فیدل؛ یک زندگی در عکس‌ها و
نقل قول‌ها 9آذر-95
«فیدل کاسترو» رهبر انقلابی کوبا، در حالی که از سال 2006 به شدت بیمار بود
و در سال 2008 رهبری حکومت را به برادرش منتقل کرده بود، امروز درگذشت.
کوبایی که حاصل انقلاب او بود، از نظر سوادآموزی و امکانات بهداشتی در حد
بهترین کشورهای دنیا قرار دارد؛ هرچند مردمش هنوز امنیت غذایی ندارند، ماشین‌های
دهه 50 میلادی سوار می‌شوند و مهم‌ترین محصول صادراتی‌شان سیگار برگ هاوانایی است.
اوضاع کوبا البته چند سالی است که تغییر کرده است، بعد از این که فیدل،
حکومت را به برادرش رائول واگذار کرد، اصلاحات اقتصادی آغاز شد، حالا کوبا شاهد
رشد چشم‌گیر تجارت‌های خانگی است، نظارت دولت بر فروش خودرو برداشته شده است و از
آنجا که هیچ رابطه‌ای تا ابد، شکرآب نمی‌ماند، کوبا تاکید بر تلاش‌های بی‌شمار
آمریکا برای دخالت در امور داخلی این کشور و ترور رهبران انقلابی را کنار گذاشته و
دو کشور سفیران یکدیگر را پذیرفته‌اند. حالا علاوه بر دلارهایی که کوبایی‌های ساکن
کالیفرنیا برای خانواده‌هایشان می‌فرستند، گردشگران آمریکای شمالی هم می‌توانند
برای تعطیلات در کوبا برنامه‌ریزی کنند که به اقتصاد این کشور کمک می‌کند.
رهبر کاریزماتیک انقلاب کوبا که در تمام آمریکای جنوبی محبوب بود،
به گفته خانواده‌اش قرار است سوزانده شود. بعضی از بهترین نقل‌قول‌های کاسترو که
گاه در جریان سخنرانی‌های مشهور چند ساعته‌اش بیان شده، هنوز در خاطرات باقی مانده
است.
1959
« من یک انقلاب را با 82 مرد آغاز کردم. اگر قرار باشد دوباره این
کار را انجام دهم، با 10 یا 15 نفر این کار را خواهم کرد. برای این که وقتی لازم
است بجنگید و یک برنامه برای این کار دارید، دیگر مهم نیست تعداد شما چقدر کم
باشد.»
1959، سی روز بعد از انقلاب:
«به ریش‌زدن فکر نمی‌کنم؛ نه تنها به این دلیل که به آن عادت دارم،
بلکه به این دلیل که ریش من معنی زیادی برای کشورم دارد، ریشم را تنها زمانی
خواهم زد که وعده استقرار یک دولت خوب محقق شده باشد.»
1959
«انقلاب بستری از گل‌های رز نیست؛ انقلاب مبارزه بین گذشته و آینده
است.»
1985 زمانی که کاسترو اعلام کرد می‌خواهد سیگار کشیدن را ترک کند:
«من به این نتیجه رسیده‌ام که یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای سلامت
عمومی در کوبا ترک سیگار است، البته واقعا برای هیچ چیز این قدر دلم تنگ نمی‌شود.»
1985
« من هرگز بین ایده‌های خودم و ایده‌های آن شمایل مقدس ، حضرت
مسیح، تضادی ندیده‌ام.»
1991
« ما حالا یک حقیقت راستین داریم؛ به عبارت ساده، اردوگاه
سوسیالیسم سقوط کرده است.»
1998
«تغییرات، گردشگری جهانی، سرمایه‌گذاری خارجی، کسب و کارهای
خانوادگی و تجارت‌های کوچک، هزینه‌های اجتماعی خودشان را دارند، ما در حال حاضر
زیر یک پوشش شیشه‌ای، در محیطی ضدعفونی شده زندگی می‌کنیم؛ در حالی که با ویروس‌ها
و باکتری‌ها احاطه شده‌ایم، تا حواسمان را از خودپرستی ایجادشده توسط سیستم تولید
سرمایه‌داری پرت کنند.»
