با رفتارهای تند خود موجب فرار گردشگران نشویم
اینجانب عضو کوچکی از خانواده گردشگری و محیط‌زیست هستم
حدود 3 سال است که در زمینه بومگردی در روستای بالابراگور در بخش بلوکات رودبار مشغول فعالیت می‌باشم و هدفم حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی است؛ چرا که دغدغه‌های محیط‌زیستی برایم مهمتر از دغدغه‌های اقتصادی است.تصمیم گرفتم که در روستا کسب و کاری برای خودم به راه بیاندازم و برخلاف خواهر و برادرانم که همگی روستا را ترک کردند، در روستا بمانم. علی‌رغم فشارهایی که از طرف اطرافیانم به بنده وارد می‌شد که نمی‌توانی در روستا پیشرفت کنی و روستا جای ماندن نیست؛پای تصمیم خودم ایستادم و اینکار را انجام دادم.در ادامه مسیر به واسطه آشنایی و همکاری با پروژه چند منظوره جنگلهای هیرکانی؛ کمک‌های زیادی از این پروژه برای راه‌اندازی و ترویج گردشگری و صنعت توریسم در منطقه و بلاخص روستای ما صورت گرفت.روزی که تصمیم به ورود به عرصه بومگردی داشتم؛ بایک اتاق و یک مسافر شروع کردم و امروز خوشحالم که بعد از گذشت 3سال از شروع فعالیتم توانسته‌ام در فصل تابستان بالای 2000 مسافر به منطقه جذب کنیم و حدود 15 نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم , مشغول به کار شده‌اند.همه تلاشمان را برای حفظ فرهنگ و محیط‌زیست منطقه انجام داده ایم؛ بومگردی فرآیندی است که چند سالی است در کشور ما به راه افتاده و صنعتی پول ساز.است.عاجزانه از دهیاران و شوراهای اسلامی می‌خواهم که اهالی روستاها را نسبت به این صنعت پول ساز آگاه سازند و خودشان نیز نگاه منکراتی و حفاظتی نسبت به این مقوله نداشته باشند؛ چرا که توریست موجب پویایی اقتصاد منطقه و روستا می‌شود و نباید با رفتارهای تند خود موجب فرار گردشگران شویم.یکی از دغدغه‌های بنده پولهای سردی است که به واسطه وام‌های بومگردی وارد روستاها می‌شوند؛ آیا روستایی آموزشهای لازم را دیده است؟ آیا می‌تواند واحد بومگردی خود را به راه بیاندازد؟ آیا می‌تواند کارش را بصورت پایدار ادامه دهد؟ لذا لازم می‌بینم که تدابیر لازم از طریق فرمانداری و با کمک دهیاران عزیز صورت گیرد.چرا که موضوع مهم در بحث رونق بومگردی روستایی، بحث آموزش و ترویج فرهنگ مهمان پذیری به مردم روستا و افرادی است که می‌خواهند وارد این عرصه شوند.یکی دیگر از مباحث مورد توجه ما در روستا، که می‌تواند کمک فراوانی به جذب گردشگر در سطح روستاهای شهرستان رودبار نماید؛ تولید محصولات سالم بدون سم و کود می‌باشد، تا بتوانیم در آینده به جذب توریسم کشاورزی (اگروتوریسم) بپردازیم.درحال حاضر با کمک رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان رودبار و بخشدار رحمت آباد و بلوکات درحال توسعه فعالیتمان هستیم تا بتوانیم افراد بیشتری را جذب نماییم.در آخر نیز از فرماندار میرغضنفری، بخشدار رحمت آباد و بلوکات جهانگرد، رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان رودبار عزیزپور، مدیران پروژه هیرکانی و تمامی دوستانی که مارا در رسیدن به این جایگاه یاری کردند تقدیر و تشکر می‌نمایم.حافظ باقری - روستای براگور بالا بخش بلوکات شهرستان رودبار منجیل
اینجانب عضو کوچکی از خانواده گردشگری و محیط‌زیست هستم
