گزیده ها قسمت دوم 13 اردیبهشت - 95
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با تاکید بر اینکه تا به حال موردی از طغیان بیماری وبا در کشور مشاهده نشده است، گفت: اقدامات پیشگیرانه و کنترلی بهداشتی در مورد این بیماری زودتر شروع شده است.به گزارش تسنیم، محمدمهدی گویا - رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت درباره بیماری «وبا» در کشور اظهار داشت: معمول این است که طغیان‌های وبا در کشور هرچند سال یک بار شدت می‌گیرد و از آنجا که ما در چند ساله اخیر چنین طغیانی نداشتیم، وظیفه ایجاب می‌کند که با آمادگی بیشتری به این مساله بپردازیم.رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با بیان اینکه هنوز زود است که منتظر طغیان وبا در کشور باشیم و تاکنون هیچ موردی از این بیماری در کشور رخ نداده است،گفت: آنچه باعث شده نسبت به این بیماری توجه ویژه کنیم، بیشتر مربوط به کشورهای همسایه ما می‌شود.گویا با یادآوری این موضوع که سال گذشته کشور عراق، یک همه‌گیری نسبتاً بزرگ وبا در اواخر تابستان داشته است، گفت: براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت وضعیت عراق باید با دقت دنبال و اقدامات کنترلی تشدید شود و این احتمال وجود دارد که در فصل بهار در آن کشور شاهد طغیان بیماری وبا باشیم.رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با بیان اینکه به دنبال همه گیری بیماری وبا در کشور عراق فعالیت‌های پیشگیرانه خود را زودتر شروع کردیم، گفت: نخستین نشست ما با معاون‌های بهداشتی دانشگاههای علوم پزشکی استان خوزستان قبل از وقوع سیل در استان‌های غربی کشور برگزار شد.وی افزود: در این نشست هماهنگی‌های لازم برای تشدید اقدامات کنترلی در مورد سلامت آب آشامیدنی و همچنین مواد غذایی صورت گرفت و خوشبختانه بسیار تاثیرگذار بود و اتفاقی هم رخ نداد.رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت همچنین از برگزاری نشست دیگری با دانشگاههای علوم پزشکی غرب و جنوب کشور در شهر اهواز خبر داد و گفت: در این نشست نیز مجدداً اهمیت موضوع مورد تاکید قرار گرفت و مقرر شد معاونت‌های بهداشتی دانشگاههای علوم پزشکی و ستاد مرکزی معاونت بهداشت وزارت بهداشت کنترل‌های خود را زودتر از سال‌های قبل آغاز نمایند که همین کار هم صورت گرفت.گویا افزود: همزمان، با مسئولین اداره کل آب و فاضلاب کشور نیز هماهنگی صورت گرفته تا کنترل‌ها بر روی سلامت آب آشامیدنی به خصوص استان‌های جنوب غربی کشور تشدید شود.رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با اشاره به موضوع آبیاری سبزیجات با فاضلاب گفت: خوشبختانه طی سال‌های اخیر با هماهنگی‌هایی که با وزارتخانه‌های کشور و جهاد کشاورزی صورت گرفته است، اقدامات مشترک و مراقبتی جهت جلوگیری از آبیاری سبزیجات با فاضلاب در تمام استان‌های کشور تشدید شده است.گویا تصریح کرد: امسال نیز این اقدامات کنترلی با قوت بیشتری دنبال خواهد شد و مقرر شده است برخورد قانونی با متخلفینی که با این اقدام، سلامت مردم کل کشور را در معرض تهدید قرار دهند صورت پذیرد.رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت همچنین خبر آلودگی توت فرنگی‌ها در استان گلستان و مراجعه و بستری شدن تعدادی از هموطنان به دلیل بیماری وبا را که اخیراً در فضای مجازی منتشر شده بود، به شدت تکذیب کرد و گفت: مردم اطمینان داشته باشند که هر گونه اطلاع رسانی در مورد این بیماری در کوتاهترین زمان ممکن از طریق مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت صورت خواهد گرفت و از مردم انتظار می‌رود فقط اطلاعات خود را از این طریق کسب کنند.
