گزیده ها . قسمت-2. 10 بهمن -94
به فاصله چند کیلومتری استان البرز تعداد زیادی از واحدهای صنعتی و تولیدی در شهرک صنعتی نگارستان گرد هم آمده‌اند؛ واحدهایی که با وجود مشکلات فراوان همچنان استوار به امر تولید مشغول هستند. در این میان هم، هستند واحدهای موفقی که با وجود زیان‌های متعدد مالی در سال‌های گذشته، باز هم مشغول فعالیت هستند. نگاهی کلی به وضع صنایع در این سال‌ها گویاست که فعالیت در حوزه مواد غذایی که استفاده‌های روزمره دارد، نباید مشمول مشکلات زیادی باشد، اما در عمل تولید صنعتی ماجراهای خود را دارد که شاید دانستن آن برای مصرف‌کنندگان هم جالب باشد. در ادامه گزارش میدانی از این کارخانه‌ها رابه همراه تیمی از خبرنگاران و با هماهنگی وزارت صنعت از ٢ کارخانه مواد غذایی را می‌خوانید:نان صنعتی و تولید سالم
نان رکن اصلی هر سفره ایرانی است و جایگاه مهمی در آموزه‌های ما دارد. در این حوزه، برخی کارشناسان متخصص تغذیه نان را عامل بسیاری از بیماری‌های گوارشی در کشور می‌دانند و همین موضوع، پخت نامناسب و استفاده از جوش شیرین در فرآیند تخمیر را برای سیاست‌گذاران این حوزه مهم کرده است.در شرایطی که هر روز بر تعداد کارخانه‌های مواد غذایی در کشور افزوده می‌شود، در بخش‌هایی همچون صنعت نان داستان کمی متفاوت است. به‌گونه‌ای که از ٢٥ کارخانه احداث شده طی سال‌های گذشته در این بخش، تنها ٢ کارخانه با قدرت مشغول به فعالیت هستند.یکی در استان البرز و دیگری در مشهد. براساس اظهارات نعمت‌الله بابایی، یکی از فعالان صنعت نان در کشور، اگر خمیر نان در ٢٠ درجه سانتیگراد به عمل نیاید، آنزیم آن آسیب می‌بیند که به این موضوع در ایران توجه نمی‌شود. از طرفی علم روز ثابت کرده نانی که در آتش مستقیم پخته می‌شود سرطان‌زاست، اما نان صنعتی مقوله‌ای است که از تکنولوژی بسیار بالایی بهره‌مند است. نان صنعتی سه‌نان نامی است که کمتر کسی تاکنون آن را نشنیده است. کارخانه‌ای که حدود ٧سال پیش با سرمایه‌گذاری ٣٧میلیارد تومان در شهرک صنعتی نگارستان با مشارکت گروه صنعتی «کاک» هلند افتتاح شد، با وجود تمام سختی‌ها حالا روزانه ١٠٠ تن نان صنعتی تولید می‌کند.نذری تولید نان صنعتی
وقتی وارد کارخانه می‌شوی، بوی مطبوع نان، حال و هوای دیگری را به کارخانه داده است. خط تولید آنها مجهز به دستگاه‌های به‌روز بوده و فرآیند تولید در آن به‌صورت صنعتی و بدون دخالت دست انجام می‌شود. آن‌گونه که مسئولان خط تولید می‌گویند در تمام فرآیند تولید در این مجموعه فقط ۵درصد ضایعات وجود دارد که آن هم طبیعی است. بعد از بازدید از ٣ سیلوی ذخیره‌سازی آرد به ظرفیت ٨٠ تن، وارد خط تولید نان صنعتی شدیم. در کنار دیوارهای کارخانه سبدهای کشمش، گندم و دیگر مکمل‌های مورد استفاده در نان صنعتی مشاهده می‌شد. مکمل‌هایی در کنار دیگر بهبوددهنده‌ها در مرحله تخمیر به مواد اولیه نان افزوده می‌شود. حال خمیر‌های نانی که غنی شده است باید حدود ٧٠ دقیقه در گرماخانه‌های با درجه دمای ٣٧ تا ٣٨ درجه سانتیگراد به عمل آید و بعد از آن وارد مرحله پخت شود. به گفته کارگران این خط، براساس نوع نان دقایق لازم برای پخت متفاوت است. مدیر این خط که مشغول چک کردن دمای دستگاه‌های پخت بود، از تاثیر مصرف نان صنعتی بر سلامت افراد می‌گوید و می‌افزاید: چند سالی است که دیگر از نان‌های سنتی استفاده نمی‌کنم. در تمام این سال‌ها وضع سلامتیم بهتر شده است.