هزینه درست کردن برای کشور، چرا؟ 12بهمن-93
آخوند احمد جنتی طوطی پیر خرفت دست آموز خامنه ای
آنگونه با فشار ودیکته کردن اهداف پشت پرده به وی تا در خطبه های نماز جمعه ی
تهران آن را طوطی وار تکرار کند . آنچنان وی گلاب زده است که سایت تابناک وابسته
به محسن رضایی انتقاد کرده است که چرا به جای حمایت از سیاست عادی سازی با عربستان
وارونه ی آن اقدام می شود تا موجب هزینه
درست کردن برای کشور شود؟
عصرایران - آیت‌الله جنتی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با اشاره به درگذشت پادشاه عربستان با بیان اینکه پادشاه قبلی عربستان با شیعه دشمنی بسیاری داشت و تکفیر را راه‌اندازی و از آن حمایت کرد، گفت: پادشاه عربستان به سزای اعمالش خواهد رسید و الان نیز در حال تحمل مجازات اعمالش است.وی ملک عبدالله را «قارون سعودی» خواند و با بیان اینکه باید به اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها و آنها که در اینجا نیز گاهی اوقات از سفره او تغذیه می‌کردند و او را حمایت می‌کردند، تسلیت بگوییم، گفت: به مومنان و مسلمانان و کسانی که واقعا غصه اسلام و شیعه را می‌خورند تبریک بگوییم و امیدوار هستیم که ادامه کار به این صورت نباشد. ایسنا و فارس
چندی قبل و پیش از درگذشت ملک عبدالله، روزنامه وطن امروز تیتری در این باره زد که با واکنش نهادهای رسمی مواجه شد و حتی هیات نظارت بر مطبوعات خبر از ارسال پرونده این روزنامه به دادگاه داد؛ وطن امروز، با چاپ عکس ملک عبدالله، تیتر زده بود: «خبر مرگش» !
تیتر این روزنامه، البته که مناسب نبود اما بعد از آن، نهادهای نظارتی به رسانه‌ها هشدار دادند که نباید در خصوص درگذشت پادشاه عربستان مطالبی منتشر کنند که به روابط دو کشور آسیب بزند که البته نکته‌ای درست بود.اینک دبیر شورای نگهبان قانون اساسی و خطیب جمعه تهران، بدون توجه به منافع کشور و در اقدامی عجیب، درگذشت پادشاه کشور همسایه را رسماً و علناً، آن هم در خطبه‌های نماز جمعه تهران تبریک می‌گوید!
متعاقب این اظهارات عجیب و غریب، رسانه‌های خارجی و مشخصاً رسانه‌های فارسی زبان آن سوی آب، با مغتنم شمردن سخنان آیت‌الله جنتی، جو تبلیغاتی سنگینی را علیه ایران به راه انداختند چرا که خطیب جمعه تهران، رسماً «آب به آسیاب شان ریخته بود»!
واقعاً در شرایطی که موضع رسمی کشور، ابراز همدردی با کشور همسایه است و وزیر خارجه کشور نیز برای تسلیت گویی به عربستان می‌رود، چرا باید چنین ادبیات نامناسبی از یک تریبون عمومی توسط یک مقام رسمی حکومتی مطرح شود؟ تبریک گویی به مناسبت مرگ رئیس یک کشور همسایه، در کدام بخش از مناسبات انسانی و عقلانی و مصالح ملی و دینی می‌گنجد؟!
گیریم که جناب آقای جنتی، شخصاً از درگذشت ملک عبدالله، خوشحال هم شده باشد، آیا باید این را در تریبون نماز جمعه فریاد بزند و برای کشور هزینه درست کند؟!آیا اگر یک مقام ایرانی و مثلاً خود آیت‌الله جنتی - که عمرشان دراز باد - از دنیا برود، آیا مودبانه و انسانی خواهد بود که در خطبه‌های نماز جمعه عربستان، این موضوع را تبریک بگویند؟!
یا در شرایطی که 12 ماه سال، زائران ایرانی در عربستان هستند، درست است که یک مقام ایرانی درگذشت شخص اول عربستان را تبریک بگوید، او را «قارون» بنامد و با جریحه‌دار کردن احساسات سعودی‌ها، کینه‌های ضد ایرانی شان را شعله ور کند تا هزینه و تاوانش را حاجیان ایرانی بپردازند؟!
آیت‌الله جوادی آملی هفته پیش در این باره چنین گفته است: «ابراز شادی در مرگ افراد، چه ضرورتی دارد؟ این رفتار نه واجب است و نه مستحب؛ برای چه باید عواطف یک عده را جریحه‌دار کرد؟ علی الخصوص که حجاج ما برای انجام فریضه حج باید به این کشور سفر کنند.»
اگر عده‌ای در سیاست خارجی، کمک حال کشور نیستند و دستی نمی‌گیرند، چرا باید سنگ اندازی کنند؟!
آیا آیت‌الله جنتی که سکان انتخابات کشور در دستان اوست و درباره هزاران کاندیدای مجلس و ریاست جمهوری تصمیم می‌گیرد که کدام شان صلاحیت دارد و کدام شان ندارد و به خاطر این منصب فوق‌العاده حساس، باید بسیار «باتدبیر» باشد، این موضوع ساده را متوجه نیست که چنین سخنانی به ضرر کشور است؟از همه این‌ها گذشته، مگر با مرگ ملک عبدالله، فردی بهتر از او بر سر کار آمده است؟ عبدالله که میانه رو بود رفت و سلمان که به محافظه کاری شهره است، جای او آمد و در این بین، هیچ اتفاق مثبتی نه برای ایران رخ داد و نه برای شیعه. این جای تبریک دارد؟!