2004، نقل قولی برای آغاز یک مستند دیگر با عنوان "گشتن به
دنبال کاسترو":
« متوجه شدم که سرنوشت واقعی من این است که به جنگ با ایالات متحده
به‌پا خیزم.»
2005
« این جمع‌بندی است که من بعد از سال‌ها به آن دست پیدا کرده‌ام:
در میان تمام خطاهایی که ممکن است انجام داده باشیم، بزرگ‌ترینشان شاید این بوده
است که ما باور داشتیم "کسی" باید سوسیالیسم را بسازد ... هر وقتی کسی
می‌گفت " فرمول این است" فکر می‌کردیم او کسی است که می‌داند؛ دقیقا مثل
متخصصان فیزیک.»
2006، در مجمع سالانه رییسان جمهور آمریکای جنوبی:
« من بسیار خوشحالم که 80 ساله شده‌ام، هیچ وقت انتظار نداشتم به
این سن برسم. نه تنها بزرگ‌ترین همسایه‌های ما، بلکه بزرگ‌ترین قدرت‌های دنیا هر
روز تلاش کرده‌اند من را بکشند!»
2008، در یک ستون روزانه در روزنامه:
«ما یک کشور با رژیم سرمایه‌داری و توسعه‌یافته درگیر در بحران
نیستیم که رهبران دیوانه آن به دنبال راه حل‌هایی برای درمان افسردگی، تورم، نبود
بازار کار و بیکاری باشند، ما یک کشور سوسیالیستی هستیم و باید سوسیالیست باقی
بمانیم.»
فیدل کاستروی نوجوان در حال خوردن آب‌نبات چوبی، در دوران مدرسه‌اش. کوبا 1940 عکس از AFP
کاسترو با همسر اولش میرتا و پسرش، اوایل دهه 1950 عکس از TS
بازجویی از کاسترو توسط پلیس و نیروهای نظامی در زندان ویواک در سانتیاگو. اولین اقدام نظامی در راستای انقلاب کوبا در 1953 . عکس از AFP
کاسترو در کنار نیروهای چریک در جشن پیروزی انقلاب
سخنرانی کاسترو از از بالکن مشرف به تظاهرات هاوانا در 1959
کاسترو روزنامه‌ای آمریکایی را که در مورد ترور او گزارش نوشته است در دست دارد. وقتی در طول سفرش به نیویورک از او در مورد احتمال ترورش پرسیدند گفت: کسانی که می‌خواهند من را ترور کنند در کوبا تانک و هواپیما دارند اما هیچ کاری نتوانسته‌اند انجام دهند، حالا این‌جا می‌خواهند چه کنند؟ من خوب می‌خوابم و اصلا هم نگران نیستم. 1959
کاسترو در حال پایین‌آمدن از یک تانک در اپریل 1962 در جریان نبرد گیرن در خلیج خوک‌ها؛ یک مرحله بحرانی از روابط کوبا و آمریکا، زمانی که سازمان سیا یک گروه آموزش‌دیده مسلح را برای خراب‌کاری به کوبا فرستاده بود.
کاسترو در طول یک مصاحبه در کاخ ریاست‌جمهوری سیگار برگ می‌کشد.
کاسترو و خروشچوف رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی در طول یک دیدار رسمی چهار هفته‌ای از مسکو. 1963
کاسترو بیرون هتلی در نیویورک
کاسترو در حال برداشت نیشکر در کوبا. 1970
امتحان‌کردن اسلحه در طول یک دیدار رسمی از ویتنام شمالی، در طول جنگ ویتنام. 1973
کاسترو و نلسون ماندلا در موتانزاس،1991
کاسترو و رییس‌جمهور سابق آمریکا جیمی‌کارتر در طول یک دیدار تشریفاتی بیسبال بین دو تیم کوبایی در 2002
فیدل در کنار برادرش رائول، رهبر فعلی کوبا
کاسترو و پاپ، در طول دیدار پاپ فرانسیس از قاره آمریکا در 2015
کاسترو در مهمانی که هوگو چاوز رییس‌جمهور وقت ونزوئلا به افتخار او بعد از دریافت جایزه یونسکو برای دستاوردهای کوبا در آموزش عمومی ترتیب داده بود. 2006
ایسنا-فاطمه کریمخان