سیامک کاکایی در گفتگو با فرارو بررسی کرد
فرارو- یک کارشناس مسائل عراق گفت: «آنچه اکنون در صحنه سیاسی عراق خطرناک جلوه می کند کشیده شدن تنش سیاسی میان گروهها از سطح سیاسی به سطح اجتماعی است که موجب فراگیر شدن بحران از سیاست به اجتماع و حرکت عراق در یک مسیر پر سنگلاخ خواهد شد که برای آینده عراق و سامان سیاسی در این کشور نگران کننده است.»
متشنج شدن اوضاع سیاسی در عراق و ورود جمعی از مردم و طرفداران مقتدی صدر به پارلمان این پرسش اساسی را مطرح کرده است که علت عمده بحران سیاسی عراق چیست و چه سرانجامی می تواند پیدا کند؟
سیامک کاکایی کارشناس مسائل عراق در گفتگو با فرارو گفت: «بحران یا تنش جدید سیاسی در عراق تقریبا دو ماه پیش از این و پس از آن آغاز شد که برخی گروهها و شخصیت های سیاسی و مذهبی عراق بر ضرورت انجام اصلاحات در نهادها و ادارات دولتی و مبارزه با فساد مالی و غیره تاکید کردند.»وی ادامه داد: «این مسئله سبب شد تا حیدر العبادی نخست وزیر عراق که تقریبا در دو سال گذشته با یک آرامش نسبی سیاسی اداره حکومت را در دست داشته است طرح ترمیم کابینه مبتنی بر اصل تکنوکرات گرایی را مطرح کند.»وی افزود: «این موضوع اما با واکنش ها و دیدگاههای متفاوت گروههای سیاسی عراق مواجه شد. عمده این گروهها از تکنوکرات کردن دولت حمایت کردند اما با نظر حیدر العبادی درباره انتخاب وزرا مخالف بودند چنانکه گروههایی از جمله کردها عنوان کردند اگرچه موافق تکنوکرات کردن دولت هستند اما وزیر پیشنهادی را باید خود آنها معرفی کنند.»کاکایی اظهار کرد: «مسئله تنکوکرات کردن دولت می تواند در آینده موجب تغییر در ترکیب فهرست های انتخاباتی در انتخابات آینده عراق شود؛ بدان مفهوم که هر یک از گروهها و اعضای سیاسی در اولویت بندی افراد خود از متخصصین و تکنوکرات ها در لیست خود استفاده کنند.»وی ادامه داد: «اما در شرایط کنونی این مسئله به یک بحران سیاسی منجر شده است. یا به تعبیر دیگر پیش کشیدن ترمیم کابینه و اختلاف دیدگاه گروههای سیاسی در این باره موجب برآمدن تنش سیاسی در بدنه حکومت و سیاست عراق شده است.»وی افزود: «گروهایی چون جریان مقتدی صدر معتقدند باید نخست وزیر عراق تکنوکرات ها را نه تنها از سوی احزاب، بلکه مبتنی بر صلاحیت افراد انتخاب کند و الزاما پیوسته به احزاب نباشد. اما احزاب دیگر معتقدند این موضوع می تواند با شیوه و ساختار سیاسی عراق متناقض باشد.»این کارشناس مسائل عراق تصریح کرد: «لذا یکی از مهم ترین مشکلات حیدر العبادی در ترمیم کابینه مبتنی بر نگاه خود، وجود نظام پارلمانی در عراق است. در نظام های پارلمانی احزاب و فراکسیون های سیاسی حاضر در پارلمان تشکیل دهنده دولت هستند و دولت برآمده از فراکسیون ها به ترتیب کرسی ها است. به همین دلیل گریزی از اجماع و توافق گروهها بر سر پست ها نیست.»کاکایی درباره موضع مرجعیت شیعه در بحران عراق گفت: «موضع آیت الله سیستانی در بحران اخیر عراق انجام اصلاحات در عین حفظ ثبات و همکاری گروهها است. البته آیت الله سیستانی تمایل ندارد خود را به گروههای سیاسی از جمله جریان صدر وابسته کند و تاکید بر انجام اصلاحات در عین اجماع ملی دارد.»