كلمه جمهوری
به«جرم» تبديل نشود -8بهمن-98
آرمان ملي: رئيس‌جمهور با بيان
اينکه بايد پاسدار اسلام، نظام، جمهوريت، نظر و خواست عامه مردم باشيم، تاکيد کرد:
بزرگترين خطر براي دموکراسي و حاکميت ملي آن روزي است که انتخابات به تشريفات
تبديل شود. حجت‌الاسلام حسن روحاني در همايش استانداران و فرمانداران سراسر کشور
که در وزارت کشور برگزار شد گفت: شرايط امروز ما با هميشه متفاوت است ما در آستانه
سي و هفتمين انتخابات ملي هستيم. از آن انتخابات اولي که در فروردين سال 58 شروع
شد که با همه‌پرسي و رفراندوم شروع شد؛ بعضي‌ها از کلمه «رفراندوم» خوششان نمي‌آيد
اما پايه انتخابات ما از رفراندوم بود از همه‌پرسي شروع شده است. نظام ما روي
رفراندوم است و پايه اصلي آن رفراندوم است و آن همه‌پرسي اول بود که تعيين کرد
نظام ما جمهوري اسلامي است. رئيس‌جمهوري ادامه داد: همان همه‌پرسي اول بود که به
ما گفت دو چيز را تا پايان اين نظام مدنظر قرار دهيد. اسلاميت و جمهوريت. بنابراين
مردم به جمهوري اسلامي راي دادند. ما همه بايد پاسدار اسلام و جمهوريت باشيم يعني
پاسدار رضايت عامه و نظر و خواست مردم باشيم. ما به همين راي داديم. نظام ما از
دهم و يازدهم فروردين 1358 شروع شد. و دوازدهم به عنوان روز جمهوري اسلامي اعلام
شد. اهم اظهارات رئيس‌جمهور در روز دوشنبه را در ادامه مي‌خوانيد:
يک پايه قانون اساسي ما همه‌پرسي است. قانون اساسي هم بعد از انتخابات اعضاي خبرگان قانون اساسي هم با همه‌پرسي و رفراندوم قانون اساسي شد. بدون استثنا مشروعيت و پايه کار همه ما از قانون اساسي است و قانون اساسي و همه قوانين و مقررات مشروعيت شان از آراي مردم و راي مردم است البته در چارچوب موازين اسلام که همه ما به آن چارچوب موازين اسلام متعهد و معتقد هستيم.
بزرگترين خطر براي دموکراسي و براي حاکميت ملي روزي است که انتخابات تشريفاتي شود و جاي ديگري انتصاب فرمايند، بعد مردم پاي صندوق بروند تشريفات انتخابات را انجام دهند. خدا نکند چنان روزي براي کشور ما پيش بيايد. زمان رژيم گذشته در حوزه‌هاي انتخابيه نام‌نويسي مي‌کردند ولي همه مي‌دانستند که وکيل کيست و مي‌گفتند به هر که مي‌خواهيد رأي بدهيد اما فلاني از تهران تعيين شده است. مردم هم مي‌دانستند هر کاري بخواهد بکنند و به هرکه راي بدهند همان آقايي که گفته از صندوق در مي‌آمد. اين خطر بزرگي بود که ملت ما را تهديد کرد.
يک دليل انقلاب ما اين بود که خودشان بر سرنوشت خود حاکم شوند؛ حاکميت ملي يکي از اساس حرکت‌هاي مردم بود. در انقلاب اسلامي معلوم شد که اين طور نيست که تهران تصميم بگيرد بلکه مردم تصميم‌گير هستند پاي صندوق مي‌آيند و به آن کسي که مي‌خواهند راي مي‌دهند. حالا اگر بخواهيم پاي صندوق برويم و راي بدهيم به شما مي‌گويند برويد وارد يک فروشگاه شويد و جنسي را انتخاب کنيد اگر يک جنس و يک مارک هم بيشتر نيست ديگر انتخاب لازم نيست. لازم نيست بزرگ خانواده برود فروشگاه. يک بچه هم مي‌‌تواند پول بدهد بردارد بياورد.
