احمدی‌نژاد: چاوز گفت اگر من رفتم نگران نباشید امام مهدی خواهد آمد!

احمدی‌نژاد: چاوز گفت اگر من رفتم نگران نباشید امام مهدی خواهد آمد! 13بهمن-93

بدون شک همانطوری که نام مستعار خمینی شیاد اسلام بود و خامنه ای خودرا رهبر مسلمین جهان و همچنین رهبر ام القرای جهان اسلام و جانشین خدا در بیت خودش در جماران  نامیده است .همینظور منظور احمدی نژاد هم از نقل قئل چاوز که گفته بود اگر من رفتم نگران نباشید چون امام مهدی خواهد آمد مهدی خود احمدی نژاد است .

فرارو- عصر دیروز دیدار جمعی از فعالان رسانه ای و وبلاگ نویسان با محمود احمدی نژاد به مناسبت آغاز یوم الله دهه فجر انقلاب اسلامی در دفتر محمودیه برگزار شد. احمدی نژاد دهه فجر را به همه ملت ایران تبریک گفته و اظهار داشت: در دهه فجر انقلاب اسلامی هیچ سخنی بهتر از خود انقلاب نیست، به نظرم هنوز چهره واقعی انقلاب برای بسیاری اصولا ناشناخته و برای بسیاری دیگر هم کم شناخته شده است.
 گزیده اظهارات احمدی نژاد را در ادامه می‌خوانیم:

اگر بخواهیم انقلاب را در یک کلمه تعریف کنیم باید بگویم انقلاب اسلامی بازگشت به حقیقت انسان هاست و یا اگر بخواهیم تعبیر را روشن تر بیان کنیم باید بگویم انقلاب اسلامی تلاش مجدد جامعه بشری برای بازگشت به حقیقت انسان است.هر تحولی از تحول در انسان ها آغاز می شود. باز هم اگر بخواهیم انقلاب را ساده تر تعریف کنیم باید بگویم امام آمد اندیشه ها، افق نگاه ها، خواسته ها و اراده ها را تغییر داد.همه آنهایی که به دنبال اصلاح وضع جهان هستند باید توجه داشته باشند که هر اتفاق بیرونی خبر یک اتفاق درونی است چون بعضی ها می گویند ما قبل از انقلاب زندگی می کردیم و روغن نباتی هم کیلویی فلان بود بنده می گویم انسان می تواند فقط نوک دماغش را ببیند یا می تواند هر روز دایره مطالباتش را گسترده تر، جدید تر و آرمان خواه تر باشد.

امام آمد و انسان ها را به حقیقت انسانی خودشان بازگرداند و باعش شد چشم ها باز شود و نگاه ها و مطالبات تغییر کند.

 بعضی ها اوایل انقلاب مقاله می نوشتند و اظهار فضل می کردند و می گفتند انقلاب ناقص به دنیا آمده و در حال حاضر هم عده ای همین مطالب را بیان می کنند، به نظرم اینان از این نکته غافل هستند که تحولات اجتماعی نتیجه تحولات درونی انسان هاست.

ما در محله نارمک زندگی می کردیم و رفقای قدیمی زیادی داشتیم چون پرتحرک هم بودیم ارتباطامان زیاد بود وقتی بعدها من به تحولات انقلاب دقت کردم دیدم این تحولات روحی به خوبی قابل درک است.می دیدم که با چند پیام امام راحل، عده ای از این رو به آن رو می شدند. حرف هایی می زدند که نشان می داد دایره خواسته آنان و علایقشان عوض شده است، بنده از این خاطرات فراوان در ذهن دارم.

ما باید بتوانیم این اسما الهی را بازتاب بدهیم؛ انقلاب ما جنبش بزرگی در به کمال رساندن انسان ها بود و به نسبت عمق تحولات درونی انسان ها تحولات بیرونی اتفاق می افتد. امروز شک نداریم که تحولات انقلاب اسلامی جهان را در برگرفته است.

انقلاب اسلامی ما به لحاظ آرمانی و مطالبات تحول بزرگی در جامعه بشری بود در یک دوره طولانی آمدند گفتند که انسان اگر می خواهد به سعادت برسد باید رابطه خود را با آسمان قطع کند.

انقلاب اسلامی معادلات جهانی را بر هم زد، بنیان های سلطه گری و استعمار را مورد هدف قرار داد و طبیعی است که آنها هم در برابر آن با تمام وجود اقدام می کنند.

