روزی نامه ی حکومتی
جمهوری اسلامی 4 شنبه 1 آذر ماه سال 1391
نقد و
برسی : سرمقاله روزی نامه ی حکومتی جمهوری " تقويت فرهنگ عزاداري سنتي "
"سرمقاله
نویس با نادیده گرفتن شرایط موجود که ظلم
وبی عدالتی بیداد می کند و گزارش شده بمناسبت محرم 100 هزار مداح ونوحه خوان بسیج و به شهرهای
سراسر کشور اعزام شدند تا اقتصاد مقاومتی رهبر را تبیین کنند که در دفاع از اهداف
نظامی هسته ای است . اما بازهم ادعا کرده وحواله به آینده داده است که این چنین منجی می آید و با ظالم مبارزه می کند".....
اين، يك انتقام شخصي يا قومي و قبيلهاي نيست، بلكه اقدامي ضروري براي ريشه كن
كردن ظلم و آزاد ساختن انسان است. اعتقاد به تفكر دقيق "كل يوم عاشورا و كل
ارض كربلا" بر همين واقعيت مبتني است، زيرا همواره ظلم وجود دارد و تمام
سرزمينها شاهد ظلم و ستم هستند و براي مقابله با ظلم بايد همواره كساني با ظالمان
مقابله كنند و حماسه عاشورا و كربلا را تكرار نمايند. كاري كه امام زمان عليه السلام
انجام ميدهند اقدام براي زايل كردن فرهنگ ظلم در جهان است و آنچه زمينه اين اقدام
را فراهم ميكند و مردم را تشنه انتقام از ظالمان مينمايد، زنده نگهداشتن ياد و
نام عاشورا و شهداي كربلاست"
وقتی در رژیم مذهبی عوامفریب ودین فروش که جنگ قدرت وثروت میان باندهای
مافیایی کودتایی سخت با لا گرفته است . اکنون سرمقاله نویس که مدافع روضه خوانی و
نگرانی از بی رنگ شدن منبر و روضه و گریز به صحرای کربلا می باشد چون می داند که
ادامه ی محو شدنش منتهی به پایین کشیدن
کرکره دین فروشی حاکم بر ایران منتهی می شود . بنا براین در مورد چگونگی برپایی
عزاداری در ماه محرم از تفریط وافراط سخن گفته است و تأکید کرده است که يكي از اين
شعارها، كه ظاهري فريبنده دارد ولي باطن آن بيمنطق و حتي انحرافي است، اينست كه
ميگويند امام حسين عزادار نميخواهد بلكه پيرو ميخواهد.
زیرا وی به خوبی می داند که اگر چنانچه از آخوند های حوزوی
ومنبری حامی ولی فقیه روضه خوانی و عزاداری اشک گیری گرفته شود . دیگر این مفت
خوران حرفه ای ومجیز گویان رهبر چه دارند بگویند؟ به ویژه اینکه وحشت از همه گیر
شدت ماهیت پیام تسلیم نشدن حسین مقابل
یزید دارد . صد البته که تظاهرات 6 دی
عاشورای 88 در تهران را از یاد نبرده است که جوانان ناراضی تهرانی توی خیابان های
تهران چه کردند وچه شعار سر دادند؟ آنگونه
که حامیان رهبر و پاسداران کودتا گر و
سایر ارگان های سرکوبگر و بسیجیان وساندیس خوران گرد آوری شده در 9 دی دست به بر
پایی یک نمایش فرمایشی تهدید آمیزد ر تهران زدند و آخوند مرتجع زن ستیز علم الهدا
آشکارا معترضان 6 دی یا عاشورای تهران را محارب
خواند وحکم اعدام برای شان صادر نمود . بهرحال سرمقاله نویس پس از ر وضه مبسوط
پیرامون عزا داری امام حسین خواندن و رقیب که گفته
امام حسین پیرو می خواهد ونه عزادار شعارش
را انحرافی دانسته و زیر سئوال برده است بطور تاکتیکی وتبلیغاتی به یکی از شاخص های محرم و
امام حسین یعنی فلسفه ظلم ستیزی وی اشاره کرده است .البته بدون آنکه بگوید مگر 34 سال نیست که حکومت
دراختیار روضه خوانان وعزاداران مدعی پیرو امام حسین بوده است؟ پس چرا بر خلاف ادعای
وی نه مبارزه با ظلم نشده است که بر عکس ترویج آشکار ظالم پروری ومظلوم کشی شده
