شهردار
آینده و بایدها و نبایدهایش 17اردیبهشت-97
تهران- ایرنا- شهردار مسئولیت‌های بسیار
زیادی به‌ویژه در کلانشهری مانند تهران دارد. شهردار پایتخت باید از توان بسیار
بالایی برای اداره کلانشهر تهران و نیز حل مشکلاتی نظیر ترافیک، آلودگی هوا،
پرداخت بدهی‌های شهرداری و... برخوردار باشد. البته ممکن است همه توانایی‌ها و
ویژگی‌ها از بعد اجتماعی، سیاسی، اجرایی، فرهنگی و... در یک فرد وجود نداشته باشد
تا بتواند پایتخت را برحسب انتظار اداره کند.
محمد رضا خباز استاندارسابق سمنان در
یادداشتی در روزنامه آرمان، نوشته است: بنابراین اعضای شورای شهر چاره‌ای ندارد جز
آنکه به جای اینکه به یک نفر رأی دهند به یک مجموعه رأی دهند. به‌عبارتی گزینه‌های
شهرداری اگر تنها در یک یا دو ابعاد مذکور توانایی دارد معاونان مهم خود را که از
توان لازم در سایر ابعاد برخوردارند به اعضای شورا معرفی کنند و در نتیجه اعضای
شورای شهر با بررسی و تأمل علاوه بر شهردار به معاونان او هم می‌تواند رأی دهد.
علاوه بر این، شهردار و مجموعه شهرداری باید مانند شهردار سابق در مسیر شفاف‌سازی
گام بردارند و همه چیز را بدون کم و کاست با مردم در میان بگذارند.
از سویی همان‌طور که شهرداری انتظار دارد مردم عوارض‌های خود را به شهرداری به موقع پرداخت می‌کنند، البته درصورتی که پول در جای خود هزینه شود. بنابراین شفاف‌سازی این موضوع هم بسیار مهم است که شهردار و تیم او باید مسائل مربوط به شهر و شهرداری را در اسرع وقت با مردم در میان بگذارند. در واقع شهروندان باید احساس کنند یکی از اهداف مجموعه‌ای جدید شفاف‌سازی درآمدها و هزینه‌های شهرداری است. این مهم در اعتمادسازی بسیار اهمیت دارد و در این صورت شهردار و مجموعه او مورد استقبال شهروندان قرار خواهند گرفت.
همچنین برای اینکه اعتماد لازم در جامعه به وجود آید باید مروری بر گذشته داشت. به عبارتی شهردار و تیم او باید مفاسدی که در دوره‌های قبل رخ داده است بدون رودربایستی و بدون توجه به هزینه‌های آن به جامعه بگویند تا مردم بدانند که در شهرداری چه گذشت و چه قرار است بگذرد. بدون تردید تنها شعار شفاف‌سازی در ایجاد اعتماد شهروندان نسبت به شهرداری و اعضای شورای شهر تاثیری ندارد و این اعتماد اندکی دیر البته، در عمل به وجود خواهد آمد. اگر شهردار و اعضای شورای شهر خواهان اعتمادسازی سریع از سوی مردم هستند باید مفاسد گذشته در معرض افکار عمومی قرار دهند.
البته مفاسدی که به وقوع پیوسته است نه آن مفاسدی که بر مبنای شایدها و بایدهاست، زیرا نمی‌توان کسی را بی‌جهت از منظر شرعی و قانونی در مظان اتهام قرار داد. به‌طور مثال اعلام می‌کنند که پروژه‌ای با فلان مبلغ تمام شده است، در صورتی که این پروژه در آن زمان با مبلغ کمتری قابل ساخت بوده در اینجا بخشی از پول حیف و میل شده است که افشای آن همان شفاف‌سازی و مسیر مبارزه با فساد است. بنابراین کلی‌گویی دردی را دوا نمی‌کند، زیرا جامعه به شعارها چندان اهمیتی نمی‌دهد به همین دلیل شهردار جدید و اعضای شورای شهر باید در عمل نشان دهند که به شعار و وعده‌هایش نسبت به مردم پایبند است.
