رله کردن گزینه های
اتهامی تکراری یادداشت روزی های گذشته دروغ نامه ی کیهان به ویژه پس از 22 خرداد 88 را بهم وصله وپینه
کرده است و به عنوان یادداشت روز تهیه وتنظیم کرده و با
توهین به رقبای در حصر خانگی و دفاع وتعریف و تمجید مشمئز کننده ی وارونه از علی خائنه این چنین از حماسه تقلب سازی 12 اسفند یاد نموده
است :
"ماجراي
12 اسفند 90 به يك معنا به مراتب مهم تر از ماجراي 22 خرداد 88 است. اين اتفاق
متأخر به رغم برخي تزلزل و ترديدها و كج روي ها و در اوج جنگ نرم و نيمه سخت دشمن
براي پكاندن ريشه هاي ايمان و اميد و اتحاد ملت پديد آمد و همچنان كه چهار چرخ
سياست ايران را محكم كرد، تنظيم باد حلقه هاي سياسي از هر نوع و قبيله اي هم بود.. مقدمه محاسبه اتاق فكرهاي
اطلاعاتي-سياسي در غرب اطلاعاتي بوده كه از طريق گروهك ها، حلقه ها و جريان هاي
آلوده جمع آوري شده اما در حقيقت آشغال هاي كادوپيچ شده و حتي غيرقابل بازيافت
بوده است. عرضه كنندگان اين شبه اطلاعات به خريداران اطلاعاتي و ديپلماتيك غرب نه
اين كه گران فروشي كرده باشند بلكه اساساً آرزوي خود و خريدار را جاي اطلاعات
واقعي- ولو تلخ- جا زده و به او انداخته اند. اينكه در فراز و فرود حوادث 3-2 سال گذشته كدام حلقه ها آدرس
تحريم هاي فلج كننده را به غرب دادند و سپس تحريم هاي ديپلماتيك و سرانجام تحريم
انتخابات را به پكيج فشارهاي جامع الاطراف عليه جمهوري اسلامي - از داخل و خارج-
افزودند، ناشناخته نيستند و چهره آنان امروز از حالت محو يا شطرنجي خارج شده است.
طيف هاي گوناگوني از عقده داران نسبت به كياست و شجاعت «امام-امت» با انواع آلودگي
ها بسيج شدند تا به زور اجنبي به «جمهوري اسلامي» (جمهور-امام) بقبولانند كه بدون
آنها، كار كشور لنگ مي ماند، امور قفل مي شود، دموكراسي از رونق مي افتد و... يعني
اينكه بايد به هر كدام آنها باج سبيل داد و قلمروهايي را براي قانون شكني و
اشرافيگري و قبيله گرايي و تبرج آنان خارج از محدوده قانون قرق كرد! حلقه ها و آدم
هاي مختلف و ظاهراً متضادي هم هستند. آنها بدشان نمي آيد سياست در كشور را در خدمت
خود دونرخي! كنند. برخي از اطرافيان چنين رجالي به شدت مستعد بستن باخارج و داد و
ستد پالس با بيگانه هستندحماسه باشكوه
12 اسفند حتماً به دشمنان خارجي تفهيم كرد كه اگر چه روي عقده اين حلقه هاي سياسي
مي توان سرمايه گذاري كرد اما نبايد اين عقده ها و آرزوهاي ناكام را جاي اطلاعات
واقعي گذاشت و اوهام را خبر انگاشت. همچنين براي دوست و دشمن معلوم شد وزن همه اين
رجال روي هم نيز با وزن آن مرد الهي كه تعادل بخش سياست ايران است و دلهاي بي غل و
غش مردم متوجه انگشت راهنماي اوست، مطلقاً قابل قياس نيست. حالا گفته مي شود «آنها نبودند و مردم ايران بيشتر آمدند و
مشاركت حداكثري شد»! ملت ايران پس از حوادث
چند لايه سال هاي 88 و 89، وزن وزين خود را در خيابان به رخ دوست و دشمن كشيد آنجا
كه از 9 دي و 22 بهمن، سرفصل تاريخ ساخت. با اين وجود اتفاق روز جمعه اگرچه از
همان خاستگاه اما قاب متفاوتي بود. اين بار مثل 33 ماه پيش، انتخابات و صندوق رأي
و ميزان مشاركت عمومي بود كه نشان مي داد نقاط عزيمت ملت ايران حاكي از خط مستقيم
استقامت است"
بالاخره طلبه قلم بر دست وهم لهجه سربازجو پاسدار حسین شریعتمداری در
پایان برای اینکه گوش خاتمی وپاسدار
گماشته احمدی را کشیده باشد وفاش نموده
