چند گزیده خبر بازداشت و زندان واعدام
. 30 خرداد 91
تا زمانی که حاکمان رژیم جنایتکار بر سر کار باشند نه از
مرتکب شدن جنایات ضد انسانی ونقض حقوق بشر
هر گز کوتاهی نمی کنند بلکه آن را افزایش می دهند .برای اینکه بمرور هم نا مشروع
بودن شان علنی تر می شود .هم اینکه بر ضریب نارضایتی عمومی افزوده می گردد که برای
مهار آن می بایست که مرتکب اقدامات ضد بشری بیشتری شوند . از سوی دیگر در همسویی
نزدیک با هم پیمانانش همچون سوریه و عراق که موقعیت بشار اسد خونریز وجنایتکار و
نوری مالکی مزدور و دست نشانده متزلزل وخطری شده است تشویق شان به ادامه ی سرکوب و
جنایات 33 سال تجربه در ایران می کنند .بنابراین ضمن اینکه به سوریه خط داده شده
است که باید گروگان های اسیر عربستانی و
قطری را اعدام کند . از طرف دیگر برای همگامی با این سیاست ضد انسانی مشترک حاکمان ایران از 5 اسیر گروگان عرب خوزستانی 3
را اعدام کرده اندو از سرنوشت دو تای دیگر خبری در دسترس نیست. مهمتر اینکه در
نتیجه سیاست مماشات گری غرب چون پشتوانه ی عملی برای مانع شدن نقض مستمر حقوق بشر
اتخاذ نمی کنند .مشخص است که حاکمان جنایتکار ایران تن به هیچ در خواست نهاد های
مدافع حقوق بشری و اهل قلم و... ندهند.
سه شهروند عرب اعدام شدند / بی خبری از سرنوشت دو تن
دیگر
سه زندانی سیاسی به نامهای عباس حیدریان، جمشید حیدریان،
عبدالرحمان حیدریان که چندی پیش از زندان کارون اهواز به نقطه نامعلومی منتقل شده
بودند، اعدام شدند.یک فعال حقوق بشر عرب در گفتگو
با گزارشگر هرانا اعلام داشت:" عصر امروز یک مامور نهاد امنیتی در اهواز ضمن
تماس با خانواده این سه برادر اجرای حکم اعدام ایشان را اطلاع داده است."وی هم چنین یادآور شد از سرنوشت دو جوان دیگر به
نامهای علی نعامی و امیر معاوی در حال حاضر اطلاعی در دست نیست.عباس حیدریان، جمشید حیدریان، عبدالرحمان حیدریان، علی نعامی و
امیر معاوی پنج فعال سیاسی عرب بودند که در اعتراضات سال گذشته بازداشت و از سوی
دادگاه انقلاب به اتهام محاربه به اعدام محکوم شدند.این فعال حقوق بشری اعلام داشت
احتمال اجرای حکم اعدام دو زندانی دیگر به نامهای علی نعامی و امیر معاوی نیز وجود
دارد.جرای
حکم دو سال حبس میکائیل عظیمی، شاگرد هدی صابرمیکائیل
عظیمی از شاگردان شهید هدی صابر و از نزدیکان نیروهای ملی-مذهبی برای اجرای حکم ۲ ساله خود به زندان اوین رفت.به گزارش سایت ملی-مذهبی،
میکائیل عظیمی در خرداد ۱۳۸۲
همراه چند تن از دوستان خود به اتهام تشکیل ان جی او «سپهر اندیشه » بازداشت شد.
