يادداشت ميهمان اوین نامه کیهان "اربعين، مشق حضور"

اوین نامه کیهان یکشنبه  29 مهرماه سال 1397
يادداشت ميهمان  اوین نامه  کیهان "اربعين، مشق حضور"
کم تا کنون تبلیغات گسترده محور بسیج واعزام سیاهی لشکر از سوی پاسداران و بسیج به کربلا برای راهپیمایی اربعین شده است که  نیاز بوده است  تا  برای تبلیغات بیشتر همقطار اوین نامه کیهان با عنوان یادداشت نویس مهمان هم اضافه شود.
حقيقت آن است كه بعد از شهادت غريبانه سيدالشهداء، مسير عالم عوض شده است و خداي مهربان، معجزه اي جاويدان براي عاشقان و جوانمردان و حتي نااميدان و گنهكاران پشيمان شده از گناه و معصيت قرار داده است كه نامش حسين است. آن عزيزي كه حسين را كشتي نجات وسيع و سريع خوانده است، دانسته چه فرموده و ما گنهكاران نيز به تجربه دريافته و فهميده ايم كه كشتي حسين، به غير از اينها كه فرموده اند، كوتاه ترين راه ها تا خدا را بلد است و با حسين فاطمه، مي توان ره صد ساله را يك شبه طي نمود. يك شب جمعه يا يك شب عاشورا يا يك روز عرفه و يك روز اربعين و يا هر روزي كه دلي مشتاق، براي غربت و مظلوميت حسين و خانواده و اصحابش، چشمي نمناك كند و آهي حزين و حسرت آلود نثار بارگاهش كند. حسين كريم است و با كريمان كارها آسان بود. آنكه كنيزش را به جبران شاخه گلي كه به او هديه داده بود، آزاد مي كند، مي تواند و مي خواهد كه ما گرفتاران و اسيران هوي و هوس را به شاخه گلي ارادتمندانه از عبادت و توبه، از بند نفس و شيطان رها كند. آه حسين! دستم بگير كه از دست رفته ام.
اينكه فرمود بهشت را به بها مي دهند نه به بهانه درست است ولي درست تر آن است كه خداي مهربان، براي بخشيدن و بخشودن بندگانش به دنبال بهانه مي گردد و چه بهانه اي بهتر از حسين و اشك براي او كه دل هاي جوانمردان و عاشقان و عارفان و گنهكاران، به راحتي بهانه اش را مي گيرند. حسين، دل كليمي و مسيحي و زردشتي و بودايي را فتح كرده و در قلب اهل سنت جا گرفته است، ما شيعيان كه خانه زاد اوييم و با خاطرات او باليده ايم، در ارادت و اخلاص و حس خوب به او، جاي خود داريم. ما با حسين راحتيم و خاطرمان آسوده است كه اربابمان جوانمرد است. ما كه عشق به حسين را از شير مادر گرفته ايم و آه و اشك پدر، ما را سربراه او كرده است، خوب مي دانيم كه محبت او سرمايه روزافزون و مونس تنهايي و عسرت ماست. اصلا ارادت و عشق ما به حسين فاطمه، دلي است وگرنه هر غم و غصه اي بعد از يكي دو ماه، برايمان سرد مي شود ولي هنوز براي رنج و محنت خاندان رسالت از رسول خاتم تا امام خاتم، غصه داريم و دل پريشانيم. هرچند حسين، جنس غمش فرق مي كند. اي مهربان تر از پدر و مادرم حسين.  