وی درباره سابقه این تنش ها در عراق گفت: «پیش از این نیز تنش های عمیق تر از بحران فعلی در ساختار دولت عراق وجود داشته است. به عنوان مثال دولت نوری المالکی در چند مقطع دچار تنش شد و برخی گروهها از جمله جریان صدر، کردها و اهل سنت از دولت خارج شدند و تنش جدی ایجاد شد.»وی ادامه داد: «لذا ساختار سیاسی عراق به گونه ای است که همیشه چنین تنش هایی در دولت ایجاد می شود اما آنچه بیش از همه مسائل عراق را تحت الشعاع قرار داده این است که این کشور دستخوش بحران امنیتی است و بخشی از مناطق این کشور در کنترل داعش است و لذا تنش سیاسی در شرایط کنونی به زیان عراق است.»این کارشناس مسائل عراق تصریح کرد «بر اساس تجربه یک دهه گذشته هر زمان وضعیت در بغداد میان گروهها متشنج بوده دامنه فعالیت های ناامن کننده و گروههای تروریستی افزایش یافته است.»کاکایی افزود: «لذا فرو رفتن گروهها در جنگ تقسیم کرسی ها و چگونگی تقسیم پُست ها، آنها را از مسائل کلیدی دور می کند و این مسئله نه تنها التهاب سیاسی در عراق را تشدید می کند، بلکه از دامنه تاثیر دولت بر ثبات امنیتی خواهد کاست و ممکن است تبدیل به موضوعی شود که دولت حیدر العبادی را شکننده تر و شیوه گفتمان میان گروههای عراقی بر سر تشکیل دولت را بسیار دشوارتر کند.»وی تاکید کرد: «از آنجا که در عراق گروههای قومی و مذهبی مختلفی همچون کردها، اهل سنت و شیعه وجود دارد یک حزب یا گروه این توانمندی و قابیلت فراگیر در سراسر عراق را ندارد که مانند برخی احزاب در کشورهای دیگر اکثریت کرسی ها را برای تشکیل دولت بدست آورد.»کاکایی در پاسخ به این سوال که آیا با بحران اخیر می توان گفت بهار عربی به عراق نیز رسیده است؟، گفت: «به کار بردن عبارت بهار عربی برای عراق متناسب با شرایط این کشور نیست چون شرایط چند سال اخیر عراق بعد از فرو ریختن یک نظام سیاسی بوده و این گروهها هر یک داعیه همکاری و پیش بردن حقوق بخشی از جامعه عراق را دارند.»وی ادامه داد: «بنابراین کاربرد بهار عربی با تعریفی که در منطقه دارد برای عراق چندان مناسب نیست اما قابل پیش بینی است که شرایط سیاسی عراق تحت تاثیر شیوه نگرش گروهها و احزاب پیچیده تر خواهد شد.»وی افزود: «در زمان دولت نوری مالکی تنش های داخلی دولت مانع از ادامه حکومت وی در دوره سوم شد و گروهها به نحوی فضا را پدید آوردند که مالکی نتواند برای دور سوم نخست وزیر عراق شود. بنابراین اکنون نیز همان وضعیت در دولت العبادی بازتعریف شده است که نشان دهنده وجود چالش هایی در میان گروههای سیاسی و وجود گسل هایی است که ادامه و اصرار بر این موضوع آنها را از مسیر اجماع خارج خواهد کرد.»کاکایی اظهار کرد: «در عراق تجربه نزدیک به 12 سال اخیر نشان داده است که روش توافق سیاسی میان گروهها همواره کارگر بوده و معمولا آنها در بیرون از پارلمان به توافق و اجماعی می رسیدند و در دورن پارلمان آن را با توجه به تنوع گروهها مصوب می کردند. لذا راه بازگشت عراق به یک ثبات نسبی و ادامه فعالیت دولت تنها از طریق اجماع است و راه دیگری وجود ندارد.»