آیا کاندیدای جمهوریخواهان می تواند آرای بنفش را جذب کند؟
کد خبر: ۲۷۴۷۶۳
۱۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۵:۴۷
فرارو- اکنون‌که دونالد ترامپ در نظرسنجی‌ها از هیلاری کلینتون پیشی گرفته یا همپای اوست، آنچه روزی غیرممکن تلقی می‌شد، اکنون کاملاً محتمل است. اما اگر او بخواهد به‌عنوان 45امین رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شود، باید در نقشه‌ی سیاسی‌ای رقابت کند که فعلاً پیچیده و ترسناک است.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک‌تایمز، در رقابت‌های مقدماتی جمهوریخواهان، او ثابت کرد که استادِ ملی کردن بحث‌های سیاسی است. او رأی‌دهندگان در مناطق مختلف که از مسائل مهاجران و جرم‌هایشان شاکی بودند را هدف قرارداد و از این طریق جمعیت زیادی از سفیدپوستان را به دام خود انداخت. در آغاز انتخابات عمومی، ترامپ در نبردهای سیاسی روزانه در تلویزیون و رسانه‌های اجتماعی پیروز شده است.
اما در انتخابات عمومی، سرنوشتش با طرفداران توییترش یا رأی‌دهندگان تقریباً یکپارچه جمهوری‌خواه تعیین نمی‌شود، بلکه سرنوشتش در دست مجموعه‌ای از مناطق مرتبط و درعین‌حال متفاوت است که شامل 90 میلیون آمریکایی می‌شوند و قسمت زیادی از 270 آرای انتخاباتی را تشکیل می‌دهند که برای پیروزی به آن‌ها نیاز دارد.
جمهوریخواهان با نقطه‌ضعفی سنگین وارد انتخابات عمومی می‌شوند: از سال 1992 هجده ایالت به‌طور مداوم در انتخابات ریاست جمهوری به دموکرات‌ها رأی داده‌اند و برای حزبشان 242 رأی انتخاباتی قاطع فراهم می‌کنند.
مقامات، استراتژیست های سیاسی و رأی‌دهندگان در چهار منطقه تعیین‌کننده- فلوریدا، جنوب شرق، کمربند زنگار [ لفظی است برای منطقه‌ای که بخش بالایی شمال شرق ایالات متحده آمریکا،دریاچه‌های بزرگ، و ایالت‌های غرب میانه آمریکا را پوشش می‌دهد] و مناطق غرب داخلی- اعتقاددارند ترامپ برای پیروزی با موانع دلهره‌آوری روبروست.
البته هنوز چندین ماه تا انتخابات نهایی فرصت باقی است و امسال بسیاری از پیش‌بینی‌های سیاسی غلط از آب درآمده‌اند. اما اگر همان‌طور که انتظار می‌رود هیلاری کلینتون پیروزِ حزب دموکرات شود، ممکن است بتواند در میان رأی‌دهندگان ایالت های بنفش [ایالاتی که نه دموکرات و نه اصلاح‌طلب هستند] پناهگاهی برای خود بسازد.
نفوذ اقلیت‌ها در فلوریدای جنوبی
میامی- اگر جمهوریخواهان مارکو روبیو یا جب بوش را برای ریاست جمهوری نامزد می‌کردند، توماس ریگالادو وظیفه تبلیغ و کمک به نامزدها را بر عهده می‌گرفت.
ریگالادو شهردار جمهوری‌خواه میامی می‌گوید: "حتماً این کار را می‌کردم."
در عوض، ریگالادو که سابقاً روزنامه‌نگار بوده است قصد فعالیت در راستای این ریاست جمهوری را ندارد. او هیلاری کلینتون را غیرقابل‌اعتماد می‌داند، اما عقیده دارد ترامپ یک نامزد سمی است که اختلافات نژادی را تعمیق کرده است. او می‌گوید: "ترامپ از دیدگاه شهروندان میامی یک قلدر است که از افرادی که شبیه خودش نیستند متنفر است."
