كولهپشتي
دانشآموزان ما چقدر اضافهبار دارد؟ 9 آبان - 92
قبل از اینکه توضیح داده شود
چنین پژوهش هایی مراقبت از دانش آموزان مربوط به حکومت های دمکراتیک است که در آن قانون و برنامه صحیح آموزشی و بهداشت عمومی و عدالت ورفاه اجتماعی وجود دارد نه در رژیم ضد
بشری که ر بدو شکل وقدرت گیری اش زیر پوشش پاک سازی آموزش و پرورش معلمین اخراج وخفقان در مدارس حاکم نمود .سپس
دانش آموزان را گله گله روانه ی جبهه های جنگ خانمانسوز کردد تا بعنوان یکبار
مصرفان برروی میادین مین های جنگی بروند . یا اینکه بزور وارد نهاد های جاسوسی انجمن اسلامی دانش آموزان وارگان های سرکوبگر همچون سپاه و سازمان بسیج
شوند .یا اینکه با اجبار با کاروان گور راهی
میادین جنگی جنوب یا استان های جنگ زده ی
دیگر کشور شوند تا در جاده های مرگ آفرین
در تصادفات کشته شوند .مهمتر اینکه بدلیل فقر نهادینه شده به 80% جمعیت
کشور که در زیر خط فقر اقتصادی بسر می برند موجب شده است تا میلیون ها نفر دانش
آموزان مدارس وکلاس درس را ترک کنند وتبدیل به کودکان کار خیابانی شوند که هرروز
هم بر آمارشان افزوده می گردد . بهرحال گزارش این پژوهش پیرامون مراقبين بهداشت مدارس است که اوليا و مربيان را موظف به
نکاتی می کندكه مرتبط به شناسایی
طرز نشستن، راه رفتن، ايستادن، حمل بار و بسياري از عادات غلط دانشآموزان می باشد
که توصیه شده باید به موقع براي آموزش
رفتار صحيح وارد عمل شوند چرا که گفته شده
دانشآموزان در موقع راهرفتن، مطالعه يا ورزش كردن و دهها فعاليت ديگر به سرعت
خسته ميشوند و قادر به ادامه كار نيستند؟ چرا دچار دل زدگي و بيعلاقگي و حركات
بيش از حد طبيعي و مزاحم ميشوند؟ و در ادامه تاكيد ميكند: اين عوارض خود به صورت
يك دايره معيوب، فرد خسته را خستهتر و احتمالا رابطه فرد با محيط را دشوارتر ميسازد.
بنابراين علت اصلي اين مشكلات را بايد در طرز نشستن، ايستادن و راه رفتن و بسياري
از عادات نادرست دانشآموزان مخصوصا حمل چيزهاي سنگين مانند كيف سنگين پر از كتاب
در يك دست يا آويخته بر شانه در يك طرف بدن جستوجو كرد كه در بدشكلي اندام نيز
موثر است. در ادامه به نقل از محققان افزوده شده حمل كيفهاي سنگين مدرسه در سنين رشد دانشآموزان
ميتواند عوارض جبرانناپذيري به دنبال داشته باشد. وقتي كولهپشتي سنگين باشد،
كودك بيش از حد پشتش را قوسدار يا سر تنه را به جلو خم ميكند تا بتواند وزن كيف
را تحمل كند. اين فشار روي عضلات گردن و پشت سبب خستگي بيش از حد و آسيب ميشود.
بنابراین توصیه شده است شاگردان مدارس
ابتدايي نبايد بيش از 10 درصد وزن بدنشان بار حمل كنند و در مورد شاگردان دبيرستاني
اين نسبت نبايد بيش از 15 درصد وزن بدن باشد؛ بنابراين يك بچه با وزن 80 پوندي
نبايد بيش از 8 پوند حمل كند.