ما برای عدالت انقلاب کردیم اما عدالت تا کجا؟ در کدام جغرافیا؟ برای چه کسانی؟ اصولا مگر مفهوم عدالت می تواند جغرافیا داشته باشد، نمی تواند، چون محدودیت ندارد و از روی اول که شعار انقلاب را می دادند افق نگاهشان همه جامعه بشری بوده است. ممکن است در یک کشوری بتواند حدودی عدالت قضایی را اجرا کرد و حکمی داده شود و چند نفر هم اعدام شوند و برخی بیایند و بگویند به به چه عدالتی؛ عدالت برای همه بشریت و همه عرصه های زندگی مورد توجه انقلاب اسلامی بوده است.

از همان اول انقلاب ما به انقلاب جهانی انسان کامل و حکومت جامعه گره خورده بود و اصلا با آن یکی بود، عده ای آمدند و می خواستند ما را سرگرم کرده و می گفتند اول توسعه سیاسی انجام دهیم یا توسعه اقتصادی را، انسان کامل همه وجودش با هم رشد می کند.

آرمان خواهی به معنای امام خواهی است، همین که انسان به عقلش رجوع کند از هر ارزش متعالی به امام می رسد؛ راهی برای رسیدن به خداوند جز امام وجود ندارد.

انقلاب اسلامی در نسل انقلاب جهانی است. همه بشریت از آغاز منتظر یک روز بهتری بودند و همه انسان ها نیز به امید روز بهتر زندگی می کنند. ما گفتیم چاوز هم منتظر ظهور بوده است عده ای انقدر کوته فکر اند که تحمل شنیدن این حرف ها را نداشتند و فکر می کردند که فقط خودشان انسان هستند که باید منتظر ظهور باشند.

یکی از دوستان ما اخیرا به ونزوئلا سفرکرده است به وی گفته بودند که به فلانی سلام برسان و بگو ما هم منتظر امام مهدی هستیم؛ وقتی آقای چاوز درگذشت همه انسان های انقلابی در ونزوئلا مات و مبهوت مانده بودند، چون چاوز ستونی محکم و انقلابی بود. بعدها چاوز قبل از فوتش به آنان گفته بود که اگر من رفتم نگران نباشید امام مهدی خواهد آمد، یعنی ببینید عده ای آن قدر کوچک اند که فکر می کنند جهان فقط برای آنان است. به نظر من هر فردی به محض اینکه به دلش بیاید و تصور کند که نسبت به دیگران برتر است همان لحظه سقوط کرده است، بعضی ها انحصاری هستند و حتی خدا را برای خودشان می خواهند.

در تمام مواقع حرکت انسان به سمت کمال شیطان می آید تا راه انحرافی باز کند و مهم ترین مسئله برای همه عالم از جمله حتی برای شیطان هم مسئله ظهور است چرا که اگر ظهور اتفاق بیفتد دیگر کار شیطان تمام است و اسیر انسان ها می شود.

همه اتفاقات عالم در فرایند ظهور است، هنگامی که فرایندی در درون انسان اتفاق می افتد آدم ها و مطالباتشان عوض می شوند.

این اراده خدا است و اتفاق خواهد افتاد و حتی اگر من و شما نخواهیم باز این مسئله انجام می شود.

اول انقلاب گروهی بودند که اهل دفاع نبودند در تمام مکاتب و گرایش ها دفاع از وطن لازم است و هر کس که در راه دفاع از وطن کشته شود شهید محسوب می شود تئوری ریزی می کردند که اصلا چرا جنگ می کنید؛ نمی توانستند جلوی امریکا بایستند و تئوری کنار آمدن با امریکا را مطرح می کردند، ما به آنان می گویم وقتی عرضه ایستادن در برابر امریکا را ندارید چرا به مسئولیت های اجتماعی وارد شده اید بروید سراغ مسائل شخصی تان.

در سال ۵۶-۵۵ خفقان شدیدی بر کشور حاکم بود که به نظرم بدترین خفقان تاریخ بوده است. رژیم خیالش راحت بود و فکر نمی کردند که مردم به دنبال انقلاب باشند آنان حتی صدای مردم را در شهریور ۵۸ نمی شنیدند و مردم را به مسلسل و توپ و تانک بستند و مردان و زنان بی گناه را به شهادت رساندند. خودشان و اربابانشان خواب بودند و نمی فهمیدند بعد از ۱۷ شهریور امریکا اعلام کرد که ایران ثبات منطقه است اما بعد از چهار پنج ما این قدرت بر باد رفت و حتی کشورهای دیگر شاه فراری را راه نمی دادند.

فرایند دیگری در راه است؛ شجره طیبه ای جز خاندان محمد مصطفی( ص) وجود ندارد، تلویزیون تصاویری را از انقلاب نشان می دهد اما همه انقلاب همین که تلویزیون نشان می دهد نیست بلکه فراتر از این است.

همه باید در راه تعالی کشور در صحنه حضور داشته باشیم. قرار نیست با هم یک سفره درست کنیم و سر اینکه کدام کجا بنشینیم با هم دعوا کنیم بلکه قرار است پیش برویم.