اوین نامه ی کیهان 12 دی -94
گزارش خبري تحليلي
اوین نامه ی كيهان از تازه ترين زياده
خواهي دشمن تنها پاسخ به گستاخي آمريكا توقف برجام است
سربازجو شریعت نداری که
ازروز 23 خرداد 92 یعنی روز پس از برنده
شدن حسن روحانی درانتخابات ریاست جمهوری دوره ی یازدهم بود که انتقاد ومخالفت
خودرا با حسن روحانی و رفسنجانی شروع کرد .سپس تامذاکره هسته ای شروع شد انتقادات
وی به دولت روحانی و مخالفت با مذاکره هسته ای شدت بیشتری گرفت .چون پیام پاسداران
را منتقل می کرد . برای همین موازی پیگیری سیاست مخالفت سربازجو
شریعت نداری پاسداران هم برای پیشبرد مخالفت خود با برجام بطور سیستماتیک دست به اقدام آزمایش های موشکی
زدند تاهرطوری شده موجب اخلال گری درروند اجرایی شدن برجام شود .تااینکه پس از
آزمایش موشکی عماد پاسداران که خلاف برجام است و صحبت ازتحریم های جدید آمریکا به میان آمده است .لذا بهانه شده است تا سربازجو شریعت نداری بندرا آب
به دهد چون اهداف اصلی پاسداران از آزمایش موشکی پاسداران را فاش ساخته است برای
اینکه تیتر خبری زده است تنها پاسخ به گستاخی آمریکا توقف برجام است .
همکار
تازه فراري روزنامه هاي زنجيره اي گفت غلط کردم که از کشور خارج شدم اما ترسيدم.
سايت نيمه تعطيل روز آن لاين روز پنج شنبه اعلام ورشکستگي و تعطيلي کرد. اين سايت از پاريس و توسط چند طيف شامل سلطنت طلباني نظير نوشابه اميري و همسرش (هوشنگ اسدي)، گروهک ملي مذهبي (تقي رحماني، رضا عليجاني، مرتضي کاظميان و فرزانه روستايي همسر رضا رئيس طوسي)، چپ هاي پشيمان (فرخ نگهدار، مليحه محمدي و...) و برخي افراطيون مدعي اصلاحات (سحرخيز، رمضانپور، افشاري، اکبرين و...) اداره مي شد و تحت حمايت مالي هلندي ها قرار داشت.
هوشنگ اسدي به صداي آمريکا گفته که «از يک سال و نيم پيش بودجه ما که اصلاچيز پنهاني هم نيست و از سازمان هاي غيردولتي تامين مي شد، رو به پايان بود و ديگر نتوانستيم ادامه دهيم». اين اظهارنظر البته به مفهوم اين است که حاميان مالي روز آن لاين به درستي فهميده بودند ادامه فعاليت اين سايت چيزي جز زيان مالي و حيف و ميل برخي بودجه هاي هنگفت نتيجه اي در بر ندارد؛ همان گونه که طي ماه هاي اخير، کرکره سايت هايي نظير جرس و بالاترين نيز پايين کشيده شده و گويانيوز، راديو فردا، صداي آمريکا و راديو زمانه هم در آستانه تعطيلي قرار دارند.
نشانه بي خاصيتي اين طيف از رسانه هاي اپوزيسيون خارج نشين، مصاحبه سولماز ايکدر همکار فراري روزنامه هاي شرق، بهار، آسمان، مردم امروز و فرهيختگان با آخرين شماره روزآن لاين است. ايکدر اخيرا به دنبال صدور حکم 3 سال زندان از کشور گريخت. وي در مصاحبه با روز آن لاين و در پاسخ اين سوال که «حالاکه خارج شده اي چه فکر مي کني؟ يک جايي نوشته بودي اشتباه کرده اي.» مي گويد: نوشتم مي دانستم دارم چه غلط مي کنم. آن موقعي که داشتم از مرز رد مي شدم مي دانستم دارم چه کار اشتباهي مي کنم منتهي يک وقت هايي احساس مي گويد درست است يا غلط است اما منطق مي گويد شايد تصميمي که از نظر احساسي به من فشار مي آورد از نظر منطقي درست باشد. اگر قرار بود بروم زندان و حکم را بکشم بعد که آزاد مي شدم، با توجه به اينکه اجازه تحصيل ندارم فرصت کار کردن ام هم کمتر از قبل مي شد.
وي مي افزايد: من ترسيدم، قهرمان نبودم و ترسيدم و آمدم بيرون با وجود اينکه خيلي دردناک بود.
وي با بيان اينکه «بايد مي ماندم و هزينه حرفي را که زده ام مي دادم، اما نتوانستم» درباره امکان مبارزه در خارج کشور تصريح مي کند: من خيلي معتقد نيستم به امکان مبارزه از راه دور يا اصلاح طلبي از راه دور.
