دریاچه
سدها، استخر شنا نیست/ 6 عامل مرگ آور برای شناگران 16شهریور-96
تهران- ایرنا- «هر هفته برای شنا به
دریاچه سد لار می رفت و تمرین شیرجه می کرد؛ هفته قبل غافل از اینکه رسوباتی در سد
جابجا شده است، در همان نقطه شیرجه زد، سرش به تخته سنگی خورد و جانش را از دست
داد»؛ این داستانِ غم انگیز آخرین شناگر یکی از دریاچه سدهاست.
به گزارش پنجشنبه ایرنا، در 2 هفته ای
که از شهریورماه می گذرد، سه نفر جان خود را در دریاچه سدهای تهران از دست داده
اند؛ این آمار ناگوار به همین شدت در کل کشور قابل تعمیم است و می توان خسارات
جانی ناشی از شنا در کانال ها، بندهای انحرافی و دیگر سازه های آبی را نیز به این
سیاهه اضافه کرد.
شاید برخی تصور می کنند غریق ها از فن شنا بی بهره اند و به همین دلیل جان خود را از دست می دهند، اما مساله اینجاست که بیشتر کسانی که در دریاچه سدها غرق می شوند، شناگرند؛ مشکل آنها ندانستن فنون شنا نیست، مشکل این است که تصور می کنند دریاچه سدها، مانند استخر شناست.
** عوامل مرگ آور در دریاچه سدها
در ارتباط با عواملی که دریاچه سدها را با استخرها متمایز می کند، با « بهروز صفا » مدیر پدافند غیرعامل شرکت آب منطقه ای تهران گفت و گو کردیم؛ او 6 عامل را مهمترین تفاوت های خطرآفرین دریاچه سدها عنوان کرد و به تشریح آنها پرداخت.
وی ناپایداری بستر دریاچه سدها را نخستین عامل خطرآفرین این سازه های آبی عنوان کرد و گفت: شناگران تصور می کنند عمق، شیب و شرایط بسترِ نقاط مختلف دریاچه همیشه ثابت است؛ در حالی که جریان آب، شرایطی بسیار ناپایدار برای بستر سدها ایجاد می کند؛ امروز در بستر یک نقطه هیچ نوع رسوبی وجود ندارد اما ممکن است فردا جریان آب یک سنگ بزرگ را به آن منطقه هدایت کند.
صفا ادامه داد: علت فوت غریقی که 2هفته پیش در سد لار جان خود را از دست داد، برخورد سر وی با یک جسم سخت مانند سنگ یا صخره بود.
این مسئول اضافه کرد: گاهی حتی افراد شنا نمی کنند اما در دام شرایط غیرقابل پیش بینی سدها گرفتار می شوند؛ به عنوان نمونه شهریورماه امسال چهار نفر در انتهای رودخانه جاجرود و در بخش انتهایی سد قدم می زدند و ارتفاع آب فقط تا زانوی آنها بود اما در جریان ورودی رودخانه به سد، گرفتار می شوند که 2 نفر از آنان غرق شده و جان خود را از دست می دهند.
«جریان آب در بستر دریاچه سد سرعتی دارد که در سطح آن دیده نمی شود؛ زمانی که شناگر در این آب گرفتار می شود، حتی اگر حرفه ای باشد نمی داند در این جریان مغشوش آب، باید به کدام سمت شنا کند».
مدیر پدافند غیرعامل شرکت آب منطقه ای تهران گفت: علاوه بر این، در پشت دیواره سدها ممکن است اشیا و اجسام مختلفی وجود داشته باشد؛ به عنوان نمونه در پشت برخی سازه ها درخت های بلند، گیاهان آبزی و حتی خانه های روستایی قدیمی وجود دارد؛ هر کدام از این احجام می تواند عامل گرفتاری شناگر در دریاچه سد باشد.
صفا در تشریح پنجمین عامل تمایز دریاچه سد از استخرها گفت: عمق استخرها با شیبی ملایم زیاد می شود اما در دریاچه سدها، گاهی به دیواره عمودی یک کوه می رسد و یکباره عمق محل شنا 50 متر عمیق تر می شود؛ در این شرایط، برخی می گویند در کنار آب کم عمق (مثلا نیم متر) قدم بزنیم اما از این غافلند که ممکن است این عمق نیم متری به یکباره به عمقی 50 متری تبدیل شود.