از این‌رو، شهردار جدید و معاونان او باید بر اساس کار و بررسی کارشناسی عمل کنند و از مهندسان و کارشناسان باتجربه در تحقیق و بررسی‌های خود کمک بگیرند و به مردم درباره پروژه‌ای که در آن فساد صورت گرفته و مبالغ تمام شده و مبالغی که باید هزینه می‌شد و نیز مبالغی که حیف و میل شد، توضیح دهند. شهردار باید از قوه قضائیه بخواهد در رابطه با تخلفاتی که صورت گرفته به او کمک و قاطعانه با افراد متخلف برخورد کند، زیرا افرادی که در مظان اتهام هستند راه‌های گریز بسیار زیادی دارند و همچنین می‌تواند به‌گونه‌ای عمل کنند که شهردار و تیم او را از ادامه مسیر مبارزه با فساد پشیمان و بی‌انگیزه کنند، اما شهردار نباید هراسی داشته باشد یا از ادامه راه سر باز زند، بلکه نباید فراموش کند که او یک خدمتگزار است و تنها هدفش باید جلب اعتماد و رضایت مردم باشد.
از سویی همان‌طور که شهرداری انتظار دارد مردم عوارض‌های خود را به شهرداری به موقع پرداخت می‌کنند، البته درصورتی که پول در جای خود هزینه شود. بنابراین شفاف‌سازی این موضوع هم بسیار مهم است که شهردار و تیم او باید مسائل مربوط به شهر و شهرداری را در اسرع وقت با مردم در میان بگذارند. در واقع شهروندان باید احساس کنند یکی از اهداف مجموعه‌ای جدید شفاف‌سازی درآمدها و هزینه‌های شهرداری است. این مهم در اعتمادسازی بسیار اهمیت دارد و در این صورت شهردار و مجموعه او مورد استقبال شهروندان قرار خواهند گرفت.
همچنین برای اینکه اعتماد لازم در جامعه به وجود آید باید مروری بر گذشته داشت. به عبارتی شهردار و تیم او باید مفاسدی که در دوره‌های قبل رخ داده است بدون رودربایستی و بدون توجه به هزینه‌های آن به جامعه بگویند تا مردم بدانند که در شهرداری چه گذشت و چه قرار است بگذرد. بدون تردید تنها شعار شفاف‌سازی در ایجاد اعتماد شهروندان نسبت به شهرداری و اعضای شورای شهر تاثیری ندارد و این اعتماد اندکی دیر البته، در عمل به وجود خواهد آمد. اگر شهردار و اعضای شورای شهر خواهان اعتمادسازی سریع از سوی مردم هستند باید مفاسد گذشته در معرض افکار عمومی قرار دهند.
البته مفاسدی که به وقوع پیوسته است نه آن مفاسدی که بر مبنای شایدها و بایدهاست، زیرا نمی‌توان کسی را بی‌جهت از منظر شرعی و قانونی در مظان اتهام قرار داد. به‌طور مثال اعلام می‌کنند که پروژه‌ای با فلان مبلغ تمام شده است، در صورتی که این پروژه در آن زمان با مبلغ کمتری قابل ساخت بوده در اینجا بخشی از پول حیف و میل شده است که افشای آن همان شفاف‌سازی و مسیر مبارزه با فساد است. بنابراین کلی‌گویی دردی را دوا نمی‌کند، زیرا جامعه به شعارها چندان اهمیتی نمی‌دهد به همین دلیل شهردار جدید و اعضای شورای شهر باید در عمل نشان دهند که به شعار و وعده‌هایش نسبت به مردم پایبند است.
از این‌رو، شهردار جدید و معاونان او باید بر اساس کار و بررسی کارشناسی عمل کنند و از مهندسان و کارشناسان باتجربه در تحقیق و بررسی‌های خود کمک بگیرند و به مردم درباره پروژه‌ای که در آن فساد صورت گرفته و مبالغ تمام شده و مبالغی که باید هزینه می‌شد و نیز مبالغی که حیف و میل شد، توضیح دهند. شهردار باید از قوه قضائیه بخواهد در رابطه با تخلفاتی که صورت گرفته به او کمک و قاطعانه با افراد متخلف برخورد کند، زیرا افرادی که در مظان اتهام هستند راه‌های گریز بسیار زیادی دارند و همچنین می‌تواند به‌گونه‌ای عمل کنند که شهردار و تیم او را از ادامه مسیر مبارزه با فساد پشیمان و بی‌انگیزه کنند، اما شهردار نباید هراسی داشته باشد یا از ادامه راه سر باز زند، بلکه نباید فراموش کند که او یک خدمتگزار است و تنها هدفش باید جلب اعتماد و رضایت مردم باشد.
*منبع:روزنامه
آرمان،1397،2،17
