پرتاب
بازتابنده لیزری ۵۰ سال پس از ماموریت آپولو 8مرداد-98
گفته می‌شود آژانس فضایی هند(ISRO)
چند
بازتابنده لیزری را با فضاپیمای "چاندرایان ۲" که در حال عزیمت به ماه
است و قصد فرود روی آن را دارد، همراه کرده و بدین ترتیب پس از ۵۰ سال، بازتابنده‌های
جدید به کمک بازتابنده‌هایی می‌روند که آرمسترانگ و آلدرین طی ماموریت "آپولو
۱۱" روی سطح ماه گذاشتند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، در سال
۱۹۶۹، فضانوردان ماموریت "آپولو ۱۱" تعدادی بازتابنده لیزری را بر روی
ماه قرار دادند و اکنون نیز با وجود گذشت ۵ دهه هنوز کار می‌کنند.
با این وجود، آژانس فضایی هند(ISRO)
بازتابنده‌های
جدیدی را همراه با فضاپیمای "چاندرایان ۲"(Chandrayaan-۲) راهی کره ماه کرده است.
بازتابنده‌های لیزری که توسط ماموریت
"آپولو ۱۱" روی سطح ماه قرار گرفت شامل ۱۰۰ منشور کوچک است که دانشمندان
از روی زمین به سمت آنها پرتوهای لیزر شلیک می‌کنند تا فاصله دقیق ماه از زمین را
اندازه‌گیری کنند.
این منشورها در آرایه‌ای از مکعب‌ها در
یک صفحه آلومینیومی مربع ۱۸ اینچی قرار گرفته‌اند. سپس ماموریت‌های قمری
"آپولو ۱۴ و ۱۵" تعداد بیشتری از این منشورها را به ماه بردند.
هدف اصلی استفاده از بازتابنده‌های
لیزری اندازه‌گیری فاصله بین زمین و ماه است.
هفته گذشته(یکم مرداد) بود که فضاپیمای
"چاندرایان ۲" عازم ماه شد و اکنون بازتابنده لیزری جدید و ویژه‌ای که
ناسا به آژانس فضایی هند داده است، بر روی ماه‌نشین چاندرایان موسوم به
"فرودگر ویکرام"(Vikram Lander) قرار دارد.
این دستگاه میکروبازتابنده جدید تنها ۲۲
گرم وزن دارد و می‌تواند از مدار ماه دیده شود و شبیه به بازتابنده‌ای است که روی
فرودگر مریخی "اینسایت"(InSight) مستقر شده است.
بازتابنده لیزری نوع خاصی از آینه است
که همیشه می‌تواند یک پرتوی نور ورودی را به همان جهتی که از آن می‌آیند منعکس
کند. این بازتابنده به هیچ منبع قدرتی نیاز ندارد.
اولین اندازه‌گیری دقیق فاصله ماه از
زمین در تاریخ ۱ اوت ۱۹۶۹ در آزمایش برجسته‌ای که شامل ستاره‌شناسان رصدخانه
"لیک"(Lick) و فضانوردان "آپولو ۱۱" بود، انجام
شد.
در آن زمان، تلسکوپ "شین"(Shane)
واقع
در رصدخانه "لیک" دومین تلسکوپ بزرگ دنیا بود. این تلسکوپ ۱۲۰ اینچی یک
پرتو لیزر قدرتمند را به سمت ماه شلیک کرد و آن را پس گرفت.
هنگامی که پالس لیزر به ماه رسید، نور
آن در یک ناحیه با قطر حدود دو مایلی گسترش یافت. مدت زمان بین رفت و برگشت پالس‌های
کوتاه نور برای محاسبه فاصله بین دو کره با دقت بی‌سابقه استفاده شد.
"الینور گیتس"
ستاره شناس رصدخانه لیک گفت: این کار بزرگ فناورانه برای شناسایی چنین سیگنال
کوچکی بود.
مقدار نوری که از بازتابنده به تلسکوپ
برگشت، تنها چند فوتون بود. هنگامی که یک پرتو لیزر به یک بازتابنده برخورد می‌کند،
دانشمندان در رصدخانه از فیلتر حساس و تجهیزات تقویت کننده نور برای تشخیص هر
سیگنال بازگشتی استفاده می‌کنند.
ناسا به مناسبت پرتاب موفقیت آمیز
"چاندرایان ۲" به آژانس فضایی هند تبریک گفت و در یک توییت نوشت: ما به
حمایت از ماموریت شما با استفاده از شبکه عمیق فضایی خود افتخار می‌کنیم و منتظر
نتایج کاوش‌های شما در مورد قطب جنوب ماه هستیم، جایی که ما در چند سال آینده
فضانوردان خود را طی ماموریت "آرتمیس" به آن خواهیم فرستاد.
قرار است "چاندرایان ۲" در
تاریخ ۷ سپتامبر روی نیمه جنوبی ماه فرود آید و از زمان پرتاب ۴۸ روز برای رسیدن
به ماه سفر می‌کند.
