تفاوت
كودكان باپدر با كودكان بيپدر 5ااسفند-93
چرا گفته نشده فرق کودکان پدر مقتول با
کودکان پدران قاتل حاکم چیست. در حالیکه تعدادشان هم کم نیست؟ یا اینکه فرق کودکانی
که پدران شان حاکم اند و غارتگری می کنندبا کودکانی که پدرشان محروم ومحکوم و کارتون خواب اند که
توان تهیه نه نیازمندی های کودکان که خودشان را ندارند چیست؟
شرایط اثرگذاری پدر در کودک این است که پدر در خانه و در حضور کودک باشد، همدم و همبازی او باشد، به او محبت کند، از نظر کودک عادل باشد، در برخوردها هیچگونه تبعیضی نداشته باشد تا به نظر کودک کسی آید که بهرفع نیازهای او اقدام میکند و در کل، او پدر را دوست داشته باشد. اما كودكي كه پدر ندارد چه؟
فرزند نياز دارد که از پدر الگو بگیرد و میکوشد کردار و رفتارش را با او موافق سازد. در غیر این صورت ممکن است طفل بر اثر خشم و فشار پدر از او سرمشق بگیرد ولی چنین جنبه الگویی هرگز پایدار نیست. طفل جبرا راه و روش پدر را تکرار میکند. ولی در دل هرگز عشقی نسبت به او احساس نخواهد کرد و هرگز نخواهد اندیشید که چون او باشد و حرکات و رفتارش را براساس خواسته او شکل بدهد. طبیعی است هرگونه تلاش و اقدامی که دراین راه به عمل آید بیثمر خواهد بود.
دکتر محمد زارع نیستانک، روانشناس کودک و نوجوان با تأکید بر اهمیت صرف وقت بیشتر پدران با پسران ميگويد: وقت گذاشتن پدرها برای فرزند پسر بسیار در تربیت آنها موثر است زیرا پسرها میتوانند پیامها را سریع دریافت کنند و هنگامی که وقت خود را با پدرشان میگذرانند، دوست داشتن و امنیت را درک میکنند. وقتی که صحبت تربیت پسران است، پدران به نسبت مادرها از امتیاز ویژهای برخوردارند.
زارع نیستانک با تأکید بر اهمیت صرف وقت بیشتر پدران با پسران گفت: وقت گذاشتن پدرها برای فرزند پسر بسیار در تربیت آنها موثر است. پسرها میتوانند پیامها را سریع دریافت کنند و هنگامی که وقت خود را با پدرشان میگذرانند، دوست داشتن و امنیت را درک میکنند. به گفته این روانشناس، یکی از روشهایی که میتوان به پسرها چگونگی رفتار با زنها را آموزش داد، رفتار خود پدرها با همسرشان است، هنگامی که پدر با همسرش، بر سر موضوعی به مشکل برمیخورد، باید قادر به اعتراف اشتباهش باشد و در صورت لزوم عذرخواهی و با احترام با همسرش رفتار کند.
مطالعات نشان میدهد که کشتیگرفتن و شوخیکردنهای فیزیکی پدر با پسر، به آنها کنترل و تنظیم احساسات را میآموزد. بوسیدن و در آغوش گرفتن پسرها بهطور باور نکردنی در تقویت قدرت و اعتماد بهنفس آنها موثر است. اما آيا تفاوتي ميان كودكان داراي والدين و كودكان فاقد والدين وجود دارد؟
پژوهشی در کشور به بررسی این موضوع پرداخته است که «آیا میزان سرسختی روانشناختی در نوجوانان فاقد و واجد والدین تفاوت دارد؟» این پژوهش روی ٣ گروه ٥٠ نفری از دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان اردبیل شامل دانشآموزان فاقد پدر، فاقد مادر و دارای والدین انجام شده است. بیشتر نمونههای فاقد والدین این تحقیق که در دامنه سنی ١٥ تا ١٨سال قرار داشتند، والدین خود را در ٤ تا ٧ سالگی از دست داده بودند.
یافتههای این پژوهش که توسط دکتر محمد نریمانی و همکاران وی انجام شده، نشان داد که میانگین نمره سرسختی روانشناختی نوجوانان پسر در گروه فاقد پدر ١٣٢,٥٢ در گروه فاقد مادر ١٠٢.٨٨ و در گروه واجد والدین ١٤٩.٤٨ بوده است.
این نتایج با بررسی ٣ مقوله تعهد، کنترل و مبارزهجویی در سرسختی روانشناختی دانشآموزان نوجوان نشان داد که بین میانگین نمرات مولفه تعهد در گروههای نوجوان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین تفاوت معناداری وجود دارد بهعبارتی بیشترین میزان تعهد را گروه واجد والدین داشتند و گروه فاقد مادر از کمترین میزان تعهد برخوردار بودند. اما بین میانگین نمرات مولفه تعهد در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معناداری به دست نیامد.
