خبر ويژه
انتخابات مجلس و قوز بالاقوز اصلاح طلبان 5 آذر- 94
انتخابات مجلس و قوز بالاقوز اصلاح طلبان 5 آذر- 94
سناریو سازی ازموضع بازجویی شریعت نداری
در اوین نامه ی کیهان علیه ی حامیان دولت ائتلافی یازدهم روحانی همچنان ادامه دارد .چون ربط به
مخالفت با برجام ودفاع از سانسور وترفندد شمنی ونفوذ وانتخابات اسفند دارد.
يک اصلاح
طلب فراري نسبت به سرنوشت طيف متبوع خود در انتخابات ابراز نگراني کرد.
علي افشاري (از اعضاي دفتر تحکيم وحدت و از سمپات هاي حزب مشارکت و نهضت آزادي) در وبسايت راديو فردا از دردسرهاي بلوک متبوع خود خبر داده و نوشت: اگرچه در سطح کلامي و تبليغاتي اصلاح طلبان و اعتدالي ها از ضرورت وحدت صحبت مي کنند و ميزان همگرايي را نيز بالاتوصيف مي نمايند، اما در پشت پرده حرکت انتخاباتي آنها بدون کشمکش نيست. اصلاح طلب ها و حلقه ياران روحاني به دلايل متعدد و از همه مهمتر جبر جغرافياي سياسي کنوني و موازنه قوا در درون حکومت مجبور به ائتلاف هستند. اما اين عامل به تنهايي منجر به همگرايي آنها نمي شود. وجود اختلاف نظرها درگذشته، تفاوت موقعيت آنها و سهم خواهي ها موانعي را براي وحدت ايجاد مي کند. اعتدالي ها فاقد پايگاه اجتماعي مشخص هستند و از اين رو براي جلب آراء صندوق ها به همراهي با اصلاح طلب ها نياز دارند. اما نقطه قوت آنها در درون نظام است که مي توانند چانه زني و رايزني هايي با بخش مسلط قدرت داشته باشند. تفاوت در ارزيابي اين نقاط قوت دوگانه مشکل آفريده است. طرف مقابل اصلاح طلب ها با توجه به موقعيتش در قدرت مي خواهد جايگاهي فراتر از وزن اجتماعي اش داشته باشد. اخيرا حتي برخي از رسانه هاي نزديک به دولت آشکارا به انتقاد از اصلاح طلب ها پرداخته اند که بدون اعتنا به دولت و فرصتي که روحاني در اختيار آنها قرار داده است نگاه زياده خواهانه در بستن فهرست هاي انتخاباتي دارند.
وي همچنين با اشاره به ريزش راي طيف متبوع خودنوشت: بخش مهم و به طور نسبي بيشتر راي روحاني در انتخابات رياست جمهوري يازدهم از بخش سيال جامعه بدست آمد که تعهد حزبي و سمت گيري دايمي سياسي نداشته و براساس خواسته هاي اقتصادي و مسائل شخصي خود در هر انتخابات به صورت جداگانه تصميم مي گيرند. وضعيت اقتصادي علي رغم ادعاهاي دولت در سطح زندگي مردم نه تنها بهبودي دربرنداشته است بلکه در سال 94 وضعيت خيلي وخيمي پيدا کرده است. از جريان رقيب دولت نيز پايه اصلي تبليغاتي اش را بر اين قرار داده است که دولت روحاني دولت رکود است.
از اين رو اگر دولت نتواند راي هاي سيال را حفظ کند آنگاه کار براي موفقيت ائتلاف ياد شده در شهرهاي کوچک که اکثريت کرسي هاي مجلس را تشکيل مي دهند، بسيار سخت مي شود.
افشاري در ادامه نوشت: اگرچه اصلاح طلبان مانور زيادي مي دهند که از تجارب گذشته درس گرفته و در حال حاضر هماهنگي و اتحاد بالايي در بين آنها برقرار است، اما رصد کردن مواضع هر يک از گروه ها ترديد در درستي اين ادعا ايجاد مي کند. مهم ترين مسئله رقابت هاي داخلي براي کسب سهميه در فهرست هاي انتخاباتي است. بخش هاي محافظه کار و نزديک به قدرت اصلاح طلبان انگيزه هاي زيادي براي نشستن بر صندلي هاي سبز مجلس دارند. اين اتفاق که محرک اصلي آن انگيزه هاي فردي است کار را براي توافق جمعي سخت مي سازد. انتشار فهرست هاي مختلف از همين الان بحث هايي را بين اصلاح طلبان دامن زده است. روابط جدلي بين کارگزاران و عارف ديگر شکاف مهم است. عارف به جبران کناره گيري در انتخابات 92 خواهان سرليستي و ايفاي نقش رهبري در انتخابات است. اما کارگزاران چنين جايگاهي براي وي قائل نيستند و حتي علي لاريجاني را بر وي ترجيح مي دهند. معضل رقابت داخلي و تشتت در شهرستان ها بيشتر از تهران و مراکز استان ها است.