ریگالادو که 69 سال دارد گفت سیلی از ایمیل های خشمگین دریافت کرده است که در بعضی از آن‌ها نام ترامپ ذکرشده بود. او گفت: "در برخی از این ایمیل‌ها نوشته‌شده بود که حق با ترامپ است، تمام افراد مثل تو باید به کشورشان بازگردند."ریگالادو که در هاوانا به دنیا آمده و در نوجوانی به آمریکا مهاجرت کرده افزود: "اینجا کشور من است. نمی‌توانم به کوبا برگردم."
از زمانی که ترامپ نامزد پیشرو حزب جمهوری‌خواه شد، از حمایت دسته‌ای از رهبران حزب ملی و بسیاری از مقامات عالی‌رتبه برخوردار شده است. در بسیاری از نظرسنجی‌ها از جمله در فلوریدا، آرای او با کلینتون برابری می‌کنند.
اما رأس جنوبی پرجمعیت‌ترین ایالت بنفش، استثنایی بزرگ برای این روند بوده است. اکثر این استثنا ریشه در میامی دارد؛ منطقه‌ای بابیشترین تنوع نژادی که در سال 2012 یک‌دهم کل آرا را تشکیل داد.
اگر ترامپ مبارزات انتخاباتی خود را بر اساس حمایت سفیدپوستان در کل کشور ساخته باشد، ممکن است فلوریدا به مثال نقضی برای استراتژی‌اش تبدیل شود. زیرا اسپانیایی‌هایی که دو بار در ریاست جمهوریِ جورج بوش نقش داشتند (ازجمله محافظه‌کاران کوبایی- آمریکایی) یک‌مرتبه از حمایت ترامپ دست می‌کشند.
ترامپ از طرق زیادی حساسیت های محلی را افزایش داده است. از تحقیر روبیو و بوش گرفته تا خشونت شخصی‌اش؛ نظرات عجیب و گستاخانه درباره مهاجرین و حمایت از روابط آزاد با دولت کاسترو.
علاوه بر ریگالادو، دو عضو کنگره از فلوریدا، ایانا راس لاتین و کارلوس کاربلو به همراه شهردار جمهوری‌خواه میامی- دید کارلوس گیمینز، گفته‌اند از ترامپ حمایت نخواهند کرد. هر چهار سیاستمدار کوبایی- آمریکایی هستند.
نظرسنجی های اولیه نشان می‌دهد رأی‌دهندگان این منطقه به میزان چشمگیری ترامپ را رد می‌کنند: نظرسنجی دانشگاه کوینیپیاک این ماه نشان داد که در کل آرای دو کاندید باهم برابر است اما ترامپ در شهرهای جنوب شرقی از جمله میامی- دید و بروارد 38 درصد از کلینتون عقب است.
رکسونا لیون 63 ساله که در شیلی بزرگ‌شده خواستار تغییر در واشنگتن است اما ترامپ را لایق حمایت نمی‌بیند. او که به‌عنوان یک منشی کار می‌کند گفت: "ترامپ فرد مناسبی نیست. من از ساختار قدیمی خسته شده‌ام اما به کلینتون رأی می‌دهم."
برخی رأی‌دهندگان که قبلاً حامی ترامپ بودن اکنون بابی میلی از او سخن می‌گویند. کارلوس گرگرو 55 ساله گفت حاضر بود بسیاری از سخنرانی های ترامپ را نادیده بگیرد – از جمله نظرات او درباره افراد لاتین- زیرا پیام کلی ترامپ را قبول داشت.
اما گرگرو، جمهوری‌خواهی که خود را کاتالوکی مذهبی معرفی می‌کند، زمانی از حمایت ترامپ دست کشید که وی به همسر سناتور تد کروز بی‌احترامی کرد. او می‌گوید: "او لیاقت اداره این کشور را ندارد، آمریکا توسط افراد باایمان و خداپرست ساخته‌شده است."
اگر ترامپ در فلوریدای جنوبی شکست بخورد، جبران این شکست در مناطق دیگر برایش دشوار خواهد بود.