وی افزود: «آنچه اکنون در صحنه سیاسی عراق خطرناک جلوه می کند کشیده شدن تنش سیاسی میان گروهها از سطح سیاسی به سطح اجتماعی است که موجب فراگیر شدن بحران از سیاست به اجتماع و حرکت عراق در یک مسیر پر سنگلاخ خواهد شد که برای آینده عراق و سامان سیاسی در این کشور نگران کننده است.»کاکایی در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به وجود گروههای مختلف قومی و مذهبی در عراق، شاهد نوعی حرکت به سمت لبنانیزه شدن در این کشور هستیم؟، گفت: «شاهد لبنانیزه شدن عراق نیستیم چون نوع گروهها در عراق و لبنان متفاوت از یکدیگر هستند؛ اما نوع سهم خواهی و چینش سیاسی و ترکیب گروهها در دو کشور همواره زمینه را برای اصطکاک میان جناح ها در درون دولت فراهم می کند و بنابراین در زمان ها و مقاطع مختلف به فراخور درخواستی که گروهها دارند می تواند بر منحنی قدرت در عراق تاثیر بگذارد. یعنی باعث فراز و فرود در میزان پیوستگی و تنش در این منحنی خواهد شد و به همین دلیل وجود تنش بین گروهها و نظرات متفاوت آنها موجب شکنندگی بیشتر دولت خواهد شد.»
متشنج شدن اوضاع سیاسی در عراق و ورود جمعی از مردم و طرفداران مقتدی صدر به پارلمان این پرسش اساسی را مطرح کرده است که علت عمده بحران سیاسی عراق چیست و چه سرانجامی می تواند پیدا کند؟
سیامک کاکایی کارشناس مسائل عراق در گفتگو با فرارو گفت: «بحران یا تنش جدید سیاسی در عراق تقریبا دو ماه پیش از این و پس از آن آغاز شد که برخی گروهها و شخصیت های سیاسی و مذهبی عراق بر ضرورت انجام اصلاحات در نهادها و ادارات دولتی و مبارزه با فساد مالی و غیره تاکید کردند.»وی ادامه داد: «این مسئله سبب شد تا حیدر العبادی نخست وزیر عراق که تقریبا در دو سال گذشته با یک آرامش نسبی سیاسی اداره حکومت را در دست داشته است طرح ترمیم کابینه مبتنی بر اصل تکنوکرات گرایی را مطرح کند.»وی افزود: «این موضوع اما با واکنش ها و دیدگاههای متفاوت گروههای سیاسی عراق مواجه شد. عمده این گروهها از تکنوکرات کردن دولت حمایت کردند اما با نظر حیدر العبادی درباره انتخاب وزرا مخالف بودند چنانکه گروههایی از جمله کردها عنوان کردند اگرچه موافق تکنوکرات کردن دولت هستند اما وزیر پیشنهادی را باید خود آنها معرفی کنند.»کاکایی اظهار کرد: «مسئله تنکوکرات کردن دولت می تواند در آینده موجب تغییر در ترکیب فهرست های انتخاباتی در انتخابات آینده عراق شود؛ بدان مفهوم که هر یک از گروهها و اعضای سیاسی در اولویت بندی افراد خود از متخصصین و تکنوکرات ها در لیست خود استفاده کنند.»وی ادامه داد: «اما در شرایط کنونی این مسئله به یک بحران سیاسی منجر شده است. یا به تعبیر دیگر پیش کشیدن ترمیم کابینه و اختلاف دیدگاه گروههای سیاسی در این باره موجب برآمدن تنش سیاسی در بدنه حکومت و سیاست عراق شده است.»وی افزود: «گروهایی چون جریان مقتدی صدر معتقدند باید نخست وزیر عراق تکنوکرات ها را نه تنها از سوی احزاب، بلکه مبتنی بر صلاحیت افراد انتخاب کند و الزاما پیوسته به احزاب نباشد. اما احزاب دیگر معتقدند این موضوع می تواند با شیوه و ساختار سیاسی عراق متناقض باشد.»