حالا دیگر نان‌ها آماده مصرف است. کافی است چندتکه‌ای از آنها بخوری تا متوجه طعم دلچسبشان شوی. نان‌ها دیگر آماده بسته‌بندی است. بازدید خبرنگاران هم دیگر در اینجا به اتمام رسیده و مسئولان روابط‌عمومی اصحاب رسانه را به سالن کنفرانس هدایت می‌کنند تا سوالات خود پیرامون این صنعت را از مدیر این واحد صنعتی مطرح کنند. نعمت‌الله بابایی، مدیرعامل کارخانه نان صنعتی، دل پری از اقتصاد رانت‌زده و دولت‌زده ایران داشت.او بیماری گوارشی خود را دلیل اصلی ورود به این صنعت عنوان می‌کند و می‌گوید: برای نجات از بیماری گوارشی خود نذری کردم که کارخانه نان صنعتی ایجاد کنم. او با اشاره به اینکه از ٢٥ کارخانه احداث شده در این بخش تنها دوتای آنها باقی مانده است، رانت‌ها و ویژه‌خواری‌های این صنعت را عامل اصلی نابودی فعالان این صنعت عنوان می‌کند. این مدیرعامل کارخانه نان دخالت دولت، فضای نامناسب کسب‌وکار و قوانین غیرضرور را درحالی مورد انتقاد قرار می‌دهد که به باور او مادامی که دخالت‌های دولت در اقتصاد ایران و این صنعت ادامه پیدا کند، گشایشی در اقتصاد ایران حاصل نخواهد شد.بابایی با بیان اینکه سرمایه‌گذاری در زمینه نان صنعتی در کشور ما به مسیر درست هدایت نشده است، از ضرورت آزادسازی قیمت نان و حذف توزیع آرد دولتی در نانوایی‌های سنتی سخن می‌گوید؛ چرا که به باور او، این رانت و یارانه دولت موجب شده تا نانوایی‌های سنتی در نبود بازار رقابتی، بدون هیچ توجهی به سلامت مردم اقدام به تولید نان‌هایی کنند که کیفیت مناسبی نداشته و سلامت مردم را به خطر می‌اندازد.به گفته او، این کارخانه نان صنعتی در سال ٩١، با زیان ٥میلیارد و ٤٠٠میلیون تومانی مواجه شد. این رویه در ٢سال گذشته هم ادامه داشت و در سال جاری تنها به نقطه سربه‌سر رسیده‌ایم. زیانی که واحدهای دیگر تولیدی تاب مقاومت در برابر آن را نداشتند و از گردونه رقابت به‌در شدند.کارخانه معروف تولید همبرگرو بوی نامطبوع
یک واحد صنعتی که به تولید همبرگر و محصولات سوسیس و کالباس معروف است، دیگر واحد صنعتی بود که قرار بود خبرنگاران از آن بازدید کنند. بازدیدی که با چالش‌های بسیاری همراه شد. سوز سرمای آن روز، در کنار سردی استقبال مسئولان این واحد تولیدی بسیار غیرقابل تحمل شده بود.بعد از چند دقیقه‌ای انتظار در محوطه این واحد تولیدی، نگهبان خبرنگاران را به داخل هدایت کرد. بعد از تعویض لباس‌ها و پوشیدن فرم مخصوص وارد خط تولید ناگت‌های مرغ و شامی شدیم.برخلاف کارخانه تولید‌کننده نان صنعتی، اینجا بوی نامطبوعی در فضا پیچیده بود. آب‌های کثیفی در کف سالن جاری بود و لگن‌های خالی اما کثیف، حس ناخوشایندی را به خبرنگاران می‌داد.کثیفی سالن در روز بازدید خبرنگاران
در مسیر این بازدید، بعد از طی کردن سالنی طولانی وارد خط تولید کالباس شدیم. کثیفی سالن، ظرف‌های حاوی مواد اولیه ژامبون، خبرنگاران و عکاسان را به عکس گرفتن واداشت. آن‌جا بود که فردی که خود را مدیرعامل خط تولید معرفی می‌کرد، با واکنش بسیار بدی خبرنگاران را از این کار منع و آنها را به بیرون سالن هدایت کرد.وقتی با مسئولان این شرکت صحبت می‌کردیم، عنوان می‌شد که برای ورود خبرنگاران و عکاسان به این واحد تولیدی هماهنگی صورت نگرفته است؛ ادعایی که مدیرعامل روابط‌عمومی شهرک‌های صنعتی البرز آن را تکذیب کرد و در پاسخ به آن گفت، سه‌شنبه‌شب طی یک نامه مکتوب حضور خبرنگاران و عکاسان به مدیرعامل این واحد تولیدی اعلام شده و هماهنگی‌های لازم صورت گرفته است.
