خبر ويژه
تكذيب ادعاي هاشمي در مستندات روحاني و لاريجاني 12 آبان – 94
تكذيب ادعاي هاشمي در مستندات روحاني و لاريجاني 12 آبان – 94
اوین نامه ی سربازجو شریعت نداری در خبر
های ویژه اوین نامه اش همچنان دارد
ازرفسنجانی انتقام می گیرد که چرا نقش هدف برنامه ی هسته ای را فاش کرد که ازهمان
آغاز شروع این برنامه هدف دستیابی به سلاح هسته ای بوده است وتأکید کرد که خامنه
ای این واقعیت را می د اند .
اظهارات
حسن روحاني و علي لاريجاني درباره کارشکني هاي متعدد «آمريکا و غرب» سخنان بي پايه
هاشمي را تکذيب مي کند. هاشمي رفسنجاني اخيرا در مصاحبه با سايت اميد هسته اي مدعي شد
«وقتي احمدي نژاد آمد، با رهبري تصميم گرفتند که تعليق را بشکنيم وقتي احمدي نژاد
آمد و گفت که تعليق را بشکنيم، خاتمي گفت من نمي شکنم! براي اينکه يک پرونده سنگين
تهديد براي دولت بعد باقي مي ماند و من نمي خواهم دولت بعد از من وارث اين مشکل
شود. بعدها نمي دانم چگونه رئيس دولت وقت (خاتمي) را قانع کردند که ايشان تعليق را
باز کرد. از آن به بعد دعواها شدت گرفت و بقيه مسايل که تا الان ادامه دارد.»
به گزارش رجانيوز از سخنان هاشمي اين چنين برداشت مي شود که «تعليق» بدليل تصميم سياسي داخلي و با وجود مخالفت رئيس دولت اصلاحات مخالف شکسته شده است، اين در حالي است که بنابر گفته دبير وقت شوراي عالي امنيت يعني آقاي روحاني «تعليق» تا 8 ماه بعد از روي کارآمدن دولت نهم هم برقرار بوده است و آنچه که در اواخر دولت خاتمي برداشته شده، «پلمپ تاسيسات جانبي يو سي اف اصفهان» بوده است که اساسا ربطي به تعليق غني سازي در ايران نداشته و يک تاسيسات هسته اي جانبي بوده است که ايران در توافق پاريس براي نشان دادن حسن نيت خود، با پلمپ آن هم موافقت کرده بود.
اما نکته جالب تر آن است که برخلاف اظهار هاشمي رفسنجاني و بنا بر مکتوبات حسن روحاني، «تعليق غني سازي در ايران» هم که 8 ماه بعد از استقرار دولت نهم اتفاق افتاد، نه بدليل فشار داخلي که به دليل بدعهدي اروپا با وجود تعهدات دست و دلبازانه تيم وقت در توافق پاريس اتفاق افتاده است. روحاني در صفحه 611 کتاب خود مي نويسد: «در دولت نهم (احمدي نژاد) هم تعليق نطنز 8ماه (تا اوايل85) ادامه يافت.» و در ادامه در بخشي ديگر از کتاب خود پيرامون علت تصميم به لغو تعليق غني سازي هسته اي در ايران مي نويسد: «اروپا بهمن 84 در دولت احمدي نژاد نقض عهد کرد، در دولت احمدي نژاد هم تعليق تا اوايل 85 ادامه يافت.»
هاشمي رفسنجاني در ادامه مصاحبه مي گويد: «علي لاريجاني داشت در مذاکرات نتيجه مي گرفت که عوض شد.» اما بررسي صحبت هاي لاريجاني خلاف گفته هاشمي رفسنجاني را ثابت مي کند. او 14خرداد سال 92 در برنامه شناسنامه با اشاره به کارشکني آمريکايي ها در مذاکرات، همين کارشکني را عامل به سرانجام نرسيدن مذاکرات دانسته و مي گويد: «غربي ها تعطيلي فعاليت هاي هسته اي ايران را مي خواستند به تعليق هم راضي نبودند قبل از سال 84 غني سازي کاملاتعطيل بود. وزيرخارجه آلمان به صراحت گفت ما هيچ وقت نگفتيم شما فعاليت هاي خود را تعليق کنيد، حرف ما هميشه اين بوده که شما بايد فعاليت هاي خود را تعطيل کنيد، آن موقع اختلاف نظرهايي بين ما و غرب وجود داشت اما قطعنامه اي در ميان نبود، همان موقع آقاي خاوير سولانا با من تماس گرفت و گفت، خرابکارها (آمريکايي ها) کار خودشان را کردند، من از شما عذرخواهي مي کنم. مي خواستند يک فشار مضاعف هم بر ايران وارد کنند تا از اين طريق شرايط خاورميانه را تغيير دهند.»
