تولید رگهای
خونی با استفاده از نانوذرات سیلیکاتی 8شهریور-97
تهران- ایرنا- پژوهشگران از نانو ذرات
سیلیکاتی برای رشد رگها استفاده کردند که قادرند فاکتورهای رشد را حمل و در طول
زمان، رهاسازی کنند.
به گزارش روز پنجشنبه ایرنا از ستاد
ویژه توسعه فناوری نانو، یکی از اقدامات مهم برای ترمیم زخمها، تولید رگ های
خونی است، برای رسیدن به این هدف، یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه تگزاس از ساختار
کِلِی دو بعدی موسوم به نانو سیلیکات استفاده کردند و رگهای خونی را با این روش
رشد دادند.
محققان در این پروژه از کپسول هایی استفاده کردند که در طول زمان محتویات خود را رهاسازی می کنند، کلی به گونه ای طراحی شده که پروتئین های تولید و رشد رگ ها را در طول زمان رها کند. این راهبرد توسط محققان این پروژه برای تولید رگهای خونی استفاده شده است.
آخیلش گاهاروار از محققان این پروژه میگوید: «نانو ذرات کلی همانند ذرات مغناطیسی ضعیف و کوچک عمل میکنند تا فاکتورهای رشد که در هیدروژل پلی مریک است را نگه داشته و به آهستگی رهاسازی کنند. رهاسازی آرام این فاکتورها اهمیت زیادی دارد و مانع از اختلال در فرآیند رشد رگها و بافت میشود.»
نتایج یافته های این گروه تحقیقاتی یک گام رو به جلو در مسیر همگرایی فناوری نانو و مهندسی زیستپزشکی است تا با استفاده از نانوسیلیکاتها بتوان رگهای خونی ایجاد کرد. یکی از حوزه هایی که میتوان در آن وارد شد، استفاده از نانو سیلیکات ها برای جهت دهی به رشد سلول های بنیادی و تحریک آنها به منظور رشد استخوان و غضروف است.
گاهاروار میگوید: «زمانی که این سلولهای بنیادی با نانو سیلیکاتها برهم کنش داده می شوند، رفتار سلولهای بنیادی تغییر میکند و این رفتار مشابه حالتی میشود که تولید استخوان و غضروف آغاز شده است. این نشان میدهد که فناوری نانوسیلیکاتها را میتوان برای مقاصد درمانی بهخصوص درمان بیماریهای استخوانی به کار برد.»
یکی از دلایل به نتیجه رسیدن این پروژه، رشد و توسعه فناوری نانو طی یک دهه گذشته است.
نتایج این پروژه در قالب مقالهای با عنوان 2D NanosilicatesLoaded with Proangiogenic Factors Stimulate Endothelial Sprouting در نشریه Advanced Biosystems به چاپ رسیده است.
علمی 9014**1055
محققان در این پروژه از کپسول هایی استفاده کردند که در طول زمان محتویات خود را رهاسازی می کنند، کلی به گونه ای طراحی شده که پروتئین های تولید و رشد رگ ها را در طول زمان رها کند. این راهبرد توسط محققان این پروژه برای تولید رگهای خونی استفاده شده است.
آخیلش گاهاروار از محققان این پروژه میگوید: «نانو ذرات کلی همانند ذرات مغناطیسی ضعیف و کوچک عمل میکنند تا فاکتورهای رشد که در هیدروژل پلی مریک است را نگه داشته و به آهستگی رهاسازی کنند. رهاسازی آرام این فاکتورها اهمیت زیادی دارد و مانع از اختلال در فرآیند رشد رگها و بافت میشود.»
نتایج یافته های این گروه تحقیقاتی یک گام رو به جلو در مسیر همگرایی فناوری نانو و مهندسی زیستپزشکی است تا با استفاده از نانوسیلیکاتها بتوان رگهای خونی ایجاد کرد. یکی از حوزه هایی که میتوان در آن وارد شد، استفاده از نانو سیلیکات ها برای جهت دهی به رشد سلول های بنیادی و تحریک آنها به منظور رشد استخوان و غضروف است.
گاهاروار میگوید: «زمانی که این سلولهای بنیادی با نانو سیلیکاتها برهم کنش داده می شوند، رفتار سلولهای بنیادی تغییر میکند و این رفتار مشابه حالتی میشود که تولید استخوان و غضروف آغاز شده است. این نشان میدهد که فناوری نانوسیلیکاتها را میتوان برای مقاصد درمانی بهخصوص درمان بیماریهای استخوانی به کار برد.»
یکی از دلایل به نتیجه رسیدن این پروژه، رشد و توسعه فناوری نانو طی یک دهه گذشته است.
نتایج این پروژه در قالب مقالهای با عنوان 2D NanosilicatesLoaded with Proangiogenic Factors Stimulate Endothelial Sprouting در نشریه Advanced Biosystems به چاپ رسیده است.
علمی 9014**1055