در نهایت با وجود حضور خبرنگاران و اخراج آنها از محل این کارخانه، این سوال برای همه خبرنگاران پدید آمد که حاشیه‌های چندماهه گذشته برای تولید غیربهداشتی محصولات پروتئینی فرآوری شده، آنچنان بیراه هم نبوده است؛ چرا که یکی از مشهور‌ترین برندها وقتی با حضور خبرنگاران این برخورد را دارد و در روزی که می‌داند بازدید قرار است انجام شود، آن وضع بهداشتی را به نمایش گذاشته است، در روزهای دیگر شاهد چه حالاتی است؟
نان رکن اصلی هر سفره ایرانی است و جایگاه مهمی در آموزه‌های ما دارد. در این حوزه، برخی کارشناسان متخصص تغذیه نان را عامل بسیاری از بیماری‌های گوارشی در کشور می‌دانند و همین موضوع، پخت نامناسب و استفاده از جوش شیرین در فرآیند تخمیر را برای سیاست‌گذاران این حوزه مهم کرده است.در شرایطی که هر روز بر تعداد کارخانه‌های مواد غذایی در کشور افزوده می‌شود، در بخش‌هایی همچون صنعت نان داستان کمی متفاوت است. به‌گونه‌ای که از ٢٥ کارخانه احداث شده طی سال‌های گذشته در این بخش، تنها ٢ کارخانه با قدرت مشغول به فعالیت هستند.یکی در استان البرز و دیگری در مشهد. براساس اظهارات نعمت‌الله بابایی، یکی از فعالان صنعت نان در کشور، اگر خمیر نان در ٢٠ درجه سانتیگراد به عمل نیاید، آنزیم آن آسیب می‌بیند که به این موضوع در ایران توجه نمی‌شود. از طرفی علم روز ثابت کرده نانی که در آتش مستقیم پخته می‌شود سرطان‌زاست، اما نان صنعتی مقوله‌ای است که از تکنولوژی بسیار بالایی بهره‌مند است. نان صنعتی سه‌نان نامی است که کمتر کسی تاکنون آن را نشنیده است. کارخانه‌ای که حدود ٧سال پیش با سرمایه‌گذاری ٣٧میلیارد تومان در شهرک صنعتی نگارستان با مشارکت گروه صنعتی «کاک» هلند افتتاح شد، با وجود تمام سختی‌ها حالا روزانه ١٠٠ تن نان صنعتی تولید می‌کند.نذری تولید نان صنعتی
وقتی وارد کارخانه می‌شوی، بوی مطبوع نان، حال و هوای دیگری را به کارخانه داده است. خط تولید آنها مجهز به دستگاه‌های به‌روز بوده و فرآیند تولید در آن به‌صورت صنعتی و بدون دخالت دست انجام می‌شود. آن‌گونه که مسئولان خط تولید می‌گویند در تمام فرآیند تولید در این مجموعه فقط ۵درصد ضایعات وجود دارد که آن هم طبیعی است. بعد از بازدید از ٣ سیلوی ذخیره‌سازی آرد به ظرفیت ٨٠ تن، وارد خط تولید نان صنعتی شدیم. در کنار دیوارهای کارخانه سبدهای کشمش، گندم و دیگر مکمل‌های مورد استفاده در نان صنعتی مشاهده می‌شد. مکمل‌هایی در کنار دیگر بهبوددهنده‌ها در مرحله تخمیر به مواد اولیه نان افزوده می‌شود. حال خمیر‌های نانی که غنی شده است باید حدود ٧٠ دقیقه در گرماخانه‌های با درجه دمای ٣٧ تا ٣٨ درجه سانتیگراد به عمل آید و بعد از آن وارد مرحله پخت شود. به گفته کارگران این خط، براساس نوع نان دقایق لازم برای پخت متفاوت است. مدیر این خط که مشغول چک کردن دمای دستگاه‌های پخت بود، از تاثیر مصرف نان صنعتی بر سلامت افراد می‌گوید و می‌افزاید: چند سالی است که دیگر از نان‌های سنتی استفاده نمی‌کنم. در تمام این سال‌ها وضع سلامتیم بهتر شده است.حالا دیگر نان‌ها آماده مصرف است. کافی است چندتکه‌ای از آنها بخوری تا متوجه طعم دلچسبشان شوی. نان‌ها دیگر آماده بسته‌بندی است. بازدید خبرنگاران هم دیگر در اینجا به اتمام رسیده و مسئولان روابط‌عمومی اصحاب رسانه را به سالن کنفرانس هدایت می‌کنند تا سوالات خود پیرامون این صنعت را از مدیر این واحد صنعتی مطرح کنند. نعمت‌الله بابایی، مدیرعامل کارخانه نان صنعتی، دل پری از اقتصاد رانت‌زده و دولت‌زده ایران داشت.او بیماری گوارشی خود را دلیل اصلی ورود به این صنعت عنوان می‌کند و می‌گوید: برای نجات از بیماری گوارشی خود نذری کردم که کارخانه نان صنعتی ایجاد کنم. او با اشاره به اینکه از ٢٥ کارخانه احداث شده در این بخش تنها دوتای آنها باقی مانده است، رانت‌ها و ویژه‌خواری‌های این صنعت را عامل اصلی نابودی فعالان این صنعت عنوان می‌کند. این مدیرعامل کارخانه نان دخالت دولت، فضای نامناسب کسب‌وکار و قوانین غیرضرور را درحالی مورد انتقاد قرار می‌دهد که به باور او مادامی که دخالت‌های دولت در اقتصاد ایران و این صنعت ادامه پیدا کند، گشایشی در اقتصاد ایران حاصل نخواهد شد.بابایی با بیان اینکه سرمایه‌گذاری در زمینه نان صنعتی در کشور ما به مسیر درست هدایت نشده است، از ضرورت آزادسازی قیمت نان و حذف توزیع آرد دولتی در نانوایی‌های سنتی سخن می‌گوید؛ چرا که به باور او، این رانت و یارانه دولت موجب شده تا نانوایی‌های سنتی در نبود بازار رقابتی، بدون هیچ توجهی به سلامت مردم اقدام به تولید نان‌هایی کنند که کیفیت مناسبی نداشته و سلامت مردم را به خطر می‌اندازد.به گفته او، این کارخانه نان صنعتی در سال ٩١، با زیان ٥میلیارد و ٤٠٠میلیون تومانی مواجه شد. این رویه در ٢سال گذشته هم ادامه داشت و در سال جاری تنها به نقطه سربه‌سر رسیده‌ایم. زیانی که واحدهای دیگر تولیدی تاب مقاومت در برابر آن را نداشتند و از گردونه رقابت به‌در شدند.کارخانه معروف تولید همبرگرو بوی نامطبوع
