اوین نامه کیهان شنبه 11 خردادماه سال 1398
يادداشت ميهمان اوین نامه کیهان"«اميد كاذب» به
«اختيارات گسترده» !"
همکار ثابت اوین نامه کیهان سربازجوشریعت نداری با تاکتیک یادداشت نویس
مهمان قلم زنی می کند تا مصون از ترکش انگ آلودگی غیر قابل دفاع همکار ثابت اوین
نامه کیهان سربازجوشریعت نداری باشد تا به
وی اصابت نکند .درحالی که مواضعش هیچ وجه تمایزی بادیدگاه های سربازجوشریعت نداری
ندارد .برای همین موضع مشابه سربازجو
شریعت نداری محور پیشنهاد اختیارات ویژه روحانی اتخاذ کرده است . زیرا برای اینکه
آب پاک برروی دست روحانی ریخته باشد تأکید کزده آرزوی اختیار گسترده داشتن روحانی
امید کاذب است . برای اینکه این اختیارات گسترده ونامحدود غیر پاسخگوی فقط مختص
خامنه ای رمال رهبر انتصابی و بلندگوی تبلیغاتی اهداف پاسداران است.
1- آقاي روحاني همچنان با انتظارات و درخواست هاي
غيرمنطقي و فراقانوني در فضايي غيرواقعي و با تزريق «اميد كاذب» به جامعه، انتظار
دارد مردم نيز با مشاهده اين همه انفعال و محقق نشدن شعارها و وعده هاي داده شده
دولت،همچنان باور كنند كه اين دولت مي تواند با هنر ديپلماسي و تابوت برجام فتح
الفتوح كند!. بعداز شش سال پمپاژ «اميد كاذب»، آقاي روحاني در ديدار اصحاب فرهنگ و
هنر و همچنين ديدار روحانيون، «مردم» را بدليل اينكه «اميد واقعي» شان را به اين
دولت از دست داده اند، عامل مشكلات كنوني معرفي كرد، گويي كه شخص ايشان و
ناكارآمدي دولت وي و سوء مديريت هاي اجرايي و تفكر غربگراي حاكم بر دولت يازدهم و
دوازدهم هيچ نقشي در بروز مشكلات كنوني نداشته اند!. نكته مهم و تعجب برانگيز اين
است درحاليكه دولت تاكنون با دور زدن نهادهاي قانوني، كشور را با توافقنامه هاي
تحميل شده بين المللي از جمله سند 2030 و پاريس و اف اي تي اف و... و برجام متعهد
و گرفتار كرده و موجب بوجود آمدن مشكلات كنوني شده، آقاي روحاني اكنون خواستار
اختيارات گسترده تر با كنار گذاشتن مجلس و قوه قضائيه و ديگر نهاد هاي قانوني از
روند تصميم گيري ها شده است!. اين يعني پاك كردن صورت مسئله و انحراف افكارعمومي
از علت اصلي مشكلات كه همان ناكارامدي دولت و سوء مديريت هاي اجرايي و نگاه
غربگراي نفوذي هاي حاكم بر دولت است،درحاليكه مردم با تحمل همه فشارها و هزينه ها،
شاهد حمايت هاي همه جانبه رهبري و همراهي كامل مجلس و آمادگي قوه قضائيه براي كمك
به دولت و داشتن اختيارات كافي و حتي فرا قانوني آقاي رئيس جمهور بوده اند. مردم
از چنين درخواستي بوي ديكتاتوري استشمام خواهند كرد و قطعا بر بي اعتمادي آنها به
دولت افزوده خواهد شد و موجب تقويت اميد در جامعه نخواهد شد. لذا مشكل كمبود
اختيارات نيست بلكه مشكل استفاده نكردن صحيح و به جا از اختيارات فراوان در اختيار
دولت است. اينكه شش سال دولت قبل و برخلاف شعارهاي انتخاباتي تان تحريم و آمريكا
را مسبب مشكلات حال بدانيد و دست روي دست بگذاريد تا مشكلات كشور انباشته شود، آن
گاه براي فرار از پاسخگويي و انحراف افكارعمومي، خود مردم را عامل مشكلات معرفي و
درخواست اختيارات گسترده كنيد، در قاموس اداره هيچ كشوري قابل پذيرش و «رسم
جوانمردي» نيست. لذا اول بايد پاسخ دهيد با اين همه منابع مالي از جمله صندوق
توسعه ملي و اختياراتي كه داشتيد تاكنون چه كرديد و چه اقدام اقتصادي به نفع مردم
انجام داده ايد؟
2- آقاي روحاني بار ديگر
ادعا كرد دولت را با تورم 40 درصدي تحويل گرفته و اكنون به مدد برجام تورم را مهار
كرده است!. اين در حالي است كه چند روز قبل مركز آمار ايران رسما اعلام كرد«در
اسفند97 نسبت به سال قبل «تورم نقطه به نقطه براي خانوارهاي كل كشور به 47/5 درصد
و براي خانوارهاي روستايي به 52/7 درصد» رسيد و مركز پژوهش هاي مجلس نيز در گزارشي
نسبت به بروز «تورم افسارگسيخته» هشدار داده است.!
