اوین
نامه ی کیهان 3 آبان - 97
خامنه ای در ديدار خانواده کشته شدگان
سوریه : اگر مدافعان حرم نبودند راهپيمايي اربعين نبود
خامنه ای رمال که سخنگوی
پاسداران و پیگیر کننده اهداف هسته ای وموشکی وجنگ افروزی برون مرزی شان شده است .
نگفته است اگر پاسداران اعزام به سوریه نمی شدند .نیاز نبود تا پای حزب الشیطان
لبنان و فاطمیون افغانی وزینبیون پاکستانی و الحشد الشعبی یا بسیجی های عراقی هم
به سوریه کشانیده شود تا بطور جمعی سوریه را شخم بزنند وویران کنند وموجب کشته شدن
صدها هزار زن و کودک وپیر وجوان سوری
همراه با ترک نیمی ازجمعیت کشور سوریه شود . مهمتر اینکه موجب هزینه 20
میلیارددلاری سرمایه کشور ایران درسوریه وخالی شدن سفره های اقشار محروم وتهی دست
و آسیب پذیر ایرانی نمی شد. صدالبته سیاست جنگ افروزی در سوریه پیگیری
نمی شد نه موجب کشته شدن تعدادزیادی پاسدار و افغانی وعراقی و
پاکستانی درسوریه می شد و نه موجب پیدایش
داعش و بسترساز معرکه گیری بس پرهزینه
اعزام سیاهی لشکر پاسداران به کربلا و راه
پیمایی روز اربعین می شد. که نه سند افتخار که جنایت است.
حضرت آيت الله العظمي
خامنه اي رهبر انقلاب اسلامي روز دوشنبه سي ام مهرماه در ديدار جمعي از خانواده
هاي شهداي مدافع حرم، با اشاره به شباهت حركت مدافعان حرم اهل بيت عليهم السلام در
سال هاي اخير با حركت كساني كه در دوران خلفاي عباسي با نثار جان خود نگذاشتند قبر
مطهر سيدالشهداء از بين برود، فرمودند: «اگر آنجا كساني فداكاري نمي كردند، امروز
شوكت و هيمنه محبت
اباعبدالله الحسين
(عليه السلام) اين جور دنيا را فرا نمي گرفت اين خشت اول و اصلي اين كار را همان
كساني گذاشتند كه درواقع جانشان را براي زيارت قبر اباعبدالله (عليه السلام) فدا
كردند. اين بچه هاي شما هم همين جور... اگر اين كساني كه رفتند آنجا مجاهدت كردند
نبودند، دشمن تا نزديكي قبر مطهر حضرت اباعبدالله، چند كيلومتري كربلا، جلو آمده
بود.»
متن بيانات ايشان در
اين ديدار به شرح زير است؛
بسم الله الرحمن الرحيم
خيلي خوش آمديد
برادران عزيز، خواهران عزيز، خانواده هاي مكرم و معظم شهداي عزيزمان! حركت اين
شهداي شما كه در اين برهه در خارج از كشور به شهادت رسيدند، درواقع شبيه حركت آن
كساني است كه با جان خودشان توانستند قبر حضرت اباعبدالله را حفظ كنند. يك روزي
بود كه خلفاي بني عباس همت گماشته بودند كه قبر مطهر حضرت اباعبدالله و لابد به
تبع آن، بقيه قبور مطهره را از بين ببرند؛ يك عده اي با جان خودشان نگذاشتند؛ يعني
[آنها] گفتند اگر بياييد، دستتان را قطع مي كنيم، پايتان را قطع مي كنيم، شما را
به قتل مي رسانيم؛ درعين حال [اينها] رفتند. همان رفتن ها بود كه حالا رسيده به
بيست ميليون زائر پياده اربعين. اگر آنجا كساني فداكاري نمي كردند، امروز شوكت و
هيمنه محبت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) اين جور دنيا را فرا نمي گرفت؛ كه شما
مي بينيد در راه پيمايي اربعين از كشورهاي مختلف -از فارس و ترك و اردو و كشورهاي
اروپايي و حتي از آمريكا- افرادي بلند مي شوند مي آيند آنجا؛ اين [كار] را چه كسي
كرد؟ اين خشت اول و اصلي اين كار را همان كساني گذاشتند كه درواقع جانشان را براي
زيارت قبر اباعبدالله (عليه السلام) فدا كردند. اين بچه هاي شما هم همين جور؛ اگر
چنانچه اين فرزندان عزيز شما، شهداي عزيز شما، اين كساني كه رفتند آنجا مجاهدت
كردند نبودند، دشمن تا نزديكي قبر مطهر حضرت اباعبدالله، چند كيلومتري كربلا، جلو
آمده بود؛ با خمپاره كوتاه برد -خمپاره 60- كربلا را مي زدند؛ اين قدر نزديك آمده
بودند! به كاظمين نزديك بودند، به زينبيه نزديك بودند، در واقع [آنجا را] محاصره
كرده بودند. اين جوان هاي شما رفتند در خلال هزاران نفر ديگر، رفتند اين بلا را از
سر اسلام و مسلمين در واقع رفع كردند؛ كار بزرگي كه اين جوان هاي شما انجام دادند،
اين است. و اين براي خدا بوده؛ و الا ما كه كسي را تشويق نكرديم [برود]؛ مثل دوره
جنگ كه تشويق مي كرديم و امام دستور مي دادند و مارش عمليات مي زدند؛ اين خبرها
نبود، اما درعين حال اين جوان ها با شوق، با التماس، با علاقه مندي، بلند شدند
رفتند؛ اين اخلاص است ديگر؛ اين اخلاص را خداي متعال بركت مي دهد. ان شاءالله در
آينده نه چندان دوري، بركات اينها را دنياي اسلام خواهد ديد.
البته براي شماها -چه
پدر، چه مادر، چه همسر، چه فرزند، چه برادر و خواهر- سخت است، [اين] معلوم است،
لكن خب اين سختي اي است كه در مقابلش چشم روشني خداي متعال هست كه به صابرين وعده
فرموده كه «اولئك عليهم صلوات من ربهم و رحمه»؛(1) خداي متعال بر كساني كه صبر مي
كنند در اين مصائب، درود مي فرستد و صلوات مي فرستد و رحمت مي فرستد؛ اين وعده
الهي است، آيه قرآن است؛ ان شاءالله مشمول اين الطاف الهي خواهيد بود. خداوند ان
شاءالله ما را هم به اين جوان هاي شما ملحق كند؛ ما هم دنباله همان ها، در همان
راه حركت كنيم و به همان سرنوشت برسيم. خب يك صلوات ديگر بفرستيد.
1) سوره بقره، بخشي از
آيه 157
