زنداني بدون ديوار یا شکنجه مرگ خاموش.  28 خرداد 91

این ایمیل در یافتی حاوی نکات مهم می باشد. زیرا که به شیوه بسیار پیچیده وخطرناک تر از سوی حاکمان ایران وسر دژخیمان شکنجه وزندان بانان اجرا می شود .به ویژه پیرامون صنعت تواب  وخائن  سازی واعتراف گیری وپخش آن از تلویزیون در 33 سال گذشته با ترفندهای گوناگون دنبال شده است . از سوی دیگر مبارزه با  برپایی مراسم جشن  و سرور و شادی و موسیقی و رنگ های شاد در پوشش زنان مشابه  همین سیاست مرگ خاموش می باشد.

بعد از جنگ آمریکا با کره، ژنرال ویلیام مایر که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش آمریکا منصوب شد،یکی از پیچیده ترین موارد تاریخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار میداد.حدود1000 نفر از نظامیان آمریکایی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بین المللی برخوردار بود. زندان با تعریف متعارف تقریباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور یافت میشد. از هیچیک از تکنیکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد. اما بیشترین آمار مرگ زندانیان در این اردوگاه گزارش شده بود. زندانیان به مرگ طبیعی می مردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمی کردند. بسیاری از آنها شب می خوابیدند و صبح دیگر بیدار نمی شدند. آنهایی که مانده بودند احترام درجات نظامی را میان خود رعایت نمیکردند‏ و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی می ریختند.دلیل این رویداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ویلیام مایر نتیجه تحقیقات خود را به این شرح ارائه کرد:«‏در این اردوگاه، فقط نامه هایی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانیان رسیده می شد.نامه های مثبت و امیدبخش تحویل نمی شدند.هرروز از زندانیان می خواستند در مقابل جمع، خاطره یکی از مواردی که به دوستان خود خیانت کرده اند، یا می توانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعریف کنند.هرکس که جاسوسی سایر زندانیان را میکرد، سیگار جایزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هیچ نوع تنبیهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دریافت جایزه (که خطری هم برای دوستان شان نداشت) عادت کرده بودند».تحقیقات نشان داد که این سه تکنیک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است.با دریافت خبرهای منتخب (فقط منفی) امید از بین می رفت.با جاسوسی، عزت نفس زندانیان تخریب می شد و خود را انسانی پست می یافتند.با تعریف خیانتها، اعتبار آنها نزد همگروهی ها از بین میرفت.واین هر سه برای پایان یافتن انگیزه زندگی، و مرگ‌های خاموش کافی بود.این سبک شکنجه، شکنجه خاموش نامیده می شود.این روزها همه فقط خبرهای بد می شنوند شما چطور؟این روزها هیچکس به فکر عزت نفس نیست شما چطور؟این روزها همه در فکر زیرآب زدن بقیه هستند شما چطور؟پس بیایید از شکنجه خاموش رها شویم