دستمزد کارگران ایرانی روزانه ۶ دلار است

حسین حبیبی:

دستمزد کارگران ایرانی روزانه ۶ دلار است/ در لیبی دو برابر ایران به کارگران دستمزد می‌دهند! 12-بهمن-98

کارگران محروم و زحمت کش با روزی 6 دلار  چه کنند؟ چگونه می توانند هزینه های امورجاری زندگی روزانه شان را تأمین کنند؟

حسین حبیبی با مقایسه سطح دستمزد در کشورهای مختلف با ایران گفت: تقریباً کمترین سطح دستمزد جهانی را داریم.

حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران) در تماس با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با میزان حداقل دستمزد و مقایسه آن در نقاط مختلف جهان گفت: بیشترین سطح دستمزد در آمریکا در ایالت‌های واشنگتن و کالیفرنیا با ۴۰ ساعت کار در هفته است و زمان اجرایی شدن افزایش سطح دستمزدها، یکم ژانویه است؛ برای نمونه، در آریزونا، حداقل دستمزد در سال۲۰۱۹  ، ۱۱ دلار در هر ساعت و حداقل سطح دستمزد در سال جاری ۱۲ دلار در هر ساعت است؛ در کالیفرنیا، حداقل دستمزد در سال ۲۰۱۹، ۱۲دلار در هر ساعت و حداقل سطح دستمزد در سال جاری،۱۳ دلار در هر ساعت است؛ در مجموع، حداقل دستمزد در آمریکا در سال ۲۰۲۰ تقریبا ملی است و میزان آن برای  هر ساعت ۱۲ دلار است که روزانه ۸۸ دلار  و برای هر ماه ۲۶۴۰ دلار می‌شود.

او به مقایسه با ایران می‌پردازد: حالا در ایران حداقل دستمزد در سال ۱۳۹۸ ملی است که میزان آن، در هر ساعت ۷۵ سنت کمتر از یک دلار، روزانه ۶ دلار، ماهیانه ۱۸۰ دلار  و سالیانه ۲۱۶۰ دلار است.

 به گفته‌ی او، حداقل دستمزد سالیانه کارگران در کشورهای مختلف به ترتیب زیر است:

آمریکا      :   ۳۱۶۸۰  دلار

کویت      :    ۳۰۹۶۰ دلار

عربستان :    ۲۱۹۶۰ دلار

امارات    :    ۴۰۳۲۰ دلار

عمان      :     ۱۰۲۶۳ دلار

ترکیه     :     ۷۱۴۶ دلار

لیبی      :     ۴۲۸۶ دلار

ایران     :     ۲۱۶۰ دلار

حبیبی بر اساس اطلاعات فوق تاکید می‌کند: حداقل دستمزد سالیانه کارگران در لیبی بیشتر از ایران است؛ کارگر کشور لیبی روزانه ۱۲ دلار و ماهیانه ۳۵۷ دلار و سالیانه ۴۲۸۴ دلار، یعنی چیزی حدود ۲برابر کارگر ایرانی می‌گیرد.

او ادامه می‌دهد: واگر واقع بینانه نگاه بکنیم به جز آمریکا کشورهای اشاره شده، مانند ایران به جز نفت از دیگر توانمندی‌های اقتصادی چون نفت و گاز و پتروشیمی، انواع معادن؛ طبیعت، جاده ابریشم، ارتباط با آب‌های آزاد و کشتیرانی، تسلط بر شاهراه تردد نفت، کشاورزی و باغداری و صنعت، فراوانی امکان گردشگری (تاریخی و طبیعی) برخوردار نیستند؛ خلاصه ایران قلب دنیاست اما کارگرانش نصف کارگران لیبی دستمزد می‌گیرند؛ سوال اینجاست که آخر چرا؟!