پژوهش حاضر، مراقبين بهداشت مدارس و اوليا و مربيان را به اين نكته
توجه ميدهد كه بايد طرز نشستن، راه رفتن، ايستادن، حمل بار و بسياري از عادات غلط
دانشآموزان را شناسايي كنند و به موقع براي آموزش رفتار صحيح وارد عمل شوند. پژوهشگران كشور با انجام تحقيقي درباره
ميزان وزن كولهپشتي دانشآموزان ابتدايي دريافتند: با افزايش سطح سواد والدين،
ميانيگن وزن كيفهاي دانشآموزان هم افزايش مييابد و اين ميتواند به دليل انتخاب
كيفهاي سنگينتر از طرف اين دسته از والدين و لوازمالتحرير بيشتر توسط آنها
باشد. اين پژوهش با اشاره به اين كه در بين نهادهاي اجتماعي، مدرسه يكي از
مهمترين نهادهاي سازمان يافته رسمي است كه بايد با فراهم كردن محيط سالم بهداشتي
به جسم و روان كودكان جامعه امكان شكوفايي بدهد، تاكيد ميكند: در تمام دوران
مدرسه، كودك از نقطه نظر جسمي، عقلاني، عاطفي و اجتماعي تغيير ميكند و اگر محيط
مساعد براي رشد و تكامل وي فراهم نشود، با اختلالات رشد و نمو و بيماريهاي دوران
كودكي مواجه ميشود. اين امر نه تنها در جريان يادگيري و آموزش وي موانع مهمي را
ايجاد ميكند، بلكه بنيان و اساس بسياري از بيماريها و اختلالات جسمي و رواني در
سالهاي بزرگسالي را به وجود ميآورد. تحقيق فوق، سپس به طرح چند پرسش
درباره علت بروز خستگي در دانشآموزان ميپردازد: چرا دانشآموزان در موقع راهرفتن، مطالعه يا ورزش
كردن و دهها فعاليت ديگر به سرعت خسته ميشوند و قادر به ادامه كار نيستند؟ چرا
دچار دلزدگي و بيعلاقگي و حركات بيش از حد طبيعي و مزاحم ميشوند؟ و در ادامه
تاكيد ميكند: اين عوارض خود به صورت يك دايره معيوب، فرد خسته را خستهتر و
احتمالا رابطه فرد با محيط را دشوارتر ميسازد. بنابراين علت اصلي اين مشكلات را
بايد در طرز نشستن، ايستادن و راه رفتن و بسياري از عادات نادرست دانشآموزان
مخصوصا حمل چيزهاي سنگين مانند كيف سنگين پر از كتاب در يك دست يا آويخته بر شانه
در يك طرف بدن جستوجو كرد كه در بدشكلي اندام نيز موثر است. پژوهش حاضر، در
ادامه مراقبين بهداشت مدارس و اوليا و مربيان را به اين نكته توجه ميدهد كه بايد
طرز نشستن، راه رفتن، ايستادن، حمل بار و بسياري از عادات غلط دانشآموزان را
شناسايي كنند و به موقع براي آموزش رفتار صحيح وارد عمل شوند. به گفته
محققان، حمل كيفهاي سنگين مدرسه در سنين رشد دانشآموزان ميتواند عوارض جبرانناپذيري
به دنبال داشته باشد. وقتي كولهپشتي سنگين باشد، كودك بيش از حد پشتش را قوسدار
يا سر تنه را به جلو خم ميكند تا بتواند وزن كيف را تحمل كند. اين فشار روي عضلات
گردن و پشت سبب خستگي بيش از حد و آسيب ميشود. همچنين كولههايي كه يك بند دارند باعث عدم تقارن
ستون مهرهها و اختلال در توانايي طبيعي گيرندگي ضربه به وسيله ستون مهرهاي و
باعث دردهاي شانه، گردن و كمر در كودكان ميشوند. اگر كودك كوله را بر روي يك
شانه حمل كند، براي جبران وزن اضافي آن به طرف مقابل خم ميشود كه اين مساله درد
بخش فوقاني و تحتاني پشت و كشش عضلات شانه و گردن را به دنبال دارد. علاوه بر اين
بند باريك برخي كولهها جريان خون و رشتههاي عصبي دستها را تحت فشار قرار داده و
سبب ضعف و گزگز بازو و دستها ميشود. اين تحقيق به ذكر برخي استانداردها بر
اساس اعلام انجمن كايروپراكتيك در كانادا (كايروپراكتيك، علم شناخت مفاصل، به ويژه
ستون فقرات و هنر تنظيم و تطبيق آنها به منظور پيشگيري و درمان است كه استفاده از
آن در علم پزشكي به 2000 سال پيش برمي گردد) اشاره كرده كه معتقد است شاگردان مدارس ابتدايي نبايد بيش از 10 درصد وزن
بدنشان بار حمل كنند و در مورد شاگردان دبيرستاني اين نسبت نبايد بيش از 15 درصد
وزن بدن باشد؛ بنابراين يك بچه با وزن 80 پوندي نبايد بيش از 8 پوند حمل كند.