آیا آب به آسیاب دشمن ریختن و خلاف منافع نظام عمل کردن، تنها از رسانه‌ها سر می‌زند که مستوجب برخورد هستند یا مقامات کشور نیز اگر چنین کنند، باید پاسخگو باشند؟!
عصرایران - آیت‌الله جنتی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با اشاره به درگذشت پادشاه عربستان با بیان اینکه پادشاه قبلی عربستان با شیعه دشمنی بسیاری داشت و تکفیر را راه‌اندازی و از آن حمایت کرد، گفت: پادشاه عربستان به سزای اعمالش خواهد رسید و الان نیز در حال تحمل مجازات اعمالش است.وی ملک عبدالله را «قارون سعودی» خواند و با بیان اینکه باید به اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها و آنها که در اینجا نیز گاهی اوقات از سفره او تغذیه می‌کردند و او را حمایت می‌کردند، تسلیت بگوییم، گفت: به مومنان و مسلمانان و کسانی که واقعا غصه اسلام و شیعه را می‌خورند تبریک بگوییم و امیدوار هستیم که ادامه کار به این صورت نباشد. ایسنا و فارس
چندی قبل و پیش از درگذشت ملک عبدالله، روزنامه وطن امروز تیتری در این باره زد که با واکنش نهادهای رسمی مواجه شد و حتی هیات نظارت بر مطبوعات خبر از ارسال پرونده این روزنامه به دادگاه داد؛ وطن امروز، با چاپ عکس ملک عبدالله، تیتر زده بود: «خبر مرگش» !
تیتر این روزنامه، البته که مناسب نبود اما بعد از آن، نهادهای نظارتی به رسانه‌ها هشدار دادند که نباید در خصوص درگذشت پادشاه عربستان مطالبی منتشر کنند که به روابط دو کشور آسیب بزند که البته نکته‌ای درست بود.اینک دبیر شورای نگهبان قانون اساسی و خطیب جمعه تهران، بدون توجه به منافع کشور و در اقدامی عجیب، درگذشت پادشاه کشور همسایه را رسماً و علناً، آن هم در خطبه‌های نماز جمعه تهران تبریک می‌گوید!
متعاقب این اظهارات عجیب و غریب، رسانه‌های خارجی و مشخصاً رسانه‌های فارسی زبان آن سوی آب، با مغتنم شمردن سخنان آیت‌الله جنتی، جو تبلیغاتی سنگینی را علیه ایران به راه انداختند چرا که خطیب جمعه تهران، رسماً «آب به آسیاب شان ریخته بود»!
واقعاً در شرایطی که موضع رسمی کشور، ابراز همدردی با کشور همسایه است و وزیر خارجه کشور نیز برای تسلیت گویی به عربستان می‌رود، چرا باید چنین ادبیات نامناسبی از یک تریبون عمومی توسط یک مقام رسمی حکومتی مطرح شود؟ تبریک گویی به مناسبت مرگ رئیس یک کشور همسایه، در کدام بخش از مناسبات انسانی و عقلانی و مصالح ملی و دینی می‌گنجد؟!
گیریم که جناب آقای جنتی، شخصاً از درگذشت ملک عبدالله، خوشحال هم شده باشد، آیا باید این را در تریبون نماز جمعه فریاد بزند و برای کشور هزینه درست کند؟!آیا اگر یک مقام ایرانی و مثلاً خود آیت‌الله جنتی - که عمرشان دراز باد - از دنیا برود، آیا مودبانه و انسانی خواهد بود که در خطبه‌های نماز جمعه عربستان، این موضوع را تبریک بگویند؟!
یا در شرایطی که 12 ماه سال، زائران ایرانی در عربستان هستند، درست است که یک مقام ایرانی درگذشت شخص اول عربستان را تبریک بگوید، او را «قارون» بنامد و با جریحه‌دار کردن احساسات سعودی‌ها، کینه‌های ضد ایرانی شان را شعله ور کند تا هزینه و تاوانش را حاجیان ایرانی بپردازند؟!
آیت‌الله جوادی آملی هفته پیش در این باره چنین گفته است: «ابراز شادی در مرگ افراد، چه ضرورتی دارد؟ این رفتار نه واجب است و نه مستحب؛ برای چه باید عواطف یک عده را جریحه‌دار کرد؟ علی الخصوص که حجاج ما برای انجام فریضه حج باید به این کشور سفر کنند.»
اگر عده‌ای در سیاست خارجی، کمک حال کشور نیستند و دستی نمی‌گیرند، چرا باید سنگ اندازی کنند؟!
آیا آیت‌الله جنتی که سکان انتخابات کشور در دستان اوست و درباره هزاران کاندیدای مجلس و ریاست جمهوری تصمیم می‌گیرد که کدام شان صلاحیت دارد و کدام شان ندارد و به خاطر این منصب فوق‌العاده حساس، باید بسیار «باتدبیر» باشد، این موضوع ساده را متوجه نیست که چنین سخنانی به ضرر کشور است؟از همه این‌ها گذشته، مگر با مرگ ملک عبدالله، فردی بهتر از او بر سر کار آمده است؟ عبدالله که میانه رو بود رفت و سلمان که به محافظه کاری شهره است، جای او آمد و در این بین، هیچ اتفاق مثبتی نه برای ایران رخ داد و نه برای شیعه. این جای تبریک دارد؟!
آیا آب به آسیاب دشمن ریختن و خلاف منافع نظام عمل کردن، تنها از رسانه‌ها سر می‌زند که مستوجب برخورد هستند یا مقامات کشور نیز اگر چنین کنند، باید پاسخگو باشند؟!