براساس این یافتهها، همچنین بین میزان تعهد و جنسیت دانشآموزان ارتباط معناداری وجود نداشت. نتایج تحقیق فوق حاکیست که بین میانگین نمرات کنترل در گروههای نوجوان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین نیز تفاوت معناداری وجود دارد اما بین میانگین نمرات کنترل در نوجوانان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد. طبق این یافتهها بیشترین میزان کنترل در گروه واجد والدین بوده و گروه فاقد مادر از کمترین میزان کنترل برخوردار بودند.
همچنین در مولفه مبارزهجویی در گروههای نوجوانان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین، تفاوت معنیداری بهدست آمد اما بین میانگین نمرات مولفه مبارزهجویی در نوجوانان دختر و پسر تفاوتی دیده نشد. در بین ٣ گروه یاد شده بیشترین میزان مبارزهجویی را گروه واجد والدین داشته و مانند دیگر نتایج این تحقیق، گروه فاقد مادر از کمترین میزان مبارزهجویی برخوردار بودند.
بنا بر تاکیدات این پژوهش، در تبیین این یافتهها میتوان از این استدلال منطقی کمک گرفت که فقدان والدین در دوران کودکی و نوجوانی با اختلالهای رفتاری همچون افسردگی و اضطراب رابطه معناداری دارد. همچنین عملکرد تحصیلی کودکان فاقد والد پایینتر از عملکرد تحصیلی کودکان عادی است.
سازمان بهداشت جهانی پیشتر در گزارشی اعلام کرده بود که سلامت روانی کودکان رابطه مستقیمی با وجود پیوسته و شبانهروزی مادران در کنار فرزندان دارد.
تحقیقات دیگر نیز نشان دادهاند که از دست دادن یکی از والدین در دوره کودکی، سلامت روانی فرزندان را تحتتأثیر منفی قرار میدهد و از طرفی دیگر افرادی که سرسختتر هستند از استرس کمتر و سلامت روانی و جسمانی بیشتری برخوردارند.
نتایج این پژوهش همچنین به نقش مهم مادر در ایجاد سرسختی در نوجوانان اشاره و تأکید دارد: از آنجا که سرسختی روانشناختی بالا با احساس توانمندی در رویارویی با مشکلات، سبک تبیین خوشبینانه، سلامت روانی بالا، عملکرد تحصیلی بالا و مشکلات رفتاری پایین رابطه مثبت دارد، پس ضروری است که اگر کودکی یکی از والدین خود بهویژه مادر را از دست داد بهسرعت جایگزین ثابت و مناسبی برای آن در نظر گرفته شود و همچنین با آموزش نحوه ایجاد سرسختی و مولفههای آن به والدین آنها را در تربیت فرزندانی سالمتر و جامعهای بهتر یاری دهیم.
شرایط اثرگذاری پدر در کودک این است که پدر در خانه و در حضور کودک باشد، همدم و همبازی او باشد، به او محبت کند، از نظر کودک عادل باشد، در برخوردها هیچگونه تبعیضی نداشته باشد تا به نظر کودک کسی آید که بهرفع نیازهای او اقدام میکند و در کل، او پدر را دوست داشته باشد. اما كودكي كه پدر ندارد چه؟
فرزند نياز دارد که از پدر الگو بگیرد و میکوشد کردار و رفتارش را با او موافق سازد. در غیر این صورت ممکن است طفل بر اثر خشم و فشار پدر از او سرمشق بگیرد ولی چنین جنبه الگویی هرگز پایدار نیست. طفل جبرا راه و روش پدر را تکرار میکند. ولی در دل هرگز عشقی نسبت به او احساس نخواهد کرد و هرگز نخواهد اندیشید که چون او باشد و حرکات و رفتارش را براساس خواسته او شکل بدهد. طبیعی است هرگونه تلاش و اقدامی که دراین راه به عمل آید بیثمر خواهد بود.
دکتر محمد زارع نیستانک، روانشناس کودک و نوجوان با تأکید بر اهمیت صرف وقت بیشتر پدران با پسران ميگويد: وقت گذاشتن پدرها برای فرزند پسر بسیار در تربیت آنها موثر است زیرا پسرها میتوانند پیامها را سریع دریافت کنند و هنگامی که وقت خود را با پدرشان میگذرانند، دوست داشتن و امنیت را درک میکنند. وقتی که صحبت تربیت پسران است، پدران به نسبت مادرها از امتیاز ویژهای برخوردارند.
زارع نیستانک با تأکید بر اهمیت صرف وقت بیشتر پدران با پسران گفت: وقت گذاشتن پدرها برای فرزند پسر بسیار در تربیت آنها موثر است. پسرها میتوانند پیامها را سریع دریافت کنند و هنگامی که وقت خود را با پدرشان میگذرانند، دوست داشتن و امنیت را درک میکنند. به گفته این روانشناس، یکی از روشهایی که میتوان به پسرها چگونگی رفتار با زنها را آموزش داد، رفتار خود پدرها با همسرشان است، هنگامی که پدر با همسرش، بر سر موضوعی به مشکل برمیخورد، باید قادر به اعتراف اشتباهش باشد و در صورت لزوم عذرخواهی و با احترام با همسرش رفتار کند.