است؟ زیرا که شرایط کنونی محصول همین گونه عملکرد تناقض آمیز شعار با عمل و دین ابزار قدرت و ثروت و سرکوب وسانسور می
باشد که وی همچنان در پایان سر مقاله ی
خود بدون توجه باادعاهای عجیب و غریب که رهبر دارد از جمله مدعیست رهبر ام القرای
جهان اسلامی است . همچنین نسبت هایی که
چاپلوسان و اطرافیان به رهبر می دهند
همچون وی نایب برحق امام زمان است . با این وجود سرمقاله نویس با نادیده گرفتن شرایط موجود که ظلم وبی عدالتی
بیداد می کند و گزارش شده بمناسبت محرم 100 هزار مداح ونوحه خوان بسیج و به شهرهای
سراسر کشور اعزام شدند تا اقتصاد مقاومتی رهبر را تبیین کنند که در دفاع از اهداف
نظامی هسته ای است بازهم ادعا کرده وحواله به آینده داده است که این چنین منجی می آید و با ظالم مبارزه می کند"اعتقاد
پيروان كليه اديان به رسيدن زماني كه يك منجي براي پايان بخشيدن به فساد و ظلم و
ستم در جهان ظهور خواهد كرد و اعتقاد اسلامي به وجود مقدس امام زمان عليه السلام
به عنوان مصداق اين منجي كه انتقام شهداي كربلا را نيز خواهند گرفت، تأكيدي بر
همين واقعيت است. اين، يك انتقام شخصي يا قومي و قبيلهاي نيست، بلكه اقدامي ضروري
براي ريشه كن كردن ظلم و آزاد ساختن انسان است. اعتقاد به تفكر دقيق "كل يوم
عاشورا و كل ارض كربلا" بر همين واقعيت مبتني است، زيرا همواره ظلم وجود دارد
و تمام سرزمينها شاهد ظلم و ستم هستند و براي مقابله با ظلم بايد همواره كساني با
ظالمان مقابله كنند و حماسه عاشورا و كربلا را تكرار نمايند. كاري كه امام زمان
عليه السلام انجام ميدهند اقدام براي زايل كردن فرهنگ ظلم در جهان است و آنچه
زمينه اين اقدام را فراهم ميكند و مردم را تشنه انتقام از ظالمان مينمايد، زنده
نگهداشتن ياد و نام عاشورا و شهداي كربلاست"
"عزاداري براي امام حسين عليه
السلام و شهداي كربلا، در عين حال كه داراي سابقهاي تاريخي است، همواره مورد هجوم
دو گروه افراطي و تفريطي بوده و اكنون نيز هست. راه درست اينست كه با رعايت
معيارهاي شرعي و حفظ تعادل، اصل عزاداري ادامه يابد و حتي براي گسترش آن تلاش شود. از شعارهاي شبه روشنفكرانهاي كه همچون بادهاي موسمي در بعضي
مقاطع وزيدن ميگيرند و عزاداري براي امام حسين و شهداي كربلا را زير سؤال ميبرند
و البته در كنار آن براي سرپوش گذاشتن بر تفكر نادرست خود حرفهاي ديگري را مطرح
ميكنند كه نه جديد است و نه كارائي عزاداري را دارد، نبايد لرزيد. يكي از اين شعارها، كه ظاهري فريبنده دارد ولي
باطن آن بيمنطق و حتي انحرافي است، اينست كه ميگويند: امام حسين عزادار نميخواهد
بلكه پيرو ميخواهد. انحراف
اين شعار در اينست كه با يك مغالطه پنهان، ميان عزاداري براي امام حسين عليه
السلام و پيروي از آن حضرت، درصدد ايجاد تضاد است. آنها كه اين شعار را اختراع
كردهاند ميخواهند بگويند كساني كه براي امام حسين عزاداري ميكنند راه آن حضرت و
هدف و مقصود شهداي كربلا از مبارزه عليه يزيد و يزيديان را نميشناسند و به جاي
آنكه درصدد پياده كردن و تحقق اهداف آنان باشند وقت و نيروي خود را در عزاداريها
صرف ميكنند. اشتباه اين
افراد، حتي اگر به اين سخن با نگاه خوشبينانه بنگريم، اينست كه به عزاداري به
