دستاورد
محققان؛
کشف راهبردی
جدید برای درمان نوعی از سلول‌های سرطانی 9آذر-97
تهران- ایرنا- گروهی از محققان آلمانی
توانسته اند راهبردی جدید برای درمان و مقابله با انواع خاصی از سلول‌های سرطانی
مقاوم در برابر شیمی درمانی بیابند.
به گزارش روز پنجشنبه گروه علمی ایرنا
از پایگاه اطلاع رسانی پزشکی «مدیکال نیوز تودی» (medical news today) بر اساس
آمار سازمان بهداشت جهانی، سرطان ریه یکی از شایع ترین انواع سرطان منجر به فوت در
جهان است و بر اساس همین آمار دو میلیون و 90 هزار نفر سالانه با این بیماری زندگی
می کنند و یک میلیون و 760 هزار نفر در هر سال بر اثر آن جان خود را از دست می
دهند.
سرطان ریه انواع مختلفی دارد که هر کدام به چندین شاخه تقسیم می شوند. دوره های شیمی درمانی که با جلوگیری سلول ها از تکثیر عمل می کنند معمولا موفق هستند، اما می توانند به سلول های سالم نیز آسیب برسانند و عوارض جانبی نیز ایجاد کنند.
از این گذشته سلول های سرطانی در تومورهای بدخیم معمولا در برابر انواع درمان‌ها مقاومت می کنند و در روند درمان تغییر شکل می دهند.
به گفته دکتر گارگیئولو، سرپرست گروهی از محققان در مرکز پزشکی سلولی مکس دلبروک آلمان (Max Delbrück Center for Molecular Medicine) ، سلول های سرطانی باقیمانده به طور خاص خطرناک هستند زیرا به شکلی تغییر یافته اند که پزشکان معمولا نمی دانند با کدام نوع از سلول های سرطانی روبرو هستند؛ در نتیجه به سختی می توانند تصمیم بگیرند بهترین راه درمان چیست.
این گروه از محققان راهکار خود را در نوعی از سلول های نسبتا بزرگ سرطانی ریه آزمایش کرده اند که یک آنزیم مسبب سرطان ترشح می کند. آنها به موش های آزمایشگاهی سلول هایی را تزریق کردند که حاوی این نوع از زیرشاخه سرطان بودند. آنزیم مذکور زست 2 (Zeste 2 ) نام دارد و ژن های سرکوب کننده تومور را معمولا مسدود می کنند، این ژن ها معمولا مانع از تقسیم سلولی کنترل نشده می شوند.
آزمایش های بالینی اکنون در حال انجام است تا عملکرد داروی ضدسرطان را در جلوگیری از فعالیت این آنزیم بررسی کند. این دارو روی یک موش آزمایش و در اولین مرحله مانع از تکثیر سلول های سرطانی شد.
اما بعد از مدتی محققان پی بردند التهاب در نتیجه درمان باعث رشد مجدد تومورها شد و در واقع درمان سلول های سرطانی را قوی تر از قبل کرد. محققان در ادامه تصمیم گرفتند این یافته خود را به عنوان یک راهبرد استفاده کنند. هدف آنها این بود که از روی عمد موقعیت التهابی بافت را از این سلول ها بگیرند و آنها را نابود کنند.
دکتر گارگیئولو می گوید: با اینکه ممکن است سلول های مقاوم در برابر آنزیم زست به شدت خطرناک باشند اما به موقعیت التهاب بافت وابسته هستند. محققان این راهبرد خود را با تزریق داروی ضدالتهاب به موش آزمایش کردند و نتیجه گرفتند، هر چند هنوز به آزمایش های بیشتری نیاز است.
دکتر گارگیئولو معتقد است: اگر ما از روی عمد موجب مقاوم تر شدن سلول های سرطانی شویم، باید دقیقا بدانیم چه می کنیم و راهبرد مقابله با آن چیست.
مقاله مفصلی از این مطالعه در نشریه پزشکی تجربی (Journal of Experimental Medicine) منتشر شده است.
علمی**9157**9053
سرطان ریه انواع مختلفی دارد که هر کدام به چندین شاخه تقسیم می شوند. دوره های شیمی درمانی که با جلوگیری سلول ها از تکثیر عمل می کنند معمولا موفق هستند، اما می توانند به سلول های سالم نیز آسیب برسانند و عوارض جانبی نیز ایجاد کنند.
از این گذشته سلول های سرطانی در تومورهای بدخیم معمولا در برابر انواع درمان‌ها مقاومت می کنند و در روند درمان تغییر شکل می دهند.
به گفته دکتر گارگیئولو، سرپرست گروهی از محققان در مرکز پزشکی سلولی مکس دلبروک آلمان (Max Delbrück Center for Molecular Medicine) ، سلول های سرطانی باقیمانده به طور خاص خطرناک هستند زیرا به شکلی تغییر یافته اند که پزشکان معمولا نمی دانند با کدام نوع از سلول های سرطانی روبرو هستند؛ در نتیجه به سختی می توانند تصمیم بگیرند بهترین راه درمان چیست.
این گروه از محققان راهکار خود را در نوعی از سلول های نسبتا بزرگ سرطانی ریه آزمایش کرده اند که یک آنزیم مسبب سرطان ترشح می کند. آنها به موش های آزمایشگاهی سلول هایی را تزریق کردند که حاوی این نوع از زیرشاخه سرطان بودند. آنزیم مذکور زست 2 (Zeste 2 ) نام دارد و ژن های سرکوب کننده تومور را معمولا مسدود می کنند، این ژن ها معمولا مانع از تقسیم سلولی کنترل نشده می شوند.
آزمایش های بالینی اکنون در حال انجام است تا عملکرد داروی ضدسرطان را در جلوگیری از فعالیت این آنزیم بررسی کند. این دارو روی یک موش آزمایش و در اولین مرحله مانع از تکثیر سلول های سرطانی شد.
اما بعد از مدتی محققان پی بردند التهاب در نتیجه درمان باعث رشد مجدد تومورها شد و در واقع درمان سلول های سرطانی را قوی تر از قبل کرد. محققان در ادامه تصمیم گرفتند این یافته خود را به عنوان یک راهبرد استفاده کنند. هدف آنها این بود که از روی عمد موقعیت التهابی بافت را از این سلول ها بگیرند و آنها را نابود کنند.
دکتر گارگیئولو می گوید: با اینکه ممکن است سلول های مقاوم در برابر آنزیم زست به شدت خطرناک باشند اما به موقعیت التهاب بافت وابسته هستند. محققان این راهبرد خود را با تزریق داروی ضدالتهاب به موش آزمایش کردند و نتیجه گرفتند، هر چند هنوز به آزمایش های بیشتری نیاز است.
دکتر گارگیئولو معتقد است: اگر ما از روی عمد موجب مقاوم تر شدن سلول های سرطانی شویم، باید دقیقا بدانیم چه می کنیم و راهبرد مقابله با آن چیست.
مقاله مفصلی از این مطالعه در نشریه پزشکی تجربی (Journal of Experimental Medicine) منتشر شده است.
علمی**9157**9053