این بازداشت بعد از دستگیری شهید هدی صابر، تقی رحمانی و رضا علیجانی در خرداد ۱۳۸۲ اتفاق افتاد.عظیمی که در این مقطع در
بند «دو الف سپاه» بازجویی شد به اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه اندازی ان جی
او و ارتباط با نیروهای ملی-مذهبی متهم شد . در خرداد ۱۳۸۲ اعتراض های گسترده ای در دانشگاه
های کشور صورت گرفت. نیروهای امنیتی،عظیمی و دوستانش را متهم کردند با ایجاد
ارتباط بین نیروهای ملی-مذهبی و دانشجویان در راه اندازی این اعتراضات نقش اساسی
ایفا کرده اند.وی
در آذر ۱۳۸۴ محاکمه شد که طی آن دوسال
حکم زندان گرفت.خاطرنشان
می شود میکائیل عظیمی در رشته اقتصاد دانشگاه علامه تحصیل کرده بود و مدرک دکترای
خود را در رشته توسعه از هند گرفته است.درخواست یک گروه علمی بین المللی
برای آزادی امید کوکبی.جامعه بین المللی اپتیک (SPIE) ، در سایت خود نوشته است که حکم ۱۰ سال زندان امید کوکبی، منجر شده
است که نامه دومی از طرف اتحاد سازمانهای اپتیک به رهبر جمهوری اسلامی فرستاده شود.به گزارش دانشجونیوز، در
قسمتی از این نامه آماده است که ” جامعه بین المللی اپتیک مشخصا نگران تهدید آزادی
های آکادمیک می باشد که بعد از محاکمه امید کوکبی به نمایش در آمد.” زندانی شدن
آقای کوکبی “احتمال محرومیت محققان ایرانی در همکاری های بین المللی را افزایش می
دهد.” امید کوکبی، نخبه ایرانی ۳۰
ساله و دانشجوی مقطع فوق دکتری فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۳۸۹ در فرودگاه “امام خمینی” هنگام
ترک کشور بازداشت شد.کوکبی
پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در
دادگاهی تحت عنوان “دادگاه متهمان به همکاری موساد در اسراییل” به ریاست قاضی
صلواتی در روز یکشنبه ۲۴
اردبیهشت ماه به ده سال حبس محکوم شد.امضا کنندگان این نامه میگویند که ما بر این
باور هستیم که دستگیری و زندانی شدن آقای کوکبی میتواند نتیجه یک سوء تفاهم از
فعالیت های علمی او برای فارغ التحصیلی باشد. آنها ادامه میدهند که “تا آنجا که ما
میدانیم، آقای کوکبی آموزشی در فیزیک هسته ای ندیده است، فعال سیاسی نیست، وابسته
به هیچ جنبش سیاسی در ایران نیست و او تمام اتهام های وارده به خود را مستمرا رد
کرده است.”در
پایان نامه امضا کنندگان ابراز امیدواری میکنند که حکومت ایران در اسرع وقت شرایط
آقای کوکبی را مورد بازبینی قرار دهد و تمام اتهام های وی را لغو کرده تا این
دانشجو بتواند به تحصیل خود ادامه دهد.صدور حکم ۱۵ سال زندان
برای یک زن زندانی سیاسی کُرد.یک منبع محلی به کمپین بین
المللی حقوق بشر در ایران گفت :صفیه صادقی ۲۳
ساله و اهل شهر سلماس از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب شهر سنندج به ریاست قاضی
بابایی به اتهام محاربه از طریق عضویت در پژاک به ۱۵ سال زندان محکوم شده است. بنابه
گفته این فعال حقوق بشر صفیه صادقی در آبانماه سال ۸۹ توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر
سنندج در این شهر بازداشت و به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات سنندج منتقل و
در آنجا به مدت نزدیک به ۴
ماه و نیم تحت بازجویی قرار گرفت. این زندانی سیاسی در مدت نگهداری در بازداشتگاه
اداره اطلاعات از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم بوده است و برای گرفتن
اعتراقات در این مدت در سلولهای انفرادی نگهداری شده است و برای چند روز اول مورد
ضرب و شتم قرار گرفته است.او همچنین مدعی شد که این زندانی سیاسی از حق
داشتن وکیل تعیینی محروم بوده است و در شعبه یک دادگاه انقلاب شهر سنندج به ریاست
قاضی بابایی در یک جلسه‌ی چند دقیقه‌ایی به ۱۵ سال زندان محکوم شد و هم اکنون
در زندان زنان شهر سنندج بسر می‌برد.هر لحظه که صدای بلندگوی زندان بلند
می شود فکر میکنم وقت اعدام است.خواهر
حمید قاسمی، زندانی که حکم اعدامش به دایره اجرای احکام فرستاده شده است از وضعیت
بد برادرش در زندان خبر داد و به کمپین بین اللملی حقوق بشر در ایران گفت:«
متاسفانه حمید از نظر روحی بسیار بهم ریخته است. هر لحظه امکان اجرای حکم وجود
دارد و ما هنوز موفق به انجام کار مفیدی برای او نشدیم. حمید می گوید هر بار که
صدای بلندگوهای بند به صدا در می آید فکر می کند او را صدا می کنند تا برای اجرای
حکم اعدامش برود. از اینکه در وضعیت بلاتکلیف است به شدت عصبی و نگران است و مدام
می گوید من کی اعدام می شوم؟»حکم اعدام حمید قاسمی که متهم به انتقال
اطلاعات ارتش به بیگانگان است در تاریخ ۲۵
فرودین ماه امسال به دایره اجرای احکام ارسال شده است و به گفته اعضای خانواده او،
هر لحظه امکان اجرای حکم وجود دارد. خواهر حمید قاسمی با اظهار نگرانی از این
وضعیت به کمپین گفت:« در این مدت ما هر چه سعی کردیم دادستان تهران و دیگر مقامات
قضایی را ببینیم فایده ای نداشته است. تنها خوشحالی مان این است که با رسانه ای
شدن حکم اعدام فعلا همه چیز در سکوت باقی مانده است اما به این سکوت هم نمی توان
اعتماد کرد.»
