خبر ويژه
با سكوت در مقابل دهن كجي اوباما مي خواهيد اعتبار ايراني را حفظ كنيد؟!2 دی -94
با سكوت در مقابل دهن كجي اوباما مي خواهيد اعتبار ايراني را حفظ كنيد؟!2 دی -94
نه اینکه پشت پرده 37 سال باآمریکا لاس زده نشده است . از سوی د یگر بانددلواپسان نگران هسته ای که
با سیاه بازی وعوامفریبی شعارتاکتیکی – تبلیغاتی ضد امریکایی داده اند چه غلطی
کرده اند جزاینکه با شعار انرژی هسته ای حق مسلم ماست وتحریم ها تاتوانستید
غارتگری های نجومی کرده و اقتصاد را بحرانی
نموده و فقر وبیکاری وتورم وگرانی را گسترش داده وملت را به خاک سیاه نشانده اید.
امضاي
اوباما پاي مصوبه ضدايراني کنگره درباره ويزا، دهن کجي و بي احترامي گستاخانه به
ايرانيان است.
داريوش سجادي همکار سابق نشريات اصلاح طلب در يادداشتي با عنوان «برجام، در قامت قاقا لي لي» نوشت: مصوبه اخير کنگره آمريکا دال بر محدوديت رواديد براي ايرانيان و شهروندان کشورهاي برخوردار از لغو رواديد با آمريکا که در حال تردد به ايران اند، با توشيح اوباما مبدل به قانون رسمي ايالات متحده شد. قانوني که يک دهان کجي آشکار به برجام و از آن مهم تر يک بي احترامي گستاخانه به ايرانيان است که به جاي تروريست هاي سلفي تحت حمايت رياض، آنها (ايرانيان) هستند که ناجوانمردانه به خاطر اعمال انجام نداده شان از جانب نمايندگان و دولتمردان آمريکا مستحق مجازات تشخيص داده شده اند.
دولت روحاني و وزير امور خارجه برخلاف انتظار و مطابق معمول با شل ترين موضع و ساده انديشي مهلک از کنار اين «مصوبه ناسپاسانه» گذشتند و خود را به نديدن زدند!
وي مي افزايد: جناب آقاي روحاني! شوخي تان گرفته!؟ جنابعالي همان کسي هستيد که در اولين مصاحبه مطبوعاتي خود در کسوت رئيس جمهور خطاب به آمريکائيان فرموديد؛ «با ايرانيان نه با زبان تهديد بلکه با زبان تکريم سخن بگوئيد» و در مراسم 16 آذر هفته گذشته نيز با شعف ابراز داشتيد «بعضي فکر مي کنند اين دولت (تنها) دولت لبخند است» و نويد آن را داديد که دولت تدبير و اميد به موقع نيز بلد است از موضع قاطعيت و قدرت از منافع ملي ايران و ايرانيان در مقابل گستاخي و زياده خواهي اجنبي سلحشوري کند و به نقل از وزير خارجه تان خطاب به لنتراني غربي ها آوردند «يک ايراني را هرگز تهديد نکنيد».
اکنون بفرمائيد بعد از وعده بازگرداندن عزت و احترام براي ايرانيان و پاسپورت ايرانيان در جهان (!) و بعد از آن همه مذاکرات فشرده دو ساله و معرفي «برجام» از جانب شما تحت عنوان «عظيم ترين پيروزي سياسي ملت ايران» و به دنبال دادن آن همه امتياز در حالي که مجددا آمريکائيان بي چشم و روئي کرده و ما ايرانيان را بلاگردان مشتي تروريست سلفي تحت امر رياض، نقره داغ مي کنند!؟ حال چه اتفاق ديگري بايد بيفتد تا به تريج قباي دولت تدبير و اميد بر بخورد و از موضع عزت و حکمت و مصلحت پاسخ گستاخي آمريکائيان را بدهند!؟
حجم مصيبت آنجاست که برخلاف توقع آقاي عراقچي نيز به جاي آنکه مرهمي بر اين زخم ناجوانمردانه بگذارند و در مقام وکيل مدافع ايرانيان باشند در ساده انديشانه ترين شکل ممکن نامه وزير خارجه آمريکا به دکتر ظريف را در مقام حجت صداقت و تعهد قانوني و الزام آور آمريکائيان در انجام مسئوليت هاي متقبله در برجام قرار مي دهند.
