یک فعال
صنفی کارگران خباز:
چهل درصد،
حداقلِ عقبماندگی مزدیِ کارگران خباز کشور/با روزی ۲۵ هزار تومان چطور میشود
زندگی کرد؟ 9شهریور-97
غارتگران
حاکم وشرکای شان حاکم که مورد حمایت خامنه ای رهبر ام الفساد و قوه فاسد
قضاییه اند باید پاسخگوی باشند.
یدالله صمدی با انتقاد از انجماد دستمزد
خبازان در چهار سال گذشته گفت: هیچ نهادی به مطالباتمان پاسخ نداده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عدم تطابق
دستمزد با هزینههای روزافزونِ زندگی، این روزها یکی از دغدغههای اصلی مزدبگیران
است؛ اما این دغدغه برای خبازانی که بیش از سه سال افزایش مزدی نداشتهاند، به
مراتب جدیتر میشود. یدالله صمدی (دبیر انجمن صنفی کارگران خباز سنندج) در این
رابطه میگوید: نامهربانیهای بسیار در حق خبازان موجب شده که این روزها بسیاری از
کارگران خباز دیگر نای زندگی کردن نداشته باشند.
او ادامه میدهد: با روزی 25 هزار تومان
چطور میشود زندگی کرد؟ چطور میشود ادامه داد؟ در این اوضاع که قیمتها سر به فلک
زده، یک کارگر نانوایی باید با روزی 25 هزار تومان بسوزد و بسازد.
او میگوید: مزد خبازان از سال 93
افزایش نیافته این درحالیست که تورم انباشته این سالها را اگر روی هم بگذاریم،
مشخص میشود که خبازان چقدر کاستی درآمد داشتهاند. کافیست برای این چهار سال،
خیلی حداقلی، نرخ تورم هر سال را ده درصد درنظر بگیریم که در مجموع میشود چهل
درصد! این چهل درصد، حداقلِ عقبافتادگی مزدی خبازان کشور است.
به گفته صمدی، همه وعدههایی که به
کارگران نانواییها دادهاند، طبل توخالی از آب درآمده است؛ او ادامه میدهد:
مطالبات خود را به انحای مختلف به گوش مسئولان رساندهایم اما نتیجهای نگرفتهایم.
حتی پاسخ یک کلمهای به نامههای متعددمان دریافت نکردهایم.
او در جمعبندی مطالبات خبازان میگوید:
افزایش دستمزدها، بهسامان شدن بیمهی کارگران نانواییها، اجرای دقیق آییننامه
مشاغل سخت و زیانآور برای کارگران خباز و حفظ استقلال انجمنهای صنفی، خواستههایی
قانونی و صنفیست که تاکنون برآورده نشده است.
صمدی در پایان میگوید: نه طبق قانون
کار عمل میکنند و نه به قانون اساسی پابندند. نه دولت برای ما کارگران نانواییها
برنامهای دارد و نه مجلس برای ما کاری صورت میدهد. تا میگوییم افزایش مزد، از
ضرورت افزایش قیمت نان صحبت میکنند درحالیکه ما کارگران خباز مخالف افزایش قیمت
نان هستیم چراکه میدانیم گران شدن نان همان و افزایش دوباره نرخ تورم همان! همین
حالا هم قدرت خرید طبقهی کارگر به زیر صفر رسیده؛ گران شدن نان، شرایط را بدتر هم
میکند.