حل معضل اتوبوس خوابی به سبک مدیران شهری تهران/صورت مسئلهای که پاک شد نه حل و فصل!۱۱-دی-۱۴۰۰
هفته گذشته یکی از رسانه های داخلی با پرداختن به موضوع اتوبوس خوابی برخی شهروندان تهرانی زمینه ساز ایجاد یک جریان خبری شد که تحولات و بازتاب های مرتبط با آن همچنان ادامه دارد؛ پدیده ای که با واکنش افکار عمومی و نیز برخی مسولان رو به رو و البته نسخه هایی نیز برای رفع و رجوعش تعیین شد.
«بازتاب»؛ آرش خداپرست- در گزارشی که مورد اشاره قرار گرفت، اینگونه عنوان شده بود که برخی از شهروندان تهرانی که اساساً خانه ای برای بیتوته به ویژه در شب ها ندارند، برای اینکه بتوانند در بهترین شرایط ممکن شب را به صبح برسانند، به اتوبوس های شبانه روزی خطوط بی آر تی تهران پناه می برند.
در این گزارش همچنین قید شده بود که خطوط بی آر تی و شبانه روزی آزادی – تهرانپارس و نیز راه آهن- تجریش از جمله خطوطی هستند که بیشتر از بقیه خطوط مورد استفاده این افراد که در افکار عمومی به اتوبوس خواب معروف شدند، قرار می گیرد.
شهروندانی که از ابتدای مسیر و با پرداخت هزینه یک بلیط سوار اتوبوس ها می شوند و در بخش های مختلف به ویژه بخش های انتهایی می خوابند و پس از اینکه به ناچار در انتهای مسیر از اتوبوس پیاده می شوند، دوباره سوار بر اتوبوس دیگری می شوند تا به همین شکل شب را به صبح برسانند!
همانطور که اشاره شد پس از انتشار این گزارش در رسانه ها و بازتاب گسترده آن در شبکه های اجتماعی واکنش های فراوانی به این موضوع مشاهده شد.
صرف نظر از واکنش افکار عمومی و کاربران در شبکه های مجازی که عمدتاً انتقادآمیز بود، مدیران شهری تهران نیز نسبت به این موضوع حساس شده و به آن واکنش نشان دادند.
به طور مثال در همین رابطه رییس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران از پیگیری اتوبوس خوابی در شورای شهر خبر داد.
زهرا شمس احسان در حساب توییتری خود نوشت: هرچند که موضوع اتوبوس خوابی، یک مسأله جدید و البته فراگیر نیست، اما کرامت شهروندی بدین معناست که «حتی یک نفر» نیز نباید برای نداشتن جای خواب مناسب، اینچنین شب را به صبح برساند. وی در ادامه نوشت: در شورای شهر این موضوع را پیگیری خواهم کرد.
همچنین محمود ترفع – مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر بی.آر.تی خوابی، گفت: این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده، نیست و از گذشته نیز شاهد خوابیدن معتادان روی صندلیشان در اتوبوس بودهایم، اما این افراد جدید، ظاهر مناسبی دارند و کارت بلیت میزنند و وارد اتوبوس میشوند.
وی با بیان اینکه «ما چگونه میتوانیم تشخیص دهیم که این مسافر جای خواب دارد یا نه؟» گفت: ما وجود این پدیده را انکار نمیکنیم اما این مساله یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی است و شرکت واحد اتوبوسرانی در آن نقشی ندارد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با تاکید بر اینکه راننده اتوبوس امکان تشخیص مسافر از اتوبوسخواب را ندارد، گفت: البته براساس پروتکلهای اتوبوسرانی، همه مسافران باید در انتهای خط، اتوبوس را ترک کنند.
علاوه بر موارد فوق و در اقدامی ابتکاری که سازمان رفاه، خدمات و مشارکت اجتماعی شهرداری تهران در دستور کار خود قرار داد و برای راحتی این شهروندان اتوبوس هایی با همین منظور در برخی میادین شهر استقرار یافتند.
احمد احمدیصدر، مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران در رابطه با این موضوع از جانمایی ۲۰اتوبوس در نقاط شلوغ شه در شب های سرد سال خبر داد تا این افراد دسترسی راحتتری برای مراجعه به یک سرپناه را در شهر داشته باشند.
وی افزود: این طرح تا زمانی ادامه دارد که سرما جان و سلامت کارتنخواب یا معتاد متجاهری را تهدید نکند.
مستند به نکات مورد اشاره مشاهده می شود که شهرداری تهران نسبت به یک موضوع مهم و درواقع یک آسیب اجتماعی ورود ناقص و کوتاه مدتی داشته است که به واسطه اینکه به ریشه های مشکل مطرح شده ورود نمی کند، طبیعتاً از این اقدام نمی توان انتظار بازخوردهای مثبت و مفیدی در آینده نزدیک داشت!
توضیح اینکه بسیاری از افراد که اکنون به اتوبوس خوابی روی آورده اند، اساساً به واسطه درآمد پایین و بعضاً نداشتن شغل ثابت و مطمئن با این آسیب رو به رو شده اند و بسیاری از ایشان نیز مهاجرانی هستند که از شهر و روستاهای دیگر عازم تهران شده اند.
به همین خاطر به نظر ضرورت دارد، شهرداری تهران و دیگر نهادهای مسول مثل وزارت کار در یک اقدام اساسی و جدی تر به این آسیب اجتماعی ورود کنند و ضمن پرداختن به ریشه های مشکل تلاش کنند تا مسئله و مشکل پیش آمده را به صورت ریشه ای حل کنند.
چرا که پرداختن به مشکلاتی نظیر اتوبوس خوابی آن هم به صورتی که مورد اشاره قرار گرفت نه تنها سبب برطرف شدن این آسیب در جامعه نخواهد شد، بلکه چه بسا جنبه تشویقی هم داشته باشد و به افزایش مهاجران مشابه منجر شود!