حامیان ترامپ معتقدند او می‌تواند عملکرد بهتری نسبت به میت رامنی در این مناطق داشته باشد. اما در سال 2012 رامنی شکست سختی را در میامی تجربه کرد. او توانست در اکثر مناطق فلوریدا حامیانی به دست آورد، اما حمایت از اوباما در تامپا و اورلاندو بسیار بالابود و پیروزی او در میامی- دید نیز ادامه یافت و درنهایت با حدود 69 هزار رأی بیشتر از دوره قبلی به پیروزی رسید.
اوباما با 74 هزار رأی در کلِ میامی پیروز شد.
نورما سامور صاحب یک مرکز خرید و جمهوری‌خواه است و می‌گوید علی‌رغم احساسات و نظرات ضدونقیض درباره ترامپ، احتمالاً به او رأی خواهد داد. سامور 56 ساله که در السالوادور بزرگ‌شده است و از تبار فلسطینی است می‌گوید: "او آمریکا را شبیه به پانزده سال پیش خواهد کرد. درگذشته مردم تمام دنیا به آمریکا احترام می‌گذاشتند."
گیمنز شهردار میامی- دید اعتقاد دارد نامزدیِ روبیو یا بوش اجازه می‌داد برتری دموکرات‌ها در فلوریدای جنوبی را به چالش بکشیم.
او گفت: "گمان نمی‌کنم جمهوریخواهان با اختلاف زیادی از دموکرات‌ها شکست می‌خوردند. به همین دلیل فکر می‌کنم روبیو یا بوش می‌توانستند در این ایالت پیروز شوند."
رالی، کارولینای شمالی- این منطقه شخصیت سیاسیِ متنوعی دارد. دبی هولت را در نظر بگیرید.
هولت 54 ساله و طرفدار سرسخت سقط‌جنین که رستوران کوچکی در مرکز شهر رالی دارد با تابلوهایی که از درودیوار رستورانش آویزان است به‌وضوح موضع خود را در جنگ های فرهنگی مشخص می‌کند: "ورود مسلمانان را متوقف کنید" یا "به توالت بروید؛ جایی که به آن تعلق دارید."
بله، خانم هولت حامیِ ترامپ است و می‌گوید: "او درست مثل من باکسی سازش نمی‌کند"
چندین دهه است که این ایالت دستخوش تصمیمات و جنبش های متضاد بوده است مثل انتخاب همزمانِ جسی هلمز یک نژادپرست سرسخت و دموکرات‌هایی مانند تری سانفورد و جیم هانت. اما با تغییر در جمعیت، پیش‌بینی گرایش سیاسی این منطقه در نوامبر از قبل هم سخت‌تر است.
کارولینای شمالی در برابریِ طرفداران دو حزب در کل کشور، رتبه اول را دارد.
دو تا از پرجمعیت‌ترین مناطق این ایالت، در هجوم سانتریستهای سیاسی از ایالت مای دیگر تغییر زیادی کرده‌اند. پرطرفدارترین حزب در این منطقه جمهوری‌خواه یا دموکرات نیست، بلکه غیر وابسته است.
نه ترامپ با ملی‌گرایی سرسختانه‌اش و نه کلینتون با کوله‌بار رسوایی‌هایش برای این ایالت که تشنه‌ی اعتدال سیاسی، مناسب نیستند.
کارتر ورن یک استراتژیست جمهوری‌خواه گفت: "مردم این ایالت هیچ‌کدام از حزب‌ها و هیچ‌کدام از نامزدها را دوست ندارند. انتخاب آن‌ها در روز انتخابات فقط بر این اساس خواهد بود که از کدام نامزد کمتر تنفر دارند."
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ترامپ و کلینتون انتخابات عمومی را با آرای برابر آغاز کرده‌اند. دموکرات‌ها عقیده دارند ترامپ با برتری اندکی رقابت را آغاز کرده است و جمهوریخواهان نیز این نظر را درباره کلینتون دارند. آنچه مشترک به آن اعتقاددارند این است که در سطح ملی، جمهوریخواهان به حمایت از ترامپ ائتلاف تشکیل داده‌اند تا احتمال پیروزی کلینتون را کاهش دهند.
بازهم ترامپ بیشتر از کلینتون به کارولینای شمالی نیاز دارد.
