روایتی
از گرانترین افتتاح نمایشی در دولت قبل 30فروردین-96
رئیس جمهور روحانی با سفر به
عسلویه ۶ فاز پارس جنوبی به ارزش ۱۹ میلیارد دلار و ۴ طرح پتروشیمی را افتتاح کرد تا
بعد از سالها، ایران در برداشت از میادین پارس جنوبی به قطر برسد.
به گزارش ایسنا، سیدضیاءالدین
احتشام با این مقدمه در «عصرایران» نوشت: سخن اما درباره آنچه روحانی افتتاح کرد
نیست بلکه این سفر حاشیهای داشت که مرا یاد ماجرایی در دولت قبل انداخت که هر چند
تاسفبار است ولی برای ثبت در تاریخ و مقایسه رفتارهای دو رئیسجمهور با دو
خاستگاه سیاسی و فکری، ذکرش خالی از لطف نیست.
قبل از نقل این خاطره، لازم است
به طور مختصر بدانیم که در پارس جنوبی - واقع در منطقه عسلویه - چه میگذرد. در
خلیج فارس و بین ایران و قطر، بزرگترین میدان گازی جهان قرار دارد که مالکیتش با
این دو کشور است. طبق مقررات بینالمللی، هر کدام از این دو کشور، هر چقدر که
بتوانند میتوانند از این میدان، گاز برداشت کنند و تا کنون به دلیل تحریمها و
سوءمدیریتها، قطر از ایران جلوتر بوده است. میدان گازی در وسط دریاست و با ساحل
عسلویه ۱۰۵ کیلومتر فاصله دارد.
بنابراین باید چاههای گاز را در وسط دریا حفر کنند و گاز استخراجشده را به
پالایشگاههای ساحلی برسانند و تصفیه کنند.
ماجرایی که میخواهم نقل کنم به
افتتاح یکی از فازهای پارس جنوبی توسط رئیسجمهور سابق مربوط است. این پالایشگاه
با صرف زمانی بیش از دو برابر زمان لازم و هزینهای سهبرابری، سرانجام ساخته شد
اما بعد از ساخت، تازه متوجه شدند که یک اشکال کوچک (!) وجود دارد و آن اینکه چاههایی
که باید روی میدان گازی حفر میشدند حفر نشدهاند و نیز لولههایی که باید گاز را
از ۱۰۵ کیلومتری به پالایشگاه
برسانند، احداث نشدهاند. بنابراین پالایشگاه عملا کاربرد نداشت چرا که گازی به آن
نمیرسید که تصفیهاش کند!
با این حال، رئیس دولت قبل اصرار
داشت که پالایشگاه ناقصی که حتی یک متر مکعب گاز به آن نمیرسید و فاز دریاییاش
ساخته نشده بود را افتتاح کند. مهندسان و کارشناسان زیر بار چنین افتتاحی نمیرفتند
و حتی گفتند لااقل اعلام کنید فقط «فاز خشکی» افتتاح میشود ولی افتتاح کامل
پروژه، دستور از بالا بود و آنها چارهای جز تن دادن به این نمایش نداشتند. بنرها
طراحی، چاپ و نصب شدند، خبرنگاران را از تهران به عسلویه بردند و صدا و سیما نیز
دوربینهایش را آنجا مستقر کرد.
اما در افتتاح پالایشگاه گاز باید
مشعلی هم روشن میشد در حالیکه گازی در کار نبود! به همین دلیل، مدیران وقت وزارت
نفت دستور دادند از پالایشگاه کناری، یک لوله گاز به پالایشگاهی که قرار بود
افتتاح نمایشی شود بکشند تا آقای رئیسجمهور، مقابل دوربینها آن را روشن کند.
چنین هم شد و با جنجال خبری و تبلیغی که به مدد صدا و سیما به اوج رسید پالایشگاه
افتتاح شد و بعد از پایان نمایش، بنرها جمعآوری شدند و مشعل خاموش شد تا بروند و
سر فرصت، چاهها را حفر کنند و ۱۰۵
کیلومتر لوله بکشند! و البته تا آن موقع، پالایشگاه افتتاحشده، راکد بود. به این
ترتیب، گرانترین افتتاح نمایشی کشور رقم خورد.
حال این را بگذارید کنار اتفاقی
که در سفر اخیر رئیسجمهور به عسلویه رخ داد. در این سفر، روحانی در کنار افتتاح
چند فاز پارس جنوبی، حاضر نشد بزرگترین واحد متانول دنیا به ظرفیت ۲ و نیم میلیون تن (متانول کاوه) و
پتروشیمی «پردیس ۳» با ظرفیت ۱ و نیم میلیون تن را افتتاح کند
چرا که روحانی از همان ابتدای دولتش گفته است که هرگز پروژهای که حتی ۹۹ درصد هم کامل شده ولی یک درصدش
مانده را افتتاح نخواهد کرد. از اینرو هر چند تا تکمیل این دو پروژه تنها ۲۰ روز فاصله مانده بود اما روحانی
زیر بار نرفت و افتتاح نکرد.
و تو خود حدیث مفصل بخوان از این
مجمل.