مطالعات نشان میدهد که کشتیگرفتن و شوخیکردنهای فیزیکی پدر با پسر، به آنها کنترل و تنظیم احساسات را میآموزد. بوسیدن و در آغوش گرفتن پسرها بهطور باور نکردنی در تقویت قدرت و اعتماد بهنفس آنها موثر است. اما آيا تفاوتي ميان كودكان داراي والدين و كودكان فاقد والدين وجود دارد؟
پژوهشی در کشور به بررسی این موضوع پرداخته است که «آیا میزان سرسختی روانشناختی در نوجوانان فاقد و واجد والدین تفاوت دارد؟» این پژوهش روی ٣ گروه ٥٠ نفری از دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان اردبیل شامل دانشآموزان فاقد پدر، فاقد مادر و دارای والدین انجام شده است. بیشتر نمونههای فاقد والدین این تحقیق که در دامنه سنی ١٥ تا ١٨سال قرار داشتند، والدین خود را در ٤ تا ٧ سالگی از دست داده بودند.
یافتههای این پژوهش که توسط دکتر محمد نریمانی و همکاران وی انجام شده، نشان داد که میانگین نمره سرسختی روانشناختی نوجوانان پسر در گروه فاقد پدر ١٣٢,٥٢ در گروه فاقد مادر ١٠٢.٨٨ و در گروه واجد والدین ١٤٩.٤٨ بوده است.
این نتایج با بررسی ٣ مقوله تعهد، کنترل و مبارزهجویی در سرسختی روانشناختی دانشآموزان نوجوان نشان داد که بین میانگین نمرات مولفه تعهد در گروههای نوجوان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین تفاوت معناداری وجود دارد بهعبارتی بیشترین میزان تعهد را گروه واجد والدین داشتند و گروه فاقد مادر از کمترین میزان تعهد برخوردار بودند. اما بین میانگین نمرات مولفه تعهد در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معناداری به دست نیامد.
براساس این یافتهها، همچنین بین میزان تعهد و جنسیت دانشآموزان ارتباط معناداری وجود نداشت. نتایج تحقیق فوق حاکیست که بین میانگین نمرات کنترل در گروههای نوجوان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین نیز تفاوت معناداری وجود دارد اما بین میانگین نمرات کنترل در نوجوانان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد. طبق این یافتهها بیشترین میزان کنترل در گروه واجد والدین بوده و گروه فاقد مادر از کمترین میزان کنترل برخوردار بودند.
همچنین در مولفه مبارزهجویی در گروههای نوجوانان فاقد پدر، فاقد مادر و واجد والدین، تفاوت معنیداری بهدست آمد اما بین میانگین نمرات مولفه مبارزهجویی در نوجوانان دختر و پسر تفاوتی دیده نشد. در بین ٣ گروه یاد شده بیشترین میزان مبارزهجویی را گروه واجد والدین داشته و مانند دیگر نتایج این تحقیق، گروه فاقد مادر از کمترین میزان مبارزهجویی برخوردار بودند.
بنا بر تاکیدات این پژوهش، در تبیین این یافتهها میتوان از این استدلال منطقی کمک گرفت که فقدان والدین در دوران کودکی و نوجوانی با اختلالهای رفتاری همچون افسردگی و اضطراب رابطه معناداری دارد. همچنین عملکرد تحصیلی کودکان فاقد والد پایینتر از عملکرد تحصیلی کودکان عادی است.
سازمان بهداشت جهانی پیشتر در گزارشی اعلام کرده بود که سلامت روانی کودکان رابطه مستقیمی با وجود پیوسته و شبانهروزی مادران در کنار فرزندان دارد.
تحقیقات دیگر نیز نشان دادهاند که از دست دادن یکی از والدین در دوره کودکی، سلامت روانی فرزندان را تحتتأثیر منفی قرار میدهد و از طرفی دیگر افرادی که سرسختتر هستند از استرس کمتر و سلامت روانی و جسمانی بیشتری برخوردارند.
نتایج این پژوهش همچنین به نقش مهم مادر در ایجاد سرسختی در نوجوانان اشاره و تأکید دارد: از آنجا که سرسختی روانشناختی بالا با احساس توانمندی در رویارویی با مشکلات، سبک تبیین خوشبینانه، سلامت روانی بالا، عملکرد تحصیلی بالا و مشکلات رفتاری پایین رابطه مثبت دارد، پس ضروری است که اگر کودکی یکی از والدین خود بهویژه مادر را از دست داد بهسرعت جایگزین ثابت و مناسبی برای آن در نظر گرفته شود و همچنین با آموزش نحوه ایجاد سرسختی و مولفههای آن به والدین آنها را در تربیت فرزندانی سالمتر و جامعهای بهتر یاری دهیم.