3- آقاي روحاني با سخن
گفتن از فضاي احساسي و تخيلي و هنر ديپلماسي ادعا كرد «وجود مشكلات بسيار، نتيجه
ضعيف شدن سرمايه اجتماعي است، در حالي كه دولت، همان دولت سال 92 و 93است». وي
همچنين اذعان كرد«در دوره يازدهم مردم اميدوار بودند كه مشكلاتشان حل شود اما در
دوره دوازدهم اميد مردم نسبت به رفع مشكلات كم شده است». جسارتا خدمت آقاي روحاني
بايد عرض كرد اتفاقا «ام المشكلات» كشور همين سخن است كه «دولت همان دولت سال 92 و
93» است و متاسفانه از اين همه اشتباهات و مسير غلط رفتن ها و نگاه به غرب و
كدخداي جهان و فريب و انحراف افكار عمومي با «دوگانه سازيهاي كاذب» و «فضاسازي هاي
رسانه اي» به عنوان عامل اصلي تضعيف اميد در جامعه، هنوز درس عبرت نگرفته و رويكرد
غلط خود را در مواجهه با سياست خارجي و حل مشكلات داخلي تغيير نداده و قصد ندارد
اين سياست را كنار بگذارد!. طبيعي است مردم اندك اميد خود به دولت را از دست داده
باشند چراكه بعد از يك دوره اميدواري مشاهده كردند دولت كه با شعار برجام و حل
مشكلات اقتصادي وارد انتخابات شده بود، نتوانست مشكلات مردم را حل كند و در
تبليغات انتخابات سال 96 نيز خود آقاي روحاني آب پاكي را روي دست مردم ريخت و گفت
«مشكلات تا 20 سال ديگر هم حل نخواهد شد و من كي قول حل مشكلات را دادم»!. در حالي
آقاي روحاني از ديگران مي خواهد كه بدون توجه به عقل و با استفاده از قدرت تخيل و
هنر و جايگاه خود اميد را به جامعه بازگردانند كه دولت، خود هيچ برنامه اي براي
تقويت اميد واقعي و تحرك اقتصادي و رونق توليد ارائه نكرده است. آقاي رئيس جمهور
اگر به جاي دستاوردسازي كاذب براي برجام، از اجراي اقتصاد مقاومتي و كار و تلاش و
توليد و از برخورد قاطع با رانت خواران وارداتچي و حقوق هاي فوق نجومي بگير و كنار
زدن تفكر غربگراي حاكم بر دولت سخن بگويد و به فرمايش رهبرمعظم انقلاب با «عوامل
مخرب بخشهاي گوناگون اقتصاد مثل قاچاق، احتكار، دلالي هاي بسيار مضر، خريدهاي
خيانت كارانه گندم، گوشت و ارزاق عمومي» برخورد كند و اجازه ندهد مديران تحت تاثير
نفوذي ها دچار تغيير و اشتباه محاسباتي شوند، آنگاه خواهد ديد كه با چه سرعت باور
نكردني «اميد واقعي» به جامعه باز خواهد گشت و «سرمايه اجتماعي» تقويت خواهد شد.