حدود 3 سال است که در زمینه بومگردی در روستای بالابراگور در بخش بلوکات رودبار مشغول فعالیت می‌باشم و هدفم حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی است؛ چرا که دغدغه‌های محیط‌زیستی برایم مهمتر از دغدغه‌های اقتصادی است.تصمیم گرفتم که در روستا کسب و کاری برای خودم به راه بیاندازم و برخلاف خواهر و برادرانم که همگی روستا را ترک کردند، در روستا بمانم. علی‌رغم فشارهایی که از طرف اطرافیانم به بنده وارد می‌شد که نمی‌توانی در روستا پیشرفت کنی و روستا جای ماندن نیست؛پای تصمیم خودم ایستادم و اینکار را انجام دادم.در ادامه مسیر به واسطه آشنایی و همکاری با پروژه چند منظوره جنگلهای هیرکانی؛ کمک‌های زیادی از این پروژه برای راه‌اندازی و ترویج گردشگری و صنعت توریسم در منطقه و بلاخص روستای ما صورت گرفت.روزی که تصمیم به ورود به عرصه بومگردی داشتم؛ بایک اتاق و یک مسافر شروع کردم و امروز خوشحالم که بعد از گذشت 3سال از شروع فعالیتم توانسته‌ام در فصل تابستان بالای 2000 مسافر به منطقه جذب کنیم و حدود 15 نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم , مشغول به کار شده‌اند.همه تلاشمان را برای حفظ فرهنگ و محیط‌زیست منطقه انجام داده ایم؛ بومگردی فرآیندی است که چند سالی است در کشور ما به راه افتاده و صنعتی پول ساز.است.عاجزانه از دهیاران و شوراهای اسلامی می‌خواهم که اهالی روستاها را نسبت به این صنعت پول ساز آگاه سازند و خودشان نیز نگاه منکراتی و حفاظتی نسبت به این مقوله نداشته باشند؛ چرا که توریست موجب پویایی اقتصاد منطقه و روستا می‌شود و نباید با رفتارهای تند خود موجب فرار گردشگران شویم.یکی از دغدغه‌های بنده پولهای سردی است که به واسطه وام‌های بومگردی وارد روستاها می‌شوند؛ آیا روستایی آموزشهای لازم را دیده است؟ آیا می‌تواند واحد بومگردی خود را به راه بیاندازد؟ آیا می‌تواند کارش را بصورت پایدار ادامه دهد؟ لذا لازم می‌بینم که تدابیر لازم از طریق فرمانداری و با کمک دهیاران عزیز صورت گیرد.چرا که موضوع مهم در بحث رونق بومگردی روستایی، بحث آموزش و ترویج فرهنگ مهمان پذیری به مردم روستا و افرادی است که می‌خواهند وارد این عرصه شوند.یکی دیگر از مباحث مورد توجه ما در روستا، که می‌تواند کمک فراوانی به جذب گردشگر در سطح روستاهای شهرستان رودبار نماید؛ تولید محصولات سالم بدون سم و کود می‌باشد، تا بتوانیم در آینده به جذب توریسم کشاورزی (اگروتوریسم) بپردازیم.درحال حاضر با کمک رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان رودبار و بخشدار رحمت آباد و بلوکات درحال توسعه فعالیتمان هستیم تا بتوانیم افراد بیشتری را جذب نماییم.در آخر نیز از فرماندار میرغضنفری، بخشدار رحمت آباد و بلوکات جهانگرد، رئیس میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان رودبار عزیزپور، مدیران پروژه هیرکانی و تمامی دوستانی که مارا در رسیدن به این جایگاه یاری کردند تقدیر و تشکر می‌نمایم.حافظ باقری - روستای براگور بالا بخش بلوکات شهرستان رودبار منجیل
*یک مستمری‌بگیر تامین اجتماعی از تهران: از کاش دولت امسال چند درصدی به حقوق ما بازنشستگان اضافه نمی‌کرد و در عوض جلوی افزایش چندین برابری قیمت مایحتاج اولیه آنان را می‌گرفت! مسئولان باید پاسخ دهند که با مستمری یک میلیون و 200 هزار تومانی در ماه، حتی می‌توان با نان و ماست شکم خانواده‌ای را سیر کرد؟!
*جوادپور از فاز 4 مهرشهر کرج: صدای خودروهای عبوری اتوبان تهران – کرج – قزوین ما ساکنین خیابان‌های 402 و 401 شرقی مهرشهر را به ستوه آورده است و هرچه به شهرداری مهرشهر می‌گوییم «صداگیر» نصب کنند در جواب می‌گویند به ما ربطی ندارد و باید وزارت راه اقدام کند. لطفاً صدای ما را به گوش مسئولان ذیربط برسانید، شاید به روزنامه پاسخی بدهند.
*جوادپور از فاز 4 مهرشهر کرج: صدای خودروهای عبوری اتوبان تهران – کرج – قزوین ما ساکنین خیابان‌های 402 و 401 شرقی مهرشهر را به ستوه آورده است و هرچه به شهرداری مهرشهر می‌گوییم «صداگیر» نصب کنند در جواب می‌گویند به ما ربطی ندارد و باید وزارت راه اقدام کند. لطفاً صدای ما را به گوش مسئولان ذیربط برسانید، شاید به روزنامه پاسخی بدهند.