سجادي خطاب به جريان سهل انديش و خوش خيال خاطر نشان کرد: کاش تا آن اندازه بصيرت داشتيد يا لااقل تا اين اندازه ساده انديش نبوديد و از تجربه «عهدنامه الجزاير» که در رسمي ترين شکل ممکن بين نمايندگان قانوني ايران و آمريکا در 1981 به امضا رسيد عبرت مي گرفتيد که چگونه واشنگتن در بالاترين سطح در آن عهدنامه تعهد به عدم دخالت در امور داخلي و سياسي و نظامي ايران داد و ضريب تقيدش به اين تعهد تا 48 ساعت و تا فرداي آزادي ديپلمات هايش از تهران بود و هيچ کس هم نتوانست اين گستاخي آشکار ايشان را شماتت کند!
وي ادامه مي دهد: اساسا بيائيد در خوش بينانه ترين شکل ممکن فرمايشات آقاي عراقچي را باور کنيم و بپذيريم دولت آمريکا عزمي جزم در عملياتي کردن تعهدات متقبله در برجام دارد و زير بار مصوبه کنگره هم نمي رود! اما متوجه هستيد تمام سانتريفيوژهاي ايران با تمام اورانيوم هاي غني شده ايران و تمام تاسيسات نطنز و فردو و اراک بهانه و ابزاري براي صيانت از حرمت و شانيت و اعتبار و احترام تک تک شهروندان ايراني است! آيا بيرون از محتواي برجام و با پذيرش اين ادعا که «برجام در قامت عظيم ترين پيروزي ايرانيان است» آيا آن پيروزي در مقابل اسائه ادب و توهين و تحقير ايرانيان به صفت و کسوت «تروريست بودن» يک ارزن هم ارزش دارد!؟ اگر قرار است تحقق برجام به بهاي بي وقعي به حرمت و شخصيت و اعتبار ايرانياني عملياتي شود که منتخب شان در 92 وعده اعاده احترام شان در «دنيا» را مي داد، در آن صورت تصور نمي کنيد نبود چنان برجامي بمراتب از بودنش جائزتر است!؟ آن هم در موقعيتي که آمريکائيان به کثرت نشان داده اند نگاه شان به تعهدات بين المللي چيزي در حد اهداي «قاقا لي لي» براي فريب و تحريص مخالفان سفيه فرض کرده شان است!
داريوش سجادي همکار سابق نشريات اصلاح طلب در يادداشتي با عنوان «برجام، در قامت قاقا لي لي» نوشت: مصوبه اخير کنگره آمريکا دال بر محدوديت رواديد براي ايرانيان و شهروندان کشورهاي برخوردار از لغو رواديد با آمريکا که در حال تردد به ايران اند، با توشيح اوباما مبدل به قانون رسمي ايالات متحده شد. قانوني که يک دهان کجي آشکار به برجام و از آن مهم تر يک بي احترامي گستاخانه به ايرانيان است که به جاي تروريست هاي سلفي تحت حمايت رياض، آنها (ايرانيان) هستند که ناجوانمردانه به خاطر اعمال انجام نداده شان از جانب نمايندگان و دولتمردان آمريکا مستحق مجازات تشخيص داده شده اند.
دولت روحاني و وزير امور خارجه برخلاف انتظار و مطابق معمول با شل ترين موضع و ساده انديشي مهلک از کنار اين «مصوبه ناسپاسانه» گذشتند و خود را به نديدن زدند!