4-آقاي روحاني همچنين در
بخش ديگري از سخنانش بارديگر ادعا كرد«برجام پالايشگاه ستاره خليج فارس را ساخت و
اگر برجام نبود اين پالايشگاه هيچ وقت افتتاح نمي شد»!. برخلاف اين ادعاها برجام
تعطيل كرد، نه افتتاح !. در اين خصوص سخن فراوان است اما اولا- دولت يازدهم
پالايشگاه ستاره خليج فارس را با پيشرفت 75 درصدي در اوج تحريم ها، از دولت دهم
تحويل گرفت اما متاسفانه از يك سو با اعتقاد به اينكه ساخت پالايشگاه «صرفه
اقتصادي» ندارد و «خودكفايي سخني مزخرف» است و «بايد با واردات كشور را اداره
كرد»، و از سوي ديگر به دليل اينكه منتظر برجام و شركت هاي توتال و شل و... بود،
از تكميل آن سر باز زد. در حاليكه در دولت گذشته بسياري از منابع اين طرح ملي پيش
بيني شده بود اما آقاي زنگنه تا يك سال انجام تعهدات قبلي وزارت نفت را عقب انداخت
و بيش از دو سال وام 650 ميليون يورويي صندوق توسعه ملي به طرح پالايشگاه ستاره
خليج فارس را اختصاص نداد و حتي بيش از 25 ميليون يورو كه براي تهيه كمپرسور ها از
شركت زيمنس لازم بود، پرداخت نكرد و در عوض چندين ميليارد دلار با ايجاد رانت براي
عده اي خاص صرف واردات بنزين كرد. ثانيا- بعداز برجام با نااميدي از دريافت
تجهيزات از شركت زيمنس آلمان، سازمان هوافضاي سپاه كمپرسورهاي مورد نياز را مي
سازد. بخشي از اقلام را هم مثل قبل از برجام از كره و چين و بخشي را نيز با دور
زدن تحريم ها وارد كرديم، نه از طريق كانال برجام و لغو تحريم ها!. اين در حالي
است كه شركت مپنا هم در ساخت توربين و كمپرسور به توانمندي مطلوبي دست يافته است.
ثالثا- اگر بدون برجام تهيه تجهيزات پالايشگاه ها امكانپذير نبود پس چگونه در دهه
قبل از دولت يازدهم و در اوج تحريمها كمپرسورهاي مورد نياز براي توسعه پالايشگاه
هاي تهران، تبريز، لاوان و بندرعباس تامين و پالايشگاه اراك با تكنولوژي جديد
تكميل و افتتاح شد؟. رابعا- اگر تحريم مانع افتتاح پالايشگاه خليج فارس بود پس چرا
قبل از برجام اول وعده افتتاح آن را در سال 92 و بعد در سال 94 و بعد دم انتخابات
در سال 96 داديد؟ و اگر نتيجه برجام بود چرا دو شركت خارجي كه بدليل تحريم ها از
اين پروژه خارج شده بودند، حاضر نشدند بعداز برجام برگردند و آن را تكميل كنند؟
خامسا- اگر ساخت و تكميل اين پالايشگاه نتيجه برجام بود چرا روزنامه هاي حامي دولت
و اصلاح طلب كه هنگام امضاي برجام و حضور رئيس توتال در ايران تيترهاي آنچناني از
جمله «توتال به ايران آمد، بفرماييد گلابي برجام» و «روز تاريخي براي نفت ايران»
و... زدند، روز افتتاح پالايشگاه خليج فارس تيتر نزدند «برجام خليج فارس را ساخت»!
و« بفرماييد اين هم گلابي برجام»!؟ و چرا اين اتفاق بزرگ و مهم را به صورت هماهنگ
سانسور كردند. چون با دستور رهبرانقلاب تكميل شد و دستاورد متخصصان قرارگاه
سازندگي خاتم الانبياء سپاه بود، نه دستاورد برجام!.
5- در حالي آقاي روحاني
براساس اطلاعات نادرست ادعا كرده كه برجام فازهاي پارس جنوبي را هم ساخته و افتتاح
كرده است كه طبق گزارش شبكه اطلاع رساني نفت و انرژي و خبرگزاري رسمي وزارت نفت،
دولت يازدهم فازهاي 10 تا 24 را با پيشرفت 60 تا 97 درصدي از دولت قبل تحويل گرفت
و ساير فازها و توسعه ساير ميادين مشترك نيز در اوج تحريم ها قبل از برجام ساخته و
افتتاح شدند.
6- آقاي رئيس جمهور بهتر
است بررسي كند كه چرا كارشناسان و مشاوران ايشان چنين اطلاعات نادرستي را در
اختيار ايشان مي گذارند.در كنار سوءمديريت ها، قطعا يكي از علل اصلي از دست رفتن
اميد مردم به دولت و تضعيف اين سرمايه اجتماعي همين اظهارنظرهاي غيردقيق و
غيرواقعي است و قطعا راه تقويت اميد در جامعه عمل به اين سخن رهبري است كه «در همه
زمينه ها بايستي با مقاومت به خودكفايي فكر كنيم. قدرت و اقتدار و آبروي كشور در
خودكفايي است»، نه «شرطي كردن اقتصاد كشور به تصميمات دشمنان »!.
همان گونه كه اميد كاذب به برجام براي
مردم نان نشد، اميد كاذب به اختيارات گسترده هم نمي شود! نويسنده: دكتر محمدحسين محترم