نحوه درست استفاده از كولهپشتي
اين انجمن در مورد انتخاب كيف ميگويد: كيف بايد از سبكترين جنس مثل
وينيل يا كاموايي باشد. بالاي كولهپشتي نبايد بالاتر از شانهها قرار گيرد و
انتهاي آن نبايد از بالاي استخوان باسن پايينتر قرار گيرد. نوار كولهپشتي
كه روي شانهها قرار ميگيرد بايد پهنايي معادل 2 اينچ (5 سانت) داشته باشد و
نبايد دور بازو جمع شود و يا در ماهيچههاي شانه و بازو فرو رفته و روي اعصاب منطقه
تاثير بگذارد. بندهاي
كمري كيف كوله پشتي بايد بتواند 50 تا 70 درصد وزن را از روي شانه و ستون مهرهها
به استخوان لگن انتقال دهد تا فشار روي استخوانها و مفاصل و ماهيچهها مساوي شود. دانشآموزان بايد چيزهاي سنگينتر را نزديك به
محور مركزي بدن طوري كه نزديك به مركز ثقل بدن باشد قرار دهند. كولهپشتي
خيلي سنگين كه خيلي پايين نيز قرار نگيرد، فرد را به جلو خم كرده و فشار بيش از
حدي را به پشت پا وارد ميآورد. براي اجتناب از صدمه به ستون مهرهها بايد هر دو بند را بر دوش انداخت. براي برداشتن و پوشيدن كولهپشتي بهتر است اول آن
را روي يك ميز تحرير همسطح كم قرار داده و بعد آن را به پشت خود بلغزانيد. از پيچ
و تاب خوردن كولهپشتي در پشت خود نيز بپرهيزيد. محققان شواهد روزافزون دردهاي پشت محصلان را دليل
محكمي براي لزوم ايجاد محدوديت در وزن كولهپشتيهاي آنها ميدانند. با توجه به
اهميت همين موضوع پژوهشي در كشور با هدف تعيين ميانگين وزن كيف و كوله پشتي كه
دانشآموزان به مدرسه حمل ميكنند و تعيين نسبت وزن كيف به وزن بدن بر روي 558
دانشآموز ابتدايي شامل 270 دختر و 288 پسر در شهر همدان انجام شده است. به گزارش
ايسنا،در اين تحقيق كه توسط دكتر محمود امدادي و همكاران وي انجام شده، كيف دانشآموزان
در حالات مختلف (كيفي كه از خانه به مدرسه ميآوردهاند با تمام لوازم و تغذيه و
يك بار هم بدون تغذيه و كيفي كه طبق برنامه كلاسي بدون تغذيه ميآوردهاند) مورد
بررسي قرار گرفتند. همچنين وزن دانشآموزان در اين تحقيق اندازهگيري و نسبت اين
دو يعني وزن كيف مدرسه و وزن دانشآموزان محاسبه شد. نتايج اين بررسيها نشان داد كه تنها 6 درصد
دختران و 13 درصد پسران يعني 9.5 درصد دانشآموزان مورد بررسي، كيفي كمتر از 0.05 درصد
وزن بدن خود حمل ميكنند. بر اساس نتايج اين پژوهش، 51 درصد دانشآموزان نيز باري
بين 5 تا 7 درصد وزن خود به مدرسه ميآورند، 27.5 درصد نيز كيفي بين 8 تا 9 درصد
وزن خود و بالاخره 12 درصد دانشآموزان مدارس ابتدايي كيفي بيش از 10 درصد وزن خود
حمل ميكنند. همچنين طبق نتايج اين تحقيق ميانگين وزن كيفي كه دانشآموزان به
مدرسه ميآورند در دختران و پسران دانشآموز به صورت معنيداري متفاوت است و
دختران بار بيشتري به مدرسه ميآورند. نتايج حاكيست كه ميانگين وزن كيف همراه با تغذيه
دانشآموزان دختر مدارس ابتدايي 1970 گرم و ميانگين وزن كيف همراه با تغذيه دانشآموزان
پسر 1647 گرم بوده كه به نحو معنيداري، ميانگين وزن كيف دختران، 323 گرم بيشتر از