وي مي افزايد: جناب آقاي روحاني! شوخي تان گرفته!؟ جنابعالي همان کسي هستيد که در اولين مصاحبه مطبوعاتي خود در کسوت رئيس جمهور خطاب به آمريکائيان فرموديد؛ «با ايرانيان نه با زبان تهديد بلکه با زبان تکريم سخن بگوئيد» و در مراسم 16 آذر هفته گذشته نيز با شعف ابراز داشتيد «بعضي فکر مي کنند اين دولت (تنها) دولت لبخند است» و نويد آن را داديد که دولت تدبير و اميد به موقع نيز بلد است از موضع قاطعيت و قدرت از منافع ملي ايران و ايرانيان در مقابل گستاخي و زياده خواهي اجنبي سلحشوري کند و به نقل از وزير خارجه تان خطاب به لنتراني غربي ها آوردند «يک ايراني را هرگز تهديد نکنيد».
اکنون بفرمائيد بعد از وعده بازگرداندن عزت و احترام براي ايرانيان و پاسپورت ايرانيان در جهان (!) و بعد از آن همه مذاکرات فشرده دو ساله و معرفي «برجام» از جانب شما تحت عنوان «عظيم ترين پيروزي سياسي ملت ايران» و به دنبال دادن آن همه امتياز در حالي که مجددا آمريکائيان بي چشم و روئي کرده و ما ايرانيان را بلاگردان مشتي تروريست سلفي تحت امر رياض، نقره داغ مي کنند!؟ حال چه اتفاق ديگري بايد بيفتد تا به تريج قباي دولت تدبير و اميد بر بخورد و از موضع عزت و حکمت و مصلحت پاسخ گستاخي آمريکائيان را بدهند!؟
حجم مصيبت آنجاست که برخلاف توقع آقاي عراقچي نيز به جاي آنکه مرهمي بر اين زخم ناجوانمردانه بگذارند و در مقام وکيل مدافع ايرانيان باشند در ساده انديشانه ترين شکل ممکن نامه وزير خارجه آمريکا به دکتر ظريف را در مقام حجت صداقت و تعهد قانوني و الزام آور آمريکائيان در انجام مسئوليت هاي متقبله در برجام قرار مي دهند.
سجادي خطاب به جريان سهل انديش و خوش خيال خاطر نشان کرد: کاش تا آن اندازه بصيرت داشتيد يا لااقل تا اين اندازه ساده انديش نبوديد و از تجربه «عهدنامه الجزاير» که در رسمي ترين شکل ممکن بين نمايندگان قانوني ايران و آمريکا در 1981 به امضا رسيد عبرت مي گرفتيد که چگونه واشنگتن در بالاترين سطح در آن عهدنامه تعهد به عدم دخالت در امور داخلي و سياسي و نظامي ايران داد و ضريب تقيدش به اين تعهد تا 48 ساعت و تا فرداي آزادي ديپلمات هايش از تهران بود و هيچ کس هم نتوانست اين گستاخي آشکار ايشان را شماتت کند!
وي ادامه مي دهد: اساسا بيائيد در خوش بينانه ترين شکل ممکن فرمايشات آقاي عراقچي را باور کنيم و بپذيريم دولت آمريکا عزمي جزم در عملياتي کردن تعهدات متقبله در برجام دارد و زير بار مصوبه کنگره هم نمي رود! اما متوجه هستيد تمام سانتريفيوژهاي ايران با تمام اورانيوم هاي غني شده ايران و تمام تاسيسات نطنز و فردو و اراک بهانه و ابزاري براي صيانت از حرمت و شانيت و اعتبار و احترام تک تک شهروندان ايراني است! آيا بيرون از محتواي برجام و با پذيرش اين ادعا که «برجام در قامت عظيم ترين پيروزي ايرانيان است» آيا آن پيروزي در مقابل اسائه ادب و توهين و تحقير ايرانيان به صفت و کسوت «تروريست بودن» يک ارزن هم ارزش دارد!؟ اگر قرار است تحقق برجام به بهاي بي وقعي به حرمت و شخصيت و اعتبار ايرانياني عملياتي شود که منتخب شان در 92 وعده اعاده احترام شان در «دنيا» را مي داد، در آن صورت تصور نمي کنيد نبود چنان برجامي بمراتب از بودنش جائزتر است!؟ آن هم در موقعيتي که آمريکائيان به کثرت نشان داده اند نگاه شان به تعهدات بين المللي چيزي در حد اهداي «قاقا لي لي» براي فريب و تحريص مخالفان سفيه فرض کرده شان است!
