ماجرای عکسهای بابک زنجانی با سیاستمداران10اردیبهشت-96
«درباره بابک زنجانی نباید
سادگی به خرج داد و تنها به ظاهر نباید قضاوت کرد. در واقع نباید با انتشار چند
عکس مشترک زنجانی با برخی مسئولان، مدعی همسویی و همکاری میان آنان شد. مهم نیست
که از موضع یک اصولگرا بخواهیم به هاشمی و روحانی حمله کنیم یا از منظر یک اصلاحطلب
بخواهیم مدیران احمدینژاد را به خاطر یک عکس مشترک، شریک بابک زنجانی جلوه دهیم.
در هر دو صورت این کار اشتباه است.»
به گزارش
ایسنا، روزنامه «اعتماد» به قلم علی شکوهی آورده است: در مناظره اول نامزدهای
انتخاباتی وقتی به قالیباف اعتراض شد که چرا مجوز ساخت یک برج ٣٣ طبقه را به بابک
زنجانی دادید، وی به تلافی مدعی شد شما از همان مفسد اقتصادی تقدیر کردید. سخن
قالیباف اشاره به عکسی دارد که در فضای مجازی هست و نشان میدهد که روحانی در حال
دادن لوح یا جایزهای به بابک زنجانی جوان است. روحانی درباره آن عکس در همان
مناظره توضیح داد و بعد هم در اینستاگرامش دقیقتر و واضحتر توضیح داد. به دنبال
آن مجریان آن برنامه تجلیل از کارآفرینان، یعنی مجموعه «خانه صنعت و معدن» وارد
ماجرا شد و با توضیحی مفصل از قالیباف خواست که «از ایراد اتهام بیاساس دستبردارید».
این توضیحات برای دفاع از بزرگانی مانند آیتالله هاشمیرفسنجانی و دکتر روحانی
مفید است اما چند نکته دیگر در این باره قابل بیان است که توجه خوانندگان را به آن
جلب میکنم.
اول- عکسهای
منتشر شده از بابک زنجانی با سیاستمداران، تنها اختصاص به آقایان هاشمی و روحانی
ندارد. در بسیاری از این عکسها مدیران و وزرای دولت قبل هم حضور دارند. حتماً عکس
بابک زنجانی با شیخالاسلامی وزیر کار دولت احمدینژاد و نیز عکس وی با جهرمی
(دیگر وزیر کار دولت قبل) را همگان دیدهاند که آنان نیز در حال تقدیر از وی
هستند. بنابراین عکسهای زنجانی با سیاستمداران اختصاص به یک جریان سیاسی ندارد.
دوم- غالب
این افراد از محتوای برنامههای اینچنینی اطلاعی ندارند و مسئولان دفاتر این
مسئولان هم نه میتوانند و نه درست میدانند که در این باره از قبل تحقیق کنند تا
کسی که تقدیر میشود، هیچگونه مشکلی نداشته باشد. برنامههای اینگونهای همیشه
ماهیت تبلیغاتی و نمایشی دارد و به قصد تقدیر از کسانی در مجموعههای مختلف برپا
میشود و حضور مسئولان در آن برنامهها کاملا جنبه تشریفاتی دارد.
سوم- برخی
افراد در جستوجوی نفوذ در بدنه قدرت و نهادهای حکومتی هستند و از نفوذ مسئولان
برای تامین منافع شخصی خود استفاده میکنند. اینان کاری ندارند که چه کسی در قدرت
است و برای آنان مهم این است که از آنان حمایت و کارشان برای رسیدن به ثروت هموار
شود. آنان فکر سیاسی خاصی ندارند و لازم باشد گاهی اصلاحطلب میشوند و گاهی
اصولگرا و البته اکنون آموختهاند که نه این باید باشند و نه آن. آنان خود را به
همه صاحبان نفوذ نزدیک میکنند و در صورت نیاز به ستاد چند نامزد رقیب هم کمک مالی
میکنند تا هر کدام که پیروز شدند، هوای آنان را داشته باشند و در مسیر تحقق
برنامههای آنان گام بردارند.
چهارم-
درباره بابک زنجانی نباید سادگی به خرج داد و تنها به ظاهر نباید قضاوت کرد. در
واقع نباید با انتشار چند عکس مشترک زنجانی با برخی مسئولان، مدعی همسویی و همکاری
میان آنان شد. مهم نیست که از موضع یک اصولگرا بخواهیم به هاشمی و روحانی حمله
کنیم یا از منظر یک اصلاحطلب بخواهیم مدیران احمدینژاد را به خاطر یک عکس مشترک،
شریک بابک زنجانی جلوه دهیم. در هر دو صورت این کار اشتباه است. باید از سطح ظاهر
فراتر رفت و به کنه ماجرا وارد شد و با بررسی دقیق پرونده بابک زنجانی مشخص کرد که
او با استفاده از نفوذ کدام مدیران و سیاستمداران و با همکاری با چه کسانی در کدام
وزارتخانهها توانست این همه اموال از بیتالمال را به «مالالبیت» تبدیل کند و از
کشور خارج سازد. توجه به دستهای پشتیبان او در این ماجرا باید هدف باشد نه کسانی
که با او چند عکس در یک مراسم رسمی دارند.
پنجم- از
همه اینها مهمتر باید به فکر از میان برداشتن بسترهایی بود که یک مدیر دولتی را
به یک فرد زیرک و تیزهوش بخش خصوصی پیوند میزند و زمینه حرکت اموال عمومی به
بیرون از دولت را فراهم میکند. باید به این اندیشید که بابک زنجانی یک نمونه است
و شاید باز هم قابلیت تکرار شدن داشته باشد. اگر اینگونه است باید راه ظهور این
پدیده را بست و روند کشورداری را شفاف و ضابطهمند کرد.