همکار نشريات زنجيره اي در پاسخ به اين پرسش که «يعني نمي خواهي با رسانه هاي خارج از کشور همکاري کني؟ داخل ايران که بودي چه تاثيري از اين رسانه ها در داخل کشور مي ديدي؟» مي گويد: اگر بخواهم منصفانه بگويم براي خيلي از مردم رسانه هاي فارسي زبان خارج از کشور اعتباري را که روزنامه هاي چاپ داخل ايران دارند، ندارند. يعني با وجود اينکه ضريب نفوذ اينترنت و ماهواره در ايران بالارفته و خيلي خوب است که اين رسانه ها هستند و مي توانند چيزهايي منتشر کنند که در روزنامه هاي داخل کشور امکان انتشارش نيست، اما خيلي از رسانه ها دچار آفت دوري از ايران مي شوند و آن چيزي را که براي مردم ايران دغدغه است گم مي کنند. اين يکي از مهم ترين آفت هاي رسانه هاي خارج از کشور است؛ تعدادي از رسانه ها دچار اين مسئله شده و ارتباط منطقي با جامعه هدف شان را گم کرده اند.
سايت نيمه تعطيل روز آن لاين روز پنج شنبه اعلام ورشکستگي و تعطيلي کرد. اين سايت از پاريس و توسط چند طيف شامل سلطنت طلباني نظير نوشابه اميري و همسرش (هوشنگ اسدي)، گروهک ملي مذهبي (تقي رحماني، رضا عليجاني، مرتضي کاظميان و فرزانه روستايي همسر رضا رئيس طوسي)، چپ هاي پشيمان (فرخ نگهدار، مليحه محمدي و...) و برخي افراطيون مدعي اصلاحات (سحرخيز، رمضانپور، افشاري، اکبرين و...) اداره مي شد و تحت حمايت مالي هلندي ها قرار داشت.
هوشنگ اسدي به صداي آمريکا گفته که «از يک سال و نيم پيش بودجه ما که اصلاچيز پنهاني هم نيست و از سازمان هاي غيردولتي تامين مي شد، رو به پايان بود و ديگر نتوانستيم ادامه دهيم». اين اظهارنظر البته به مفهوم اين است که حاميان مالي روز آن لاين به درستي فهميده بودند ادامه فعاليت اين سايت چيزي جز زيان مالي و حيف و ميل برخي بودجه هاي هنگفت نتيجه اي در بر ندارد؛ همان گونه که طي ماه هاي اخير، کرکره سايت هايي نظير جرس و بالاترين نيز پايين کشيده شده و گويانيوز، راديو فردا، صداي آمريکا و راديو زمانه هم در آستانه تعطيلي قرار دارند.
نشانه بي خاصيتي اين طيف از رسانه هاي اپوزيسيون خارج نشين، مصاحبه سولماز ايکدر همکار فراري روزنامه هاي شرق، بهار، آسمان، مردم امروز و فرهيختگان با آخرين شماره روزآن لاين است. ايکدر اخيرا به دنبال صدور حکم 3 سال زندان از کشور گريخت. وي در مصاحبه با روز آن لاين و در پاسخ اين سوال که «حالاکه خارج شده اي چه فکر مي کني؟ يک جايي نوشته بودي اشتباه کرده اي.» مي گويد: نوشتم مي دانستم دارم چه غلط مي کنم. آن موقعي که داشتم از مرز رد مي شدم مي دانستم دارم چه کار اشتباهي مي کنم منتهي يک وقت هايي احساس مي گويد درست است يا غلط است اما منطق مي گويد شايد تصميمي که از نظر احساسي به من فشار مي آورد از نظر منطقي درست باشد. اگر قرار بود بروم زندان و حکم را بکشم بعد که آزاد مي شدم، با توجه به اينکه اجازه تحصيل ندارم فرصت کار کردن ام هم کمتر از قبل مي شد.
وي مي افزايد: من ترسيدم، قهرمان نبودم و ترسيدم و آمدم بيرون با وجود اينکه خيلي دردناک بود.
وي با بيان اينکه «بايد مي ماندم و هزينه حرفي را که زده ام مي دادم، اما نتوانستم» درباره امکان مبارزه در خارج کشور تصريح مي کند: من خيلي معتقد نيستم به امکان مبارزه از راه دور يا اصلاح طلبي از راه دور.
همکار نشريات زنجيره اي در پاسخ به اين پرسش که «يعني نمي خواهي با رسانه هاي خارج از کشور همکاري کني؟ داخل ايران که بودي چه تاثيري از اين رسانه ها در داخل کشور مي ديدي؟» مي گويد: اگر بخواهم منصفانه بگويم براي خيلي از مردم رسانه هاي فارسي زبان خارج از کشور اعتباري را که روزنامه هاي چاپ داخل ايران دارند، ندارند. يعني با وجود اينکه ضريب نفوذ اينترنت و ماهواره در ايران بالارفته و خيلي خوب است که اين رسانه ها هستند و مي توانند چيزهايي منتشر کنند که در روزنامه هاي داخل کشور امکان انتشارش نيست، اما خيلي از رسانه ها دچار آفت دوري از ايران مي شوند و آن چيزي را که براي مردم ايران دغدغه است گم مي کنند. اين يکي از مهم ترين آفت هاي رسانه هاي خارج از کشور است؛ تعدادي از رسانه ها دچار اين مسئله شده و ارتباط منطقي با جامعه هدف شان را گم کرده اند.
