چهار داستان پند آموز

چهار  داستان پند آموز  بانتیجه  گیری مهم پند آموز تر. 7 خرداد-92

پنداول

بوقلمونی ، گاوی بديد و بگفت : در آرزوی پروازم اما چگونه ، ندانم
گاو پاسخ داد : گر ز تپاله من خوری قدرت بر بالهايت فتد و پرواز كنی
بوقلمون خورد و بر شاخی نشست
تيراندازی ماهر ، بوقلمون بر درخت بديد
تيری بر آن نگون بخت بينداخت و هلاكش نمود.

نتيجه اخلاقی
با خوردن هر گندی شايد به بالا رسی ، ليك در بالا نمانی
پند دوم 
.گنجشكی از سرمای بسيار قدرت پرواز از كف بداد و در برف افتاد
.گاوی گذر همی كرد و تپاله بر وی انداخت

.گنجشك ز گرمای تپاله جان بگرفت و به آواز مشغول شد

.گربه ای آواز بشنيد ، جست و گنجشك بدندان بگرفت و بخورد

نتيجه اخلاقی هر كه گندی بر تو انداخت ، حتماً دشمن نباشد.

.هر كه از گندی بدر آوردت ، حتماً دوست نباشد

.گر خوشی ، دهان ببند و آواز بلند مخوان 

پند سوم

خرگوش از كلاغی بر سر شاخه پرسيد

كه آيا من نيز ميتوانم چون تو نشسته ، كار نكنم؟

كلاغ پاسخ داد : چرا كه نه

خرگوش بنشست بی حركت

.روباهی از ره رسيد و خرگوش بخورد

نتيجه اخلاقی

. لازمه نشستن و كار نكردن بالا نشستن است 

پند چهارم

برای تعيين رئيس ، اعضاء بدن گرد آمدند

مغز بگفت كه مراست اين مقام كه همه دستورات از من است

سلسله اعصاب شايستگی رياست ، از آن خود خواند

كه منم پيام رسان به شما ، كه بی من پيامی نيايد

ريه بانگ بر آورد

هوا ، كه رساند؟ .... من ، بی هوا دمی نمانيد ، پس رياست مراست

و هر عضوی به نحوی مدعی

تا به آخر كه سوراخ مقعد دعوی رياست كرد

اعضاء بنای خنده و تمسخر نهادند و مقعد برفت و شش روز بسته ماند

.اختلال در كار اعضاء پديدار گشت

.روز هفتم ، زين انسداد جان ها به لب رسيد و سوراخ مقعد با اتفاق آراء به رياست رسيد

نتيجه اخلاقی:چون لازمه رياست ، علم و تخصص نباشد ، هر سوراخ مقعدی رياست كند