علي افشاري (از اعضاي دفتر تحکيم وحدت و از سمپات هاي حزب مشارکت و نهضت آزادي) در وبسايت راديو فردا از دردسرهاي بلوک متبوع خود خبر داده و نوشت: اگرچه در سطح کلامي و تبليغاتي اصلاح طلبان و اعتدالي ها از ضرورت وحدت صحبت مي کنند و ميزان همگرايي را نيز بالاتوصيف مي نمايند، اما در پشت پرده حرکت انتخاباتي آنها بدون کشمکش نيست. اصلاح طلب ها و حلقه ياران روحاني به دلايل متعدد و از همه مهمتر جبر جغرافياي سياسي کنوني و موازنه قوا در درون حکومت مجبور به ائتلاف هستند. اما اين عامل به تنهايي منجر به همگرايي آنها نمي شود. وجود اختلاف نظرها درگذشته، تفاوت موقعيت آنها و سهم خواهي ها موانعي را براي وحدت ايجاد مي کند. اعتدالي ها فاقد پايگاه اجتماعي مشخص هستند و از اين رو براي جلب آراء صندوق ها به همراهي با اصلاح طلب ها نياز دارند. اما نقطه قوت آنها در درون نظام است که مي توانند چانه زني و رايزني هايي با بخش مسلط قدرت داشته باشند. تفاوت در ارزيابي اين نقاط قوت دوگانه مشکل آفريده است. طرف مقابل اصلاح طلب ها با توجه به موقعيتش در قدرت مي خواهد جايگاهي فراتر از وزن اجتماعي اش داشته باشد. اخيرا حتي برخي از رسانه هاي نزديک به دولت آشکارا به انتقاد از اصلاح طلب ها پرداخته اند که بدون اعتنا به دولت و فرصتي که روحاني در اختيار آنها قرار داده است نگاه زياده خواهانه در بستن فهرست هاي انتخاباتي دارند.
وي همچنين با اشاره به ريزش راي طيف متبوع خودنوشت: بخش مهم و به طور نسبي بيشتر راي روحاني در انتخابات رياست جمهوري يازدهم از بخش سيال جامعه بدست آمد که تعهد حزبي و سمت گيري دايمي سياسي نداشته و براساس خواسته هاي اقتصادي و مسائل شخصي خود در هر انتخابات به صورت جداگانه تصميم مي گيرند. وضعيت اقتصادي علي رغم ادعاهاي دولت در سطح زندگي مردم نه تنها بهبودي دربرنداشته است بلکه در سال 94 وضعيت خيلي وخيمي پيدا کرده است. از جريان رقيب دولت نيز پايه اصلي تبليغاتي اش را بر اين قرار داده است که دولت روحاني دولت رکود است.
از اين رو اگر دولت نتواند راي هاي سيال را حفظ کند آنگاه کار براي موفقيت ائتلاف ياد شده در شهرهاي کوچک که اکثريت کرسي هاي مجلس را تشکيل مي دهند، بسيار سخت مي شود.
افشاري در ادامه نوشت: اگرچه اصلاح طلبان مانور زيادي مي دهند که از تجارب گذشته درس گرفته و در حال حاضر هماهنگي و اتحاد بالايي در بين آنها برقرار است، اما رصد کردن مواضع هر يک از گروه ها ترديد در درستي اين ادعا ايجاد مي کند. مهم ترين مسئله رقابت هاي داخلي براي کسب سهميه در فهرست هاي انتخاباتي است. بخش هاي محافظه کار و نزديک به قدرت اصلاح طلبان انگيزه هاي زيادي براي نشستن بر صندلي هاي سبز مجلس دارند. اين اتفاق که محرک اصلي آن انگيزه هاي فردي است کار را براي توافق جمعي سخت مي سازد. انتشار فهرست هاي مختلف از همين الان بحث هايي را بين اصلاح طلبان دامن زده است. روابط جدلي بين کارگزاران و عارف ديگر شکاف مهم است. عارف به جبران کناره گيري در انتخابات 92 خواهان سرليستي و ايفاي نقش رهبري در انتخابات است. اما کارگزاران چنين جايگاهي براي وي قائل نيستند و حتي علي لاريجاني را بر وي ترجيح مي دهند. معضل رقابت داخلي و تشتت در شهرستان ها بيشتر از تهران و مراکز استان ها است.