اربعين است و اجتماع سالانه مومنين و جوانمردان و خونخواهان ارباب بي كفنان در پيش. اجتماعي كه نه سرما مي شكندش و نه گرما، نه گرسنگي و نه تشنگي و... و نه گراني و نه تبهكاري محتكران از يزيد بدتري كه مايحتاج و رفاهيات زندگي مردم را گروگان منافع مالي و مطامع سياسي خود گرفته اند مي تواند آنها را از حسينشان جدا كند. اصلا زائران حسين چيز ديگري اند. كم موونه اند و پرمعونه. يعني كم خرجند و پرفايده. چقدر از برادران و خواهران عراقي، غذايي را كه خود و فرزندانشان در طول سال نمي خورند براي زائران اربعين مهيا مي كنند؟ يك سال كار حلال و تلاش شرافتمندانه مي كنند تا محرم و صفر، خرج عزاي حسين كنند. كارمند و كارگر ايراني، افغاني، پاكستاني، هندي، لبناني، سوري و كشميري و... را نگاه كنيد كه در طول سال يك لقمه كمتر مي خورند تا پس اندازشان را خرج سفر اربعين كنند. حق دارند آنها كه پول رانت و ربا و احتكار و حقوق نجومي را صرف آنتاليا و تايلند و خرابات مي كنند، نفهمند و گيج باشند و پرت و پلا گويند. سر شيري را نفهمد گاو ميش/ جز به شيران كم بگو اسرار خويش/ با حريف سفله نتوان خورد مي/ گرچه باشد پادشاه روم و ري.
25 ميليون زائر حسين كه خود را به سختي راه مي اندازند و رنج سفر به جان مي خرند و خارهاي راه، كه به پاهاي پرآبله مي خلند و سر و روي خاك آلودي كه حكايت سرگشتگي مي كنند و همه سر به راه حسين نهاده اند همه از حرارتي سخن مي گويند كه امام معصوممان فرمود از شهادت حسين در قلوب مومنين به يادگار نهاده شده كه هيچ گاه سرد و ساكت نمي شود. بزرگ ترين اجتماع بشري در طول تاريخ، بزرگ ترين و بيشترين سفره اطعام و نذري كه مومنين براي يكديگر گسترده اند و بيشترين كار خير و خيراتي كه عالم به خود ديده است و معنوي ترين جمعي كه جهان در عمر خود، به خود ديده است و مهربان ترين آدم هايي كه دست آرزوها و افسانه هاي بشري نيز به آنها نمي رسد و خالصانه ترين كارهايي كه پيغمبران و امامان از ما توقع داشتند و... تنها در اربعين حسيني ديده و شنيده مي شود. حقيقت اين است كه خدا به حسين بركت داده و او را مركز تحول و تدارك عالم قرار داده است. مادرش مادر آب و پدرش پدر خاك است و خود سفره دار عالميان است و ما تا نفسي هست عزادار حسينيم.
اربعين حسيني، هرساله حكومت مهدوي را برايمان شفاف تر مي كند و ما را براي حكومت حضرتش تشنه تر. ما را به دنيايي بهتر و برتر رهنمون مي كند كه در آن، رنج و ملالت اين دنيا نيست. دنيايي سراسر نور و سرور و مدينه فاضله اي كه حتي خيالش، در دنياي عطش زده و ظلمتكده نئوليبرال و پست مدرن امروزي همچون نسيم خوش و خنكي است كه در بيابان سوزان، به گونه جان مي خورد. دنياي امروز تا وقتي خدا خدا نگويد و راه حسين نپويد، همين زندان و محاق است كه هست. برهوتي از اخلاق و انصاف كه تربيت يافتگانش حاضرند هشتاد ميليون نفر را براي خم ابروي فرزند خود ناديده بگيرند، و برخي نخبگانش، منافع هشتاد ميليون هموطن و صدها ميليون آيندگان را با كدخدا معامله پنهاني كنند و در پاسخ به امر به معروف و نهي از منكر ولي نعمتان خود «همين است كه هست» گويند، و برخي ديگر از منتخبانش، منافع همين تعداد را با لج، بار كج مي كنند و به سوي سراب كدخدا مي برند، و برخي از متمولينش براي غارت مردم خود، با دشمن خوني، همراه مي شوند، و برخي تازه سر درآورده هايش، مرتجع شده و به دوران جاهليت برگشته اند و به جاي كسب فهم و فضيلت، به ژن و نژاد خود مي بالند و با آن كاسبي مي كنند.