یک واحد صنعتی که به تولید همبرگر و محصولات سوسیس و کالباس معروف است، دیگر واحد صنعتی بود که قرار بود خبرنگاران از آن بازدید کنند. بازدیدی که با چالش‌های بسیاری همراه شد. سوز سرمای آن روز، در کنار سردی استقبال مسئولان این واحد تولیدی بسیار غیرقابل تحمل شده بود.بعد از چند دقیقه‌ای انتظار در محوطه این واحد تولیدی، نگهبان خبرنگاران را به داخل هدایت کرد. بعد از تعویض لباس‌ها و پوشیدن فرم مخصوص وارد خط تولید ناگت‌های مرغ و شامی شدیم.برخلاف کارخانه تولید‌کننده نان صنعتی، اینجا بوی نامطبوعی در فضا پیچیده بود. آب‌های کثیفی در کف سالن جاری بود و لگن‌های خالی اما کثیف، حس ناخوشایندی را به خبرنگاران می‌داد.کثیفی سالن در روز بازدید خبرنگاران
در مسیر این بازدید، بعد از طی کردن سالنی طولانی وارد خط تولید کالباس شدیم. کثیفی سالن، ظرف‌های حاوی مواد اولیه ژامبون، خبرنگاران و عکاسان را به عکس گرفتن واداشت. آن‌جا بود که فردی که خود را مدیرعامل خط تولید معرفی می‌کرد، با واکنش بسیار بدی خبرنگاران را از این کار منع و آنها را به بیرون سالن هدایت کرد.وقتی با مسئولان این شرکت صحبت می‌کردیم، عنوان می‌شد که برای ورود خبرنگاران و عکاسان به این واحد تولیدی هماهنگی صورت نگرفته است؛ ادعایی که مدیرعامل روابط‌عمومی شهرک‌های صنعتی البرز آن را تکذیب کرد و در پاسخ به آن گفت، سه‌شنبه‌شب طی یک نامه مکتوب حضور خبرنگاران و عکاسان به مدیرعامل این واحد تولیدی اعلام شده و هماهنگی‌های لازم صورت گرفته است.
در نهایت با وجود حضور خبرنگاران و اخراج آنها از محل این کارخانه، این سوال برای همه خبرنگاران پدید آمد که حاشیه‌های چندماهه گذشته برای تولید غیربهداشتی محصولات پروتئینی فرآوری شده، آنچنان بیراه هم نبوده است؛ چرا که یکی از مشهور‌ترین برندها وقتی با حضور خبرنگاران این برخورد را دارد و در روزی که می‌داند بازدید قرار است انجام شود، آن وضع بهداشتی را به نمایش گذاشته است، در روزهای دیگر شاهد چه حالاتی است؟
طی سفر رئیس جمهور به اروپا در مجموع بیش از 50 میلیارد دلار قرارداد و تفاهم‌نامه در زمینه‌های مختلف اقتصادی بین ایران و دو کشور ایتالیا و فرانسه به امضا رسیده است.به گزارش ایسنا، این سفر که به اعتقاد بسیاری از ناظران ابعاد اقتصادی آن پررنگ‌تر از وجه سیاسی آن بوده است با انعقاد قراردادهای زیادی برای همکاری‌های اقتصادی همراه شد که می‌تواند شروع فصل جدیدی برای اقتصاد ایران در دوران پسا برجام باشد. سفری که شاید بتوان یکی از مهمترین نکات آن حضور هیاتی از بخش خصوصی و اتاق بازرگانی تهران و ایران در سفر بود.حضوری که به گفته محسن جلال پور – رئیس اتاق بازرگانی ایران – موثر و جدی بوده و بخش خصوصی ایران توانسته تعاملات مناسبی را با بخش خصوصی طرف‌های مقابل در این سفر برقرار کند.حجم تفاهم‌ها در این سفر با کشور ایتالیا بیش از 18.4 میلیارد دلار و با فرانسه 33 میلیارد دلار عنوان شده است که در مجموع 51.4 میلیارد دلار با این دو کشور قراردادهای اقتصادی به امضا رسیده است. در جریان دیدارها با مقامات اقتصادی ایتالیا 14 سند همکاری در زمینه‌های چون انرژی، زیرساخت، فولاد، کشتی سازی،بازرگانی، همکاری‌های بندری،حفظ نباتات،پزشکی و دارویی امضا شده است.همچنین بنا به گفته رئیس اتاق بازرگانی ایران بخش خصوصی ایران سه قرارداد به ارزش حدود سه میلیون یورو در زمینه زیربنایی، فولاد و کشتی‌سازی با بخش خصوصی ایتالیا منعقد کرده است.اما در سفر به فرانسه قرارداد با شرکتهای مهم خودروسازی این کشور توجه‌ها را به سوی خود جلب کرد. در سفر رئیس جمهور به فرانسه قراردادهایی به ارزش 33 میلیارد دلار که شامل تواق با شرکتهای پژو سیتروئن،ایرباس و توتال به امضا رسید.بر این اساس با توافق صورت گرفته بین ایران و فرانسه پژو سیتروئن با قراردادی شراکتی به ارزش 400 میلیون یورو (436 میلیون دلار) با شرکت ایران خودرو به ایران باز خواهد گشت.