همانطور که از سخنان علي لاريجاني مشخص مي شود مذاکرات نه تنها در حال پيشرفت نبوده بلکه آمريکايي ها با صدور قطعنامه جديدي سعي مي کردند تا بر جمهوري اسلامي فشار بياورند و طرف مقابل حتي به تعليق نيز راضي نبوده و خواهان توقف برنامه هسته اي
به گزارش رجانيوز از سخنان هاشمي اين چنين برداشت مي شود که «تعليق» بدليل تصميم سياسي داخلي و با وجود مخالفت رئيس دولت اصلاحات مخالف شکسته شده است، اين در حالي است که بنابر گفته دبير وقت شوراي عالي امنيت يعني آقاي روحاني «تعليق» تا 8 ماه بعد از روي کارآمدن دولت نهم هم برقرار بوده است و آنچه که در اواخر دولت خاتمي برداشته شده، «پلمپ تاسيسات جانبي يو سي اف اصفهان» بوده است که اساسا ربطي به تعليق غني سازي در ايران نداشته و يک تاسيسات هسته اي جانبي بوده است که ايران در توافق پاريس براي نشان دادن حسن نيت خود، با پلمپ آن هم موافقت کرده بود.
اما نکته جالب تر آن است که برخلاف اظهار هاشمي رفسنجاني و بنا بر مکتوبات حسن روحاني، «تعليق غني سازي در ايران» هم که 8 ماه بعد از استقرار دولت نهم اتفاق افتاد، نه بدليل فشار داخلي که به دليل بدعهدي اروپا با وجود تعهدات دست و دلبازانه تيم وقت در توافق پاريس اتفاق افتاده است. روحاني در صفحه 611 کتاب خود مي نويسد: «در دولت نهم (احمدي نژاد) هم تعليق نطنز 8ماه (تا اوايل85) ادامه يافت.» و در ادامه در بخشي ديگر از کتاب خود پيرامون علت تصميم به لغو تعليق غني سازي هسته اي در ايران مي نويسد: «اروپا بهمن 84 در دولت احمدي نژاد نقض عهد کرد، در دولت احمدي نژاد هم تعليق تا اوايل 85 ادامه يافت.»
هاشمي رفسنجاني در ادامه مصاحبه مي گويد: «علي لاريجاني داشت در مذاکرات نتيجه مي گرفت که عوض شد.» اما بررسي صحبت هاي لاريجاني خلاف گفته هاشمي رفسنجاني را ثابت مي کند. او 14خرداد سال 92 در برنامه شناسنامه با اشاره به کارشکني آمريکايي ها در مذاکرات، همين کارشکني را عامل به سرانجام نرسيدن مذاکرات دانسته و مي گويد: «غربي ها تعطيلي فعاليت هاي هسته اي ايران را مي خواستند به تعليق هم راضي نبودند قبل از سال 84 غني سازي کاملاتعطيل بود. وزيرخارجه آلمان به صراحت گفت ما هيچ وقت نگفتيم شما فعاليت هاي خود را تعليق کنيد، حرف ما هميشه اين بوده که شما بايد فعاليت هاي خود را تعطيل کنيد، آن موقع اختلاف نظرهايي بين ما و غرب وجود داشت اما قطعنامه اي در ميان نبود، همان موقع آقاي خاوير سولانا با من تماس گرفت و گفت، خرابکارها (آمريکايي ها) کار خودشان را کردند، من از شما عذرخواهي مي کنم. مي خواستند يک فشار مضاعف هم بر ايران وارد کنند تا از اين طريق شرايط خاورميانه را تغيير دهند.»
همانطور که از سخنان علي لاريجاني مشخص مي شود مذاکرات نه تنها در حال پيشرفت نبوده بلکه آمريکايي ها با صدور قطعنامه جديدي سعي مي کردند تا بر جمهوري اسلامي فشار بياورند و طرف مقابل حتي به تعليق نيز راضي نبوده و خواهان توقف برنامه هسته اي
بوده است
و مشخص نيست که هاشمي رفسنجاني چگونه معتقد است در اين وضعيت مذاکرات در حال به
نتيجه رسيدن بوده است؟