راهپيمايي 25 ميليون زائر حسيني در شرايطي است كه غاصب حرمين شريفين، پس از كشتار صدها ميهمان خدا در منا، منتقدانش را با اره ريز ريز مي كند و بيت المال مسلمين را به شيطان بزرگ رشوه مي دهد. همين «بن سلاخ»هاي شيرده سعودي، 3-4 سال است خاك يمن را شخم مي زنند و با تكنولوژي فوق مدرن، سرويس مدرسه 52 كودك از دنيا بي خبر را به آتش مي كشند. و در افغانستان و در كشمير و در سوريه و در بحرين و در عراق و در نيجريه و در ميانمار سوزان. و سركرده بني اسرائيليون و غاصب قدس، پس از دريافت گزارش از مراكز تحقيقاتي و اطلاعاتي خود، در تورقوزآباد ايران به دنبال تاسيسات هسته اي مي گردد و از اين سطح فهم خود خجالت نمي كشد و قماربازي را كدخدا كرده است كه مهارتش به جاي انسانيت، در تيغ زني و زورگيري ترسوها و دوشيدن گاو سعود است و حماقتش زبانزد مردمان. اين وضع حاكمان جهان است كه هنوز هم ترسوها و بزدلان، ما را از آنها مي ترساندند. اگر حسين در زمان قيام خود فرمود: علي الإسلام السلام إذ قد بليت الامه براع مثل يزيد1، زائران اربعيني نيز مي گويند اگر جهان به آفتي چون آمريكا و صهيون و آل سعود مبتلاست پس بايد فاتحه عالم و آدم را خواند. اين خيل اربعينيون همانهايند كه قصد نجات جهان كرده اند و از ستمكده تاريك دنيا به سوي نور حسين فرار كرده اند كه فرمود: ففروا إلي الحسين
اربعين رزمايش بزرگ منتظران موعود و مصلح است كه به خونخواهي عدل ستمديده بر ستمگران شوريده اند و كربلا را ميقات خود كرده اند. زمين كوفه و كربلا بايد با قدم هاي استوار و مخلصانه بندگان خوب خدا، كوبيده شود تا مهياي حضور مهدي فاطمه شود. اين قوم خسته تن كه به اصلاح جهان اميدوارند، با هر قدم خود، لرزه اي به كاخ و كبر مستكبران انداخته و پتكي به ستون هايش كوفته اند. گره كور دنيا را مگر حسين باز كند و ظهور فرزند منتقمش را مهيا كند. مومنين حسيني با هر دين و مذهبي كه هستند فهميده اند كه تنها راه رهايي، مقاومت است و مبارزه. مبارزه با دشمن مشترك انسان ها و وحدت حول محور حسين. راهپيمايي بازگشت فلسطينيان را بنگريد كه چگونه الگو گرفته اند. اينها همه از نفحات صبح است و پيروزي نزديك. روح اماممان شاد كه گفت اين محرم و صفر است كه اسلام را زنده نگه داشته است. و البته انقلاب ما را نيز. دنياي امروز پيام انقلاب اسلامي شما را شنيده است مردم. و ديگر كاري از شيطان و اذنابش ساخته نيست. همين 25 ميليون زائر حسين كه كابوس صهيون شده است اگر روزي مسير مستقيم خود را ادامه دهند و بعد از زيارت حسين، هواي قبله اول مسلمين كنند، عيدي به اعياد ربيع الاولمان اضافه مي كنند و تا 22 سال ديگر كه وعده داده شده، معطلمان نمي گذارند. إن شاءالله
1- وقتي امتي به بلاي اميري چون يزيد مبتلا شد بايد فاتحه اسلام را خواند.
نويسنده: محمدهادي صحرايي