ایمیل
دریافتی :
خوابند
وکیلان و خرابند وزیران …. بردند به یغما همه سیم و زرِ ایران
ما
را نگذارند به یک خانه ی ویران….. یا رب! بستان داد فقیران ز امیران
مردم
فرانسه از لحاظ فرهنگی یکی از با فرهنگ ترین ملل دنیا هستند، شاید یکی از
دلایل اینکه این کشور بیشترین جمعیت توریست را در دنیا دارد (سالی ۷۰ میلیون نفر) همین مساله باشه، در واقع
فرانسویها در کنار دیگر مردمی که در کشورشون درس میخونند یا کار میکنند ، به
صورت کاملا مسالمت آمیز زندگی میکنند ، شاید برای خود من سخت باشه که ببینم در
ایران مثلا یک خارجی داره ماهی ۲۰۰ هزار
تومان کمک هزینهٔ مسکن از دولت میگیره… ولی دولت فرانسه کمک های فراوانی به
دانشجویان خارجی میکنه، مردمشون هم سر این مساله با خارجی ها بد برخورد نمی
کنند.الان بیشتر کشور های دنیا برای تحصیل در دانشگاههاشون از خارجی ها شهریه
دریافت میکنند، حالا اینجا شهریه که نمیگیرند هیچ ، کمک هم میکنند ! ( حالا چشم
نزنیم، این هفته کل فرانسه تو اعتصاب بود سر پولی کردن دانشگاهها که خدا رو شکر
هنوز نشده ولی میگن قانونشو امضا کردند !! )
در
هر حال کاری ندارم میخوام یه سری از عادت های فرانسویها رو براتون بیان کنم :
۱- الکی تو خیابون بوق
نمیزنن ، هر کی در مسیر (لاین) خودش حرکت میکنه ، برای همین هست که بیشتره
مواقع میبینی که تو یه لاین ۲۰۰ تا ماشین
پشت سر هم هستن ولی لاین بغلی ۱۰ تا !! حالا
اگه ایران باشه همه شیرجه میرن تو لاین بغل..!آهان یه چیز جالب تر، اینجا بیشتره
محله های قدیمی خیابون های تنگ داره که مسیر یه طرف میشه ، حالا اگر ماشینی
توقف کنه همه پشتش می ایستند ، بارها شده به چشمم دیدم مثلا راننده زنو بچشو خیلی
با حوصله از ماشین پیاده میکنه ، باهاشون خوش و بش میکنه ، گاهی خانم کهنهٔ
بچشو عوض میکنه !! هیچ کس اعتراض نمیکنه ! حتی یه بوق هم نمیزنند ! همه با حوصله
صبر میکنن کارشون تموم شه ! لج من یکی که در میاد.
۲ - یه عادتی
که اینجا دارند اینه که صبح به صبح صورت همو ماچ میکنند ، یعنی بچه ها که از
خواب پا میشن ، یا همکارای تو یه شرکت یا اداره، دانشجویان هم کلاسی ، همه وقتی
اول صبح یا هرموقع از روز هم رو میبینند یه ماچ و بوسه باهم میان !البته اینم بگم
این حالت بین ۲ خانم با هم
یا ۱ خانم و یه
آقا اتفاق میافته ، مردها با هم دست میدن.
3 -گلاب به رو
تون، روم به دیوار، فین کردن از دیگر حرکات روزمره عزیزان فرانسوی هست، اونهم با صدای
بلند! این عمل اینجا طبیعی هست و هیچ مشکلی برای شخص ایجاد نمیکنه ، گاهی اوقات
طرف ول هم نمیکنه تا ته قضیه رو نکشو بیرون راضی نمیشه!! ولی یه چیزی که باعث میشه
حتی گاهی اوقات رابطشون رو با آدم قطع کنن عمل خارج کردن باد از دهان هست، خیلی
بدشون میاد.
۴ - هر موقع
اتفاقی بیفته ، یا یه چیز غیر منتظره ببینند همه یه کلمهٔ مخصوص میگن : اوه لا
لا ! یعنی از بچهٔ ۲ ساله تا
پیرمرد ۹۰ ساله در
روز یه ده یا بیست باری این کلمه رو میگه !
۵- وای یه
چیزی که اعصاب منو خورد میکنه خرید کردن هست ، البته خود خرید کردن خیلی خوبه ها
ولی موقعی که میری صندوق !! همون طوری که گفتم فرانسویها خیلی با حوصله هستند
، من معمولا وقتی میخوام برم پول اجناس رو پرداخت کنم از قبل پولم رو آماده میکنم
یا کارت اعتباری رو دم دست میزارم که ملت پشت سرم معطل نشن، ولی امان از این
فرانسویها !
خانمه
خیلی با حوصله و سلیقه ( !! ) جنساشو روی میز کنار صندوق میگذاره و بعد از گرفتن
فاکتور و گذاشتن اجناس در ساکش ، تازه شروع میکنه به در اوردن کیف پول، حالا از
اینجا به بعد دیگه خدا باید شانس بده که کیف پول اون ته مها نباشه!
جالب
اینه که هیچ کس خم به ابرو نمیاره و فقط منم که حرص میخورم ، هیچی بعد ۲ ساعت آخر سر دسته چکش رو میاره بیرون و
مبلغ فاکتور رو مینویسه و پرداخت میکنه، اصلا به روی خودش نمیاره که ۱۰۰ نفر پشتش معطل شدن !