وی افزود: از آنجا که دمای آب سطح دریاچه با آب ورودی رودخانه ها متفاوت است - آب سرد به دلیل سنگین تر بودن از آب گرم، در عمق قرار می گیرد - شناگر در عمق دریاچه گرفتار آب سرد می شود و این امر موجب انقباض عضلات وی می شود؛ در این شرایط شناگر قادر به شناکردن و نجات دادن خود نخواهد بود.
شاید برخی تصور می کنند غریق ها از فن شنا بی بهره اند و به همین دلیل جان خود را از دست می دهند، اما مساله اینجاست که بیشتر کسانی که در دریاچه سدها غرق می شوند، شناگرند؛ مشکل آنها ندانستن فنون شنا نیست، مشکل این است که تصور می کنند دریاچه سدها، مانند استخر شناست.
** عوامل مرگ آور در دریاچه سدها
در ارتباط با عواملی که دریاچه سدها را با استخرها متمایز می کند، با « بهروز صفا » مدیر پدافند غیرعامل شرکت آب منطقه ای تهران گفت و گو کردیم؛ او 6 عامل را مهمترین تفاوت های خطرآفرین دریاچه سدها عنوان کرد و به تشریح آنها پرداخت.
وی ناپایداری بستر دریاچه سدها را نخستین عامل خطرآفرین این سازه های آبی عنوان کرد و گفت: شناگران تصور می کنند عمق، شیب و شرایط بسترِ نقاط مختلف دریاچه همیشه ثابت است؛ در حالی که جریان آب، شرایطی بسیار ناپایدار برای بستر سدها ایجاد می کند؛ امروز در بستر یک نقطه هیچ نوع رسوبی وجود ندارد اما ممکن است فردا جریان آب یک سنگ بزرگ را به آن منطقه هدایت کند.
صفا ادامه داد: علت فوت غریقی که 2هفته پیش در سد لار جان خود را از دست داد، برخورد سر وی با یک جسم سخت مانند سنگ یا صخره بود.
این مسئول اضافه کرد: گاهی حتی افراد شنا نمی کنند اما در دام شرایط غیرقابل پیش بینی سدها گرفتار می شوند؛ به عنوان نمونه شهریورماه امسال چهار نفر در انتهای رودخانه جاجرود و در بخش انتهایی سد قدم می زدند و ارتفاع آب فقط تا زانوی آنها بود اما در جریان ورودی رودخانه به سد، گرفتار می شوند که 2 نفر از آنان غرق شده و جان خود را از دست می دهند.
«جریان آب در بستر دریاچه سد سرعتی دارد که در سطح آن دیده نمی شود؛ زمانی که شناگر در این آب گرفتار می شود، حتی اگر حرفه ای باشد نمی داند در این جریان مغشوش آب، باید به کدام سمت شنا کند».
مدیر پدافند غیرعامل شرکت آب منطقه ای تهران گفت: علاوه بر این، در پشت دیواره سدها ممکن است اشیا و اجسام مختلفی وجود داشته باشد؛ به عنوان نمونه در پشت برخی سازه ها درخت های بلند، گیاهان آبزی و حتی خانه های روستایی قدیمی وجود دارد؛ هر کدام از این احجام می تواند عامل گرفتاری شناگر در دریاچه سد باشد.
صفا در تشریح پنجمین عامل تمایز دریاچه سد از استخرها گفت: عمق استخرها با شیبی ملایم زیاد می شود اما در دریاچه سدها، گاهی به دیواره عمودی یک کوه می رسد و یکباره عمق محل شنا 50 متر عمیق تر می شود؛ در این شرایط، برخی می گویند در کنار آب کم عمق (مثلا نیم متر) قدم بزنیم اما از این غافلند که ممکن است این عمق نیم متری به یکباره به عمقی 50 متری تبدیل شود.
وی افزود: از آنجا که دمای آب سطح دریاچه با آب ورودی رودخانه ها متفاوت است - آب سرد به دلیل سنگین تر بودن از آب گرم، در عمق قرار می گیرد - شناگر در عمق دریاچه گرفتار آب سرد می شود و این امر موجب انقباض عضلات وی می شود؛ در این شرایط شناگر قادر به شناکردن و نجات دادن خود نخواهد بود.