اگر فرض کنيم کشوري داريم که در جامعه آن سه سليقه وجود دارد، يک سليقه اصولگرا، يک اصلاح‌طلب و يک اعتدالگرا. بعد اگر در انتخابات يک سليقه فراوان و يکي ديگر با ذره‌بين و تلسکوپ پيدا شود و يکي ديگر اصلا نباشد که نمي‌شود. اگر چنين شرايطي به‌وجود بيايد که کلمه و اجراي انتخابات معنا پيدا نمي‌کند. شک نکنيد که قدرت ما با حضور مردم است، اگر يک کشوري بوديم که به يک ابرقدرت وصل بوديم همان ابرقدرت ممکن بود روزي ما را رها کند. قدرت دائمي ما از حضور ملت است.
چگونه دي ماه 96 برابر يک گروه، ملت ما پيروز شد و به صحنه آمدند. عده‌اي شلوغ کردند ممکن است ميان آن‌ها عده‌اي معترض يا غير معترض باشند. 96 جزو روزهاي تلخ تاريخ ماست که من هيچ وقت از يادم نمي‌رود و اين 96 بود که ترامپ را پررو کرد و به آمريکا برابر ايران قدرت داد. اين اتفاقات 96 بود که دشمنان ما را تشويق کرد عده‌اي با هدف ديگري آمدند و نمي‌فهميدند چه مي‌کنند. ما برابر اين حوادث که پيش آمد، به کدام قدرت افتخار کرديم؟ اين مردم ما بودند که آمدند. که مردم را دعوت کرديم در 96 خيابان بيابند جواب بدهند و 98 دعوت کرديم بيايند جواب بدهند.
اگر خداي ناکرده يک روز حمله دشمن باشد جناح خاص را دعوت مي‌کنيم يا همه را؟ در دفاع مقدس آيا يک جناح خاص بود يا همه در ميدان بودند؟ يادمان نرود روز مشکل همه بايد باهم باشيم؛ بگذاريد روز انتخابات همه باهم باشيم. استانداران و فرمانداران مجري قانون و مجري انتخابات هستند. قانون اساسي ما احتياط کرده و گفته که يک دستگاهي بيايد و از کنار، نظارت کند. يعني يک عده‌اي گفته‌اند که شما اين بالا بايستيد و نگاه کنيد و ببينيد که خلافي صورت نگيرد.
با صندوق راي قهر نکنيم حتي اگر اين که شما در تهران به‌جاي 30 نامزد 15 تا 20 داشته باشيد يا در جايي که 6 نامزد دارد 4 نامزد داشته باشيد. در انتخابات اگر هم ديديم نقص و ايرادي است خواهش مي‌کنم روز انتخابات دوم اسفند يک روز تاريخي و يوم‌ا... است، کاري نکنيم که صف‌ها خلوت باشد بگذاريم همه پاي صندوق بيايند. آنهايي که مسئولان رده بالاتر را مي‌شناسند، من خودم به عنوان رئيس‌جمهوري اقداماتي را انجام داده‌ام و نامه‌هاي لازم را نوشته‌ام و مصلحت نديدم اين نامه‌ها را منتشر کنم؛ همه ما بايد تلاش کنيم تا انتخاباتي رقابتي ايجاد کنيم. نقص ما هم اکنون در اينجا روي رقابت است و يک ذره کمتر و يا بيشتر از آن که بايد اين مشکل را برطرف کنيم.
اميدواريم اين رقابت را درست کنيم و بگذاريم همه گروه‌ها بيايند، اينکه نمي‌شود نهادهاي اصلي و قانوني چهاررکني که بايد بگويند اين فرد صالح است و يا خير گزارش‌هاي درست دادند و يکي را فرستادند سرکوچه‌اي و معلوم نيست با چه کسي صحبت کرده و چه گفته است، بعد گزارشي نوشته است؛ مگر مي‌شود با چنين روشي کشور را اداره کرد؟ اگر با رفتن به در منازل مي‌خواهيم کار را درست کنيم، پس اين دستگاه‌ها را تعطيل کنيم. وزارت اطلاعات، نيروي انتظامي و وزارت دادگستري براي چه داريم؟ افراد (براي تحقيق درباره نامزدها) در منزل مردم مي‌روند و از چند همسايه سوال مي‌پرسند.