۶- همیشه وقتی ۲ نفر باهم حرف میزنن ، حالا مشتری با
مغازه دار ، استاد با دانشجو یا کارمند با ارباب رجوع ، آخرش همه میگن روز خوبی
داشته باشید ، یا اگر جمعه و شنبه باشه با یه لیخند میگن آخر هفتهٔ خوبی داشته
باشید.
۷ -سر ساعت ۴ یا ۵ بعد از ظهر
همه میرن یه قهوه یا یه نوشیدنی گرم صرف میکنند. یعنی اگه طرف وسط یه آزمایش
اتمی هم باشه این قهوه هرو باید یه جورایی صرف کنه ! و در اینگونه عصرونه ها به
بحث و تحلیل مسائل روزمره میپردازند.
۸- اینی که
میخوام بگم دیگه نوبره.. تو ایران ما همیشه وقتی وارد مترو یا اتوبوس میشیم
دنبال یه صندلی خالی میگردیم که سریع بریم بشینیم، اگر پیر مردی کنارمون باشه
تعارف میزنیم که بشینه.. و اون شخصه هم میاد و میشینه ، ولی اینجا دقیقا بر
عکسه ..
اولا
بیشتره آدمها نمیخوان روی صندلی بشینن !! یعنی ترجیح میدن وایسن ، پیر زن ۹۰ ساله هم که با یه تکون اتوبوس میره اون
دنیا همینطوره، یعنی با این حالش باز میره می ایسته !
دوما
اینه که اگه به اون پیر زن یا پیر مرد تعارف بزنی که بشینن قبول نمیکنن !
من ۲ بار سر این مساله ضایع شدم ، یعنی بیا
و خوبی کن، یه دفعه تو مترو پاریس رو صندلی نشسته بودم که یه پیر زن اومد تو
واگن ، منم بلند شدم بهش گفتم بفرمایید ، اون هم گفت مرسی ، همین جوری خوبه، حالا
همه داشتن نگاه میکردن ، باز گفتم بفرمایید بشینید گفت ممنون آقا ، من نمیشینم !!
من
هم که همین جوری رو هوا و زمین مونده بودم چی کار کنم تو این حالت ، برای اینکه
ضایع تر نشم ایستگاه بعد پیاده شدم ( !! ) یه دفعه دیگه هم این اتفاق افتاد که
خیلی دیگه بدتر بود… حالا بگذریم ازش…
۹- تو مترو که
وارد میشی بالای ۵۰ % آدمها یه روزنامه یا
یه کتاب دستشونه دارن میخونن ؛ مردم بسیار کتاب خونی هستند شاید برای این باشه
که بیشترین نوبل ادبیات برای فرانسه هست ( ۱۳ عدد )
۱۰- اکثر بچه
ها وقتی ازدواج میکنند ، خیلی کم به هم سرمیزنن ، مثل ما ایرانی ها نیستن که
هرهفته تلفنی به هم زنگ بزنن یا خونهٔ هم بیان ، مسافرت هم که میرن زن و شوهر و
بچه هاشون ، همین ! من که ندیدم اکیپی برن مسافرت.
۱۱- ساندویچ
های فرانسوی واسه من خیلی تعجب بر انگیزه ! وقتی شما ساعت ۱۲ ظهر برید تو خیابون بعضی آدمهارو میبینید
که یه ساندویچ دستشون هست و دارن گاز میزنن.. نکته اینجاست که تو این ساندویچ چی
هست؟ یه باگت با یه برگ کالباس ! همین ..(اینو حتما بخونید)
یعنی
چه جوری سیر میشن من نمیدونم.. نه خیار شوری نه گوجه ای هیچی …!
حالا
باز تو ایران انصاف هست تو یه باگت ۴ ردیف
کالباس میچینن ولی اینجا فقط یه ردیف.
-۱۲ تمام مغازه
ها تا ساعت ۷ عصر باز
هستند. از این ساعت به بعد فقط بارها و کافه رستوران ها باز هستند.. یعنی خدا
نکنه شما شب هوس پیدا کردن نون ، روغن ، نمک ، نوشابه ای چیزی به سرت
بزنه..نگرد..نیست !
مغازه
ها روزهای یکشنبه و شنبه اکثرا بسته هستند.. بعضی ها روز دوشنبه رو هم سرکار
نمیرن..!
۱۳- تمام اداره
جات و دانشگاهها روز شنبه و یکشنبه تعطیل هستند.. البته شنبه یه جاهایی مثل
سوپرمارکتها باز هستند ولی یکشنبه قریب به ۹۰ درصد
مغازه ها بسته هستند.. یعنی اگر تا شنبه قوتی غذایی چیزی خریدی که هیچ ، اگه نه
باید روز یکشنبه گشنه و تشنه سرتو بذاری رو زمین !!
من ۲ دفعه اینجوری شدم ، اون اوایل که اومده
بودم اینجا…
یه
نکته در انتها بگم ، به خدا ایران بهشته !
ویرایش
در سال ۱۳۸۸: دلم گرفته
!!
خوابند
وکیلان و خرابند وزیران …. بردند به یغما همه سیم و زرِ ایران
ما
را نگذارند به یک خانه ی ویران….. یا رب! بستان داد فقیران ز امیران