باشد که یکی با تاکتیک حساب شده وطرح ونقشه برای جا پا باز کردن ریاست جهوری سال
92 رأی داد ودیگری با لجاجت از رأی مردم استفاده می کند وبرای شان از موضع غرور
فخر فروشی می کند با نماینده ملت شده است تا اینگونه پاداش این دو نفر داده باشد که چگونه در نمایش خیمه شب بازی فرمایشی 12
اسفند دست رد به سينه این مفسدان و
منحرفان و فتنه انگيزان زده شد :
" همچنان
كه سزاوار است سياستمداران و حلقه هاي سياسي، ايمان و اميد و نشاط و بصيرت ملت را
آينه اصلاح و توبه و تقوا و تقويت خويش قرار دهند. اين آينه بي كم و كاست، خطا و
لغزش جاماندگان از قافله مردم را به خود آنان نشان داد و مي تواند باب بازگشت و
جبران باشد براي آنها كه از باد غرور و توهم خالي شده اند. در اين ميان لجاجت تنها مانعي است كه نخواهد گذاشت برخي چپ
كردگان، باد خود را تنظيم كنند و به اعتدال و تعادل بازگردند.شايد به طبع بلند ملت ما خوش نيايد اما واقعيت اين است كه كساني
از همان روز انتخابات مجلس يا فرداي آن- اگر از قبل برنامه نداشته باشند- مشغول
تدارك براي انتخابات 15 ماه بعد رياست جمهوري(خرداد 92) شدند.. مي توان از مردم رأي گرفت اما به خود آنها فخر نفروخت و از خود
آنها يا حاكميت طلبكار نبود. مي شود به هر دليل رأي نياورد و بدون به هم دوختن
زمين و زمان و روزگار، از اين اسقاط تكليف شاكر بود و با كرامت كنار رفت. سياستمداران آويخت و در هر وزن كشي و زورآزمايي مشروع سياسي كه
نيازمند قدرت افزايي است، دست رد به سينه مفسدان و منحرفان و فتنه انگيزان زد. و
مي توان در هر آزمون سياست، صعود كرد و درجه و اعتبار گرفت. چه كسي گفته هر آزمون
سياست- فتنه- يعني فقط رفوزه شدن و انحطاط و سقوط؟ "
در خاتمه
اینکه وقتی تحلیل وتفسیر ها نه علمی ومستند
وقابل اعتبار نیستند زیرا که پیوسته گزینه برداشتن از موضوعی که شبیه موضوع
داستان یا یک بیت شعر درس انشاء مدارس می باشد که می شود محورش نقالی وروضه خوانی وسفسطه گری
نمود تا سپس نتیجه گیری اش تبدیل به ن
حربه ی چماق تهدید وتوین آمیز اتهاماتی علیه ی رقیب ومنتقدان
ونا راضیان داخلی شود همچنین با وصل کردن شان به دشمنان بیگانه که 33 سال است که مشغول توطئه گری می باشد تا با مانور
تبلیغاتی نشان داده شود جبهه ی داخلی همسو
با دشمن بیرونی شکست خورده و حاکمان کودتاگر غالب پیروز شده اند . البته هدف خط زدن
نام مردم از لیست ومطالبات شان می باشد . زیرا که مصرف این مردم همچون دین ابزاری
شده است که صفرهای جلوی اعداد است که باید تبدیل به سیاهی لشکر های ساندیس خورانی شوندکه
در سرفصل ها مورد نیاز همچون بر پایی نمایشان خیمه شب بازی های می بایست مقابل
دوربین های خبر نگاران خارجی توی صف قرار گیرند تا پوشش تبلیغاتی حماسه سازی
تقلبات وحضور دشنمن شکن شوند . تا آنگاه
بتوان ادعای مشارکت عمومی بیش از 64% کرد ومشروعیت تراشی کاذب نمود . در غیر اینصورت
این مردم نه محلی از اعراب دارند ونه مطالبات ونیاز های دیگری دارند. برای اینکه نه در مدت تبلیغات شوی خیمه
شب بازی فرمایشی 12 اسفند ونه پس از آن کوچکترین
اشاره ای به برنامه ومطالبات مردم نشد
.حال این مردمی که هر روز وضعیت اقتصاددی ومعیشتی شا بد وبدتر می شود چرا پس از
تجربه ی 33 سال به ویژه پس از کودتای 22 خرداد 88 ووقایع پس آن باز اینان رفته رأی
داده اند پاسخ در این موردهر گز داده نمی شود؟
هوشنگ بهداد
دروغ نامه ی کیهان 4 شنبه 17اسفند ماه
سال 1390.
تراز
سياست آينده (يادداشت روز"