پسران بوده است. بر اساس اين تحقيق، ميانگين وزن كيف بدون تغذيه كه بايد دانشآموزان
طبق برنامه به مدرسه بياورند در سن 7 سالگي 1145 گرم، سن 8 سالگي 1329 گرم، 9
سالگي 1480 گرم، 10 سالگي 1479 گرم، 11 سالگي 1751 گرم و 12 سالگي 1729 گرم است؛
حال آن كه ميانگين وزن كيف بدون تغذيه كه در سن 7 سالگي به مدرسه آورده ميشود،
1583، سن 8 سالگي 1545 گرم، 9 سالگي 1685 گرم، 10 سالگي، 1671 گرم، 11 سالگي 1984
گرم و 12 سالگي 2033 گرم است. اين تحقيق نتيجهگيري ميكند كه ميانگين وزن
كيف بدون تغذيهاي كه دانشآموزان مدارس ابتدايي به مدرسه ميآورند، نسبت به آنچه
كه بايد باشد، در سن 7 سالگي 138 گرم، در سن 8 سالگي 216 گرم،در سن 9 سالگي 205
گرم، درسن 10 سالگي 192 گرم، در سن 11 سالگي 233 گرم و در سن 12 سالگي 304 گرم
اضافهتر است. يافتههاي اين
پژوهش همچنين يك نكته قابل توجه ديگر را نيز نشان ميدهد و آن اين كه ميانگين وزن
كيفي كه دانشآموزان با تغذيه به مدرسه ميآورند، در سن 7 سالگي 200 گرم، بيشتر از
سن 8 سالگي است؛ بنابراين كلاس اوليها بيشتر از كلاس دوميها بار حمل كرده و به
مدرسه ميبرند. نتايج ديگر اين تحقيق همچنين حاكيست: 25.1 درصد دانشآموزان از كيف دستي استفاده ميكنند،
71.6 درصد دانشآموزان كوله پشتي به مدرسه ميبرند و 3/3 درصد نيز به روشهاي ديگر
كتاب و لوازمالتحرير خود را به مدرسه ميبرند. بر اساس همين نتايج دختران دانشآموز با درصد
بيشتري نسبت به پسران در موقع حمل كيف ابراز ناراحتي كردهاند. يافتههاي
تحقيق حاضر حاكيست از
ميان 83 درصد دانشآموزاني كه در موقع حمل كيف ناراحتي داشتهاند، 16 درصد از درد
پشت، 38 درصد از درد شانه و 29 درصد از درد دست شكايت داشتهاند. اين تحقيق با اشاره به وزن بالاتر كيف دانشآموزان
دختر نسبت به دانشآموزان پسر، اولياي مدارس و معلمان را به توجه بيشتر در اين
زمينه رهنمون كرده تا در اين مورد مراقبت كنند كه برنامه درسي دختران با پسران
تفاوت نداشته باشد. پژوهش فوق، همچنين با يادآوري اين كه وزن كيفي كه 7 سالهها
طبق برنامه كلاسي خود حمل ميكنند نيز بيشتر از كيفي است كه 8 سالهها طبق برنامه
كلاسي حمل ميكنند، به والدين تاكيد ميكند كه از پر كردن بيش از حد كيف مدرسه
فرزندان كلاس اولي خود خودداري كنند. در اين تحقيق، در مورد ارتباط وزن كيفهايي
كه دانشآموزان به مدرسه ميبرند با شغل والدين ارتباط معنيداري مشاهده نشد؛ ولي
سواد پدر و مادر ارتباط معنيداري با وزن كيف دانشآموزان داشته است، به گونهاي
كه با افزايش سواد والدين ميانگين وزن كيفهاي دانشآموزان نيزافزايش نشان ميدهد و
اين ميتواند به دليل انتخاب كيفهاي سنگينتر از طرف والدين و لوازمالتحرير
بيشتر نيز باشد. *حمل كيفهاي سنگين مدرسه در سنين رشد دانشآموزان ميتواند
عوارض جبران ناپذيري به دنبال داشتهباشد. * از ميان 83 در صد دانشآموزاني كه در موقع حمل كيف
ناراحتي داشتهاند، 16 در صد از درد پشت، 38 در صد از درد شانه و 29 در صد از درد
دست شكايت داشتهاند