این کارشناس مسائل عراق تصریح کرد: «لذا یکی از مهم ترین مشکلات حیدر العبادی در ترمیم کابینه مبتنی بر نگاه خود، وجود نظام پارلمانی در عراق است. در نظام های پارلمانی احزاب و فراکسیون های سیاسی حاضر در پارلمان تشکیل دهنده دولت هستند و دولت برآمده از فراکسیون ها به ترتیب کرسی ها است. به همین دلیل گریزی از اجماع و توافق گروهها بر سر پست ها نیست.»کاکایی درباره موضع مرجعیت شیعه در بحران عراق گفت: «موضع آیت الله سیستانی در بحران اخیر عراق انجام اصلاحات در عین حفظ ثبات و همکاری گروهها است. البته آیت الله سیستانی تمایل ندارد خود را به گروههای سیاسی از جمله جریان صدر وابسته کند و تاکید بر انجام اصلاحات در عین اجماع ملی دارد.»وی درباره سابقه این تنش ها در عراق گفت: «پیش از این نیز تنش های عمیق تر از بحران فعلی در ساختار دولت عراق وجود داشته است. به عنوان مثال دولت نوری المالکی در چند مقطع دچار تنش شد و برخی گروهها از جمله جریان صدر، کردها و اهل سنت از دولت خارج شدند و تنش جدی ایجاد شد.»وی ادامه داد: «لذا ساختار سیاسی عراق به گونه ای است که همیشه چنین تنش هایی در دولت ایجاد می شود اما آنچه بیش از همه مسائل عراق را تحت الشعاع قرار داده این است که این کشور دستخوش بحران امنیتی است و بخشی از مناطق این کشور در کنترل داعش است و لذا تنش سیاسی در شرایط کنونی به زیان عراق است.»این کارشناس مسائل عراق تصریح کرد «بر اساس تجربه یک دهه گذشته هر زمان وضعیت در بغداد میان گروهها متشنج بوده دامنه فعالیت های ناامن کننده و گروههای تروریستی افزایش یافته است.»کاکایی افزود: «لذا فرو رفتن گروهها در جنگ تقسیم کرسی ها و چگونگی تقسیم پُست ها، آنها را از مسائل کلیدی دور می کند و این مسئله نه تنها التهاب سیاسی در عراق را تشدید می کند، بلکه از دامنه تاثیر دولت بر ثبات امنیتی خواهد کاست و ممکن است تبدیل به موضوعی شود که دولت حیدر العبادی را شکننده تر و شیوه گفتمان میان گروههای عراقی بر سر تشکیل دولت را بسیار دشوارتر کند.»وی تاکید کرد: «از آنجا که در عراق گروههای قومی و مذهبی مختلفی همچون کردها، اهل سنت و شیعه وجود دارد یک حزب یا گروه این توانمندی و قابیلت فراگیر در سراسر عراق را ندارد که مانند برخی احزاب در کشورهای دیگر اکثریت کرسی ها را برای تشکیل دولت بدست آورد.»کاکایی در پاسخ به این سوال که آیا با بحران اخیر می توان گفت بهار عربی به عراق نیز رسیده است؟، گفت: «به کار بردن عبارت بهار عربی برای عراق متناسب با شرایط این کشور نیست چون شرایط چند سال اخیر عراق بعد از فرو ریختن یک نظام سیاسی بوده و این گروهها هر یک داعیه همکاری و پیش بردن حقوق بخشی از جامعه عراق را دارند.»وی ادامه داد: «بنابراین کاربرد بهار عربی با تعریفی که در منطقه دارد برای عراق چندان مناسب نیست اما قابل پیش بینی است که شرایط سیاسی عراق تحت تاثیر شیوه نگرش گروهها و احزاب پیچیده تر خواهد شد.»