طنز نبودمون فاجعه، بودنمون امنیته!

طنز نبودمون فاجعه، بودنمون امنیته!  6 آذر -92

چون در رژیم نا متعارف کمدی همه چیز وارونه  و غیر طبیعی است . بنابراین بازار طنز هم داغ شده است .چون هم خنده می آورد .هم راه عبور از سانسور وجود دارد .هم می شود در پوشش تمسخر کردن انتقاد نمود .

آیدین سیار سریع در روزنامه قانون نوشت:متاسفانه از وقتی که رئیس دانشگاه آزاد تغییر کرده و یک فرد غیردانشجو بر صندلی آن تکیه زده و با تغییراتی که دولت جدید در وزارت علوم ایجاد کرده شاهد کاهش اقتدار سیستم آموزش عالی کشور در برخورد با جوانان و دانشجویان کشور هستیم به‌طوری که دیروز رئیس مرکز آزمون دانشگاه آزاد اعلام کرد: «با تقاضای یکصد دانشجوی محروم از تحصیل (ستاره دار) موافقت شده و آنها الان مشغول به تحصیل هستند.» آقای رئیس مرکز آزمون! دیگه چی؟ اینها امروز تقاضای تحصیل می‌کنند، فردا با جنس مخالف جزوه رد و بدل می‌کنند، پس فردا هم لابد از دانشگاه غذای خوب و قابل هضم می‌خواهند!

اصلا فکر می‌کنید ما برای چی اینها را محروم از تحصیل کردیم؟ مگر با کسی دشمنی داریم؟ نه به خدا. ما اینها را خانه‌نشین کردیم چون اگر به دانشگاه می‌آمدند (مثل اکثر منتقدان ما) امنیت جانی نداشتند و مردم آنها را به سزای اعمالشان می‌رساندند. آنوقت به ما می‌گویند در دانشگاه فضای امنیتی برقرار کردید. خب چه چیزی از این بهتر؟ در این فضای امنیتی همه خوشحال بودند و احساس امنیت می‌کردند (ولو به زور!) اما حالا چی؟

الان اگر یکی از این دانشجویان خطرناک و ستاره داری که به دانشگاه‌ها برگشته اند اقدام به کشتن و خوردن بقیه دانشجوها بکنند چه کسی پاسخگوست؟ جواب خانواده دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی که در غیاب سوپرمن عرصه آموزش عالی جناب حجت الاسلام شریعتی به دام خفاش‌های شب این دانشگاه (همان اساتید) می‌افتند فلذا با نمره بالا فارغ‌التحصیل می‌شوند را چه کسی می‌دهد؟ پس ملاحظه می‌فرمایید که وقتی ما نباشیم دانشگاه از فضای امنیتی خارج شده و همه همدیگر را می‌خورند و می‌کشند و می‌... بگذریم... خب نگذریم، می‌درند، راحت شدید؟

 شاید باور نکنید ولی در این سه ماه که ما نبودیم حدود 1200 استاد دانشگاه با ارسال نامه و پیام و ایمیل از ما می‌خواستند بازنشسته شان کنیم. ما می‌گفتیم: عزیزانم! فرصت خدمت از ما گرفته شده، ما شاید بتوانیم شما فتنه گران عزیز را نابود کنیم ولی در حال حاضر از نظر قانونی نمی‌توانیم بازنشسته تان کنیم. ولی آنها با صدایی خسته گلایه می‌کردند که این دولت ستم پیشه از ما مثل کوزت کار می‌کشد و یک لحظه حاضر نیست ما را بازنشسته کند! پس ما به آنها گفتیم که صبر کنید که خدا با صابرین است.

 مردم این دوره به ما رای ندادند تا بعد از هشت سال تلاش بی وقفه برای دانشگاه‌ها کمی‌هم استراحت کنیم و به کارهای جانبی مثل مجلس و ... بپردازیم! انشاا... زودتر حضور(!) می‌کنیم و دانشجویان، اساتید و اقشار علمی‌کشور را ابتدا نجات داده و سپس به سزای اعمالشان می‌رسانیم. به امید آن روز!