علی بیگدلی
در گفتگو با فرارو بررسی کرد
دشمنان و اقعی
مردم وکشور آنانی اند که 40 سال استحاکم اند وشرایط را آنگونه انقباظی کرده اند که
وزیر امور خارجه تحمل نمی شودو مجبور به استعفا می شود تا گفته شود این عمل دشمن
شاد کن است .داشته باشید که کریمی قدوسی به خاطر این استعفادرمجلس ارتجاع شیرینی
توزیع می کند.
حتی برخی از خبرگزاریهای خارجی هم طی
دو سه ماه اخیر به این مسئله اشاره کرده بودند معتقد بودند فشارها به آقای ظریف
تا حدی زیاد شده است که ممکن است وی به زودی از وزارت امور خارجه ایران خداحافظی
کند
فرارو- یک تحلیلگر مسائل بین الملل
گفت: «آنچه که من را نگران میکند این است که با خروج آقای ظریف ما هیچ کسی را
نداریم که بتواند جای خالی وی را پر کند و در حد و اندازه ظریف از لحاظ مهارت
دیپلماتیک، تجربه، سواد و حتی زبان انگلیسی، ظاهر شود؛ بنابراین من فکر میکنم
دیگر ایران نمیتواند اعتماد سازی لازم را انجام دهد. ضمن اینکه خروج آقای ظریف
قطعا باعث خوشحالی و رضایت دشمنان ایران خواهد شد. وقتی نتانیاهو میگوید که از
دستش راحت شدیم، به این معنی است آقای ظریف واقعا شخصیت تاثیرگذاری هستند و
حضورشان مشکلات بسیاری برای عربستان و اسرائیل و باقی دشمنان جمهوری اسلامی ایجاد
کرده است. واقعیت این است که بدون اغراق آقای ظریف یک وزیر محبوب در خارج کشور
بودند که دشمنان از پس وی بر نمیآمدند؛ لذا الان واقعا اینکه سیاست خارجی ما در
چه قوارهای قرار است عمل کند، بسیار نگران کننده است.»
بیشتر بخوانید:
علی بیگدلی مدرس روابط بین الملل طی گفتگو با فرارو در خصوص آینده سیاست خارجی بعد از استعفای محمدجواد ظریف عنوان کرد: «پژواک استعفای آقای ظریف نشان از لغزش و غیرمتوازن بودن در سیاست خارجی ایران است. زیرا نشان میدهد که قدرتهای در سایه، نسبت به دولت وزارت امور خارجه به مراتب بیشتر است؛ بنابراین الان دیگر غربیها اعتماد کافی ولازم را که تا امروز نسبت به ایران داشتند را نخواهند داشت. واقعیت این است که آقای ظریف از جمله افرادی است که توانسته بود در این شش سال اعتماد غربیها را جلب کند. البته آنها به خوبی میدانستند که بنیان تصمیمگیری کاملا به نهادهای غیر دولتی و خارج وزارت امور خارجه مربوط است، اما با این حال آقای ظریف به شکلی عمل کرده بود که با تمام این مسائل، اعتماد لازم را جلب و جذب کرده بود.»
وی ادامه داد: «لذا با استعفای ایشان همان اندک اعتمادی که وجود داشت هم از بین خواهد رفت. زیرا به این نتیجه خواهند رسید که در ایران یک بلبشوی در سیاست خارجی وجود دارد و این نهادهای نامرئی و پشت پرده هستند که تصمیمات اصلی و کلان در سیاست خارجی را اتخاذ میکنند. مخصوصا در رابطه این لوایح چهارگانه که الان مدتی است همه را مشغول خود کرده، استعفای آقای ظریف اصلا خوشایند نخواهد بود. در مجموع به نظر من آقای ظریف احساس کردند دیگر توان تحمل این میزان از فشار و توهین را ندارند. البته از مدتها پیش هم تقریبا میشد پیشبینی کرد که به زودی صبر و شکیبایی آقای ظریف لبریز میشود و ممکن است از وزارت امور خارجه برود.»
او افزود: «حتی برخی از خبرگزاریهای خارجی هم طی دو سه ماه اخیر به این مسئله اشاره کرده بودند معتقد بودند فشارها به آقای ظریف تا حدی زیاد شده است که ممکن است وی به زودی از وزارت امور خارجه ایران خداحافظی کند. با همه این تفاسیر به نظر من خروج آقای ظریف از دولت لطمه بسیار بزرگی به دولت آقای روحانی خواهد زد. زیرا از یک سو روی روحیه و امید جامعه تاثیر خواهد گذاشت و از سوی دیگر هم نوعی بی اعتمادی میان دیگر وزرا ایجاد خواهد کرد. البته اکثر وزرای دیگر دولت در حد و اندازه آقای ظریف نیستند، ولی به هرحال خروج فردی مانند آقای ظریف با وضعیت رخ داده اصلا به صلاح دولت نخواهد بود.»
بیشتر بخوانید:
این تحلیلگر مسائل بین الملل تاکید کرد: «اما آنچه که بیش از همه اینها من را نگران میکند این است که با خروج آقای ظریف ما هیچ کسی را نداریم که بتواند جای خالی وی را پر کند و در حد و اندازه ظریف از لحاظ مهارت دیپلماتیک، تجربه، سواد و حتی زبان انگلیسی، ظاهر شود؛ بنابراین من فکر میکنم دیگر ایران نمیتواند اعتماد سازی لازم را انجام دهد. ضمن اینکه خروج آقای ظریف قطعا باعث خوشحالی و رضایت دشمنان ایران خواهد شد. وقتی نتانیاهو میگوید که از دستش راحت شدیم، به این معنی است آقای ظریف واقعا شخصیت تاثیرگذاری هستند و حضورشان مشکلات بسیاری برای عربستان و اسرائیل و باقی دشمنان جمهوری اسلامی ایجاد کرده است. واقعیت این است که بدون اغراق آقای ظریف یک وزیر محبوب در خارج کشور بودند که دشمنان از پس وی بر نمیامدند؛ لذا الان واقعا اینکه سیاست خارجی ما در چه قوارهای قرار است عمل کند، بسیار نگران کننده است.»
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا خروج ظریف از وزارت امور خارجه میتواند به معنی تغییر خط مشی در سیاست خارجی باشد، گفت: «ببینید به هرحال ممکن است وزیر خارجه بعدی تحت فشار یا تاثیر نهادهای دیگر قرار بگیرد. مثلا در همین مسئله لوایح چهارگانه ممکن است وی با مجمع تشخیص مصلحت نظام سازش کند یا به طور کلی ممکن است عملکرد ضعیفی داشته باشد. زیرا همانطور که میدانید سیاستهای کلان نظام در بحث سیاست خارجی در خارج از وزارت امور خارجه یا حتی خارج دولت مشخص میشود و وزارت امور خارجه وظیفه اجرای ان را برعهده دارد؛ لذا نحوه اجرا بسیار اهمیت دارد. به هرحال با توجه به اینکه به نظر من هیچ فردی در حد و اندازه آقای ظریف در وزارتخانه نیست ما قطعا در حوزه اجرا هم با مشکل مواجه میشویم؛ بنابراین به نظر من هر تغییری هم رخ دهد قطعا مطلوب ایران نخواهد بود.»