وی افزود: «در زمان دولت نوری مالکی تنش های داخلی دولت مانع از ادامه حکومت وی در دوره سوم شد و گروهها به نحوی فضا را پدید آوردند که مالکی نتواند برای دور سوم نخست وزیر عراق شود. بنابراین اکنون نیز همان وضعیت در دولت العبادی بازتعریف شده است که نشان دهنده وجود چالش هایی در میان گروههای سیاسی و وجود گسل هایی است که ادامه و اصرار بر این موضوع آنها را از مسیر اجماع خارج خواهد کرد.»کاکایی اظهار کرد: «در عراق تجربه نزدیک به 12 سال اخیر نشان داده است که روش توافق سیاسی میان گروهها همواره کارگر بوده و معمولا آنها در بیرون از پارلمان به توافق و اجماعی می رسیدند و در دورن پارلمان آن را با توجه به تنوع گروهها مصوب می کردند. لذا راه بازگشت عراق به یک ثبات نسبی و ادامه فعالیت دولت تنها از طریق اجماع است و راه دیگری وجود ندارد.»وی افزود: «آنچه اکنون در صحنه سیاسی عراق خطرناک جلوه می کند کشیده شدن تنش سیاسی میان گروهها از سطح سیاسی به سطح اجتماعی است که موجب فراگیر شدن بحران از سیاست به اجتماع و حرکت عراق در یک مسیر پر سنگلاخ خواهد شد که برای آینده عراق و سامان سیاسی در این کشور نگران کننده است.»کاکایی در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به وجود گروههای مختلف قومی و مذهبی در عراق، شاهد نوعی حرکت به سمت لبنانیزه شدن در این کشور هستیم؟، گفت: «شاهد لبنانیزه شدن عراق نیستیم چون نوع گروهها در عراق و لبنان متفاوت از یکدیگر هستند؛ اما نوع سهم خواهی و چینش سیاسی و ترکیب گروهها در دو کشور همواره زمینه را برای اصطکاک میان جناح ها در درون دولت فراهم می کند و بنابراین در زمان ها و مقاطع مختلف به فراخور درخواستی که گروهها دارند می تواند بر منحنی قدرت در عراق تاثیر بگذارد. یعنی باعث فراز و فرود در میزان پیوستگی و تنش در این منحنی خواهد شد و به همین دلیل وجود تنش بین گروهها و نظرات متفاوت آنها موجب شکنندگی بیشتر دولت خواهد شد.»
رياست مجلس دهم ؛گمانه زني و كشمكش ادامه دارد
در حالي که اظهار نظرها در مورد رياست لاريجاني و عارف بر مجلس شوراي اسلامي ادامه دارد، کواکبيان گفت: درصورت عدم تمايل عارف براي رياست مجلس خودم کانديدا خواهم شد.
مصطفي کواکبيان منتخب مردم تهران در دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در حاشيه مراسم ختم برادر غلامرضا تاجگردون در جمع خبرنگاران و در پاسخ به سوالي درباره رياست مجلس دهم اظهار داشت: هنوز بطور قطعي فراکسيون شکل نگرفته است. فراکسيون بايد شکل بگيرد و در آنجا تصميم گيري ها و انتخاب ها انجام گيرد.
وي افزود: در هر صورت نظر ما اين است که يک اصلاح طلب (رئيس) باشد حتي اگر آقاي عارف براي رياست مجلس کانديدا نشود و يا از اين موضوع منصرف شود بنده به عنوان کانديداي رياست مجلس دهم ثبت نام خواهم کرد.
کواکبيان بر همين اساس يادآور شد: بنده قبلااين را گفته ام و باز هم اعلام مي کنم اگر از بين اصلاح طلبان يا آقاي عارف براي رياست مجلس کانديدا نشود قطعا بنده ورود خواهم کرد و نامزد خواهم شد.
در ادامه علاءالدين بروجردي نماينده مردم بروجرد و رئيس کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي در خصوص سوالي مبني بر احتمال رياست مجلس دهم اظهار داشت: هنوز براي تصميم گيري و اظهار نظر پيرامون اين مسئله کمي زود است.