شما که در جلسات خصوصي در اتاق فکرتان مي‌گوييد «مجلس بعدي براي ماست»، پس چرا غصه مي‌خوريد؟ اگر مطمئن هستيد پس بگذاريد رقابت انتخاباتي شکل بگيرد و مشارکت هم بالا رود و مجلس براي شما باشد نوش جانتان؛ ما با اين موضوع مشکلي نداريم؛ بگذاريد رقابت سالم باشد و تلاش کنيم مشارکت در انتخابات نيز افزايش پيدا کند.
يک پايه قانون اساسي ما همه‌پرسي است. قانون اساسي هم بعد از انتخابات اعضاي خبرگان قانون اساسي هم با همه‌پرسي و رفراندوم قانون اساسي شد. بدون استثنا مشروعيت و پايه کار همه ما از قانون اساسي است و قانون اساسي و همه قوانين و مقررات مشروعيت شان از آراي مردم و راي مردم است البته در چارچوب موازين اسلام که همه ما به آن چارچوب موازين اسلام متعهد و معتقد هستيم.
بزرگترين خطر براي دموکراسي و براي حاکميت ملي روزي است که انتخابات تشريفاتي شود و جاي ديگري انتصاب فرمايند، بعد مردم پاي صندوق بروند تشريفات انتخابات را انجام دهند. خدا نکند چنان روزي براي کشور ما پيش بيايد. زمان رژيم گذشته در حوزه‌هاي انتخابيه نام‌نويسي مي‌کردند ولي همه مي‌دانستند که وکيل کيست و مي‌گفتند به هر که مي‌خواهيد رأي بدهيد اما فلاني از تهران تعيين شده است. مردم هم مي‌دانستند هر کاري بخواهد بکنند و به هرکه راي بدهند همان آقايي که گفته از صندوق در مي‌آمد. اين خطر بزرگي بود که ملت ما را تهديد کرد.
يک دليل انقلاب ما اين بود که خودشان بر سرنوشت خود حاکم شوند؛ حاکميت ملي يکي از اساس حرکت‌هاي مردم بود. در انقلاب اسلامي معلوم شد که اين طور نيست که تهران تصميم بگيرد بلکه مردم تصميم‌گير هستند پاي صندوق مي‌آيند و به آن کسي که مي‌خواهند راي مي‌دهند. حالا اگر بخواهيم پاي صندوق برويم و راي بدهيم به شما مي‌گويند برويد وارد يک فروشگاه شويد و جنسي را انتخاب کنيد اگر يک جنس و يک مارک هم بيشتر نيست ديگر انتخاب لازم نيست. لازم نيست بزرگ خانواده برود فروشگاه. يک بچه هم مي‌‌تواند پول بدهد بردارد بياورد.
اگر فرض کنيم کشوري داريم که در جامعه آن سه سليقه وجود دارد، يک سليقه اصولگرا، يک اصلاح‌طلب و يک اعتدالگرا. بعد اگر در انتخابات يک سليقه فراوان و يکي ديگر با ذره‌بين و تلسکوپ پيدا شود و يکي ديگر اصلا نباشد که نمي‌شود. اگر چنين شرايطي به‌وجود بيايد که کلمه و اجراي انتخابات معنا پيدا نمي‌کند. شک نکنيد که قدرت ما با حضور مردم است، اگر يک کشوري بوديم که به يک ابرقدرت وصل بوديم همان ابرقدرت ممکن بود روزي ما را رها کند. قدرت دائمي ما از حضور ملت است.