پژو تحت این قرارداد با شرکت ایران خودرو همکاری خواهد کرد و نخستین خودروی محصول این همکاری در سال 2017 از خط تولید خارج خواهد شد. همچنین شرکتهای پژو و سیتروئن با ایران خودرو برای تولید سالانه 200 هزار خودرو با استفاده از قطعاتی که در ایران تولید می شوند همکاری خواهند کرد.در سال 2011 حداکثر یک میلیون و 600 هزار دستگاه خودرو وارد بازار ایران شد که پیش بینی می شود تا سال 2020 تولید خودرو به بیش از یک میلیون و 400 هزار و در نهایت دو میلیون دستگاه در سال افزایش پیدا کند.همچنین به گفته یکه زارع - مدیرعامل گروه صنعتی ایران خودرو - همکاری استراتژیک با گروه پژو سیتروئن به عنوان یک فرصت منحصر به فرد برای طرفین خواهد بود تا از مزایای رقابتی یکدیگر به خصوص در زمینه فن آوری و ایجاد یک چشم انداز درازمدت بهره برداری کنند.از سوی دیگر شرکت نفتی توتال تفاهم نامه‌ای برای خرید نفت از ایران بویژه برای پالایشگاههای فرانسوی و اروپایی امضا کرد. این شرکت همچنین به بررسی پتانسیل های صنعت نفت ایران برای ارزیابی حضور گسترده‌تر خواهد پرداخت.شرکت هواپیمایی ایرباس 114 هواپیمای مسافربری به ایران ایر تحویل خواهد داد و همچنین خدمات آموزش خلبان و تعمیر و نگهداری فراهم می‌کند. این سفارش که بر مبنای قیمت‌های اعلام شده از سوی ایرباس، 27 میلیارد دلار ارزش دارد شامل 12 فروند هواپیمای سوپرجامبوی دو طبقه ای 380 و 21 فروند هواپیما از خانواده ای 320 و 24 فروند ای 320 نئو است. همچنین 73 فروند هواپیمای پهن پیکر سفارش ایران شامل 27 ای 330 و 18 ای 330 نئو و 16 ای 350 هستند.همچنین شرکت خط کانتینر فرانسوی CMA CGM برای همکاری در زمینه کشتیرانی و توسعه پایانه های بندری توافق کرد. شرکت سوئز که در زمینه محیط زیست فعالیت دارد برای تصفیه آب و شرکت سانوفی برای محصولات پزشکی با ایران قرارداد امضا کردند.
پژو تحت این قرارداد با شرکت ایران خودرو همکاری خواهد کرد و نخستین خودروی محصول این همکاری در سال 2017 از خط تولید خارج خواهد شد. همچنین شرکتهای پژو و سیتروئن با ایران خودرو برای تولید سالانه 200 هزار خودرو با استفاده از قطعاتی که در ایران تولید می شوند همکاری خواهند کرد.در سال 2011 حداکثر یک میلیون و 600 هزار دستگاه خودرو وارد بازار ایران شد که پیش بینی می شود تا سال 2020 تولید خودرو به بیش از یک میلیون و 400 هزار و در نهایت دو میلیون دستگاه در سال افزایش پیدا کند.همچنین به گفته یکه زارع - مدیرعامل گروه صنعتی ایران خودرو - همکاری استراتژیک با گروه پژو سیتروئن به عنوان یک فرصت منحصر به فرد برای طرفین خواهد بود تا از مزایای رقابتی یکدیگر به خصوص در زمینه فن آوری و ایجاد یک چشم انداز درازمدت بهره برداری کنند.از سوی دیگر شرکت نفتی توتال تفاهم نامه‌ای برای خرید نفت از ایران بویژه برای پالایشگاههای فرانسوی و اروپایی امضا کرد. این شرکت همچنین به بررسی پتانسیل های صنعت نفت ایران برای ارزیابی حضور گسترده‌تر خواهد پرداخت.شرکت هواپیمایی ایرباس 114 هواپیمای مسافربری به ایران ایر تحویل خواهد داد و همچنین خدمات آموزش خلبان و تعمیر و نگهداری فراهم می‌کند. این سفارش که بر مبنای قیمت‌های اعلام شده از سوی ایرباس، 27 میلیارد دلار ارزش دارد شامل 12 فروند هواپیمای سوپرجامبوی دو طبقه ای 380 و 21 فروند هواپیما از خانواده ای 320 و 24 فروند ای 320 نئو است. همچنین 73 فروند هواپیمای پهن پیکر سفارش ایران شامل 27 ای 330 و 18 ای 330 نئو و 16 ای 350 هستند.همچنین شرکت خط کانتینر فرانسوی CMA CGM برای همکاری در زمینه کشتیرانی و توسعه پایانه های بندری توافق کرد. شرکت سوئز که در زمینه محیط زیست فعالیت دارد برای تصفیه آب و شرکت سانوفی برای محصولات پزشکی با ایران قرارداد امضا کردند.
