قراردادهای
دلاری در دوران اقتصاد مقاومتی 9مرداد-98
اقتصاد مقاومتی و جهادی یا جنگی توی سر
مدافعش خامنه ای رمال ومجری اش نهادهای وابسته به وی همچون قرارگاه خاتم وبنیاد
مستضعفان .. بخورد چون موجب بحران اقتصادی و رشد افسارگسیخته نرخ تورم و گرانی
کالاها وفقر وبیکاری شده است.
«با وجود مشکلات اقتصادی و این که بیشتر
تیم‌های حاضر در لیگ برتر بدهکار هستند، قراردادها در سال جاری افزایش قابل ملاحظه‌ای
داشته است.»
به گزارش ایسنا، روزنامه خبرورزشی با این
مقدمه نوشت: «هزینه تیم‌های مدعی به یکصد میلیارد تومان و حتی بیشتر می‌رسد! این
کمی عجیب است؛ به خصوص که باشگاه‌های ما سهم زیادی از تبلیغات محیطی نمی‌گیرند و
حق پخش هم ندارند و از همه مهم‌تر همان‌طور که اشاره شد به افراد زیادی بدهکار
هستند. از پرسپولیس که در صدر جدول قرار دارد تا آخرین تیم.
در تیم‌های مدعی حداقل دستمزد بازیکنان
یک میلیارد تومان است و مبلغ قرارداد ستاره‌ها به ۷، ۸ و ۱۰ میلیارد تومان هم می‌رسد!
وقتی با چرایی افزایش قرارداد آن‌هم در شرایطی که سطح کیفی فوتبال کشورمان تغییری
نکرده و از همه مهم‌تر در روز‌هایی که فوتبال با کمبود نقدینگی روبه‌رو است، مواجه
می‌شویم، یکی از مدیران عامل باشگاه‌ها می‌گوید: «بازیکنان ایرانی به دلار از ما
دستمزد می‌گیرند و دستمزد خود را با بازیکنان خارجی مقایسه می‌کنند و می‌گویند ما
این مقدار دلار می‌خواهیم.»
افزایش بیش از ۴ برابری قیمت دلار موجب
شده دستمزد فوتبالیست‌ها افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته باشد و این‌طور می‌توان گفت
افزایش قمیت دلار تأثیر منفی خود را روی فوتبال هم گذاشته و گویی گریزی از این
وضعیت نیست! در حالی که همه می‌دانیم قراردادهای منعقد شده در آینده فوتبال ایران
را با چالش جدی مواجه می‌کند. به هر صورت قرارداد‌هایی که بسته شده، باید پاسخ
داده شود و امروز کنفدراسیون فوتبال آسیا روی قرارداد ایرانی‌ها هم حساس است و به
فدراسیون فوتبال ایران تأکید کرده باید روی قرارداد همکاری بین بازیکن و باشگاه
حساس باشد و رعایت فیرپلی مالی را در دستور کاری همه باشگاه‌ها قرار دهد. خب وقتی
تا دیروز رقم صد میلیونی را نمی‌توانستند بدهند، فردا دو میلیارد را چطور خواهند
داد؟
بیشتر باشگاه‌های لیگ برتری ما بدهکار
هستند و طبیعتاً برای بهبود وضعیت باید هزینه‌های خود را کاهش دهند و کاهش هزینه‌ها
در باشگاه‌ها زمانی اتفاق خواهد افتاد که دستمزد‌ها کاهش پیدا کند، چون باشگاه‌های
ما فقط برای دستمزد، هزینه می‌کنند و کاری با سازندگی و آیندگان ندارند اما نه
تنها این اتفاق رخ نداده بلکه همان‌طور که گفته شده قراردادها دو یا سه برابر شده
است. برای جلوگیری از تشدید بحران‌ها فدراسیون فوتبال باید رعایت فیرپلی مالی را
همانند تجهیز استادیوم‌ها قانون و روی اجرای آن ایستادگی کند. به واقع تصور می‌کردیم
با توجه به مشکلات مالی پیش آمده هزینه‌ها در فوتبال کاهش پیدا کند اما در عمل عکس
آن اتفاق افتاده و این روند همچنان ادامه دارد و دلیلش هم فقط فرمانروایی دلال‌هاست.
روزی در فوتبال ایران قانون سقف قرارداد
وضع شد؛ ۳۰۰ میلیون تومان برای بهترین بازیکن. در همان برهه مشخص بود که این قانون
ره به جایی نخواهد برد و کاش قانون می‌شد که هر تیمی باید به اندازه توان هزینه
کند و مکلف است در پایان فصل اسناد مالی مربوط به تسویه‌حساب با بازیکنان و کادر
فنی را به فدراسیون فوتبال ارائه دهد. این یعنی فیرپلی مالی. شکایت‌ها یکی پس از
دیگری است که علیه باشگاه‌های ایرانی در کمیته تعیین وضعیت ثبت می‌شود و هیچ‌کس هم
جلودار قراردادهای کلان باشگاه‌ها نیست.
به یقین اگر جلوی افزایش قراردادها
گرفته و هر باشگاهی ملزم شود به اندازه توانش هزینه کند، شکایت‌های جدیدی علیه
باشگاه‌ها شکل نخواهد گرفت. برای اجرای این پروسه باید منتظر برخورد جدی فدراسیون
فوتبال باشیم. همان‌طور که بازی‌ها را به بهانه تجهیز استادیوم‌ها تعطیل کرده است.
هر چه تجهیز ورزشگاه کاری ماندگار است و به درد آینده می‌خورد، درست کردن قراردادها
و درآمد‌ها هم به ماندن فوتبال کمک می‌کند.