چگونه دي ماه 96 برابر يک گروه، ملت ما پيروز شد و به صحنه آمدند. عده‌اي شلوغ کردند ممکن است ميان آن‌ها عده‌اي معترض يا غير معترض باشند. 96 جزو روزهاي تلخ تاريخ ماست که من هيچ وقت از يادم نمي‌رود و اين 96 بود که ترامپ را پررو کرد و به آمريکا برابر ايران قدرت داد. اين اتفاقات 96 بود که دشمنان ما را تشويق کرد عده‌اي با هدف ديگري آمدند و نمي‌فهميدند چه مي‌کنند. ما برابر اين حوادث که پيش آمد، به کدام قدرت افتخار کرديم؟ اين مردم ما بودند که آمدند. که مردم را دعوت کرديم در 96 خيابان بيابند جواب بدهند و 98 دعوت کرديم بيايند جواب بدهند.
اگر خداي ناکرده يک روز حمله دشمن باشد جناح خاص را دعوت مي‌کنيم يا همه را؟ در دفاع مقدس آيا يک جناح خاص بود يا همه در ميدان بودند؟ يادمان نرود روز مشکل همه بايد باهم باشيم؛ بگذاريد روز انتخابات همه باهم باشيم. استانداران و فرمانداران مجري قانون و مجري انتخابات هستند. قانون اساسي ما احتياط کرده و گفته که يک دستگاهي بيايد و از کنار، نظارت کند. يعني يک عده‌اي گفته‌اند که شما اين بالا بايستيد و نگاه کنيد و ببينيد که خلافي صورت نگيرد.
با صندوق راي قهر نکنيم حتي اگر اين که شما در تهران به‌جاي 30 نامزد 15 تا 20 داشته باشيد يا در جايي که 6 نامزد دارد 4 نامزد داشته باشيد. در انتخابات اگر هم ديديم نقص و ايرادي است خواهش مي‌کنم روز انتخابات دوم اسفند يک روز تاريخي و يوم‌ا... است، کاري نکنيم که صف‌ها خلوت باشد بگذاريم همه پاي صندوق بيايند. آنهايي که مسئولان رده بالاتر را مي‌شناسند، من خودم به عنوان رئيس‌جمهوري اقداماتي را انجام داده‌ام و نامه‌هاي لازم را نوشته‌ام و مصلحت نديدم اين نامه‌ها را منتشر کنم؛ همه ما بايد تلاش کنيم تا انتخاباتي رقابتي ايجاد کنيم. نقص ما هم اکنون در اينجا روي رقابت است و يک ذره کمتر و يا بيشتر از آن که بايد اين مشکل را برطرف کنيم.
اميدواريم اين رقابت را درست کنيم و بگذاريم همه گروه‌ها بيايند، اينکه نمي‌شود نهادهاي اصلي و قانوني چهاررکني که بايد بگويند اين فرد صالح است و يا خير گزارش‌هاي درست دادند و يکي را فرستادند سرکوچه‌اي و معلوم نيست با چه کسي صحبت کرده و چه گفته است، بعد گزارشي نوشته است؛ مگر مي‌شود با چنين روشي کشور را اداره کرد؟ اگر با رفتن به در منازل مي‌خواهيم کار را درست کنيم، پس اين دستگاه‌ها را تعطيل کنيم. وزارت اطلاعات، نيروي انتظامي و وزارت دادگستري براي چه داريم؟ افراد (براي تحقيق درباره نامزدها) در منزل مردم مي‌روند و از چند همسايه سوال مي‌پرسند.
شما که در جلسات خصوصي در اتاق فکرتان مي‌گوييد «مجلس بعدي براي ماست»، پس چرا غصه مي‌خوريد؟ اگر مطمئن هستيد پس بگذاريد رقابت انتخاباتي شکل بگيرد و مشارکت هم بالا رود و مجلس براي شما باشد نوش جانتان؛ ما با اين موضوع مشکلي نداريم؛ بگذاريد رقابت سالم باشد و تلاش کنيم مشارکت در انتخابات نيز افزايش پيدا کند.