رئیس نمایندگی وزارت امور خارجه در استان فارس گفت: استفاده از ویزای گردشگری و توریستی برای امور درمان که برخی اتباع خارجی در این زمینه اقدام می کنند، غیر قانونی است.
به گزارش ایرنا سید حسن خلیلی شنبه در دیدار با مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان فارس بیان کرد: امروز حجم بسیاری از گردشگران پس از اخذ ویزای سه ماهه گردشگری وارد ایران می شوند و به درمان خود می پردازند که این روند غیر قانونی است.وی افزود: در تلاشیم برای این گونه مسافران ویزای درمانی صادر و از ویزاهای متفرقه جلوگیری کنیم.خلیلی اظهارداشت: اطلاعات و برنامه ریزی های این نمایندگی تاکنون در مورد توانمندی های پزشکی و درمانی داخل کشور در حوزه صنعت توریسم درمانی بوده است اما با توجه به ظرفیت های خدمات توانبخشی جمعیت هلال احمر می توان دامنه فعالیت های این صنعت را بیش از پیش گسترش داد.وی اضافه کرد: جمعیت هلال احمر می تواند 30 درصد از خدمات درمانی و تمام خدمات توانبخشی مورد نیاز بیماران خارجی را که در قالب صنعت توریسم درمانی وارد کشور می شوند بر عهده گیرد.او از مدیر عامل جمعیت هلال احمر کشور خواست با برنامه ریزی اصولی و افتتاح نمایندگی هایی در خارج از کشور از بیماران خارجی خلاصه پرونده ای آماده کند و با تماس با رابط قانونی در ایران تمام هزینه های درمانی، مکانی و حتی زیارتی و سیاحتی بیمار را برآورد و به بیمار اعلام کند.خلیلی ادامه داد: به این ترتیب وزارت امور خارجه می تواند با دریافت طول مدت درمان، برای بیمار ویزای درمان با مدت مشخص صادر کند.وی عنوان داشت: هدف ما حذف کسانی که در حال حاضر به عنوان دلال به کمک بیماران خارجی می آیند نیست بلکه می خواهیم با برنامه ریزی منسجم و اصولی آنها را سازماندهی و حتی از کمک آنها برای جذب گردشگر استفاده کنیم.
خدمات بین المللی توانبخشی هلال احمر
مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان فارس نیز گفت: یکی از ماموریت های مهم جمعیت هلال احمر در حوزه بهداشت، درمان و توانبخشی تعریف شده است و وجود بیمارستان ها و مراکز درمانی این جمعیت در کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، ظرفیت ارائه اینگونه خدمات را در سطح بین المللی گسترش داده است.فیض الله جعفری افزود: شیراز به عنوان قطب پزشکی و توانبخشی کشور مطرح است و جمعیت هلال احمر پس از راه اندازی مرکز جامع توانبخشی خدمات شایان توجهی را با کیفیت مطلوب و قیمت مناسب به بیماران و مددجویان داخلی و بیماران سایر کشورهای متقاضی ارائه می کند.وی بیان کرد: این جمعیت با همکاری دانشگاه علوم پزشکی در زمینه توریسم درمانی فعالیت هایی را انجام داده و در حال حاضر مشغول پیگیری برای به نتیجه رسیدن آن است.او با اشاره به سرمایه گذاری در زمینه توریسم درمانی اضافه کرد: این امر موجب ورود ارز به میزان دو تا سه برابر گردشگران عادی به کشور می شود.وی خواستار همکاری وزارت امور خارجه و نمایندگی های آن با جمعیت هلال احمر در زمینه توریسم درمانی و جذب قانونی و نظام مند بیماران متقاضی دریافت خدمات درمانی و توانبخشی جمعیت هلال احمر شد.