وي افزود: من فکر مي کنم با توجه به مجموعه تجارب آقاي لاريجاني و مشي ايشان در ارتباط با دولت و مجموعه مسائل ملي براي رياست مجلس بهترين گزينه است.
رئيس کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي همچنين تصريح کرد: در هر صورت اين نمايندگان هستند که براي رياست مجلس دهم تصميم گيري کرده و انتخاب مي کنند بنابراين به طور قطعي در اين زمينه چيزي مشخص نيست.
همچنين محمد علي ابطحي عضو مجمع روحانيون مبارز در صفحه شخصي اينستاگرام خود نوشت: اصرار بر رياست آقاي عارف بر پارلمان اصرار بر هويت اصلاح طلبي است.
وي در اين پيام اينستاگرامي خود تاکيد کرده است: حداقل توقع اميد آفرينان رياست عارف است و مهم تر از آن اهميت دادن به مردم سالاري است. رياست آقاي عارف با پشتوانه راي يک ميليون و دويست هزار نفري درمقابل راي صدوشصت هزار نفري آقاي لاريجاني بهترين حرمت گذاري به مردم است.
ابطحي نوشته است: پيشنهاد آقاي لاريجاني براي رياست مجلس مثل پيشنهاد آيت الله جنتي براي رياست خبرگان است که بي اعتنايي به ميزان راي مردم است.ضمن اينکه آقاي لاريجاني ديگر قدرت تصحيح ارتباطات سطح ملي اصلاح طلبان با نهادهاي قدرت را هم ندارد. باز هم دکتر عارف بيشتر مورد اعتماد نهادهاي قدرت است،البته انتخاب رئيس حق نمايندگان است.
مصطفي کواکبيان منتخب مردم تهران در دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در حاشيه مراسم ختم برادر غلامرضا تاجگردون در جمع خبرنگاران و در پاسخ به سوالي درباره رياست مجلس دهم اظهار داشت: هنوز بطور قطعي فراکسيون شکل نگرفته است. فراکسيون بايد شکل بگيرد و در آنجا تصميم گيري ها و انتخاب ها انجام گيرد.
وي افزود: در هر صورت نظر ما اين است که يک اصلاح طلب (رئيس) باشد حتي اگر آقاي عارف براي رياست مجلس کانديدا نشود و يا از اين موضوع منصرف شود بنده به عنوان کانديداي رياست مجلس دهم ثبت نام خواهم کرد.
کواکبيان بر همين اساس يادآور شد: بنده قبلااين را گفته ام و باز هم اعلام مي کنم اگر از بين اصلاح طلبان يا آقاي عارف براي رياست مجلس کانديدا نشود قطعا بنده ورود خواهم کرد و نامزد خواهم شد.
در ادامه علاءالدين بروجردي نماينده مردم بروجرد و رئيس کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي در خصوص سوالي مبني بر احتمال رياست مجلس دهم اظهار داشت: هنوز براي تصميم گيري و اظهار نظر پيرامون اين مسئله کمي زود است.
وي افزود: من فکر مي کنم با توجه به مجموعه تجارب آقاي لاريجاني و مشي ايشان در ارتباط با دولت و مجموعه مسائل ملي براي رياست مجلس بهترين گزينه است.
رئيس کميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي همچنين تصريح کرد: در هر صورت اين نمايندگان هستند که براي رياست مجلس دهم تصميم گيري کرده و انتخاب مي کنند بنابراين به طور قطعي در اين زمينه چيزي مشخص نيست.
همچنين محمد علي ابطحي عضو مجمع روحانيون مبارز در صفحه شخصي اينستاگرام خود نوشت: اصرار بر رياست آقاي عارف بر پارلمان اصرار بر هويت اصلاح طلبي است.
وي در اين پيام اينستاگرامي خود تاکيد کرده است: حداقل توقع اميد آفرينان رياست عارف است و مهم تر از آن اهميت دادن به مردم سالاري است. رياست آقاي عارف با پشتوانه راي يک ميليون و دويست هزار نفري درمقابل راي صدوشصت هزار نفري آقاي لاريجاني بهترين حرمت گذاري به مردم است.