عنوان يك هدف نگاه ميكنند، درحالي كه عزاداري فقط يك وسيله است. پيروان امام حسين
عليه السلام با عزاداري براي آن حضرت، در عمل دو كار بزرگ كردهاند و همچنان به
همين دو كار ادامه ميدهند. اول آنكه ياد مظلوميت و قيام شجاعانه امام حسين و
شهداي كربلا در برابر ظلم و حاكميت ظالم را در طول تاريخ زنده نگهداشتهاند و دوم
اينكه با آموختن درس فداكاري در راه دين و آرمانهاي اعتقادي به نسلهاي بعدي موجب
پديد آمدن جريانهاي انقلابي و مبارزه در برابر حكومتهاي ظالم شدند و در مقاطع و
مكانهاي مختلف حركتهاي آزاديخواهي پديد آوردند و منشأ اصلاح بسياري از جوامع و
نجات مردم از مفاسد و انحرافات شدند. اين، همان اصل مهمي است كه خود امام حسين
عليه السلام در يكي از خطبههاي مربوط به فلسفه قيام عاشورا آن را مورد اشاره قرار
داده و فرموده اند: انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي. اين، خاصيت عزاداري است كه واقعه مربوط به خود
را زنده و پويا نگه ميدارد و از فراموش شدن آن جلوگيري ميكند. عزاداري به ويژه گريه كردن، زيباترين جلوه ابراز عاطفه و عشق و
قويترين وسيله براي همبستگي و برقراري پيوند اعتقادي است.با توجه به همين
واقعيت است كه روشن ميشود برخلاف شعارهاي انحرافي در بعضي مقاطع كه توسط افرادي
با نيات مجهول مطرح ميشود و توسط افراد ديگري كه از آن نيات بيخبرند تكرار ميگردد،
امام حسين عليه السلام در عين حال كه پيرو ميخواهد عزادار هم ميخواهد. اصولاً
علت اينكه پيروان واقعي امام حسين امروز اينهمه فراوانند و هر روز نيز بر تعداد
آنها افزوده ميشود همين است كه راه امام حسين از طريق عزاداري براي آن حضرت زنده
مانده و اين دقيقترين تفكري بود كه براي زنده نگهداشتن مكتب امام حسين عليه
السلام مطرح شد و مورد عمل قرار گرفت. اعتقاد
پيروان كليه اديان به رسيدن زماني كه يك منجي براي پايان بخشيدن به فساد و ظلم و
ستم در جهان ظهور خواهد كرد و اعتقاد اسلامي به وجود مقدس امام زمان عليه السلام
به عنوان مصداق اين منجي كه انتقام شهداي كربلا را نيز خواهند گرفت، تأكيدي بر
همين واقعيت است. اين، يك انتقام شخصي يا قومي و قبيلهاي نيست، بلكه اقدامي ضروري
براي ريشه كن كردن ظلم و آزاد ساختن انسان است. اعتقاد به تفكر دقيق "كل يوم
عاشورا و كل ارض كربلا" بر همين واقعيت مبتني است، زيرا همواره ظلم وجود دارد
و تمام سرزمينها شاهد ظلم و ستم هستند و براي مقابله با ظلم بايد همواره كساني با
ظالمان مقابله كنند و حماسه عاشورا و كربلا را تكرار نمايند. كاري كه امام زمان
عليه السلام انجام ميدهند اقدام براي زايل كردن فرهنگ ظلم در جهان است و آنچه
زمينه اين اقدام را فراهم ميكند و مردم را تشنه انتقام از ظالمان مينمايد، زنده
نگهداشتن ياد و نام عاشورا و شهداي كربلاست. عزاداريهاي حسيني اگر دور از خرافات و
انحرافات با همان روش سنتي كه سيره نسلهاي گذشته بود ادامه يابد، قطعاً به آنچه
وظيفه نسلها براي فراهم كردن زمينه ريشه كن ساختن ظلم است عمل خواهد شد. وظيفه
امروز ما تقويت فرهنگ عزاداري سنتي و متعادل و پالايش آن از انحرافات و خرافات است"
هوشنگ بهداد
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 4 شنبه 1
آذر ماه سال 1391
تقويت فرهنگ عزاداري سنتي