به گزارش ایرنا سید حسن خلیلی شنبه در دیدار با مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان فارس بیان کرد: امروز حجم بسیاری از گردشگران پس از اخذ ویزای سه ماهه گردشگری وارد ایران می شوند و به درمان خود می پردازند که این روند غیر قانونی است.وی افزود: در تلاشیم برای این گونه مسافران ویزای درمانی صادر و از ویزاهای متفرقه جلوگیری کنیم.خلیلی اظهارداشت: اطلاعات و برنامه ریزی های این نمایندگی تاکنون در مورد توانمندی های پزشکی و درمانی داخل کشور در حوزه صنعت توریسم درمانی بوده است اما با توجه به ظرفیت های خدمات توانبخشی جمعیت هلال احمر می توان دامنه فعالیت های این صنعت را بیش از پیش گسترش داد.وی اضافه کرد: جمعیت هلال احمر می تواند 30 درصد از خدمات درمانی و تمام خدمات توانبخشی مورد نیاز بیماران خارجی را که در قالب صنعت توریسم درمانی وارد کشور می شوند بر عهده گیرد.او از مدیر عامل جمعیت هلال احمر کشور خواست با برنامه ریزی اصولی و افتتاح نمایندگی هایی در خارج از کشور از بیماران خارجی خلاصه پرونده ای آماده کند و با تماس با رابط قانونی در ایران تمام هزینه های درمانی، مکانی و حتی زیارتی و سیاحتی بیمار را برآورد و به بیمار اعلام کند.خلیلی ادامه داد: به این ترتیب وزارت امور خارجه می تواند با دریافت طول مدت درمان، برای بیمار ویزای درمان با مدت مشخص صادر کند.وی عنوان داشت: هدف ما حذف کسانی که در حال حاضر به عنوان دلال به کمک بیماران خارجی می آیند نیست بلکه می خواهیم با برنامه ریزی منسجم و اصولی آنها را سازماندهی و حتی از کمک آنها برای جذب گردشگر استفاده کنیم.
خدمات بین المللی توانبخشی هلال احمر
مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان فارس نیز گفت: یکی از ماموریت های مهم جمعیت هلال احمر در حوزه بهداشت، درمان و توانبخشی تعریف شده است و وجود بیمارستان ها و مراکز درمانی این جمعیت در کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، ظرفیت ارائه اینگونه خدمات را در سطح بین المللی گسترش داده است.فیض الله جعفری افزود: شیراز به عنوان قطب پزشکی و توانبخشی کشور مطرح است و جمعیت هلال احمر پس از راه اندازی مرکز جامع توانبخشی خدمات شایان توجهی را با کیفیت مطلوب و قیمت مناسب به بیماران و مددجویان داخلی و بیماران سایر کشورهای متقاضی ارائه می کند.وی بیان کرد: این جمعیت با همکاری دانشگاه علوم پزشکی در زمینه توریسم درمانی فعالیت هایی را انجام داده و در حال حاضر مشغول پیگیری برای به نتیجه رسیدن آن است.او با اشاره به سرمایه گذاری در زمینه توریسم درمانی اضافه کرد: این امر موجب ورود ارز به میزان دو تا سه برابر گردشگران عادی به کشور می شود.وی خواستار همکاری وزارت امور خارجه و نمایندگی های آن با جمعیت هلال احمر در زمینه توریسم درمانی و جذب قانونی و نظام مند بیماران متقاضی دریافت خدمات درمانی و توانبخشی جمعیت هلال احمر شد.
دختر، دست می‌کشد روی زنجیر طلایی و خیلی نرم آن را با دو تا انگشتش بالا می‌آورد. یک زنجیر طلایی ساده است؛ نه اینکه طلا باشد. از همان‌هاست که 50-40 تایش را جلوی پیشخوان، کنار هم آویزان کرده‌اند. «این چند؟» جواب می‌شنود: «8 هزار تومن.» انگشت‌های دختر، زنجیر را ول می‌کنند، چشمش اما نه. پسر حواسش هست. «6 تومن هم می‌دم.» دختر دست می‌کند توی کیفش و یک 5 هزار تومانی مچاله درمی‌آورد. «راضی باش...»؛ پسر پول را می‌گیرد و زنجیر را، همان که چشم دختر دنبالش بود، باز می‌کند و به دستش می‌دهد. چشم‌های دختر می‌خندد.به گزارش روزنامه ایران، «همه‌شون کارگری می‌کنن اینجا. دلم می‌سوزه.» این‌ها حرف‌های پسر فروشنده است. یک دکه دارد جلوی مغازه‌ای حوالی بازار حضرتی. خیابان مولوی. از آن راسته‌هایی که همه‌چیز در آن پیدا می‌شود. بستگی دارد دنبال کدام متاع آمده باشی. «پاساژ افغانی‌ها اینجاست؟» این را من می‌پرسم. پسر پوزخند می‌زند: «پاساژ کجا بود؟! اینجا بازاره. اونم نه بازار افغانی‌ها. البته یه راسته‌ش معروفه به این اسم. اونم به خاطر چند تا پارچه‌فروشیه که پارچه‌های افغانی می‌فروشن.»