ابطحي نوشته است: پيشنهاد آقاي لاريجاني براي رياست مجلس مثل پيشنهاد آيت الله جنتي براي رياست خبرگان است که بي اعتنايي به ميزان راي مردم است.ضمن اينکه آقاي لاريجاني ديگر قدرت تصحيح ارتباطات سطح ملي اصلاح طلبان با نهادهاي قدرت را هم ندارد. باز هم دکتر عارف بيشتر مورد اعتماد نهادهاي قدرت است،البته انتخاب رئيس حق نمايندگان است.
آی اسپورت نوشت:اگر سرهنگ علیفر هم سابقه فوتبالی داشت، حالا کسی به تحلیل‌های دفاع خطی‌اش نمی‌خندید.ناصر حجازی در آخرین نود زندگی‌اش از یک جمله استفاده کرد که از اقتصادیون و سیاسی‌ها تا فوتبالی‌ها و غیرفوتبالی‌ها هنوز آن‌را به کار می‌برند: «ما چیمون تو این مملکت پاکه که فوتبالمون پاک باشه؟». حالا در این روزها این جمله را با کمی تغییر می‌شود به کار برد. این که چه کسی سر جایش هست که «سرهنگ علیفر» نباشد. مگر جای یاوری و شاه‌غلام در لیگ برتر بود که حالا جای علیفر نباشد؟ مگر هنوز جای جلالی و تارتار در لیگ برتر است که جای سرهنگ نباشد؟ مگر جای جاودانی و احمدی حضور در کنداکتور شبکه است؟ آن هم در زمانی که جذاب‌ترین بازی‌های اروپایی پخش می‌شود. مگر پیمان یوسفیِ فوتبالی قابل تحمل‌تر است از علیفر و خیابانی؟ مگر کلمه‌های «هکذا» قابل تحمل‌تر از «شوت موزی و دفاع خطی» است؟ مگر جای دابسمش در برنامه‌های فوتبالی و حتی نود است؟ مگر اصغر مازیار و محسن خلیلی جای‌شان روی صندلی کارشناسی فوتبال است؟ هنوز هم محصص و حاج‌رضایی از فوتبال روز حرف می‌زنند. سپهر حیدری کجای فوتبال است و چه حرف کارشناسی از فوتبال زد که هر دفعه به عنوان کارشناس روبه‌روی مجری‌های فوتبال می‌نشیند. هر کسی به توپ شوت زده باشد جایش روی صندلی کارشناسان است و حتما «حق‌اش» هم هست ولی بقیه نه.تفاوت شاه‌غلام وخاکپور با اکبر محمدی هم در همین است. این که خاکپور مقابل آمریکا به توپ شوت زد و پیروانی از سربازهای آن دوره لیگ بهره برد، پس خیلی لازم نیست بابت سرمربی شدن و ناکامی‌شان در تیم ملی امید جواب بدهند ولی اکبر محمدی که سردار و جهانبخش و چشمی را ساخت، هنوز هم باید بابت حذف تیم ملی پایه جواب پس بدهد.اگر سرهنگ علیفر هم سابقه فوتبالی داشت، حالا کسی به تحلیل‌های دفاع خطی‌اش نمی‌خندید. ولی چون محسن خلیلی و سپهر حیدری نیست، پس کارشناسی‌اش توی چشم است. پس سوژه دابسمش‌بازها و اینستاگرامی‌ها می‌شود. اگر همه چیز جامعه در راه درست پیش می‌رفت، حالا جای علیفر و حسن روشن و علی دایی و مجید جلالی و چراغپور و پیمان یوسفی و فتح‌الله‌زاده و رویانیان و امثالهم «روی تخت» بود. ولی حالا که همه‌چیزمان به همه‌چیزمان می‌آید، چرا فقط علیفر و خیابانی سوژه می‌شوند؟ فقط برای خنده.