با عدم محبوبیتش میان رأی‌دهندگان اسپانیولی که ایالات بنفش مانند کلرادو، نوادا و فلوریدا را به سمت دموکرات‌ها می‌کشاند، احتمالاً باید مجموع 28 رأی از کارولینای شمالی و ویرجینیا را برای رسیدن به کاخ سفید به دست آورد.
برد کرون استراتژیست دموکرات تائید کرد که ترامپ از آنچه مردم فکر می‌کنند موفق‌تر است و "سوابق منفیِ هیلاری" شرایط را برای وی سخت کرده است.
آنچه می‌تواند مقیاس را علیه ترامپ تغییر دهد افزایش چهره‌ی منفی اوست. زیرا رأی‌دهندگان نسبت به کلینتون دیدگاه بی‌ثبات‌تری به ترامپ دارند.
ریک پیل 57 ساله که در یک شرکت معماری کار می‌کند گفت: "از رفتارهای عجیب او خوشم نمی‌آید. اما تحت تأثیر هیلاری هم قرار نگرفته‌ام."
زمانی که از او پرسیدند کِی درگذشته با چنین انتخابی برای ریاست جمهوری روبرو شده فریاد زد: "هیچ‌وقت".
وضعیتی متعادل در کمربند زنگار
ویلکس- بار، پنسیلوانیا- بهترین راه برای اینکه ترامپ خود را به کاخ سفید برساند این است که بر بخش های دموکرات نوار زنگار که جمعیت سفیدپوست زیادی دارند تمرکز کند و از مواضع سرسختش در تجارت و مسائل مهاجران برای تبلیغ در این مناطق استفاده کند.
پیروزی در ایالات مختلف کمربند زنگار از پنسیلوانیا تا ویسکانسین سبب می‌شود حتی در صورت شکست در فلوریدا، بازهم ترامپ به کاخ سفید راه یابد. اما تمام ایالت های کمربند زنگار برابر نیستند: اوهایو که اوباما در آنجا تنها با اختلاف 2 درصد پیروز شد، اولین انتخاب جمهوریخواهان خواهد بود. بزرگ‌ترین چالش میشیگان خواهد بود که اوباما در آن با 10 درصد اختلاف پیروز شد.
پنسیلوانیا، دومین میدان نبرد بعد از اوهایو است. جمهوریخواهان در این ایالت سرمایه‌گذاری خواهند کرد تا نقشه‌ی سیاسی خود را گسترش دهند. ترامپ برای پیروزی به رأی این ایالت که در شش انتخابات گذشته دموکرات‌ها در آن پیروز شدند، نیاز دارد.
واکنش شدید در آریزونا
فینیکس- هکتور سالیناس 21 ساله در این شهر به دنیا آمده اما در مکزیک بزرگ‌شده است. نانسی هررا 31 ساله در مکزیک به دنیا آمد اما در 3 سالگی غیرقانونی وارد آمریکا شد و تنها ده سال پیش با ازدواج با مردی آمریکایی شهروند این کشور شد.
این دو همکارند و در مرکزی برای کمک به لاتین‌ها در اخذ شهروندی آمریکا و ثبت‌نام برای رأی کار می‌کنند. آقای سالیناس می‌گوید: "لحظه‌ای که شروع به صحبت درباره حقوق مهاجران می‌کنیم مردم سخن ما را قطع می‌کنند و می گویند "کجا را امضا کنیم". امسال رأی می‌دهم چون نمی‌خواهم ترامپ رئیس‌جمهور شود."
آریزونا هم نقطه اشتعال در جنگ های مهاجرتی کشور و هم نمونه کوچک‌شده‌ی آمریکای در حال تغییر است. در این ایالت از هر سه شهروند یک نفر لاتین است و از هر چهار لاتین، یک نفر به سن رأی رسیده است. درحالی‌که جمعیت سفیدپوست در حال پر شدن است (میانگین سنی 43)، میانگین سنی لاتین‌ها 26 سال است.
جیمی مولرا استراتژیست جمهوری‌خواه می‌گوید: "دموکرات‌ها از زمان پیروزی بیل کلینتون در 1996، بهترین شانس پیروزی در این ایالت رادارند."