مردی که کنارش ایستاده، وارد بحث می‌شود: «البته یه مدتی حالا که نه، قبلاً افغانی‌ها میومدن اینجا بساط می‌کردن. جنس دست دوم می‌فروختن. شاید به خاطر همینه که می‌گن بازار افغانی‌ها.»حالا دست کم می‌فهمم که آدرس را درست آمده‌ام. چشمم دنبال دستفروش‌ها می‌گردد؛ همان‌ها که جلوی مغازه‌ها بساط می‌کنند. یاد حرف مرد می‌افتم که گفت قبلاً! حالا انگار تعداد دستفروش‌ها زیاد نیست. اما هستند. یکی‌شان پیرمردی است هفتاد و چند ساله. روی یک چهارپایه پلاستیکی کوچک نشسته و چند جفت کفش مردانه جلویش گذاشته است. یکی دو جفتشان سالم و نسبتاً نو به نظر می‌رسند. بقیه بدجوری زهوار دررفته‌اند. یک کفش کالج سرمه‌ای را نشان می‌دهم. «این چند؟» سرش را بالا می‌گیرد: «20 هزار تومن!» می‌آیم بگویم: «کمتر نمی‌دی؟!» ولی به جایش می‌پرسم: «اینا دست دوم هستن دیگه؟!» نگاهش یکهو مهربان می‌شود: «آره بابا جون، ولی خوب‌ها! قرصه. کمترم می‌دم. 15 ببر.»دلم برایش می‌سوزد. یک طوری که بهش برنخورد، می‌پرسم: «اینا رو از کجا میارین، یعنی از کجا می‌خرین؟» با دست امتداد بازار سرپوشیده را نشان می‌دهد: «باغچه.» باغچه رفته‌ام. یک حیاط درندشت ته یک کوچه بن‌بست. دری که همیشه باز است و به محض عبور از آن، بوی کهنگی توی دماغ آدم می‌زند. گونی گونی لباس و کفش کهنه ریخته‌اند کف حیاط.پیرمرد را همانجا رها می‌کنم. سوژه‌ام اصلاً چیز دیگری است. یکی از دوستان که طراح لباس است، آدرس بازار افغانی‌ها را داده. می‌گفت پارچه‌های زیبایی دارند با قیمت ارزان. همان دوست بود که می‌گفت پارچه لباس‌های سریال قهوه تلخ را از اینجا خریده‌اند.وارد یکی از پارچه‌فروشی‌ها می‌شوم. حجره‌ای است با چراغ‌های نئون. طاقه‌های رنگی و براق، تصویر دشت‌های رنگارنگ را در ذهن تداعی می‌کند. حاشیه و گلدوزی پارچه‌ها، آدم را انگار وسط یک میهمانی می‌نشاند. از آنهایی که زن‌ها با لباس‌های محلی پرچین، بالای سر دیگ‌های بزرگ این‌ور و آن‌ور می‌روند و ریز ریز در گوش هم می‌خندند.فروشنده، افغان نیست؛ پارچه‌ها چرا. همه جور مشتری دارد. طراح لباس تئاتر و دکوراتور صحنه. پای مزون‌دارها هم به «پارچه‌فروشی‌های افغانی» باز شده. پارچه‌های زربفت و نقشدار، جان می‌دهد برای خرج کار. دست روی یکی از طاقه‌ها می‌گذارد. سبزآبی و طلایی. گل‌هایش انگار برجسته است. «از این برای مانتو زیاد می‌برن. لب آستین و حاشیه. قشنگ می‌شه.» سربندهای سکه دوزی شده بالای سرش نظرم را جلب می‌کند. همان موقع یک زن و مرد افغان با یک دختر بچه 10 - 11 ساله وارد مغازه می‌شوند. زن پارچه پیراهنی می‌خواهد. عروسی دارند. یک پارچه گلدار انتخاب می‌کند. متری 18 هزار تومان. یک سربند قرمز هم برای دختر بچه می‌خرند.زیاد معطل نمی‌کنند. زود انتخاب می‌کنند و پارچه را می‌خرند و می‌روند.فروشنده می‌گوید: «معمولاً برای جشن‌ها و عروسی‌هاشون می‌آن پارچه می‌خرن. بعضی از پارچه‌ها فقط به درد لباس‌های خودشون می‌خوره. مثل این مخمل‌های طرحدار. این‌ها رو قبا می‌کنن. برای مانتو و لباس مجلسی خیلی خوب نیست. زیادی ضخیمه.»پارچه‌ها را از افغانستان می‌آورند؛ البته بعضی‌هایشان هم چینی و کره‌ای هستند؛ ساده‌ترها. آن بیرون یکی دارد داد می‌زند: «پیرهن مردونه 4 هزار تومن!» از آن دستفروش‌های دوره‌گرد است. دو تا پیراهن چهارخانه روی دستش انداخته. نو به نظر می‌رسند با نخ‌های آویزان. انگار تازه از زیر دست خیاط بیرون آمده‌اند. پیراهن 4 هزار تومانی، پول پارچه و مزد خیاطش چطور درمی‌آید؟! این سؤال را از پارچه‌فروش می‌پرسم. نیشخند می‌زند: «دزدیه دیگه!»یاد نگاه پیرمرد می‌افتم و کفش کالج سرمه‌ای مردانه که انگار تازه واکس خورده بود.
